คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ตอนที่41 ผลกระทบ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
“หักอก?”ซิกพูดกับริน
“...”รินที่ได้ฟังคำตอบจากเพื่อนตนถึงกับไปไม่เป็น
“ชั่งเรื่องนั้นเถอะ เราจะต้องไปทำงานกันอีกนะ”ซิกพูด
“นายนี่น่าาา~”รินส่ายหัวกับความซื่อบื้อของเพื่อนตน
ทั้งสองพูดคุยกันไปและทำการเดินทางไปหอพักของตน เดิมทีซิกและรินอาศัยอยู่ที่โบสถ์กับซิสเตอร์พอโตขึ้นทั้งสองจึงจำเป็นจะต้องหาเงินเลยได้ออกมาจากโบสถ์และทำมาหาเลี้ยงตัวเอง
ภายในห้องพัก
“รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เราจะไปทำงานกันแล้ว”ซิกตะโกนบอกริน
“รู้แล้วน่าา..”รินที่พึงออกจากห้องนํ้ามา
ร่างกายของอีกฝ่ายที่เปียกด้วยนํ้าผิวสีขาวนวลชวนให้หลงไหลผสมกับดวงตาสีเขียวมรกตของเธอ รินที่พึงออกจากในสภาพเปียกปอนได้เดินเข้ามาหาซิกด้วยสภาพเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวในการปกปิดร่างกายจากชายหนุ่มตรงหน้า
“เป็นยังไงบ้าง...”รินพูดพร้อมเอนตัวมาข้างหน้าเผยให้ร่องจากอกของตัวเธอถึงจะไม่ได้ใหญ่โตจนเว้อวัง แต่ด้วยสภาพในตอนนี้ก็มากพอจะล่อลวงชายหลายคนให้ตกอยู่ในภวังค์
“อืมมม...หนึบ ดึ่ง”ซิกเอื้อมมือของตนเข้าไปจับหน้าอกที่เด๋งสู้มือของริน “ก็ใหญ่ขึ้นนิ?”
“ว้ายยย!!”รินตกใจกับกริยาของซิกที่ทำการบีบหน้าอกตัวเอง จึงทำการชกใส่หน้าซิกจนอีกฝ่ายปลิวไปฝังในกำแพง
“โอ้ยยย!”ซิกพยายามออกจากกำแพงและมองไปที่อีกฝ่าย
รินที่เผลอใช้มือที่กำลังจับผ้าเช็ดตัวทำการชกไปที่ซิกนั้นตอนนี้ ผ้าที่ปกปิดร่างกายและจุดสงวนของเธอไว้หลุดร่วงลงมาตามแรงโน้มถ่วงทำให้ตอนนี้ ร่างกายรินเปลื่อยเปล่าอย่างสมบูรณ์ต่อหน้าเด็กหนุ่มหรือก็คือเพื่อนสนิทเธอ
“กรี๊ดดดดด!!!”
“นี่เธอเป็นอะไรเนี่ย ชกผมเองกรี๊ดเองแถมยังเปลืองผ้าต่อหน้าผมอีก”ซิกพูดพร้อมมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่มีสิ่งใดรอดพ้นสายตาชายหนุ่มแม้กระทั่งจุดสงวนของเธอ
“ตาบ้าไปตายซะ!!!”รินที่ต้องนี้หน้าแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศพุ่งไปชกซิกที่พึงออกจากกำแพงอีกรอบ เช่นเดิมซิกคราวนี้ก็ยังคงถูกฝังในกำแพง
รินรีบเก็บผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งไปยังหัวแต่งตัวในทันที ด้วยความเขินอายถึงขีดสุด ซิกเมื่อออกจากกำแพงได้จึงตะโกนไป
“รีบแต่งตัวได้แล้ว”ซิกตะโกน
“รู้แล้วน่าาา!!!”รินตะโกนตอบกลับมา
เมื่อรินแต่งตัวเสร็จก็ทำการออกมาจากห้อง ในชุดของพนักงาน “ใช้ได้เลยนิ”ซิกชมริน
“อย่างนายไม่ต้องมาพูดเลย”รินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แสดงว่าตนกำลังงอน อีกฝ่ายอย่างชัดเจน
“ไม่เอาน่า ผมไปทำตรงไหนให้เธอโกรธเนี่ย”ซิกถามอีกฝ่าย
“ทุกตรง!”รินกล่าวผมสะบัดหน้าหนี
“น่าาาอย่าโกรธเลย...”ซิกพูด
“นายจะยอมทำทุกอย่างใช่ไหม?”รินที่หันหน้าหนีใช้สายตาแอบมองอีกฝ่ายด้วยปลายสายตา
“จะให้ผมทำอะไร?”ซิกเอียงคอสงสัย
“ทำไหมนายถึงไม่รู้สึกอะไรเลย ตั้งแต่อยู่ที่โบสถ์แล้ว ไม่ว่าจะทั้งผู้หญิงหรือผู้ชายนายก็จะไม่สนใจอะไรเลย?”รินถามคำถามที่ตนสงสัยมานาน การที่ซิกมีกริยาท่าทางแบบนี้
ในฐานะเพื่อนเธอไม่จำเป็นจะต้องกังวลอะไรอีกฝ่าย แต่ในฐานะคนชอบอีกฝ่ายซื่อเบื่อจนหน้าหมั่นไส้ผสมกับท่าทางไม่สนโลกอะไรเลย
“เรื่องนี้อย่างงั้นหรอ?”ซิกยืนยันคำถาม รินพยักหน้ายืนยัน “เห้อ...”ซิกถอนหายใจ
“เดิมทีผมเองก็รู้สึกเละ”ซิกตอบ
“เดิมทีแปลว่าตอนนี้นายไม่รู้สึก?”รินสงสัย ซิกส่ายหัว
“ไม่ตอนนี้ผมก็รู้สึก แต่อารมณ์มันเฉยชามากขึ้น ตั้งแต่ตอนได้รับ ‘เนโครแมนเซอร์’ มาทำให้ร่างกายคุ้นชินกับความตายประสาทสัมผัสด้านอารมณ์จึงอ่อนลง”ซิกเล่า
“...”
“และผมยิ่งร้ายแรง เมื่อพลังถูกยกระดับสัมผัสความตายยิ่งกล้าแกร่งผสมกับพลังเหนือมนุษย์ที่ทำให้ ผมมีมุมมองต่อโลกที่เปลี่ยนไป เรื่องนี้ทำให้ความตายเป็นสิ่งที่คุ้นชิน”ซิกเล่า
“และอารมณ์ของมนุษย์นั้นสัมผัสก็แปรปรวน ไม่มีใครสว่างไปทั้งหมดคนเรามีสองด้าน สว่างกับมืด ตามข้างตนด้านมืดสัมผัสใกล้เคียงความตาย”ซิกยังคงกล่าวต่อ
“นั้นจึงเป็นเหตุให้บางครั้ง ผมก็มีท่าทีตอบสนองแบบเฉยชาและดูเหมือนผลนี้จะออกมาโดยเฉพาะความรักดูเหมือนจะมีผลมากเป็นพิเศษ แม้อีกฝ่ายจะแสดงกริยาท่าทางรุนแรงต่อผม แต่ผมกับเฉยชา ในมุมมองผมีผู้หญิงที่ดีต่อผมคล้ายกับเป็นน้องสาวไม่ก็พี่สาวมากกว่า”ซิกเล่า
“พี่สาวและน้องสาวงั้นหรอ.....”รินพึมพำดวงตาแสดงท่าทีผิดหวังอย่างชัดเจน
“สำหรับผมแล้ว คงมีเพียงแค่คนที่ไร้ความรู้สึกเท่านั้นที่ผมหลงไหล แต่ผมไม่อยากให้ใครเสียอารมณ์ไปหรอกนะ...”ซิกยิ้มในประโยคสุดท้าย
“มันไม่มีหนทางอื่นเลยหรอ...”รินซึม
“แท้จริงแล้วก็มีแบบตัวตนที่เกิดจากธรรมชาติหรือพลังงานบริสุทธิ์นะ ดึงดร่าม่าได้ไงเนี่ยไปกันเราต้องไปทำงานนะ”ซิก
“โอเค”รินกลับมาเป็นท่าทางปกติอีกครั้ง
“เข้าใจที่ผมพูดไหม?”ซิกถาม
“...?”รินสงสัย ทางเข้าประตูปรากฎหญิงสาวสองคนไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ยูกิและอลิตที่ได้แอบตามมาทั้งสองอยู่ในภาวะซึมเศร้า เมื่อได้ฟังความจริง
“พี่ชาย...”อลิตซึม
“ซิก...”ยูกิซึมเช่นกัน
“ผมไปละ เสียเวลาอธิบายมามากพอแล้ว”ซิกกล่าวพร้อมเดินออกไปทิ้งสามสาวไว้ข้างหลัง
“เอาละได้เวลาไปทำงาน”ซิก
ความคิดเห็น