ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ........ทำไม......
ในวันต่อมา อัญก็ไม่ได้มาหาจ๊อบอีก จ๊อบได้แต่เฝ้ารอคอยวันที่อัญจะมาเยี่ยม และขอโทษอัญ ภาพอัญที่น้ำตาคลอมันยังฝังตรึงอยู่ในจิตของจ๊อบอยู่เสมอ
จ๊อบมองออกไปนอกหน้าต่าง และแล้วประตูห้องก็เปิดออก.............\"อัญ!!\"........จะเอารอยยิ้มนั่นกลับคืนมา...........\"อ้าว คุณเอก..\"
\"ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก รู้ว่าเธอตกอยู่ในสภาพอย่างงี้ฉันจะทนอยู่เฉยได้ยังไง??........อย่ายอมแพ้นะ\" ...........พอจ๊อบได้ฟังก็ถึงกับน้ำตาคลอ.........
\"ฉันจะออกค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดและดูแลเธอจนกว่าจะหายดี ทั้งหมดนี่ขอให้เป็นหน้าที่ของฉันแล้วกัน จิตรกรรมฝาผนังฉันก็จะให้เธอเขียนให้\" \"ขอโทษนะครับ.......ขอบพระคุณมากๆครับ กรุณาให้ผมตอบแทนอะไรคุณซักอย่างเถอะ ไม่งั้นผมไม่สบายใจแน่\" \"ตอบแทนเหรอ...\" เอกจึงช่วยออกค่ารักษาพยาบาลให้กับจ๊อบทุกอย่างจนจ๊อบสามารถกลับมาวาดภาพได้อย่างเดิม แต่ระหว่างที่จ๊อบบำบัดมือขวาของเขาอยู่นั้น อัญก็ไม่เคยมาเยี่ยมจ๊อบเลย.........ซักครั้งเดียว..........
\"..ขยับได้..เคลื่อนไหวได้อย่างใจคิดเลย\" \"ดีจังงั้นเธอก็ฝึกวาดภาพอยู่ที่นี้แล้วกันนะ\" \"เอ๊ะ\" \"ไม่ดีหรือไง..ฉันว่าผลงานของเธอต้องเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของคนทั่วไปแน่\" \"แต่\"..........อยากเจอ........อยากเจออัญจัง..........\"จริงสิ เธอเคยบอกว่าอยากตอบแทนอะไรบางอย่างแก่ฉันนี่นา ฉันจะแต่งงานใหม่เธอช่วยวาดภาพให้เป็นที่ระลึกทีสิ\" \"แต่งงานเหรอครับ?..ยินดีด้วยนะครับ\" \"อือ..ครองความโสดมาตั้งนาน\"
......................\"ในที่สุดก็ได้พบกันอีกนะ\"................ภาพผู้หญิงที่ยืนถือช่อดอกไม้ในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตา ทำให้จ๊อบถึงกับอึ้ง..........ทำไมอัญ??!!!!..
\"ตกใจเหรอ ตอนแรกฉันก็งงจนทำอะไรไม่ถูก ก็เจ้าหล่อนเล่นขอแต่งงานแบบสายฟ้าแลบนะสิ\" \"ล้อเล่นรึเปล่า อัญ!!....เธอทำอย่างนั้นเหรอ\" \"ขอโทษนะจ๊อบ อัญไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องล้อเล่นกับจ๊อบ.......ยังไงๆอยู่กับคุณเอกก็ต้องมีความสุขกว่าอยู่กับจิตรกรต๊อกต๋อยอยู่แล้ว อัญเชื่อว่าอัญจะมีชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยความสุข........ผู้ชายที่ไม่มีเงินนี้แย่ที่สุดเลย\".....เจ็บปวดที่สุด.......\"แหม เรื่องในอดีตก็ให้มันแล้วกันไปเถอะนะ ที่พาอัญมาวันนี้ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากให้วาดภาพคู่ของเราให้หน่อยน่ะ...ฉลองที่จ๊อบหายเป็นปกติกับฉลองการแต่งงานของเราควบคู่กันไปด้วย.......เป็นไงความคิดดีมั้ย??ทำได้มั้ยละ...\" \"เอ..วาดภาพจูบกันดีกว่านะ......เขียนให้สวยเลยนะจ๊อบ ถ่ายทอดความรักอันดื่มด่ำของเรา ให้เห็นว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข....จริงสิ ให้อัญเป็นฝ่ายจูบบ้างดีกว่า นี่พูดแบบที่เคยพูดทุกวันสิ...แล้วก็จูบอย่างร้อนแรงแบบทุกคืนด้วย\" \".............ฉันรักคุณค่ะคุณเอก.............ฉันรักคุณ\"
........น่าเกลียจที่สุด...........ต้องล้างความสกปรกออกไปให้หมด................เจ็บ.........เจ็บจริงๆ.............
ระหว่างทางที่อัญจะกลับไปที่ห้องนั้น ก็ได้สวนทางกับจ๊อบ......\"ฉันคิดว่าเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นซะอีก.....ฉันเข้าใจผิดเอง\"...............ทำไมน้ำตามันไหลไม่หยุด.........อัญขอโทษนะจ๊อบ.............
\"สนุกจริงๆ?? เขาทุ่มเทวาดภาพที่เขาชอบด้วยสภาพแวดล้อมที่สุดยอดเลย.......เราก็มาบรรเลงเพลงรักให้สุดเหวียงกันเลยเถอะ.....เพียะ!!.มองหน้าฉันสิ\" .........จ๊อบ..............
.
จ๊อบมองออกไปนอกหน้าต่าง และแล้วประตูห้องก็เปิดออก.............\"อัญ!!\"........จะเอารอยยิ้มนั่นกลับคืนมา...........\"อ้าว คุณเอก..\"
\"ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก รู้ว่าเธอตกอยู่ในสภาพอย่างงี้ฉันจะทนอยู่เฉยได้ยังไง??........อย่ายอมแพ้นะ\" ...........พอจ๊อบได้ฟังก็ถึงกับน้ำตาคลอ.........
\"ฉันจะออกค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดและดูแลเธอจนกว่าจะหายดี ทั้งหมดนี่ขอให้เป็นหน้าที่ของฉันแล้วกัน จิตรกรรมฝาผนังฉันก็จะให้เธอเขียนให้\" \"ขอโทษนะครับ.......ขอบพระคุณมากๆครับ กรุณาให้ผมตอบแทนอะไรคุณซักอย่างเถอะ ไม่งั้นผมไม่สบายใจแน่\" \"ตอบแทนเหรอ...\" เอกจึงช่วยออกค่ารักษาพยาบาลให้กับจ๊อบทุกอย่างจนจ๊อบสามารถกลับมาวาดภาพได้อย่างเดิม แต่ระหว่างที่จ๊อบบำบัดมือขวาของเขาอยู่นั้น อัญก็ไม่เคยมาเยี่ยมจ๊อบเลย.........ซักครั้งเดียว..........
\"..ขยับได้..เคลื่อนไหวได้อย่างใจคิดเลย\" \"ดีจังงั้นเธอก็ฝึกวาดภาพอยู่ที่นี้แล้วกันนะ\" \"เอ๊ะ\" \"ไม่ดีหรือไง..ฉันว่าผลงานของเธอต้องเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของคนทั่วไปแน่\" \"แต่\"..........อยากเจอ........อยากเจออัญจัง..........\"จริงสิ เธอเคยบอกว่าอยากตอบแทนอะไรบางอย่างแก่ฉันนี่นา ฉันจะแต่งงานใหม่เธอช่วยวาดภาพให้เป็นที่ระลึกทีสิ\" \"แต่งงานเหรอครับ?..ยินดีด้วยนะครับ\" \"อือ..ครองความโสดมาตั้งนาน\"
......................\"ในที่สุดก็ได้พบกันอีกนะ\"................ภาพผู้หญิงที่ยืนถือช่อดอกไม้ในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตา ทำให้จ๊อบถึงกับอึ้ง..........ทำไมอัญ??!!!!..
\"ตกใจเหรอ ตอนแรกฉันก็งงจนทำอะไรไม่ถูก ก็เจ้าหล่อนเล่นขอแต่งงานแบบสายฟ้าแลบนะสิ\" \"ล้อเล่นรึเปล่า อัญ!!....เธอทำอย่างนั้นเหรอ\" \"ขอโทษนะจ๊อบ อัญไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องล้อเล่นกับจ๊อบ.......ยังไงๆอยู่กับคุณเอกก็ต้องมีความสุขกว่าอยู่กับจิตรกรต๊อกต๋อยอยู่แล้ว อัญเชื่อว่าอัญจะมีชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยความสุข........ผู้ชายที่ไม่มีเงินนี้แย่ที่สุดเลย\".....เจ็บปวดที่สุด.......\"แหม เรื่องในอดีตก็ให้มันแล้วกันไปเถอะนะ ที่พาอัญมาวันนี้ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากให้วาดภาพคู่ของเราให้หน่อยน่ะ...ฉลองที่จ๊อบหายเป็นปกติกับฉลองการแต่งงานของเราควบคู่กันไปด้วย.......เป็นไงความคิดดีมั้ย??ทำได้มั้ยละ...\" \"เอ..วาดภาพจูบกันดีกว่านะ......เขียนให้สวยเลยนะจ๊อบ ถ่ายทอดความรักอันดื่มด่ำของเรา ให้เห็นว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข....จริงสิ ให้อัญเป็นฝ่ายจูบบ้างดีกว่า นี่พูดแบบที่เคยพูดทุกวันสิ...แล้วก็จูบอย่างร้อนแรงแบบทุกคืนด้วย\" \".............ฉันรักคุณค่ะคุณเอก.............ฉันรักคุณ\"
........น่าเกลียจที่สุด...........ต้องล้างความสกปรกออกไปให้หมด................เจ็บ.........เจ็บจริงๆ.............
ระหว่างทางที่อัญจะกลับไปที่ห้องนั้น ก็ได้สวนทางกับจ๊อบ......\"ฉันคิดว่าเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นซะอีก.....ฉันเข้าใจผิดเอง\"...............ทำไมน้ำตามันไหลไม่หยุด.........อัญขอโทษนะจ๊อบ.............
\"สนุกจริงๆ?? เขาทุ่มเทวาดภาพที่เขาชอบด้วยสภาพแวดล้อมที่สุดยอดเลย.......เราก็มาบรรเลงเพลงรักให้สุดเหวียงกันเลยเถอะ.....เพียะ!!.มองหน้าฉันสิ\" .........จ๊อบ..............
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น