คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : LIES. EP 08 (NC Part.)
วามอึอัใเิึ้นับหิสาวฟันระ่ายอีรั้ เธอไม่รู้ะ้อทำยัไทำไมเธอถึัใามินะไม่ไ้ ทำไมเธอยั้ออยเป็นห่วทั้ๆ ที่มินะทำให้เธอ้อเ็บ้ำน้ำใมาหลาย่อหลายรั้ ่าานที่อยู่รหน้าเธออนนี้เป็นอีรั้ที่ทัู้่้อสบาัน้วยวามอึอัใ
ในหัวอานะมีอะไระพูับนายอนมามาย แ่ถ้าพูออไปวามรู้สึีๆ ที่นายอนมี่อเ้าอาะลายเป็นวามห่าเหินแทน็ไ้
แ่ถ้าเธอไม่ล้าที่ะพูออไปอนนี้ เธอ็อาะไม่มีโอาสไ้พูมันอีเป็นแน่
"นายอน ..ือ...ัน..อ...อบ..." านะำลััวลใับำพูอัวเอ
เธอไม่ล้าเอ่ยมันออไปริๆ ่อนะหลบสายานายอนอีรั้
ทำให้ให้นรหน้ายิ่สสัยึ้นอีหลายเท่า
"อบ...อบอะไรล่ะ อบูสารี? ถ้าเธอไม่พูันะไปนอนับมินะแล้วนะ!"
นายอนพูทีเล่นทีริับนรหน้าเมื่อานะให้ยินื่อมินะวามน้อยใ็เิึ้นอีรั้
เธอปล่อยมือนายอนให้เป็นอิสระอีรั้่อนะหันหลัเพื่อเินไปที่โฟาามเิม
แ่ทว่านายอนลับเินามเธอมา้วย
เธอหันไปมอหิสาวฟันระ่ายที่ำลัเินแเธอไป
่อนะทิ้ัวลที่โฟานุ่มอีรั้
"เธอไม่ไปนอนับมินะแล้วเหรอ?"
"ไม่อะเหม็นเหล้า แถมยันอนรนอี ูสารีเป็นเพื่อนเธอีว่า"
"แ่เธอบอว่าเธอ่วแล้วหนิ ั้นันไปหยิบหมอนับผ้าห่ม่อนนะ" เมื่อานะพูบ เธอเินเ้าไปในห้อนอนอีรั้่อนะออมาพร้อมับหมอนและผ้าห่มผืนหนา แถมยัหอมไป้วยลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม านะโยนทุสิ่ไว้บนโฟาเธอัารปุ่มที่้าัวโฟาเพื่อให้มันลายเป็นเียนอนที่มีนานอนสอนไ้พอี
แ่ยัไม่ทันที่านะะไ้ลับมานั่ที่อเธอ นายอน็หลับไปะ่อน านะัสินใ้อนัวนายอนที่นอนหลับพิอยู่ับเ้าุ๊าระ่ายึ้น เพื่อพาเธอมานอนที่ที่เรียมไว้่อนหน้านี้ในะที่านะอุ้มนายอนอยู่นั้น
ลิ่นหอมอน้ำหอมที่นายอนใ้ประำมันทำให้ใอเธอเ้นเร็วเหมือนับว่าเธอำลัวิ่อยู่ยัไอย่าั้น หิสาวฟันระ่ายทำให้เธอแทบะเป็นบ้า เธอวาร่าบาล้วยวามเบามือ แ่ทว่าเธอเอไม่อาละสายาานรหน้าไ้เลยอนนี้หน้าอเธอ และนายอนห่าันไม่ถึืบ
สันมูที่โ่ว่านปิอเธอทำให้มันไปนับแ้มนุ่มๆ อนายอนโยไม่ไ้ั้ใ เธอะัเล็น้อยแ่็้อรู้สึเบาใึ้นเมื่อนายอนไม่ไ้รู้สึัว มือบาอานะถูยึ้นมาเพื่อัปอยผมอนรหน้า้วยวามอ่อนโยน เธอไม่อาละสายาานรหน้าไ้ริๆ
"อื้ออ..."
เสียที่ัึ้นทำให้านะที่ำลัอยู่ในภวั์้อสิลับมาอีรั้ เมื่อนรหน้าเธอูเหมือนว่าำลัะรู้สึัว แ่มัน็ไม่ทันแล้ว เพราะเธอันลืมา่อนที่านะะไหวัวทัน ้วยวามใอนายอน เธอใ้มือ้าหนึ่ทุบไปที่ไหล่อานะ ที่อนนี้ำลัรอมัวอเธออยู่ แู่เหมือนานะะไม่รู้สึรู้สาอะไรเลย แถมยัไม่ลุออไปาัวเธออี...
"นี่...ะทำอะไร...เี๋ยวมินะออมาเห็น!!!" นายอนพูเือนสินรหน้า
ที่ำลัะโน้มใบหน้าเ้าใล้เธออีรั้ และรั้นีู้เหมือนว่าานะะั้ใ...
"เห็น็ีสิ! ะไ้รู้ว่าเธอเป็นอัน...ไม่ใ่เ้า" านะพู
เธอใ้มือ้าหนึ่ลูบที่ใบหน้าสวยอนายอน "นายอน เธออบันมั้ย?" ยัไม่ทันที่ะไ้ำอบานายอน สันมูอานะ็เริ่มทำหน้าที่อีรั้
ใบหน้ามสวยไ้รูปำลัุไร่อยู่ที่ออาวอนายอน ลมหายใอุ่นๆ
ทำให้น้านล่าหลุราออมาโยไม่ั้ใ
"ออ.....อื้ออออ...."
านะยับใบหน้าทำให้สันมูอเธอถูเลื่อนึ้นาออาวมานถึสันราม
่อนะเปลี่ยนเป็นูบแสนละมุน น้านล่าอบรับสัมผัสเป็นอย่าีเธอเอียอเล็น้อยเพื่อให้น้านบนไ้ทำอะไรามใ
"อื้ออ..."
เสียราเบาๆ
เิึ้นอีรั้าหิสาวฟันระ่าย เธอไม่อาห้ามอารม์อเธอเอที่มันำลั้อารนรหน้าเหลือเิน
มันไม่เหมือนับที่มินะทำับเธอเหมือนเธอเป็นแ่เรื่อระบายอารม์สัมผัสที่อ่อนโยนอานะ
ทำให้เธอไม่อาัืนไ้อี่อไป...
ภายนอเธออาะูเหมือนผู้หิที่ผ่านผู้ายมานับรั้ไม่ถ้วนรวมถึมินะ
แ่ใรล่ะที่ะรู้นอาัวอเธอเอ และ....เธอไม่เยผ่านผู้ายมา่อนแม้แ่นเียว
รวมถึมินะ้วยแม้ว่าเธอและมินะะแอบนัเอี่รั้็าม
ทุรั้มินะะเมาและหลับไปเสมอ...สิ่ที่เธอไ้ามินะมีเพียแ่วามรู้สึีๆ
และูบแรอเธอเพียเท่านั้น มันไม่ไ้เิาวามรั มินะไม่เยรัเธอเลย...
"นายอน ันอูบเธอไ้มั้ย?" านะระิบที่้าหูอนายอน้วยเสียระเส่า
เมื่อไม่ไ้รับำอบอน้านล่า านะ็ไม่รอ้า เธอยับริมฝีปาแนบิออาวอีรอบ่อนะไล่ึ้นมานถึริมฝีปาอิ่มสวยไ้รูป
ทัู้่ประบริมฝีปาเ้าหาัน้วยสัมผัสที่โหยหา
"อื้มมม..."
สัมผัสูบอานะเริ่มร้อนแรึ้นเมื่ออุหภูมิร่าายทัู้่เริ่มปะทุึ้น
ลิ้นร้อนอานะถูส่เ้าไปสำรว้วยวามำนา นายอนรับสัมผัสอันเร่าร้อนาน้านบน
หัวใอนายอนเ้นแรเหมือนับว่ามันำลัะระเบิออมา
ร่าายที่เริ่มเป็นไปามอารม์ เธอเบียาทั้สออเธอไปมาอย่า้อาร มือทั้สอถูยึ้นมาอรัน้านบน เม็เหื่อที่เริ่มไหล่ามไรผม สมออเธอาวโพลนไม่อารับรู้อะไรไ้อี นอาสัมผัสานที่เธอไว้ใ และทำให้ีวิที่ไร้่าอเธอนั้นลับมาีึ้นอีรั้
ลิ้นร้อนอานะที่ำลัเ้าไปเ็บินวามหวานออีฝ่ายอยู่ไ้ไม่นาน
็ถูนายอนผละออะ่อน านะเปลี่ยนำแหน่มา้อมอที่เนินอสวยไ้รูปภายใุ้นอนลายน่ารันั้นแทน
ระุมเสื้อนอนอนายอนำลัถูปลลทีละเม็ ทำให้นายอนเริ่มหายใไม่เป็นัหวะ
เนินอาวเนียนที่อยู่ภายใ้บราสีาวทำให้นที่ไ้เห็นมันแทบะอใไว้ไม่ไหว
เธอ่อยๆ ลูบมือไปามเรือนร่าอนรหน้า เม็เหื่อเริ่มผุึ้นที่ใบหน้าสวยาวามร้อนภายในร่าาย
สัมผัสที่อ่อนโยนที่เธอไม่เยไ้รับมา่อน านะเริ่มสอมือเ้าไปในบราอนายอน
มือบา่อยๆ นวลึหน้าอสวยอนรหน้า้วยวามอ่อนโยน
่อนที่หิสาวฟันระ่ายะเป็นฝ่ายพยายามบอน้านบนว่าเธอ้อารูบ...
ริมฝีปาอทัู้่ประบเ้าหาันอีรั้อย่าผู้ออยา
นายอนที่ำลัอารม์พุ่ึ้นสูเรื่อยๆ ส่เสียราออมาอย่าอลั่นไว้ไม่อยู่
"อื้ออ.."
มืออานะเริ่มทำหน้าที่อีรั้
นิ้วอเธอวาเป็นวลมอยู่รอบปลายยอออนายอน "อือออ.."
นายอนัปาัวเอเอาไว้ไม่ให้มีเสียรอออมา
่อนที่บราสีาวอเธอถูปลออมันะถูโยนไปอที่พื้นอย่าไม่ใยีมือทั้สอ้าอานะำลันวลึอสวย่อนะประบูบอันร้อนแรลหน้าอสวย
เพื่อเรียเสียราาน้านล่า
"อื้มมม..."
มือนอานะเริ่มละออาอสวยลูบไร้เรือนร่าอนายอนลไปเรื่อยๆ
นถึอรัอนายอน านะนวลึส่วนระสันอนายอนอย่าเบามือนทำให้นายอน้อราออมาอีรั้
านะรับรู้ไ้ถึวาม้อารอน้านล่า
"านะ..."
นายอน...เธอเปียนานี้เลยเหรอ?
"อืออ...ถามบ้าอะไรอนนี้ล่ะ"
ไม่รอ้าานะัารสอมือเ้าไปในาเนอนอนายอน
่อนะพบับวามุ่ม่ำ ที่มันแะนล้นเปียมาถึาเนอนอเธอ
นิ้วอานะำลันวลึุอ่อนไหวอนายอน้วยวามอ่อนโยน
"แรอีไ้มั้ย ันะไม่ไหวแล้วนะ!"
านะไม่รอ้าเธอใ่ัหวะนี้ในารสอนิ้วเ้าไปในพื้นที่ส่วนัวอนายอน
นนายอน้อร้อออา้วยวามเ็บ...
"อ๊ะ!!..." นายอนับมืออานะเอาไว้ไม่ให้ยับเ้าไปลึว่านี้
"เธอเ็บเหรอนายอน...ันอโทษนะ"
"อื้ออ...ไม่เป็นหรอ..."
เมื่อานะไ้ยินแบบนั้น
ึ่อยๆ ยับนิ้วเ้าอออย่าเบามือเพื่อไม่ให้นรหน้าเ็บ
านะเริ่มยับนิ้วเ้าออเป็นัหวะึ้นเมื่อเห็นว่านายอนเอ็เริ่มิน
ในะเียวันนายอนเอเธอลับใ้มือทั้สออเธอเอัารถอาเนอนออไปอที่พื้น
"อ๊าาาา...."
นายอนำลัหายใหอบถี่ไม่เป็นัหวะ
าารเร่ยับนิ้วอานะที่เริ่มหนัหน่าึ้นทุที
มืออเธอถูยึ้นมาล็ออานะไว้แน่น
และยุมผมอน้านบนามอารม์ที่พุ่สูึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ!!"
ไม่นานส่วนล่าอนายอน็บีบรันิ้วอานะและมันระุเล็น้อยพร้อมับเสียหอบหายใถี่
านะรู้ไ้ว่านายอนไ้ปลอปล่อยแล้ว านะ่อยๆ ถอนนิ้วออา่อทารัอนายอน
่อนที่น้ำหวานะไหลออมาานะัารัารับนายอนให้ลุึ้นนั่บนโฟา่อนที่านะะนัุ่เ่า
เธอับาทั้สออนายอนให้แยออาัน ่อนที่านะะเอาหน้าเ้ามาใล้ๆ อรัอเธออีรั้
"เธอะทำอะไรานะ มันสปรนะ อ่ะ!!..."
ถึนายอนะพูออไปอย่านั้น แ่ร่าายอเธอมัน้อารเหลือเิน เธอใ้มือ้านึยุมอยู่ที่ผมอานะเพื่อเป็นารระบายอารม์ านะำลัเอาใบหน้าุเ้าไปที่อรัอนายอนพร้อมับใ้ลิ้นเ็บินอเหลวที่นายอนไ้ปลปล่อยมันออมา่อนหน้านี้นไม่เหลือสัหย
านะเริ่มเร่ัหวะึ้นอีรั้เมื่อเห็นว่านายอนเอ็เริ่มมีอารม์ึ้นมาอีรั้
นายอนยับเอวามัหวะที่เธอ้อาร มืออเธอยัยุมอยู่ที่ผมอานะ
เธอหัวอร่าสูามวาม้อารอเธอ ลิ้นที่ถูเ้ามาใน่อทารั
ทำานอย่าีและมันีมาๆ เอวอนายอนำลัยับรับสัมผัสลิ้นร้อนๆอานะ
ในะที่านะเอ็เร่ัหวะึ้น
"อ๊ะ!..."
ไม่นานนัร่าายอนายอนระุเร็ึ้นอีรั้
านะลุึ้นมาในปาอเธออมน้ำหวานที่นายอนไ้ปลอยออมา่อนหน้านี้ เพื่อประบริมฝีปาับนายอนอย่าูื่มอีรั้...
ิรรมอทัู้่เสร็ล
านะห่มผ้าให้ับนายอน ่อนที่เธอะทิ้ัวลนอน้าๆ นายอน และ้อาเธออยู่นานแสนนานนายอนใ้มืออเธอลูบที่ใบหน้ามอานะ
่อนะูบที่หน้าผาอานะ้ววามอ่อนโยน
"ไม่่วเหรอ..." นายอนถามานะ เพื่อเรียสิร่าสูให้ลับืนมา
"นายอน..เธอเยมีอะไรับมินะบ่อยมั้ย แล้วมันี่รั้แล้วเหรอ?"
"ถามทำไม?...ไอบ้า!!...อืมมม....็......"
นายอนแล้นับนิ้วเพื่อแล้นรหน้า ที่ำลัเริ่มทำสีหน้าเียบรึมอีรั้
"หลายรั้นเธอำไม่ไ้เลยเหรอ..."
อืออออ...ันำไม่ไ้...เพราะันไม่เยมีอะไรับมินะ...เธอเป็นนแรอันนะ..านะ
ความคิดเห็น