ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลมรักเพลิงปราถนา

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 >

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 58


                      ตอนที่ 1

               

     ตริ๊งงงงง......ตริ๊งงง....

     

    เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ฉันตื่นจากฝันอันแสนหวานฉันปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่บนหน้าจอแสดงถึงเวลาที่ฉันต้องตื่นและต้องตื่นเช้ากว่าปกติ

    เพราะวันนี้ต้องไปทำงานเป็นเลขาวันแรก ที่บริษัทยักษ์ใหญ่ที่ยังย่อยสาขามาจากยุโรป.

    ก่อนอื่นของแนะนำตัวก่อน

    ฉันชื่อ ภาคินี ศิริอภิชัยวงศ์  เรียกง่ายๆว่า ต้นข้าว (ง่ายมากหรา?)

    ฉันอาศัยอยู่กับพี่สาวเพียง2คนเพราะพ่อแม่ตายตั้งแต่ฉันอายุ 8ปี พ่อกับแม่เกิดประสบอุบัติเหตุทางรถยนตร์ทำให้ท่านทั้ง2ได้สิ้นใจไปเรื่องราวก็ผ่านมาแล้ว15 ปีแต่ฉันก็ยังคิดถึงท่านทั้ง2เสมอถึงแม้จะทำใจได้แล้วก็ตาม

    พี่กับฉันเลยต้องย้ายถิ่นฐานจะเชียงใหม่มาอยู่ในกรุงเทพฯ ที่บ้านป้า แต่ตอนนี้บ้านหลังนี้มีเพียงฉันคนเดี่ยวที่อาศัยอยู่เพราะพี่สาวต้องย้ายไปอยู่ที่อิตาลีกับสามี(พี่เขย)

    เพราะว่าพี่คริส(พี่เขย)มีธุรกิจที่ต้องไปดูแลเลยไม่สามารถอยู่อาศัยที่ไทยได้เลยต้องพาพี่ต้นหอมไปด้วย จึงทำให้ฉันต้องมาทำงานเลขาแทนพี่ เพราะพี่ฉันลาออกกะทันหัน เลยต้องพาฉันที่พึ่งเรียนจบและยังไม่มีงานทำมาแทนเป็นเลขา ส่วนป้าฉันท่านเป็นมะเร็งเต้านมจากไปจากฉันและพี่มา1ปี แล้วตอนนี้ท่านคงหลับสบายอยู่สรวงสวรรค์ 

    เอ๊ะ!  นิฉันนอกเรื่องมาเยอะแล้วกลับมาเข้ากันเถอะ>> ฉันลุกจะเตียงนอนไปอาบน้ำแต่งตัวทานข้าวและมาที่ทำงานภายใน2ชั่วโมง ฉันเดินเข้าไปในล็อบบี้ประชาสัมพันธ์ที่ภายในทั้งกว้างหรูและใหญ่มาก (จะอลังการไปไหนเนี่ยยย)

    "ขอโทษนะค่ะฉันชื่อ ภาคินี ศิริอภิชัยวงศ์ ที่มาทำงานเลขาแทนพี่ต้นหอม น่ะค่ะ"  พนักงานประชาสัมพันธ์ยิ้มตอบรับฉันด้วยสีหน้าแจ่มใส

    "ออน้องสาวพี่ต้นหอมใช่ไหมค่ะเดี่ยวน้องภาคินีเดินขึ้นลิฟท์ไปชั้น32นะค่ะแล้วเลี้ยงขวาห้องท่านประธานอยู่สุดเลยนะค่ะ" หล่อนอธิบายให้ฉันอย่างชัดเจน                      "ขอบคุณ นะค่ะ" ฉันกล่าวคำขอบคุณและเดินเข้าลิฟท์เพื่อขึ้นชั้น32   ฉันจึงสังเกตว่าตึกนี้สูงถึงฉัน35

    เชียววว (แม่เจ้าา O-O)

    กว่าจะถึงลอบกินเวลาไปตั้ง5นาทีกับ47วิ (รอบคอบไปไหมม)

    ฉันเดินเลี้ยวขวาและตรงนี้คงจะเป็นห้องของท่านประธานใหญ่สินะที่ใครก็กล่าวขานเป็นมาเฟียมาหมาจอมเจ้าเล่ห์

    ก๊อก!  ก๊อก ! ฉันเคาะประตูเมื่อไม่มีเสียงตอบรับฉันจึงเคาะประตูอีกที.....แต่ก็ยังไม่มีเสียงฉันจึงเดินเข้าไปในห้อง แล้วฉันเห็นภาพที่ไม่เคยคิดก่อนว่าจะเห็นเวลานี้และตรงนี้......................................................

     

     

     

    สวัสดีค่ะพี่ๆน้องๆนักอ่านทุกท่านไรท์เป็นนักเขียนมือใหม่สมัครเล่นก็อยากจะมาฝากผลงาน ให้ลองอ่านดูนะค่ะ ถ้าไม่ชอบหรือชอบยังไงก็บอกกันด้วยนะค่ะ จะให้ไรท์ปรับปรุงอะไรยังไงก็แนะนำมาด้วยนะค่ะ สุดท้ายอย่าลืม เม้น - โหวต ด้วยน่าาาา                  
    ไรท์จะมาอัพตอนล่ะวันนะค่ะ  ฝากกดไลค์เพจด้วยนะ 
               https://www.facebook.com/pages/LayLay-chit/1077582222255915?ref=aymt_homepage_panel

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×