
“มาช่วยกันภาวนาให้เอวไอ้แทไม่หักด้วยกันเถอะครับทุกคน”
Taehyung's POV
กา~ กา~ กา~
เสียงกาบินผ่านหัวคิมแทไปสามตัวเมื่อไม่มีปฏิกริยาใดๆจากจองกุกเลยทั้งๆที่กูอุตส่าห์อ่อยยั่วเป็นนางเอกเอวีซะขนาดนี้ สีหน้าของอีกฝ่ายนิ่งสนิทราวกับว่ามันไม่รู้สึกห่าไรเลยจนคิมแทประหม่าไปหมด คือบั่บบ โอ๊ยยย มันไม่รู้เลยหรอว่ากูต้องใช้ความกล้าขนาดไหนกว่าจะยอมมาทำอะไรน่าอายแบบนี้ ไม่รู้เลยรึไงว่าถึงกูจะอ่อยเป็นพริตตี้ยั่วสวาทขนาดนั้นแต่ในใจกูกลับกำลังกรีดร้องโหยหวนด้วยความอับอายขนาดไหนอ่ะ!? ฮรึกกก แต่สิ่งที่ได้มากลับมีแค่หน้าไร้อารมณ์ของมันเนี่ยนะ นี่กูอ่อยน้อยไปหรอ? ก็ไม่นี่หว่า กูก็ทำตามที่จินฮยองบอกทุกขั้นตอนไปแล้วนี่ สงสัยจะเป็นเพราะจองกุกมันตายด้านเองล่ะมั้ง ฮึ่ยยย รู้งี้กูไม่อ่อยตั้งแต่แรกดีกว่า เสียรมณ์!
แต่...ไหนๆก็อุตส่าห์พยายามมาถึงขั้นนี้แล้วนี่หว่า ปล่อยโอกาสนี้ไปคงเสียดายแย่เลยอ่ะว่ามะ ฮรึกกก เอาวะ! ลองดูอีกรอบก็ด้ะ ㅠㅠ
“..จองกุก” ว่าพลางขยับเข้าไปใกล้จองกุกมากกว่าเดิมจนร่างกายเราบดเบียดกันมากกว่าเดิมก่อนจะช้อนสายตามองคนตรงหน้าพร้อมกัดริมฝีปากเหมือนลูกแมวขี้อ้อนแต่ก็ขี้ยั่วในขณะเดียวกัน สาบานได้ว่านี่เป็นการกระทำที่น่าบัดสีบัดเถลิงที่สุดในชีวิตยี่สิบเอ็ดปีของคิมแทฮยองเลยทีเดียว ฮรือออ มุดกลับเข้าไปในท้องแม่ตอนนี้ยังทันมั้ยวะเนี่ยย
“.............”
“นี่...จะไม่สนกูจริงดิ”
“.............” ดู๊วว อ่อยขนาดนี้แล้วยังจะมาเงียบอีก!
“.............”
“.............” ฮรือออ เงียบอีกนิดกูจะร้องไห้แล้วนะ
'พรึ่บ!'
'หมับ!'
“จะไปไหนครับคนสวย” จองกุกจัดการรวบตัวผมที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปอย่างน้อยใจไว้ด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม คือนอกจากไม่สำนึกแล้วยังมีหน้ามายิ้มแบบนี้อีกหรอวะ ฮรึกกก ไอ้คนเจ้าเล่ห์!
“ทำหน้าอย่างนั้นทำไม ไม่พอใจอะไรหื้ม?” อีกฝ่ายบีบริมฝีปากผมที่กำลังเบะอย่างขัดใจด้วยความเอ็นดูจนผมต้องเบ้หน้า ก่อนจะหันหน้าแดงๆเหมือนมะเขือเทศไปทางอื่นอย่างรวดเร็วเมื่อเพิ่งสังเกตว่าใบหน้าของเราอยู่ใกล้กันแค่ไหน
คนอะไรวะ...ยิ่งมองใกล้ๆยิ่งหล่อชิบหาย
“จ..จะออกไปข้างนอกไง”
“ไหนว่าจะปลํ้ากูไม่ใช่รึไง ไม่ทำต่อแล้วหรอ” จองกุกยักคิ้วถามกวนๆด้วยรอยยิ้มกวนส้นตีนจนผมหน้าแดงแปร๊ดยิ่งกว่าเดิมก่อนจะหันไปจ้องอีกฝ่ายด้วยใบหน้าถมึงทึงอย่างไม่พอใจ
“ก็มึงไม่คิดจะสนใจกูเลยอ่ะ! ทั้งๆที่กูอุตส่าห์ตั้งใจอ่อยมึงขนาดนี้..” ประโยคหลังผมพูดเสียงแผ่วลงแต่คนหูดีกลับได้ยินเข้าจนได้ รอยยิ้มกวนๆของจองกุกค่อยๆเลือนหายไปก่อนจะถูกแทนที่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่งปนสงสัย
“ตั้งใจ? นี่มึงไม่ได้ถูกจีมินบังคับให้ทำหรอกเหรอ” คือจริงๆแล้วมันก็ไม่เชิงหรอก แต่จินฮยองแม่งหว่านล้อมซะจนกูต้องยอมทำอย่างไม่มีข้อแม้โดยไม่คัดค้านใดๆ พูดง่ายๆก็คือเหมือนถูกล่อลวงให้ทำอ่ะ ฮรึกกก แต่เอ๊ะ! หรืออันที่จริงกูจะอยากอ่อยจองกุกอยู่แล้วตั้งแต่แรก? อันนี้คิมแทเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน คิดได้ดังนั้นผมจึงนิ่งไปสักพักก่อนจะส่ายหน้าไปมาเป็นเชิงปฏิเสธทันที
“ไม่อ่ะ ไม่ได้ถูกบังคับ”
“แล้ว..ทำไมมึงถึงทำล่ะ” ผมนิ่งไปเมื่อเจอคำถามที่ไม่อยากตอบก่อนจะเม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยความประหม่า ผมกำลังจะเปลี่ยนเรื่องอยู่แล้วทว่าประโยคของซอกจินฮยองกลับแวบเข้ามาในหัวซะก่อน
'แต่ถ้ายูรักจองกุกแล้วมัวซึนอยู่แบบนี้...วันนึงเขาก็จะเบื่อแล้วทิ้งยูไปเอง'
ฮรือออ สรุปคือกูต้องยอมรับว่าชอบมันจริงๆใช่ม้ายยย?!! ㅠㅠ
“ค...คือกู...”
“.............”
“คือว่า...” โอ๊ยย ทำไมต้องเสี่ยงสั่นขนาดนี้ด้วยวะเนี่ยย
ผมสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะสบตากับคนตรงหน้าด้วยความประหม่าอย่างปิดไม่มิดแล้วตอบไปตามความจริง “ก...ก็กูไม่อยากให้ใครหน้าไหนมาได้มึงไปซะก่อน อีกอย่าง..กูอยากให้มึงเป็นคนแรกของกู ทั้งเรื่องรักและเรื่อง..—อื้อออ!!”
จองกุกไม่ปล่อยให้พูดจบ แต่กลับกันเขาปิดปากผมด้วยวิธีที่เจ้าตัวถนัด ริมฝีปากหยักค่อยๆดูดดุลกลีบปากผมอย่างใจร้อนทว่าละเมียดละไมก่อนที่ผมจะส่งมือไปโอบรอบคออีกฝ่ายไว้ให้แนบชิดขึ้น ความรู้สึกแปลกใหม่เกิดขึ้นในทุกครั้งที่เราจูบกัน —หากแต่ผมกลับชอบจูบครั้งนี้ที่สุดทั้งๆที่มันไม่ได้นุ่มนวลอ่อนหวานหรือเร่าร้อนดุจเปลวไฟแบบที่เราเคยทำ เพราะในครั้งนี้เราทั้งคู่ต่างถ่ายทอดความรู้สึกผ่านริมฝีปากที่กำลังสัมผัสกันอย่างโหยหาราวกับกำลังบอกรักกันและกันผ่านรสจูบ
ให้ตายสิ...นี่กูรักกระต่ายกล้ามลูกธานอสไปแล้วหรอเนี่ย
ลิ้นร้ายสอดเข้ามากวาดต้อนในโพรงปากผมเมื่ออารมณ์เริ่มพุ่งสูงขึ้น มือปลาหมึกข้างหนึ่งเอื้อมมาบีบก้นอวบไว้จนต้องสะดุ้งแล้วเผลอกัดปากอีกฝ่ายอย่างไม่ทันตั้งตัว กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วทั้งปากแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราทั้งคู่หยุดจูบกันแต่อย่างใด
จองกุกผละออกมาสบตากับผมอย่างสื่อความหมายในหลายๆความรู้สึก มือหนาทั้งสองข้างประคองหน้าผมไว้อย่างแนบแน่น “แน่ใจแล้วหรอที่เลือกคนอย่างกู กูไม่ใช่คนดีอย่างที่มึงเห็นนักหรอกนะ”
ผมกลอกตาอย่างนึกรำคาญ คือแบบมันมาถึงขั้นนี้แล้วใครจะมาไม่แน่ใจอะไรอี๊กกก “ต่อให้มึงเลวเหมือนฮิตเลอร์ กูก็ชอบมึงอยู่ดีนั่นแหละ คิดมากทำไมวะ”
“.............”
“.............”
“.............”
“..จองกุก?” เอ่ยทักอีกฝ่ายทันทีเมื่อดูเหมือนว่าจองกุกจะไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลย อันที่จริงมันไม่ได้มองหน้ากูด้วยซํ้า แต่กำลังจ้อง...มือผมที่กำลังจับแท่งแครอทของเขาอยู่
..ชิบหายแล้วไง
ตาโตๆของคิมแทเบิกกว้างเท่าฝากระด้งทันที คือบั่บบ กรี๊ดดด!! สาบานต่อพรหมจรรย์ของตัวเองได้เลยว่าไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ! มือมันไปโดนเองอ่ะ ฮรึกกก กูก๋อโต้ดดด ㅠㅠ
“..ถ้าจะอ่อยขนาดนี้ แสดงว่าอยากเอวหักมากงั้นสิ”
“..อึก”
จองกุกโน้มตัวลงมาก่อนจะใช้ลิ้นเลียใบหูเล็กจนผมต้องสั่นสะท้านไปทั้งตัว ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นอย่างสุดฤทธิ์เมื่อเริ่มรู้สึกว่าเสียงครางกำลังจะหลุดออกจากปาก
“บอกลาซิงได้เลยครับที่รัก :)”
ออมม่าจ๋าา ช่วยคุ้มครองเอวแทด้วยย!! ฮรือออ ㅠㅠ
-CUT-
[ฉากคัทในไบโอทวิต @Madelyn_Fic นะค้า]
“ต่ออีกสี่รอบพอเนอะ :)”
'เพี๊ยะ!'
“พอเลยไอ้ลามก! แค่รอบเดียวกูก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้วโว้ย!!”
อีกฝ่ายยกยิ้มร้ายขึ้นมาอย่างไม่น่าไว้ใจ “ทีเมื่อกี้ยังบอกให้เอาแรงๆอยู่เลยไม่ใช่รึไง :)”
กรี๊ดดดดด!! อย่าเอาเรื่องนั้นมาพูดอีกได้ม้ายย แค่นี้กูก็อับอายขายขี้หน้าจะแย่อยู่แล้ว ฮรือออ ㅠㅠ
“ไอ้..”
จองกุกหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจเมื่อแกล้งผมสำเร็จก่อนจะก้มลงมาจูบริมฝีปากบางเบาๆ “มึงเป็นของกูแล้วนะแทฮยอง”
“.............”
“แทฮยองเป็นของจองกุกแล้วนะครับ”
“รู้แล้วน่า ไม่ต้องยํ้าก็ได้”
ผมยกยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างอ่อนแรงเมื่อเซ็กซ์ครั้งแรกเพิ่งจะผ่านไปได้ด้วยดี ได้ลองตั้งสองท่า เอวก็ไม่หักด้วย เตียงกับบ้านก็—
'เปรี๊ยะ...เปรี๊ยะ'
ผมค่อยๆหันหน้าไปมองที่มาของเสียง ก่อนจะอ้าปากหวอจนแมลงวันบินเข้าไปทำรังในปากได้เมื่อเห็นว่าผนังห้องเริ่มมีรอยร้าวเช่นเดียวกันกับเตียงที่กำลังส่งเสียงดังเอี๊ยดอาด ผมหันกลับมามองหน้าจองกุกที่กำลังทำตาโตอยู่เช่นกันก่อนที่เราทั้งคู่จะพูดพร้อมกันว่า..
“..ชิบหาย”
'โครมมมมมม!!!!'
Namjoon's POV
งงล่ะสิว่าคิมนัมมามีบทอะไรเอาตอนนี้ เดาไม่ยากเลยครับเพราะผมเพิ่งจะมาถึงเกาะเชจูเพื่อมาหาแทแทน้องรักกับศรีภรรยาที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานอย่างจินนี่ ถามว่าทำไมถึงมาเอาดึกป่านนี้น่ะเหรอ? คือผมตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์ทั้งสองคนน่ะครับ งื้ออออ แค่ลองนึกคิดถึงหน้าของน้องรักกับเมียจ๋าก็ยิ้มจนปากฉีกไปถึงรูหูแล้ว ว่าแล้วก็ถือกระเป๋าสัมภาระกับของฝากจากโซลในมือแน่นขึ้นแล้วกึ่งเดินกึ่งกระโดดไปยังบ้านพักตากอากาศสุดหรูของที่ผมเป็นคนซื้อเองกับมือด้วยรอยยิ้มเหมือนคนบ้า ลาลั้ลลา~ แทแทจ๋า จินนี่จ๋า นัมจุนนี่มาหาแล้วจ้าา (づ ̄ ³ ̄)づ
'กึ่ก!'
แต่ขายาวๆกลับต้องหยุดชะงักกึกเป็นแท่นหินทันทีที่เห็นว่าบ้านพักตากอากาศชั้นเดียวเล็กๆที่คุ้นเคยกลับเหลือเป็นเพียงแค่ซากปรักหักพังอันเต็มไปด้วยเศษอิฐเศษปูนกองพะเนินอยู่เต็มไปหมด..
.....
นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ยยยย!!? ใครบังอาจมาพังบ้านกู๊วววว!!?
แต่ยังไม่ทันจะได้หายช็อค ผมก็หันไปเห็นใครบางคนที่ยืนแก้ผ้าอยู่กำลังยกเศษอิฐเศษปูนของบ้านพักตากอากาศที่เพิ่งจะถล่มลงมาทับใส่แผ่นหลังตัวเองออกแล้วขว้างไปไกลๆอย่างชิวๆราวกับขว้างลูกบอล —เดี๋ยวนะ แรงเยอะเป็นไททันแบบนี้ ทำตัวโรคจิตแบบนี้ หรือว่าจะเป็น..
ไอ้จ้อนจองคุก!!!
คำถามสารพัดผุดขึ้นในหัวด้วยความสับสน นี่มันเกิดห่าอะไรขึ้น? สึนามิถล่มบ้านกูหรอ แล้วหมอนี่มันมาทำห่าอะไรที่นี่? แทแทไม่เห็นบอกเลยนี่หว่าว่ามันมาด้วย โอ๊ยยย! มีแต่คำถามชวนปวดหัวไปหมด คิมนัมจิเป็นลมมม ฮรึกกก ㅠㅠ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...ในขณะที่กำลังตกใจปนสับสนจากคำถามสารพัดที่เกิดขึ้นอยู่นั้น หัวใจผมก็หยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อเห็นว่าหนอนยักษ์ของไอ้จ้อนจองคุกกำลังอยู่ในตัวของใครอีกคนที่กำลังนอนอยู่ใต้ร่างของไอ้ไททันหน้ากระต่ายนั่นอยู่ แถมคนคนนั้นก็มีใบหน้าที่ช่างคุ้นเคยเหลือเกิน..
'ตุ่บ!'
เสียงของหล่นกระทบพื้นดังขึ้นเมื่อผมทิ้งกระเป๋าสัมภาระลงอย่างหมดแรงด้วยความไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองจนเรียกความสนใจจากอีกสองคนให้หันมามองทางนี้ทันที
“น..นัมจุนฮยอง?”
แทแทสบตากับผมด้วยปากที่อ้าค้างพร้อมกับตาที่โตเท่าหัวเด็ก..
“คร่อก!”
..ก่อนที่เราสองพี่น้องจะเป็นลมสลบคาที่ทันที
“แทฮยอง!!”
TALK :
ถ้าไม่นับฟิคกามที่เราแต่งให้เพื่อน นี่ก็ถือว่าเป็นการแต่งเอ็นซีครั้งแรกของเราค่ะ หวังว่าจะไม่แย่เกินไปนะคะ U__U
จะบอกว่าเราแต่งแล้วแก้หลายรอบมาาาาก แต่เอาจริงๆเรารู้สึกว่าเอ็นซีนี้ไม่ดีเท่าที่ควรเลยค่ะ//ตบหน้าผาก
ตอนนี้สอนให้รู้ว่าการมีเซ็กซ์กับสามีผู้มีแรงเยอะเป็นไททันก็อาจทำให้เตียงหักบ้านพังได้ กร๊ากกกก
อ้อๆ เราจะเพิ่งเปิดแอค @MandiniaFic ไปเมื่อสองสามวันก่อน เอาไว้อัพเดตข่าวสารเรื่องฟิค+รีแท็คฟิค+เม้าท์มอยตามประสาคนไม่มีสติค่ะ ส่วนแอคหลักเราคือ @_Mandinia_ เข้าไปคุยเรื่องสัพเพเหระกับเราในแอคนี้ได้ตลอดเลยนะคะ เราก็อยากมีเพื่อนคุย5555 อีกอย่างเราแทบจะสิงอยู่ในแอคนี้ทั้งวันเลยจ้า
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะที่ติดตามมาจนถึงตอนนี้ uwu
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และแท็กสกรีมนะคะ
#กุกกี้น้อยจอมพลัง
I purple you ค่ะ (・∀・)
แต่สงสารนัมจุนอีกแล้วค่ะแม่5555555555
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดสสสสสสสสส
ดรดีดเ่ีีดด่น่ดด่นีด เอาเป้นว่ามันดีย์มากๆก้เเล้วกาน