คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : /////16///// 100%แล้วนะค่ะ
////// HEARTED ///////
~Heechul~@~Ly~
//// 16 ////
“นั่นพี่จะไปไหนน่ะ”
ซองมินร้องถามเมื่อกลับมาจากไปเล่นกับฮานึลมาก็เจอพี่ชายตัวเองพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่
“พี่จะไปซ้อมน่ะ”
ร่างสูงเอ่ยเสียงเรียบ
“ไปซ้อม!!”
ซองมินอุทานออกมาด้วยความตกใจ
“พี่จะไปได้ยังไงพี่ยังไม่แข็งแรงเลยนะ”
“พี่แข็งดีแล้วล่ะซองมินอีกอย่างนะทางสมาคมไม่ได้ถอนชื่อพี่จากทีมเพราะพี่บาดเจ็บแต่กลับให้พี่รักษาตัวก่อนแต่ตอนนี้พี่หายดีแล้วนะพี่ไม่ควรเอาเปรียบสองคนนั้น”
“พี่”
“ก็ได้แล้วพี่ต้องสัญญานะว่าจะไม่หักโหมซ้อมแล้วที่สำคัญห้ามไปทะเลาะกับพี่คังอินนะฮะ”
“.....”
ฮันคยองได้แต่เงียบร่างสูงรู้แก่ใจดีว่าอาจจะทนเก็บอารมณ์ไม่ได้ถ้าหากต้องเจอกับคังอินแต่จะให้ทำยังไงได้การอยู่ที่นี่มันทรมานยิ่งกว่าการต้องพบเจอกับศัตรูตัวฉะกาดเสียอีก
“พี่ฮัน”
ซองมินเอ่ยเรียกอีกครั้งเมื่อพี่ชายของตนเงียบไปนานพลางส่งสายตาคาดคั้นเอาคำตอบ
“ก็ได้ซองมินพี่สัญญาแล้วเราก็เลิกทำหน้าตาแบบนี้ซักทีมันไม่เหมาะกับเราสักนิด”
สุดท้ายฮันคยองก็ต้องยอมเอ่ยรับคำสัญญากับน้องชายพลางยกมือหน้าขึ้นมายีผมน้องชายตัวเองเล่น
“สัญญาแล้วนะฮะ”
ซองมินยิ้มหวานเมื่อพี่ชายยอมสัญญากับตน
“พี่ฮะ”
ซองมินเอ่ยเรียกพี่ชายอีกครั้งเมื่อฮันคยองหันหลังเตรียมตัวจะเดินออกจากบ้านไป
“มีอะไรอีกล่ะฮึ”
“พี่ฮันพี่ไม่..เอ่อพี่ๆ”
ถึงแม้ว่าจะเอ่ยเรียกไว้เพื่อถามถึงเรื่องพี่ชายอีกคนแต่ซองมินก็ไม่รู้จะพูดยังไงดีได้แต่อึกอักอยู่อย่างนั้น
“ว่าไงล่ะซองมิน”
“เอ่อพี่ไม่...ไม่ห่วงพี่ฮีซอลบ้างเหรอ”
ซองมินกลั้นใจถามออกไปเมื่อเจอสายตาคาดคั้นของพี่ชายพอเห็นสีหน้าพี่ชายเปลี่ยนไปก็แทบอยากจะตบปากตัวเอง
“เค้าคงมีคนดูแลที่ดีแล้วล่ะ มีอะไรอีกไหมซองมินถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ไปก่อนนะ”
“ฮ่ะพี่ดูแลตัวเองดีๆนะฮะ”
“อื่มนายก็เหมือนกันดูแลตัวเองด้วย” ดูแลคนๆนั้นด้วย
ฮันคยองได้แต่เอ่ยประโยคสุดท้านในใจตัวเองก่อนจะหันหลังเดินออกมาเพื่อเรียกแท็กซี่ไปสนามบิน
..
..
..
..
..
..
“พี่ฮีซอลดูดีขึ้นนะฮะไม่ค่อยซึมเหมือนเมื่อก่อนเลยพี่ว่าไหมพี่จีอาพี่ทึกกี้”
ซองมินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนที่เอาแต่ซึมเศร้าเริ่มยิ้มเริ่มหัวเราะได้บ้างแล้ว
“นั่นสิยิ่งตอนนี้ฮานึลติดฮีซอลมากๆเลยพวกเธอดูสิๆเวลาฮานึลอยู่กับฮีซอลดูฮีซอลมีความสุขมากเลยล่ะ”
หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับภาพที่เห็น
“ชั้นว่านะถ้าพี่กลับมาคงจะโดนฮานึลเมินเหมือนกับพวกเรานี่แหละคอยดูสิ”
ทึกกี้เอ่ยขึ้นมาบ้างพลางคิดถึงพี่ชายหน้าหมีว่าจะทำหน้ายังไงเวลาที่ลูกสาวไม่ยอมเล่นด้วย
เมื่อได้ยินดังนั้นทั้งซองมินและจีอาก็หัวเราะขึ้นมาด้วยเพราะคิดว่าคงจะจริงอย่างที่ทึกกี้ว่าจริงๆเพราะขนาดเห็นหน้ากันทุกวันแบบนี้เด็กน้อยยังไม่ยอมให้เล่นด้วยเลยพอเห็นทั้งซองมินและพี่สะใภ้หัวเราะจรึงร่วมหัวเราะไปด้วยทำเอาคนที่เป็นหัวข้อสนทนาหันมามองด้วยความสงสัย
“คุยอะไรกันอยู่น่ะหัวเราะคิดคักกันใหญ่เลยนินทาผมรึเปล่าฮะ”
ฮีซอลเอ่ยขึ้นพร้อมกับอุ้มฮานึลเดินเข้ามานั่งลงข้างๆกับจีอา
“เรากำลังพูดถึงคังอินน่ะ”
จีอาตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
ต่อคะ
“นี่ๆอีกไม่กี่วันพวกพี่ก็จะเริ่มแข่งสนามแรกของฤดูกาลแล้วล่ะ”
ซองมินเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นพี่ชายอีกครั้งเพราะช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาไม่สามารถติดต่อกับพี่ชายตัวเองได้เลยได้แต่ถามเอากับพวกคังอิน
“แต่เค้ามีถ่ายทอดสดนะซองมินไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้”
จีอาเอ่ยแซวซองมิน
“ก็แหมพี่จีอาอ่ะพี่ฮันเล่นไม่รับโทรศัพย์ผมเลยนี่น่า”
ซองมินว่าอย่างงอนๆพร้อมกับอมลมเต็มสองแก้ม
พอได้ยินชื่อของอีกคนใบหน้าสวยของฮีซอลก็เศร้าลงทันตาทำเอาคนเริ่มต้นเรื่องอยากจะตบปากตัวเองแรงๆ
...
...
“อีกไม่ถึงอาทิตย์เราก็จะแข่งแล้วนายโอเคนะ”
คังอินเอ่ยถามฮันคยองภายในห้องพัก
“อืม”
ฮันคยองเอ่ยตอบสั้นๆ
“ร่างกายของนายมันยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นชั้นรู้ดี อย่าฝืนตัวเองจำไว้ถ้านายเป็นอะไรไปไม่ใช่แค่ซองมินคนเดียวที่เสียใจ”
ฮันคยองหันไปมองหน้าคนที่พูดกับเค้าแทบจะนับคำได้ตลอดเวลาที่พักอยู่ด้วยกันมา
คิบอมย้ายตัวเองจากที่ๆนั่งอยู่มาตรงหน้าฮันคยอง
“มองหน้าชั้นแบบนั้นทำไมตัวนายเองน่าจะรู้ดีกว่าใครว่าจะเป็นใครนอกจากซองมิน”
“........”
“ชั้นจะบอกอะไรให้นะฮันคยองในฐานะที่ชั้นเคยเป็นแบบนาย”
“.....”
ฮันคยองนั่งฟังเงียบๆ
“ชั้นเคยทำให้ทงเฮเสียใจหลายครั้งจนวันนึงทงเฮตัวสินใจเดินออกไปจากชีวิตชั้น เค้าหายไปโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าไปอยู่ที่ไหนตอนแรกๆชั้นก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกคิดว่าไม่มีทงเฮก็ไม่เป็นไรมีคนมากมายที่ต้องการให้ชั้นต้องการเค้า แต่พอนานๆไปชั้นกลับรู้สึกว่าคนเหล่านั้นไม่สามารถแทนที่ทงเฮได้สึกนิด ชั้น รู้ว่าตัวเองรักทงเฮก็เมื่อมันสายเกินไป..”
คิบอมหยุดเล่าพลางมองหน้าคนตรงหน้า
“..ทำไม”
ร่างสูงเอ่ยถาม
“พอชั้นรู้ว่าจริงแล้วชั้นรักทงเฮชั้นก็เฝ้าตามหาเค้า นายรู้ไหมในที่สุดชั้นก็เจอเค้าแต่...เค้ากำลังจะแต่งงาน”
“แล้วนายทำยังไง”
ฮันคยองเอยถาม
“แล้วถ้าเป็นนายล่ะนายจะทำยังไง”
2be con
ความคิดเห็น