(Elvis Magic world) เซียนต่างโลก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 หมาป่าขนเงิน

ระหว่างที่วิ่งหนีสัตว์ปริศนาที่ตามมาข้างหลัง เอลวิสสบทด่าตัวเองไปแปดหมื่นรอบเห็นจะได้

เขาลืมคิดไปเลยว่าในป่ามันมีสัตว์อาศัยอยู่ นี่มันต่างจากเอาคอไปวางไว้ในปากของมันตรงไหนกัน

ทั้งยังทำเสียงดังเรียกมันมาอีก นี่ช่างเป็น...การรนหาที่ตายอย่างแท้จริง

เอลวิสวิ่งสุดแรงพร้อมฟังเสียงอย่างรอบคอบ เสียงวิ่งของสัตว์สี่เท้ายังคงวิ่งตามมาไม่ไกล เรียกได้ว่าความเร็วของมันพอๆกับของเขาเลย

เอลวิสลอบสวดภาวนาในใจ ขอให้ไม่มีสัตว์ตัวไหนตื่นมาวิ่งไล่เขาเพิ่ม แค่ตัวเดียวเขาก็ยังหนีแทบไม่ทันแล้ว

หลังจากวิ่งไปได้สักพักมีช่วงเวลานึงที่เขารู้สึกว่าเสียงไกลออกไปหน่อยนึงแล้ว เขาจึงหันกลับไปมองข้างหลัง

ภาพที่เห็นทำให้ขนทั่วตัวของเอลวิสลุกพรึบอย่างห้ามไม่ได้

มันคือภาพของหมาป่าขนสีเงินสูงสองเมตร ที่ตอนนี้ตามส่วนต่างๆของร่างกายมันเต็มไปด้วยรอยแผลและคราบเลือด กลิ่นเลือดจากมันคละคลุ้งกระจายออกไปแถมตัวมันยังเหม็นกลิ่นสาบสุดๆ ตอนนี้หมาป่ากำลังยืนจ้องเอลวิสอยู่ห่างๆราวกับกำลังมองเหยื่อที่น่าเอร็ดอร่อยอร่อย แต่มันก็ไม่กล้าเข้ามาโดยผลีผลามเช่นกัน

เอลวิสนึกออกทันทีนี้คือหมาป่าขนเงิน เขาจำมันได้จากหนังสือที่เคยอ่านในคฤหาสน์เอิร์ล หมาป่าขนเงินมีลักษณะการล่าเป็นฝูง แต่นี่มันอยู่ตัวเดียว หรือว่า....มันพ่ายแพ้ในการต่อสู้เพื่อเป็นหัวหน้าฝูง?

ต้องรู้ก่อนว่าหมาป่าขนเงินนั้น มีลักษณะการล่าเป็นฝูงดังนั้นพวกมันจึงจำเป็นต้องมีผู้นำ แล้วการคัดเลือกผู้นำของหมาป่าขนเงินคือการต่อสู้! ผู้ชนะเป็นหัวหน้า ผู้แพ้ ตายหรือโดนขับไล่เท่านั้น

ตัวนี้เห็นชัดได้ว่าเป็นอย่างหลัง แถมมันยังบาดเจ็บมาอย่างสาหัส

ตอนนี้เอลวิสลังเลว่าจะสู้มันดีรึเปล่า มันทั้งบาดเจ็บและหมดแรงเห็นได้จากความเร็วที่ลดลงเรื่อยๆตลอดทางที่เขาวิ่งหนีมันมา 

แต่ถึงมันจะบาดเจ็บ คนธรรมดาก็ใช่ว่าจะสู้มันได้อยู่ดี 

หลังจากคิดได้ชั่วครู่เอลวิสเลือกจะถอยกลับ เขาไม่อยากเสี่ยงกับอะไรแบบนี้ ชีวิตน้อยๆของเขามีค่ามากกว่าการเป็นตำนานเด็กสิบขวบฆ่าหมาป่าขนเงิน

เขาจ้องมองมันด้วยสายตาหวาดระแวงพร้อมค่อยๆก้าวถอยหลังไปช้าๆ หมาป่าก็จ้องกลับมายังเขาเช่นกัน นัยตาของมันส่อประกายดุร้าย พร้อมกับกระโจนใส่เขาทันที

แววตาของเอลวิสเปลี่ยนเป็นเย็นชา ตอนแรกเขาไม่อยากมีปัญหาหรือเสี่ยงชีวิตในการฆ่ามัน แต่เห็นทีคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว

เขาตีลังกาถอยหลังกลับไป สายตามองไปรอบๆมองหาสิ่งที่พอจะช่วยเขาได้บ้าง 

แต่ในป่ามันจะมีสักกี่อย่างกัน มองไปทางไหนก็เห็นแต่ต้นไม้ 

เอลวิสไม่มีทางเลือกเขาวิ่งไปหักกิ่งไม้ที่ดูแข็งแรงมากมาอันหนึ่งมันยาวประมาณเมตรครึ่งสูงพอๆกับเขาเลย มันมีเส้นผ่าศูนย์กลางราว5เซนติเมตรเห็นจะได้

ด้วยแรงจากการฝึกก่อนหน้าทำให้เขายกมันไหว หากเป็นเมื่อวานคงทำแบบนี้ไม่ได้ และเขาคงจะตายทันทีที่เผชิญหน้ากับหมาป่า

เอลวิสถือกิ่งไม้ด้วยสองมือประดุจกระบี่ที่แข็งแกร่ง

เอาเข้าจริงแล้ว เขาไม่เคยฝึกวิชากระบงกระบี่อะไรหรอก แต่ก็คงดีกว่าในการใช้มือเปล่าสู้กับหมาป่าล่ะนะ

หนึ่งคนหนึ่งกิ่งไม้เผชิญหน้ากับหมาป่าที่บาดเจ็บ

ภายใต้ค่ำคืนที่แสงจันทร์ส่องสว่างมันขับเน้นให้เด็กหนุ่มดูโดดเด่นเหนือใคร แววตาที่สุขุมนุ่มลึกไม่ตื่นตระหนกยิ่งทำให้ดูน่าเชื่อถือและพึ่งพาได้

เอลวิสพุ่งไปข้างหน้ากิ่งไม้ในมือพุ่งตรงไปราวกับหอก

อย่างไรก็ตามหมาป่ารวดเร็วเกินกว่าจะโดนการโจมตีง่ายๆนี้ ขาทั้งสี่ของมันแตะพื้นทีนึงก่อนกระโจนตัวไปข้างหลังเพื่อหลบการโจมตีนั้น

 

เอลวิสไม่ปล่อยให้โอกาสที่มันล่าถอยเสียเปล่า เขาเปลี่ยนรูปแบบการโจมตีอีกครั้ง ลักษณะการจับกิ่งไม้จากหอกเปลี่ยนเป็นการฟาดจากข้างบน เท้าสองข้างเกร็งพร้อมขยับไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ตึบ!

เสียงกิ่งไม้กระแทกหัวของหมาป่าเงิน ส่งผลให้มันดูงุนงงและรู้สึกมึนหัว แต่ก็ไม่ได้บาดเจ็บสาหัสอะไร

เอลวิสฉวยโอกาสนี้เปลี่ยนท่าการจับกิ่งไม้อีกครั้ง เขาจับมันแบบหอกด้วยมือข้างเดียวก่อนจ้วงมันออกไปแทงบริเวณซี่โครงของหมาป่า กิ่งไม้ปักไว้บนตัวของมันและค้างไว้แบบนั้น เลือดบางส่วนสาดกระเซ้นมาโดนตัวของเขาด้วย

เอลวิสถอยกลับมาอย่างรวดเร็ว ที่เขาถอยกลับมาเพื่อรอดูผลลัพธ์ก่อนทำสิ่งอื่นต่อไป

"วูวววว!!"

หมาป่ากู่ร้องตะโกนขึ้นท้องฟ้า สีหน้าของมันดูบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ ดวงตาสีแดงก่ำแสดงถึงความกระหายอยากที่ไม่สิ้นสุด ตอนนี้มันดูอ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ถึงอย่างนั้นแววตามันไม่ลดประกายดุร้ายลงเลย

เอลวิสไม่เสียเวลาอีกเมื่อรู้ว่าการโจมตีของเขาได้ผล อย่างน้อยผลลัพนี้ก็ทำให้เขารู้ว่าเขาฆ่ามันได้

เขาเหยียดตัวตรงสายตาจ้องมันอย่างไม่กระพริบ หัวสมองคิดวิธีการในการจัดการมันหลายรูปแบบพร้อมจำลองการต่อสู้กับมันในหัว

สุดท้ายเขาเลือกการโจมตีที่ดูน่าจะเป็นไปได้ที่สุด

ตอนนี้ทั้งตัวเขามีเพียงหมัดเปล่าๆ งั้นเขาก็จะใช้หมัดเปล่าๆนี้ฆ่ามันซะ

เอลวิสรวบรวมพลังเวทย์จากตันเถียนไปที่หมัดของเขา ถึงแม้มันจะเบาบางแต่ก็ยังเป็นพลังเวทย์ ทรงพลังและแข็งแกร่ง

เขากำมือแน่นเตรียมพร้อมหาโอกาสที่เหมาะในการปลิดชีพมันซะ

หมาป่าก็ไม่ได้ทำให้เอลวิสรอนาน มันกระโจนใส่เขาอีกครั้งด้วยความรุนแรงกว่าครั้งๆไหน เห็นได้ชัดว่านี้คือการโจมตีครั้งสุดท้าย ฟันที่แหลมคมอ้าออกพร้อมที่จะฉีกกระชากเขาเป็นชิ้นๆ ร่างกายของมันกระโจนกระโดดขึ้นสูงจากพื้นดินพุ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็ว

เอลวิสที่รอจังหวะอยู่เห็นดังนั้นเขาพุ่งไถลตัวลงต่ำให้ได้มากที่สุดเพื่อลงไปบริเวณช่วงล่างของท้องมัน

หมาป่าที่ไม่มีสติปัญญาก็ไม่คาดคิดว่าเหยื่อของมันจะทำแบบนี้มันจึงไม่ได้มีวิธีแก้สถานการณ์ ส่งผลให้เอลวิสทำสำเร็จอย่างง่ายดาย เขาไปอยู่ช่วงล่างของหมาป่าหรือใต้ท้องของมัน

หมัดข้างขวากำแน่นมวลพลังเวทย์ภายในตันเถียนถูกดึงออกมาใช้ถึงขีดสุด ก่อนเขาจะปล่อยกมัดออกไปกระแทกบริเวณที่น่าจะเป็นหัวใจของเขา 

เสียงกระดูกแตกดังให้ได้ยินชัดเจน ซี่โครงของมันแทงทะลุผิวหนังออกมาบางส่วน หัวใจของมันเต้นช้าลงก่อนจะค่อยๆหยุดไป ทำให้หมาป่าที่ได้รับบาดเจ็บมาก่อนแล้วก็ทบรับพิษบาดแผลไม่ไหวอีกต่อไป มันล้มลงทับเอลวิสทั้งอย่างนั้น

ร่างของหมาป่าสูงสองเมตรจึงล้มทับตัวของเขาอย่างไม่อาจหลบเลี่ยงได้ จะหลบก็ไม่ทัน จะหลีกไม่พ้น

สีหน้าของเอลดูเหยเกและดูบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวดที่โดนทับเช่นนี้ ตัวของหมาป่าคงหนักอย่างน้อยร้อยกิโลได้ มันทับซะร่างของเขาขยับไปไหนไม่ได้เลย เขารู้สึกว่ากระดูกขาและซี่โครงบางส่วนหักไปแล้วด้วยซ้ำ มือก็ไม่มีแรงจากการต่อยเมื่อครู่ ได้แต่รอความช่วยเหลือจากมอร์แกนอย่างเดียว

ระหว่างนั้นเขายกมือของตัวเองขึ้นมาดู  มันสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด เสียงหัวใจเต้นโครมครามจากการปะทะกับหมาป่าเมื่อครู่ยังไม่สงบลง มันสร้างความวิตกกังวลให่กับเขา

แต่ก่อนที่เอลวิสจะพักผ่อนจากความเหนื่อยล้า สายตาของเขาก็พลันมองเห็นสิ่งที่น่ากลัว สีหน้าของเขาซีดลงด้วยความตกใจ

เอลวิสได้แต่คิดในใจ

'นี่ข้ากำลังจะตายอีกแล้วงั้นหรอ?'