ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความจริงทั้งหมด- -
                  \"มือขวาของจ๊อบก็หายดีแล้วนะ  ฤดูร้อนนี้อาคารของฉันก็จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว  ฉันอยากให้เธอวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังตามที่เราตกลงกันไว้....พร้อมรึยัง??\"
                  \"เอ่อ..ผม\" \"เสียเงินให้เธอไปก็เยอะ  ฉันใช้เงินเป็นจำนวนมากเป็นค่าผ่าตัดเพื่อให้เธอหายดี  ไม่ใช่ว่าจะทวงบุญคุณหรอกนะ แต่มันก็เป็นเงินไม่ใช่น้อย.....ว่าไงอัญ ถ้าจ๊อบวาดให้ก็แจ๋วเลยเนอะ\" \"อย่าหอมแก้มอัญสิค่ะ เอก\" \"ทำไมล่ะ เราเป็นผัวเมียกันนะ\"....จ๊อบมองอัญที่โดนหอมแก้มอย่างเย็นชา..........\"ผมจะต้องเป็นจิตรกรรมฝาผนังที่ยอดเยี่ยม\"
                  หลังจากนั้นจ๊อบก็ลงมือวาดจิตรกรรมฝาผนังตลอด....................แล้วก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของชาวญี่ปุ่นโดยทั่วไป..................ผลงานของจ๊อบถูกกล่าวขวัญถึงไม่เว้นแต่ละวัน.............................แต่ยิ่งโด่งดังเท่าไหร่ก็ยิ่งห่างไกลเรามากเท่านั้น แต่เป็นอย่างนั้ก็ดีแล้วล่ะ.....................ในที่สุดก็เสร็จสมบูรณ์................
                  \"ภาพใหญ่โตขนาดนี้แต่วาดได้เนี้ยบชะมัด แสงสว่างยามค่ำคืนจะยิ่งทำให้อาคารนี้เด่นสะดุดตายิ่งขึ้น\" \"เอ่อ.....จ๊อบล่ะค่ะ?? ตั้งแต่วาดภาพนี้เสร็จก็ไม่เห็นเลย\" \"อ๋อ ป่านนี้หมอนั่นออกเดินทางไปอิตาลีแล้วล่ะ\" \"เอ๊ะ!!\" \"ดูเหมือนจะได้รับคัดเลือกจากรัฐบาลให้เป็นทูตวัฒนธรรมนะ จากนี้ไปก็คงจะตั้งหลักปักฐานวาดรูปอยู่ที่นั่นแหละ......ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณฉันนะ  ถ้ายังคบหาอยู่กับเธอก็คงไม่มีวันนี้หรอก.........ฉันทำให้ทั้งเธอและหมอนั่นมีความสุข\"....................นี่.........คงดีแล้วสินะ...........
                \"เป็นอะไรทำไมไม่กิน?? จะโง่ไปถึงเมื่อไหร่...........เงินน่ะสำคัญที่สุดในโลกนะ ขนาดเธอเคยพูดว่าเงินซื้อไม่ได้ทุกอย่างฉันยังซื้อเธอมาเป็นเมียฉันชั่วชีวิตได้เลย ซ้ำยังเปลี่ยนชะตาชีวิตคนๆนึงได้อย่างง่ายดาย......แหม.......มือขวาก็ถูกขยี้ได้โดยไม่พลาดเป้า\" \"อะไรนะมือขวา\" \"ก็สั่งให้ทำลายแค่มือขวาก็ทำได้ตามคำสั่ง ขับได้เซียนจริงๆ\"........โครม!!!!!!!!!............\"ทำอะไรฉันไม่ได้หรอกอัญ\" \"ไม่อยากจะเชื่อเลย...ฮือๆๆ.....\" \"ไม่น่าเชื่อล่ะสิเพราะเธอนั่นแหละ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเนี่ยเป็นเพราะเธออยากมาทำท่าไม่แยแสฉันก็เลยต้องสั่งสอนบ้าง\" \"ฉันยอมไม่ได้\" \"และแล้วเธอก็ยอมทิ้งทุกอย่าง....เพราะพ่ายแพ้อำนาจเงินของฉัน ฉันอยากให้เธอเห็นถึงความน่ากลัวของเงินด้วย........ถ้าจะโกรธแค้นล่ะก็โกรธโชคชะตาของตัวเองเถอะ!!!\"
                  \"คุณอัญล่ะ ไปอาคารนั่นอีกแล้วเหรอ  พักนี้ไปทุกวันเลยนะ เห็นชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวทุกทีเลยอย่างกับไม่มีชีวิตจิตใจ\"
                ..........................ความรักนี้ถึงแม้จะเอื้อมไปไม่ถึง..............แต่ยังได้เห็นแสงสว่างของเธอแค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว...........ฮือๆ..............อัญเดินไปเรื่อยๆตามถนนที่มีแสงไฟเจิดจ้า ผู้คนเต็มไปหมดที่กำลังเดินทางไปในที่ต่างๆ  \"ต่อไปเป็นการเสนอข่าว เช้ามืดวันนี้ตามเวลาในญี่ปุ่นได้เกิดอุบัติเหตุ รถไฟตกรางครั้งใหญ่ที่เขต R ประเทศอิตาลี มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตนับพันคน จากการตรวจสอบพบว่า ในจำนวนผู้เสียชีวิตนั้นมีจิตรกรที่ชื่อจ๊อบรวมอยู่ด้วย พบกระเป๋าสตางค์และพาสปอร์ตตกอยู่ในที่เกิดเหตุ......\" \"ว่า....ว่าไงนะ? ตายเหรอ?จ๊อบ.....ไม่จริง?? ไม่??\" \"มาพบข่าวต่อไปครับ\" \"..............ไม่จริง...........\"
                ....................อยากเจอจ๊อบ...........อยากไปหาจ๊อบ.....................อัญเทยาลงในมือเป็นจำนวนมาก.................ร้องไห้................ขอให้ได้เจอจ๊อบอีก.................ลาก่อน.\"คุณอัญคะ จดหมายค่ะ\"..............ใครกันน่ะ ที่ส่งจดหมายมา.......
                ฝนกำลังจะตกแล้ว แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอ่านจดหมายอยู่ข้างอาคารและดูท่าทางจะไม่หวั่นเกรงต่อสายฝนที่เริ่มโปรยลงมา
ถึง อัญ
นี่จะเป็นจดหมายฉบับสุดท้ายที่จ๊อบเขียนถึงอัญ อยากบอกให้อัญรู้ไว้ก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีก ภาพเขียนบนผนังนั่นจ๊อบเขียนออกมาจากใจจริง ถึงแม้จะไม่ได้อะไรตอบแทน ถึงแม้ในใจของอัญจะมีชายอื่นแล้วก็ตาม ในใจจ๊อบก็จะมีแต่อัญ
                \"ไฟดับ??มืดตื๋อเลย\"
จ๊อบรู้ว่าความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ แต่จ๊อบอยากเห็นรอยยิ้มของอัญเสมอ อัญคือแสงสว่างที่น่ามหัศจรรย์ของจ๊อบส่องประกาย....เจิดจรัสไปชั่วนิจนิรันดร์
                  อัญมองไปที่ตัวอาคารที่จ๊อบวาดภาพไว้ แล้วก็ร้องไห้เพราะภาพที่อัญเห็นนั้นมันเปลี่ยนไปจากภาพเดิมที่เป็นอยู่ มันเป็นภาพรอยยิ้มของอัญที่ดูสดใสร่าเริงเด่นอยู่บนตัวอาคาร โดยใช้ปากกาสะสมแสงวาดทำให้คนทั้งเมืองได้เห็นรอยยิ้มที่สดใสของอัญ......................
                  \"เอ่อ..ผม\" \"เสียเงินให้เธอไปก็เยอะ  ฉันใช้เงินเป็นจำนวนมากเป็นค่าผ่าตัดเพื่อให้เธอหายดี  ไม่ใช่ว่าจะทวงบุญคุณหรอกนะ แต่มันก็เป็นเงินไม่ใช่น้อย.....ว่าไงอัญ ถ้าจ๊อบวาดให้ก็แจ๋วเลยเนอะ\" \"อย่าหอมแก้มอัญสิค่ะ เอก\" \"ทำไมล่ะ เราเป็นผัวเมียกันนะ\"....จ๊อบมองอัญที่โดนหอมแก้มอย่างเย็นชา..........\"ผมจะต้องเป็นจิตรกรรมฝาผนังที่ยอดเยี่ยม\"
                  หลังจากนั้นจ๊อบก็ลงมือวาดจิตรกรรมฝาผนังตลอด....................แล้วก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของชาวญี่ปุ่นโดยทั่วไป..................ผลงานของจ๊อบถูกกล่าวขวัญถึงไม่เว้นแต่ละวัน.............................แต่ยิ่งโด่งดังเท่าไหร่ก็ยิ่งห่างไกลเรามากเท่านั้น แต่เป็นอย่างนั้ก็ดีแล้วล่ะ.....................ในที่สุดก็เสร็จสมบูรณ์................
                  \"ภาพใหญ่โตขนาดนี้แต่วาดได้เนี้ยบชะมัด แสงสว่างยามค่ำคืนจะยิ่งทำให้อาคารนี้เด่นสะดุดตายิ่งขึ้น\" \"เอ่อ.....จ๊อบล่ะค่ะ?? ตั้งแต่วาดภาพนี้เสร็จก็ไม่เห็นเลย\" \"อ๋อ ป่านนี้หมอนั่นออกเดินทางไปอิตาลีแล้วล่ะ\" \"เอ๊ะ!!\" \"ดูเหมือนจะได้รับคัดเลือกจากรัฐบาลให้เป็นทูตวัฒนธรรมนะ จากนี้ไปก็คงจะตั้งหลักปักฐานวาดรูปอยู่ที่นั่นแหละ......ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณฉันนะ  ถ้ายังคบหาอยู่กับเธอก็คงไม่มีวันนี้หรอก.........ฉันทำให้ทั้งเธอและหมอนั่นมีความสุข\"....................นี่.........คงดีแล้วสินะ...........
                \"เป็นอะไรทำไมไม่กิน?? จะโง่ไปถึงเมื่อไหร่...........เงินน่ะสำคัญที่สุดในโลกนะ ขนาดเธอเคยพูดว่าเงินซื้อไม่ได้ทุกอย่างฉันยังซื้อเธอมาเป็นเมียฉันชั่วชีวิตได้เลย ซ้ำยังเปลี่ยนชะตาชีวิตคนๆนึงได้อย่างง่ายดาย......แหม.......มือขวาก็ถูกขยี้ได้โดยไม่พลาดเป้า\" \"อะไรนะมือขวา\" \"ก็สั่งให้ทำลายแค่มือขวาก็ทำได้ตามคำสั่ง ขับได้เซียนจริงๆ\"........โครม!!!!!!!!!............\"ทำอะไรฉันไม่ได้หรอกอัญ\" \"ไม่อยากจะเชื่อเลย...ฮือๆๆ.....\" \"ไม่น่าเชื่อล่ะสิเพราะเธอนั่นแหละ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเนี่ยเป็นเพราะเธออยากมาทำท่าไม่แยแสฉันก็เลยต้องสั่งสอนบ้าง\" \"ฉันยอมไม่ได้\" \"และแล้วเธอก็ยอมทิ้งทุกอย่าง....เพราะพ่ายแพ้อำนาจเงินของฉัน ฉันอยากให้เธอเห็นถึงความน่ากลัวของเงินด้วย........ถ้าจะโกรธแค้นล่ะก็โกรธโชคชะตาของตัวเองเถอะ!!!\"
                  \"คุณอัญล่ะ ไปอาคารนั่นอีกแล้วเหรอ  พักนี้ไปทุกวันเลยนะ เห็นชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวทุกทีเลยอย่างกับไม่มีชีวิตจิตใจ\"
                ..........................ความรักนี้ถึงแม้จะเอื้อมไปไม่ถึง..............แต่ยังได้เห็นแสงสว่างของเธอแค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว...........ฮือๆ..............อัญเดินไปเรื่อยๆตามถนนที่มีแสงไฟเจิดจ้า ผู้คนเต็มไปหมดที่กำลังเดินทางไปในที่ต่างๆ  \"ต่อไปเป็นการเสนอข่าว เช้ามืดวันนี้ตามเวลาในญี่ปุ่นได้เกิดอุบัติเหตุ รถไฟตกรางครั้งใหญ่ที่เขต R ประเทศอิตาลี มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตนับพันคน จากการตรวจสอบพบว่า ในจำนวนผู้เสียชีวิตนั้นมีจิตรกรที่ชื่อจ๊อบรวมอยู่ด้วย พบกระเป๋าสตางค์และพาสปอร์ตตกอยู่ในที่เกิดเหตุ......\" \"ว่า....ว่าไงนะ? ตายเหรอ?จ๊อบ.....ไม่จริง?? ไม่??\" \"มาพบข่าวต่อไปครับ\" \"..............ไม่จริง...........\"
                ....................อยากเจอจ๊อบ...........อยากไปหาจ๊อบ.....................อัญเทยาลงในมือเป็นจำนวนมาก.................ร้องไห้................ขอให้ได้เจอจ๊อบอีก.................ลาก่อน.\"คุณอัญคะ จดหมายค่ะ\"..............ใครกันน่ะ ที่ส่งจดหมายมา.......
                ฝนกำลังจะตกแล้ว แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอ่านจดหมายอยู่ข้างอาคารและดูท่าทางจะไม่หวั่นเกรงต่อสายฝนที่เริ่มโปรยลงมา
ถึง อัญ
นี่จะเป็นจดหมายฉบับสุดท้ายที่จ๊อบเขียนถึงอัญ อยากบอกให้อัญรู้ไว้ก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีก ภาพเขียนบนผนังนั่นจ๊อบเขียนออกมาจากใจจริง ถึงแม้จะไม่ได้อะไรตอบแทน ถึงแม้ในใจของอัญจะมีชายอื่นแล้วก็ตาม ในใจจ๊อบก็จะมีแต่อัญ
                \"ไฟดับ??มืดตื๋อเลย\"
จ๊อบรู้ว่าความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ แต่จ๊อบอยากเห็นรอยยิ้มของอัญเสมอ อัญคือแสงสว่างที่น่ามหัศจรรย์ของจ๊อบส่องประกาย....เจิดจรัสไปชั่วนิจนิรันดร์
                  อัญมองไปที่ตัวอาคารที่จ๊อบวาดภาพไว้ แล้วก็ร้องไห้เพราะภาพที่อัญเห็นนั้นมันเปลี่ยนไปจากภาพเดิมที่เป็นอยู่ มันเป็นภาพรอยยิ้มของอัญที่ดูสดใสร่าเริงเด่นอยู่บนตัวอาคาร โดยใช้ปากกาสะสมแสงวาดทำให้คนทั้งเมืองได้เห็นรอยยิ้มที่สดใสของอัญ......................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น