อุแง

ลำดับตอนที่ #2 : อุแง#1 สตอรี่

-----------------------------------------------

STORY ONE

ก้าวแรกที่นอกกรอบ

-----------------------------------------------

     

อากาศเย็นตามพื้นที่อาศัยอย่างภูมิภาคฮอกไกโดถึงแม้จะยังไม่ใช่ฤดูหนาวแต่ก็ตาม

ลมเย็นพัดโชยกลิ่นหอมของดอกไม้ยามเช้าเสียงกระทบกันระหว่างกระดานและเปลือกหอยเป็นระยะ

บรรยากาศสงบไร้เสียงพูดคนรอบด้าน

กึก

หลังจากวางหมากตัวสุดท้ายลงกระดานหญิงสาวก็นั้นมองกระบวนขของหมากตรงหน้า

ก่อนจะจดจำไว้แล้วเริ่มจัดวางหมากใหม่อีกรอบทำอย่างซ้ำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งมาขัด

ก๊อก ก๊อก

" ตายจริงนี้ลูกซ้อมแต่เช้าเลยเหรอจ้ะ? "

นั้นคือผู้เป็นมารดาของเธอเองหญิงสาวละสายตาจากกระดานก่อนจะไล่เก็บหมากแต่ละตัว

" ต้องฝึกเอาไว้นะคะ จะได้ชนะในการแข่งขันรอบหน้า "

ใช่แล้ว ในการแข่งขันโกะก่อนหน้านี้ที่สองนั้นเป็นของเธอ ส่วนที่หนึ่งเป็นของแชมป์เก่า

หญิงสาวได้ประมือกับเขาหลายครั้งแต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะชนะได้ 

พอถึงช่วงของการแข่งขัน เขามักจะพลิกกลับชนะได้เสมอทำให้หญิงสาวต้องมาฝึกซ้อมอยู่แบบนี้ยังไงล่ะ

" ดีแล้วล่ะจ้ะ เงินรางวัลของที่ 1 ในครั้งหน้าดูเหมือนจะเพิ่มมูลค่าขึ้นด้วยสิจ้ะ

ลูกแม่เก่งอยู่แล้วชนะให้ได้นะ "

ผู้เป็นแม่พูดออกมาด้วยใบหน้าอ่อนโยนขัดกับประโยคที่เหมือนจะเป็นคำบังคับไม่น้อย

ถึงแม้ประโยคจะไม่ดีนั้นแต่สิ่งที่ช่วยผ่อนคลายเธอได้ก็เป็นอ้อมกอดอบอุ่นที่ตอนนี้แม่กำลังมอบให้แก่เธอ

ไม่บ่อยครั้งนั้นที่หญิงสาวจะทำแบบนี้ ยกเว้นซะแต่..

" วันนี้มีเรื่องอะไรดีเหรอคะ แม่? "

" แหม ตรงใจแม่จริงๆเลยลูกคนนี้ "

เรื่องดีๆที่เกิดขึ้นช่วงใหญ่ก็ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับเธอหรอกหากแต่ถ้ามันส่งผลต่อการกินการอยู่ก็อีกเรื่องหนึ่ง

อาการยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ของผู้เป็นแม่ทำให้เธองุนงงจนเผลอคิดไปว่า แม่อาจจะมีพ่อคนใหม่

แต่ความจริงที่ปรากฎนั้นไม่ใช่ซะทีเดียว

" ก็โรงเรียนที่แม่เคยยื่นใบสมัครให้ลูก เขาตอบรับกลับมาแล้วนะจ้ะ "

หญิงสาวดูตกใจกับสิ่งที่คนเป็นแม่พูดพอตัวจนเผลอลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้นั่ง

ทำให้แม่ตรงออกอาการจื๊ปากและขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเพราะเธอกำลังทำเสียมารยาทกับผู้มีพระคุณ

" มีอะไรไม่พอใจเหรอ? "

" ...เปล่าค่ะ หนูแค่ตกใจนะคะ ว่าแม่ทำเพื่อหนูขนาดนี้คงเหนื่อยน่าดู

หนูเป็นห่วงนะคะแม่ "

" โถ่ลูกแม่ ไม่ต้องห่วงแม่หรอกนะ ลูกแค่ทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุดแม่ก็หายเหนื่อยแล้วละจ้า "

ก่อนที่แม่จะเริ่มเปิดจดหมายเพื่ออ่านเนื้อหาด้านใน ใบหน้าที่ดูมีคววามสุขของคนอ่าน ทำให้เธออดยิ้มตามไม่ได้

ถึงแม้ภายในใจเธอจะร้อนรุ่มอย่างทรมาณก็ตาม เมื่ออ่านเสร็จแม่ก็อาสาจะจัดเตรียมข้าวของบางส่วนให้

พลางบอกว่าให้พาเจ้ากระต่ายไปกับเธอด้วย โดยเหตุผลว่าคนเป็นแม่ไม่รู้วิธีการเลี้ยงดูมัน

" ถ้าอย่างนั้นแม่ไม่รบกวนลูกแล้วดีกว่า

 อย่าทำให้แม่ผิดหวังเชียวนะ "

คำพูดสุดท้ายดังก้องอยู่หัวเธอราวกับเป็นคำสั่ง หลังจากที่คนเป็นแม่ได้ออกไป

หญิงสาวก็เหม่อลอยอยู่สักพักก่อนจะเปิดสมุดไดอารี่ของตัวเอง แล้วเปิดกระดาษใบสมัครแผ่นหนึ่ง

ที่รายละเอียดต่างๆได้เขียนครบหมด แต่ก็ต้องเสียดายเพราะคงไม่ได้ใช้งานมันอีกต่อไป

กระดาษถูกขย้ำเป็นก้อนกลมแล้วโยนลงถังขยะที่อยู่ด้านหลัง

และแล้ววันเวลาก็ผ่านไปถึงตอนที่ต้องเดินทางมายังโรงเรียน

ประตูรั้วเป็นเอกลักษณ์ไม่คุ้นตาทำให้หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้น

ท่ามกลางสายตาของคนเป็นแม่ที่เหมือนจะรอดูอยู่ห่างๆ

เพื่อความแน่ใจว่าลูกของเธอจะไปหนีไปไหน

-----------------------------------------------

       

Chess Theme