ฟิคบารามอส:ห้วงคำนึงของคิล

เนื้อเรื่อง

          วันนี้แล้วซินะที่ฉันต้องเข้าโรงเรียนพระราชา ตามคำสั่งของท่านพ่อที่ไปรับงานอะไรก็ไม่รู้แต่บอกว่าค่าหัวของคนๆนี้สูง ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอคนนั้นคือใคร แต่ฉันรู้เพียงแค่ว่าเธอคือหลานสาวของไฮคิง

ตอนนี้ฉันได้เข้ามาอยู่ในป้อมอัศวิน หอพักแห่งหนึ่งของโรงเรียนแห่งนี้ และก็คือหอที่ท่านพ่อเคยอยู่ รุ่นพี่คนนึงกำลังอธิบายรายละเอียด กฎเกณฑ์ต่างๆเกี่ยวกับป้อมอัศวิน และในเวลาไม่นานก็ได้พูดถึงเรื่องห้องพัก ฉันก็ไม่ได้สนใจที่จะฟังซักเท่าไหร่เพียงแต่ได้ยินผ่านๆหูมาจากเด็กชายคนนึงที่ผมสีชาที่กำลังยืนคุยกับเด็กชายผมสีน้ำตาล รู้สึกว่าคนผมสีชาจะชื่อโรส่วนคนผมสีน้ำตาลชื่อเฟรินอะไรนี่แหละ

"นายว่าใครจะได้อยู่ห้องแรกโร มาพนันกันไหม ฉันว่า เจ้าชายคาโล นายสามดาบ และก็นายตาเดียว 1 คราวน์"เด็กที่ชื่อเฟรินกล่าวพร้อมวางเงินลงบนมือของโร

"ฉันว่าเจ้าชายคาโล ตัวฉันและนายตาเดียว"โรกล่าวพร้อมกำลังจะวางเงินแต่ก็มีรุ่นพี่เข้ามาแทรกเสียก่อนว่า

"เฟริน เดอเบอโรว์ ถ้ารักการพนันนักทำไมไม่ลองใส่ชื่อตัวเองลงไปด้วยละ แล้วกฎของพร้อมอัศวินคือห้ามเล่นการพนัน เอาหล่ะรายชื่อห้องแรก คิลมัส ฟิลมัส ,เฟริน เดอเบอโรว์ และคาโล วาเนบลี นี่คือกุญแจและคนที่อยู่ห้องแรกจะ............."รุ่นพี่คนนั้นพูด

แต่ผมก็ไม่ได้คิดสนใจเดินไปคว้ากุญแจเดินเข้าห้องทันที แต่ผมก็ได้ยินเสียงตะโกนเหมือนกับคนโกรธของรุ่นพี่คนนั้นว่า "เข้าใจมั้ย คิลมัส ฟิลมัส" พอผมเข้ามาในห้องไม่นาน เด็กชายนามเฟรินและเจ้าชายคาโลก็เดินเข้ามา คาโลที่คงจะเป็นเจ้าชายของคาโนวาลเดินเข้ามาและตรงไปที่เตียงที่ติดกับตู้เสื้อผ้าทันทีโดยไม่ได้พูดอะไร ส่วนผมก็เดินไปที่เตียงที่ติดกับกำแพง ส่วนเฟรินพอเห็นพวกผมเดินไปที่เตียงก็บ่นออกมานิดหน่อยก่อนจะกระโดดไปที่เตียงตรงกลาง ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองแต่ผมรู้สึกถูกชะตากับหมอนี่ แล้วเจ้าเฟรินก็พูดขึ้นว่า

"เรามาทำความรู้จักกันดีไหม"เฟรินถาม ผมคิดว่าคำถามของหมอนี่ตลกนิดหน่อยแต่ผมก็หันมามอง เจ้าชายคาโลก็เช่นกัน

"นายก็เฟริน เดอเบอโรว์ ส่วนนั้นคิลมัส ฟิลมัส มีอะไรที่ต้องรู้จักอีก"คาโลกล่าวอย่างเรียบเฉยและหันไปจัดของต่อ ส่วนผมก็พูดว่า

"แล้วเราต้องทำความรู้จักกันเรื่องไหนอีกละ"ผมถาม เจ้าตัวก็ตอบกลับมาว่า

"เอ่อก็อย่างเช่น อาชีพ ครอบครัวอะไรอย่างนี้หน่ะ"เจ้าตัวอ้อมแอ้มตอบ แมนกลับทำให้ผมหัวเราะและพูดกับเฟริน

"อืม นายตลกดี ก็ได้ฉันจะเป็นเพื่อนกับนายยินดีที่ได้รู้จัก"ผมพูดแล้วหมอนั้นก็กระโดดมาเตียงผม พวกเราสองคนก็คุยกันไปจนดึก หมอนี่เล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับการผจญภัยของเค้า แต่มันกลับทำให้ผมตื่นเต้นมาก เพราะผมยังไม่เคยได้ไปไหนเลย แต่หมอนี่ไปมาเกือบครบ 24 ประเทศแล้ว แต่แล้ว พวกเราก็ต้องเบาเสียงลงเพราะ เพื่อนร่วมห้องอีก 1 คน แต่มันก็ไม่เป็นปัญหาในการพูดคุยของพวกผมหรอก ผมเคยคิดว่ามิตรภาพไม่จำเป็นสำหรับคนอย่างผมเพราะพ่อผมสอนว่ามิตรภาพไม่จำเป็นสำหรับนักฆ่า แต่ผมคงต้องคิดเสียใหม่ เพราะเพื่อนของผมคนนี้เฟริน เพื่อนคนแรกในโรงเรียนแห่งนี้










วันรุ่งขึ้น




      ตอนนี้ผมตื่นและจัดการกับตัวเองเสร็จแล้ว คุณเจ้าชายเพื่อนร่วมห้องของผมก็ตื่นแล้วเจ้านี่ก็จัดการตัวเองเสร็จแล้วเช่นกัน เหลือก็แต่เจ้าขี้เซาที่ผมปลุกยังไงก็ไม่ยอมตื่น จนผมบอกว่า เข้าเรียนแล้ว นายนี่ถึงเด้งจากเตียงขึ้นมาวิ่งเข้าห้องน้ำภายในเสี้ยววิฯ และออกมากับชุดนักเรียนเรียบร้อย แถมยังรีบกุลีกุจอลากผมออกจากห้อง มันให้เหตุผลว่า

"เร็วซิ คิลเดี๋ยวก็ไม่ได้กินหรอก"เฟรินพูด ผมเลยคิดว่าเจ้านี่มันห่วงกินจริงๆ


    พอถึงโรงอาหารดราก้อน ผมก็ต้องเปลี่ยนความคิดเพราะ การกระทำของเจ้าเฟริน มันกินมูมมามเหมือนอดอยากมาหลายเดือน และยังวิจารณ์ว่าอาหารไม่อร่อย แต่ผมเห็นมันขึ้นจานที่ 5 แล้วทั้งๆที่ผมยังทานจานแรกไม่หมดเลย ในความคิดของผมตอนนี้ คือ หมอนี่ตะกละจริงๆ หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเรียน




วิชา ประวัติศาสตร์


        เมื่อผมเข้ามาถึงได้ไม่นาน ผมก็เดินทางไปเฝ้าพระอินทร์ทันที เพราะผมได้ข่าวกิตติศัพท์ของอาจารย์ท่านนี้ ท่านชื่อ อาจารย์เจ้าชายชามัล ขอแค่เงียบ และไม่ถามคำถามเรื่องสงคราม จะหลับหรือทำอะไรก็ได้ เพราะท่านจะไม่มายุ่งอะไรกับคุณเลย และท่านยังขึ้นชื่อว่าเกลียดป้อมอัศวินที่สุด  พอถึงท้ายชั่วโมง ผมก็ได้รู้ข่าวน่าเศร้าว่า เจ้าเฟริน ไม่ทำให้อาจารย์ท่านไม่พอใจ เลยถูกสั่งการบ้านตั้งแต่วันแรกเลย 









ยังไม่จบคะเดี๋ยวมาต่ออีก

อย่าลืมให้กำลังใจนะคะ เม้นกันบ้างนะคะ