ตาหวาน VS ตาตี่

ลำดับตอนที่ #1 : ไปเที่ยวกันเถอะ

 

ติ้ดๆๆๆ ติ้ดๆๆๆ  ติ้ดๆๆๆ  เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงยังคงส่งเสียงน่ารำคาญต่อไปเรื่อยๆและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง แต่มันยิ่งทวีความดังและความน่ารำคาญขึ้นเรื่อยๆ

" โว้ยยยยย  ไอ้ซี แกจะให้มันดังไปถึงชาติหน้าเลยรึไง ตื่นซะทีสิ "  เสียงบ่นโวยวายดังขึ้นอยู่ที่ปลายเตียงทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

"  เออๆ  ตื่นแล้วๆ แกจะบ่นให้ปากฉีกถึงก้นเลยรึไงว่ะ ไอ้ชา"  ฉันพูดออกมาจากผ้าห่มอันแสนอบอุ่น ไอ้เพื่อนบ้า มันเกิดกินของผิดสำแดงไปรึไงเนี่ย ถึงได้มาปลุกแต่เช้าแบบนี้

"  ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมาดิ จะไปมุดในผ้าห่มให้มันกลืนไปกับตัวแกรึไง  ถ้าแกยังไม่ตื่นในอีก1นาทีนี้นะ ฉันจะให้พี่เชนมาจูบปลุกแก" 

ฉันกระโดดออกจากเตียงทันทีที่ไอ้ชาพูดจบ ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ปลายเตียงกระโดดหนีทันที  มันคงคิดว่าฉันจะลุกขึ้นมาถีบมันสินะ แต่เปล่าเลย ฉันกระโดดออกมาจากเตียงก็เพราะชื่อที่มันพูดขึ้นมาต่างหากให้ตายเถอะ ได้ยินชื่อนี้ทีไรรู้สึกเหมือนตัวเองจะเจอเรื่องไม่ดีทุกที แล้วยิ่งนึกภาพตามที่ไอ้ชาพูด แหวะ อยากจะอ้วก   มาจูบปลุกงั้นหรอ เหอๆๆ ไปจูบกับหมายังดีกว่าตั้งเยอะ

"  ไอ้บ้าชา  แกอย่าพูดอะไรที่น่าขนลุกจนจะอ้วกแบบนี้ดิ  แค่ชื่อพี่แกฉันยังไม่อยากจะได้ยินเลย  ไอ้บ้า  พูดชื่ออัปมงคลขึ้นมาแต่เช้า ถ้าวันนี้ฉันซวยทั้งวันแกโดนแน่"  ฉันบ่นไอ้เพื่อนบ้าที่ยืนหัวเราะจะเป็นจะตายอยู่ปลายเตียง  มันจะหัวเราะให้ความสวยของมันจุกอกตายไปเลยรึยังไง  ชิๆ ไปอาบน้ำให้หายซวยดีกว่า ได้ยินชื่อนี้แต่เช้า ลางไม่ดีเลยแฮะ

" ฮ่าๆๆ  เออ ฉันยอมให้แกทำร้ายความสวยของฉันก็ได้ เพราะว่าวันนี้มันต้องเป็นวันซวยสำหรับแกแน่ๆ  รีบไปอาบน้ำเลยไป  อีกครึ่งชั่วโมงพี่เชนจะมารับไปสวนสนุก"

"  เฮ้ยยย"

โครม!!

ตึง!!           

"............................."

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่ไหวแล้ว ฉันหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ  ถ้าใครมาเห็นแกในสภาพนี้นะ รับรองต้องหัวเราะตาย แล้วยิ่งถ้าคนที่แกเตะต่อยชนะมาทั้งหมดมาเห็นนะ  ไม่อยากจะคิด พวกนั่นคงจะหมดศรัธาในตัวแกแน่ๆ ไอ้ซี ฮ่าๆๆๆๆๆ" มันมีหน้ามาหัวเราะฉันอีกนะ ไอ้เพื่อนเวร

"ทำไมว่ะ  มาเห็นแล้วไง ที่ฉันต้องมาล้มหน้าห้องน้ำมันก็เพราะแกนั่นแหละ ไอ้เพื่อนบ้า" ฉันตะโกนด่ามันทั้งๆที่ยังลูบก้นอยู่หน้าห้องที่ฉันลื่นล้มลงไปทันทีที่ไอ้ชามันพูดว่าพี่มันจะมารับไปสวนสนุกนั่นแหละ

" ไอ้เพื่อนบ้า แกเกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย พูดชื่อบ้าๆแล้วยังพูดเรื่องบ้าๆ แกจะฆ่าฉันทางอ้อมใช่ไหม  จะแก้แค้นที่ฉันขโมยหมูแกกินเมื่อวานรึไง  โอ๊ย ไอ้ชาบ้า เจ็บชะมัด"  ฉันต่อว่ามันพลางเอามือลูบก้นไปมา  โอ๊ย ก้นน้อยๆลูกแม่จะบวมไหมว่ะเนี่ย  แต่ช่างเถอะตอนนี้ต้องถามเรื่องที่มันพูดก่อน

"แกพูดจริงๆหรอว่ะ ที่ว่าพี่ชายแกจะมารับไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ  ไหนแกบอกว่ามีคนพิเศษที่แกจ้างมาไง ทำไมถึงเป็นพี่แกไปได้ล่ะ  ตอบมาดิฉันซีเรียสนะเว้ยยย แล้วเมื่อไรแกจะมาช่วยดึงฉันขึ้นไปที ฉันลุกไม่ไหวเจ็บก้น"  ฉันโวยวายถามมัน แต่มันก็ยังเงียบเพราะกลั้นหัวเราะอยู่  บ้าชะมัดเลยเพื่อนฉัน มันจะหัวเราะไปถึงไหนกันนะ  ต้องรอให้ฉันนั่งจนรากงอกออกมาก่อนรึไง

ในที่สุดมันก็เดินมาช่วยดึงฉันแล้วพยุงไปในห้องน้ำทั้งๆที่มันกำลังกลั้นหัวเราะอย่างสุดชีวิต  ไอ้เพื่อนเวร   รอให้ฉันหายเจ็บก้นก่อนเถอะ จะกระโดดเตะมันให้ก้นมันหักไปเลย

"ตกลงแกจะตอบได้ยังว่าพี่แกจะมารับไปสวนสนุกจริงๆหรอ"  ฉันถามมันอีกครั้งพลางทำหน้าให้ดูน่าสงสารมากที่สุดเท่าที่จะทำได้  

"ใช่ๆ พี่เชนบอกว่าจะมารับแกรีบๆไปอาบน้ำเถอะ แล้วลงไปกินข้าว"    มันตอบอย่างไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของฉันเลยอ่า

"เออ ใช่   เรื่องหมูที่แกกินไปเมื่อวานอ่ะ   ฉันไม่ว่าอะไรหรอกไม่แก้แค้นด้วย เพราะวันนี้แกต้องเจอหน้ำพี่เชน    ฉันให้แกกินเพื่อเป็นพลังงานสู้รบกับเค้า ฮ่าๆๆๆ"  หลังจากหัวเราะอย่างสะใจแล้วมันก็เดินสะบัดก้นออกไปอย่างสวยงาม  เหอๆๆๆ

สวัสดีค่ะ  ฉัน  นางสาวอรินญา   หรือที่ใครๆเรียกว่า ซี ความจริงฉันไม่ได้ชื่อซีหรอกนะ แต่เป็นซีซี ที่แปลว่าน่าทะนุถนอมต่างหาก แต่พวกเพื่อนๆของฉันมันบอกว่าไม่เหมาะเลยสักนิด พวกมันก็เลยเรียกแค่ซีตัวเดียว   ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันทั้งๆที่ฉันน่าทะนุถนอมจะตาย อิอิอิ

คนที่เพิ่งเดินสะบัดก้นออกไปเมื่อกี้ก็คนเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน  ไอ้ชา หรือ นางสาว อินญา   พวกเราเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้วก็มาเข้ามหาลัยเดียวกันเรียนคณะเดียวกันชื่อก็คล้ายๆกัน ทั้งหมดนี้เลยทำให้ฉันกับมันสนิทกันถึงแม้นิสัยในบางเรื่องของพวกเราจะต่างกันสุดขั้วก็เถอะ 

ไอ้ชามันมีพี่ชายอยู่1คนชื่อ เชน  ความจริงตอนแรกๆฉันก็รู้สึกชื่นชมพี่ชายมันนะ แต่ว่าพี่ชายมันมาปากเสียปากหมาปากจัดใส่ฉัน มันดูถูกฉันอ่ะ (ดูถูกเรื่องอะไรนั่นเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังวันหลัง) หลังจากนั่นก็มีเรื่องอีกมากมายที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเวลาได้ยินเรื่องของหมอนั่นหรือไม่ก็ได้เจอหมอนั่นจะมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นตลอด (หรือว่าฉันคิดไปเอง แหะๆๆ)แล้วฉันก็ไม่เคยชนะพี่ชายมันได้เลยอ่ะ  

ความจริงฉันก็ไม่ได้เจอเค้ามาตั้งนานแล้วแหละ ถึงแม้จะอยู่มหาลัยเดียวกันแต่ฉันก็ตั้งใจเรียนแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย วันๆมีแต่เรื่องเรียนๆๆๆเพราะมันเป็นปีแรกในมหาลัย แต่ตอนนี้ฉันอยู่ปีสองแล้ว และฉันก็ไม่คิดว่าคนที่อยู่ปีสี่แบบพี่เชนจะมาให้ฉันเจอบ่อยๆ 

วันนี้เราสองคนแล้วก็เพื่อนอีก 10 คนจะไปเที่ยวสวนสนุกกัน  เมื่อวานฉันก็เลยมาค้างที่บ้านไอ้ชาเพื่อที่จะได้ไปที่สวนสนุกพร้อมๆกับมัน เพราะมันบอกว่าจะมีคนมารับ   เหอๆๆๆ  แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า  คนที่มารับจะเป็นพี่ชายของมัน  ทั้งๆที่น่าจะอยู่ที่หอแท้ๆ แล้วลำบากขับรถมาทำไมมมมม   (ความจริงคือ อย่ามายุ่งเลยดีกว่า  ฉันไม่อยากโชคร้ายยย)

ช่างเถอะ บ่นไปก็เท่านั่นการบ่นของฉันคงไม่ทำให้หมอนั่นเปลี่ยนใจไม่มาได้หรอก  เอาน่า ก็แค่ไปส่งที่สวนสนุกแล้วหมอนั่นก็คงกลับ ไม่ได้อยู่เล่นที่สวนสนุกด้วยกันซะหน่อย

พอคิดไปแบบนี้ฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปกินข้าว ต้องรีบลงไปกินไม่งั้นไอ้ชามันแย่งฉันกินหมดแน่ๆ  

วันนี้อาหารน่ากินมากเลย ข้าวต้มปลา น่ากินจริงๆ อิอิ  แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลงไปนั่งบนบนเก้าอี้ เสียงใครคนหนึ่งก็ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักการกินอาหารมื้อเช้าอันแสนมีค่าและสำคัญ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

"  เออๆ  ตื่นแล้วๆ แกจะบ่นให้ปากฉีกถึงก้นเลยรึไงว่ะ ไอ้ชา"  ฉันพูดออกมาจากผ้าห่มอันแสนอบอุ่น ไอ้เพื่อนบ้า มันเกิดกินของผิดสำแดงไปรึไงเนี่ย ถึงได้มาปลุกแต่เช้าแบบนี้

"  ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมาดิ จะไปมุดในผ้าห่มให้มันกลืนไปกับตัวแกรึไง  ถ้าแกยังไม่ตื่นในอีก1นาทีนี้นะ ฉันจะให้พี่เชนมาจูบปลุกแก" 

ฉันกระโดดออกจากเตียงทันทีที่ไอ้ชาพูดจบ ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ปลายเตียงกระโดดหนีทันที  มันคงคิดว่าฉันจะลุกขึ้นมาถีบมันสินะ แต่เปล่าเลย ฉันกระโดดออกมาจากเตียงก็เพราะชื่อที่มันพูดขึ้นมาต่างหากให้ตายเถอะ ได้ยินชื่อนี้ทีไรรู้สึกเหมือนตัวเองจะเจอเรื่องไม่ดีทุกที แล้วยิ่งนึกภาพตามที่ไอ้ชาพูด แหวะ อยากจะอ้วก   มาจูบปลุกงั้นหรอ เหอๆๆ ไปจูบกับหมายังดีกว่าตั้งเยอะ

"  ไอ้บ้าชา  แกอย่าพูดอะไรที่น่าขนลุกจนจะอ้วกแบบนี้ดิ  แค่ชื่อพี่แกฉันยังไม่อยากจะได้ยินเลย  ไอ้บ้า  พูดชื่ออัปมงคลขึ้นมาแต่เช้า ถ้าวันนี้ฉันซวยทั้งวันแกโดนแน่"  ฉันบ่นไอ้เพื่อนบ้าที่ยืนหัวเราะจะเป็นจะตายอยู่ปลายเตียง  มันจะหัวเราะให้ความสวยของมันจุกอกตายไปเลยรึยังไง  ชิๆ ไปอาบน้ำให้หายซวยดีกว่า ได้ยินชื่อนี้แต่เช้า ลางไม่ดีเลยแฮะ

" ฮ่าๆๆ  เออ ฉันยอมให้แกทำร้ายความสวยของฉันก็ได้ เพราะว่าวันนี้มันต้องเป็นวันซวยสำหรับแกแน่ๆ  รีบไปอาบน้ำเลยไป  อีกครึ่งชั่วโมงพี่เชนจะมารับไปสวนสนุก"

"  เฮ้ยยย"

โครม!!

ตึง!!           

"............................."

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่ไหวแล้ว ฉันหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ  ถ้าใครมาเห็นแกในสภาพนี้นะ รับรองต้องหัวเราะตาย แล้วยิ่งถ้าคนที่แกเตะต่อยชนะมาทั้งหมดมาเห็นนะ  ไม่อยากจะคิด พวกนั่นคงจะหมดศรัธาในตัวแกแน่ๆ ไอ้ซี ฮ่าๆๆๆๆๆ" มันมีหน้ามาหัวเราะฉันอีกนะ ไอ้เพื่อนเวร

"ทำไมว่ะ  มาเห็นแล้วไง ที่ฉันต้องมาล้มหน้าห้องน้ำมันก็เพราะแกนั่นแหละ ไอ้เพื่อนบ้า" ฉันตะโกนด่ามันทั้งๆที่ยังลูบก้นอยู่หน้าห้องที่ฉันลื่นล้มลงไปทันทีที่ไอ้ชามันพูดว่าพี่มันจะมารับไปสวนสนุกนั่นแหละ

" ไอ้เพื่อนบ้า แกเกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย พูดชื่อบ้าๆแล้วยังพูดเรื่องบ้าๆ แกจะฆ่าฉันทางอ้อมใช่ไหม  จะแก้แค้นที่ฉันขโมยหมูแกกินเมื่อวานรึไง  โอ๊ย ไอ้ชาบ้า เจ็บชะมัด"  ฉันต่อว่ามันพลางเอามือลูบก้นไปมา  โอ๊ย ก้นน้อยๆลูกแม่จะบวมไหมว่ะเนี่ย  แต่ช่างเถอะตอนนี้ต้องถามเรื่องที่มันพูดก่อน

"แกพูดจริงๆหรอว่ะ ที่ว่าพี่ชายแกจะมารับไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ  ไหนแกบอกว่ามีคนพิเศษที่แกจ้างมาไง ทำไมถึงเป็นพี่แกไปได้ล่ะ  ตอบมาดิฉันซีเรียสนะเว้ยยย แล้วเมื่อไรแกจะมาช่วยดึงฉันขึ้นไปที ฉันลุกไม่ไหวเจ็บก้น"  ฉันโวยวายถามมัน แต่มันก็ยังเงียบเพราะกลั้นหัวเราะอยู่  บ้าชะมัดเลยเพื่อนฉัน มันจะหัวเราะไปถึงไหนกันนะ  ต้องรอให้ฉันนั่งจนรากงอกออกมาก่อนรึไง

ในที่สุดมันก็เดินมาช่วยดึงฉันแล้วพยุงไปในห้องน้ำทั้งๆที่มันกำลังกลั้นหัวเราะอย่างสุดชีวิต  ไอ้เพื่อนเวร   รอให้ฉันหายเจ็บก้นก่อนเถอะ จะกระโดดเตะมันให้ก้นมันหักไปเลย

"ตกลงแกจะตอบได้ยังว่าพี่แกจะมารับไปสวนสนุกจริงๆหรอ"  ฉันถามมันอีกครั้งพลางทำหน้าให้ดูน่าสงสารมากที่สุดเท่าที่จะทำได้  

"ใช่ๆ พี่เชนบอกว่าจะมารับแกรีบๆไปอาบน้ำเถอะ แล้วลงไปกินข้าว"    มันตอบอย่างไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของฉันเลยอ่า

"เออ ใช่   เรื่องหมูที่แกกินไปเมื่อวานอ่ะ   ฉันไม่ว่าอะไรหรอกไม่แก้แค้นด้วย เพราะวันนี้แกต้องเจอหน้ำพี่เชน    ฉันให้แกกินเพื่อเป็นพลังงานสู้รบกับเค้า ฮ่าๆๆๆ"  หลังจากหัวเราะอย่างสะใจแล้วมันก็เดินสะบัดก้นออกไปอย่างสวยงาม  เหอๆๆๆ

สวัสดีค่ะ  ฉัน  นางสาวอรินญา   หรือที่ใครๆเรียกว่า ซี ความจริงฉันไม่ได้ชื่อซีหรอกนะ แต่เป็นซีซี ที่แปลว่าน่าทะนุถนอมต่างหาก แต่พวกเพื่อนๆของฉันมันบอกว่าไม่เหมาะเลยสักนิด พวกมันก็เลยเรียกแค่ซีตัวเดียว   ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันทั้งๆที่ฉันน่าทะนุถนอมจะตาย อิอิอิ

คนที่เพิ่งเดินสะบัดก้นออกไปเมื่อกี้ก็คนเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน  ไอ้ชา หรือ นางสาว อินญา   พวกเราเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้วก็มาเข้ามหาลัยเดียวกันเรียนคณะเดียวกันชื่อก็คล้ายๆกัน ทั้งหมดนี้เลยทำให้ฉันกับมันสนิทกันถึงแม้นิสัยในบางเรื่องของพวกเราจะต่างกันสุดขั้วก็เถอะ 

ไอ้ชามันมีพี่ชายอยู่1คนชื่อ เชน  ความจริงตอนแรกๆฉันก็รู้สึกชื่นชมพี่ชายมันนะ แต่ว่าพี่ชายมันมาปากเสียปากหมาปากจัดใส่ฉัน มันดูถูกฉันอ่ะ (ดูถูกเรื่องอะไรนั่นเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังวันหลัง) หลังจากนั่นก็มีเรื่องอีกมากมายที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเวลาได้ยินเรื่องของหมอนั่นหรือไม่ก็ได้เจอหมอนั่นจะมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นตลอด (หรือว่าฉันคิดไปเอง แหะๆๆ)แล้วฉันก็ไม่เคยชนะพี่ชายมันได้เลยอ่ะ  

ความจริงฉันก็ไม่ได้เจอเค้ามาตั้งนานแล้วแหละ ถึงแม้จะอยู่มหาลัยเดียวกันแต่ฉันก็ตั้งใจเรียนแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย วันๆมีแต่เรื่องเรียนๆๆๆเพราะมันเป็นปีแรกในมหาลัย แต่ตอนนี้ฉันอยู่ปีสองแล้ว และฉันก็ไม่คิดว่าคนที่อยู่ปีสี่แบบพี่เชนจะมาให้ฉันเจอบ่อยๆ 

วันนี้เราสองคนแล้วก็เพื่อนอีก 10 คนจะไปเที่ยวสวนสนุกกัน  เมื่อวานฉันก็เลยมาค้างที่บ้านไอ้ชาเพื่อที่จะได้ไปที่สวนสนุกพร้อมๆกับมัน เพราะมันบอกว่าจะมีคนมารับ   เหอๆๆๆ  แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า  คนที่มารับจะเป็นพี่ชายของมัน  ทั้งๆที่น่าจะอยู่ที่หอแท้ๆ แล้วลำบากขับรถมาทำไมมมมม   (ความจริงคือ อย่ามายุ่งเลยดีกว่า  ฉันไม่อยากโชคร้ายยย)

ช่างเถอะ บ่นไปก็เท่านั่นการบ่นของฉันคงไม่ทำให้หมอนั่นเปลี่ยนใจไม่มาได้หรอก  เอาน่า ก็แค่ไปส่งที่สวนสนุกแล้วหมอนั่นก็คงกลับ ไม่ได้อยู่เล่นที่สวนสนุกด้วยกันซะหน่อย

พอคิดไปแบบนี้ฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปกินข้าว ต้องรีบลงไปกินไม่งั้นไอ้ชามันแย่งฉันกินหมดแน่ๆ  

วันนี้อาหารน่ากินมากเลย ข้าวต้มปลา น่ากินจริงๆ อิอิ  แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลงไปนั่งบนบนเก้าอี้ เสียงใครคนหนึ่งก็ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักการกินอาหารมื้อเช้าอันแสนมีค่าและสำคัญ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

ติ้ดๆๆๆ ติ้ดๆๆๆ  ติ้ดๆๆๆ  เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงยังคงส่งเสียงน่ารำคาญต่อไปเรื่อยๆและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง แต่มันยิ่งทวีความดังและความน่ารำคาญขึ้นเรื่อยๆ

" โว้ยยยยย  ไอ้ซี แกจะให้มันดังไปถึงชาติหน้าเลยรึไง ตื่นซะทีสิ "  เสียงบ่นโวยวายดังขึ้นอยู่ที่ปลายเตียงทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

"  เออๆ  ตื่นแล้วๆ แกจะบ่นให้ปากฉีกถึงก้นเลยรึไงว่ะ ไอ้ชา"  ฉันพูดออกมาจากผ้าห่มอันแสนอบอุ่น ไอ้เพื่อนบ้า มันเกิดกินของผิดสำแดงไปรึไงเนี่ย ถึงได้มาปลุกแต่เช้าแบบนี้

"  ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมาดิ จะไปมุดในผ้าห่มให้มันกลืนไปกับตัวแกรึไง  ถ้าแกยังไม่ตื่นในอีก1นาทีนี้นะ ฉันจะให้พี่เชนมาจูบปลุกแก" 

ฉันกระโดดออกจากเตียงทันทีที่ไอ้ชาพูดจบ ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ปลายเตียงกระโดดหนีทันที  มันคงคิดว่าฉันจะลุกขึ้นมาถีบมันสินะ แต่เปล่าเลย ฉันกระโดดออกมาจากเตียงก็เพราะชื่อที่มันพูดขึ้นมาต่างหากให้ตายเถอะ ได้ยินชื่อนี้ทีไรรู้สึกเหมือนตัวเองจะเจอเรื่องไม่ดีทุกที แล้วยิ่งนึกภาพตามที่ไอ้ชาพูด แหวะ อยากจะอ้วก   มาจูบปลุกงั้นหรอ เหอๆๆ ไปจูบกับหมายังดีกว่าตั้งเยอะ

"  ไอ้บ้าชา  แกอย่าพูดอะไรที่น่าขนลุกจนจะอ้วกแบบนี้ดิ  แค่ชื่อพี่แกฉันยังไม่อยากจะได้ยินเลย  ไอ้บ้า  พูดชื่ออัปมงคลขึ้นมาแต่เช้า ถ้าวันนี้ฉันซวยทั้งวันแกโดนแน่"  ฉันบ่นไอ้เพื่อนบ้าที่ยืนหัวเราะจะเป็นจะตายอยู่ปลายเตียง  มันจะหัวเราะให้ความสวยของมันจุกอกตายไปเลยรึยังไง  ชิๆ ไปอาบน้ำให้หายซวยดีกว่า ได้ยินชื่อนี้แต่เช้า ลางไม่ดีเลยแฮะ

" ฮ่าๆๆ  เออ ฉันยอมให้แกทำร้ายความสวยของฉันก็ได้ เพราะว่าวันนี้มันต้องเป็นวันซวยสำหรับแกแน่ๆ  รีบไปอาบน้ำเลยไป  อีกครึ่งชั่วโมงพี่เชนจะมารับไปสวนสนุก"

"  เฮ้ยยย"

โครม!!

ตึง!!           

"............................."

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่ไหวแล้ว ฉันหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ  ถ้าใครมาเห็นแกในสภาพนี้นะ รับรองต้องหัวเราะตาย แล้วยิ่งถ้าคนที่แกเตะต่อยชนะมาทั้งหมดมาเห็นนะ  ไม่อยากจะคิด พวกนั่นคงจะหมดศรัธาในตัวแกแน่ๆ ไอ้ซี ฮ่าๆๆๆๆๆ" มันมีหน้ามาหัวเราะฉันอีกนะ ไอ้เพื่อนเวร

"ทำไมว่ะ  มาเห็นแล้วไง ที่ฉันต้องมาล้มหน้าห้องน้ำมันก็เพราะแกนั่นแหละ ไอ้เพื่อนบ้า" ฉันตะโกนด่ามันทั้งๆที่ยังลูบก้นอยู่หน้าห้องที่ฉันลื่นล้มลงไปทันทีที่ไอ้ชามันพูดว่าพี่มันจะมารับไปสวนสนุกนั่นแหละ

" ไอ้เพื่อนบ้า แกเกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย พูดชื่อบ้าๆแล้วยังพูดเรื่องบ้าๆ แกจะฆ่าฉันทางอ้อมใช่ไหม  จะแก้แค้นที่ฉันขโมยหมูแกกินเมื่อวานรึไง  โอ๊ย ไอ้ชาบ้า เจ็บชะมัด"  ฉันต่อว่ามันพลางเอามือลูบก้นไปมา  โอ๊ย ก้นน้อยๆลูกแม่จะบวมไหมว่ะเนี่ย  แต่ช่างเถอะตอนนี้ต้องถามเรื่องที่มันพูดก่อน

"แกพูดจริงๆหรอว่ะ ที่ว่าพี่ชายแกจะมารับไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ  ไหนแกบอกว่ามีคนพิเศษที่แกจ้างมาไง ทำไมถึงเป็นพี่แกไปได้ล่ะ  ตอบมาดิฉันซีเรียสนะเว้ยยย แล้วเมื่อไรแกจะมาช่วยดึงฉันขึ้นไปที ฉันลุกไม่ไหวเจ็บก้น"  ฉันโวยวายถามมัน แต่มันก็ยังเงียบเพราะกลั้นหัวเราะอยู่  บ้าชะมัดเลยเพื่อนฉัน มันจะหัวเราะไปถึงไหนกันนะ  ต้องรอให้ฉันนั่งจนรากงอกออกมาก่อนรึไง

ในที่สุดมันก็เดินมาช่วยดึงฉันแล้วพยุงไปในห้องน้ำทั้งๆที่มันกำลังกลั้นหัวเราะอย่างสุดชีวิต  ไอ้เพื่อนเวร   รอให้ฉันหายเจ็บก้นก่อนเถอะ จะกระโดดเตะมันให้ก้นมันหักไปเลย

"ตกลงแกจะตอบได้ยังว่าพี่แกจะมารับไปสวนสนุกจริงๆหรอ"  ฉันถามมันอีกครั้งพลางทำหน้าให้ดูน่าสงสารมากที่สุดเท่าที่จะทำได้  

"ใช่ๆ พี่เชนบอกว่าจะมารับแกรีบๆไปอาบน้ำเถอะ แล้วลงไปกินข้าว"    มันตอบอย่างไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของฉันเลยอ่า

"เออ ใช่   เรื่องหมูที่แกกินไปเมื่อวานอ่ะ   ฉันไม่ว่าอะไรหรอกไม่แก้แค้นด้วย เพราะวันนี้แกต้องเจอหน้ำพี่เชน    ฉันให้แกกินเพื่อเป็นพลังงานสู้รบกับเค้า ฮ่าๆๆๆ"  หลังจากหัวเราะอย่างสะใจแล้วมันก็เดินสะบัดก้นออกไปอย่างสวยงาม  เหอๆๆๆ

สวัสดีค่ะ  ฉัน  นางสาวอรินญา   หรือที่ใครๆเรียกว่า ซี ความจริงฉันไม่ได้ชื่อซีหรอกนะ แต่เป็นซีซี ที่แปลว่าน่าทะนุถนอมต่างหาก แต่พวกเพื่อนๆของฉันมันบอกว่าไม่เหมาะเลยสักนิด พวกมันก็เลยเรียกแค่ซีตัวเดียว   ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันทั้งๆที่ฉันน่าทะนุถนอมจะตาย อิอิอิ

คนที่เพิ่งเดินสะบัดก้นออกไปเมื่อกี้ก็คนเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน  ไอ้ชา หรือ นางสาว อินญา   พวกเราเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้วก็มาเข้ามหาลัยเดียวกันเรียนคณะเดียวกันชื่อก็คล้ายๆกัน ทั้งหมดนี้เลยทำให้ฉันกับมันสนิทกันถึงแม้นิสัยในบางเรื่องของพวกเราจะต่างกันสุดขั้วก็เถอะ 

ไอ้ชามันมีพี่ชายอยู่1คนชื่อ เชน  ความจริงตอนแรกๆฉันก็รู้สึกชื่นชมพี่ชายมันนะ แต่ว่าพี่ชายมันมาปากเสียปากหมาปากจัดใส่ฉัน มันดูถูกฉันอ่ะ (ดูถูกเรื่องอะไรนั่นเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังวันหลัง) หลังจากนั่นก็มีเรื่องอีกมากมายที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเวลาได้ยินเรื่องของหมอนั่นหรือไม่ก็ได้เจอหมอนั่นจะมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นตลอด (หรือว่าฉันคิดไปเอง แหะๆๆ)แล้วฉันก็ไม่เคยชนะพี่ชายมันได้เลยอ่ะ  

ความจริงฉันก็ไม่ได้เจอเค้ามาตั้งนานแล้วแหละ ถึงแม้จะอยู่มหาลัยเดียวกันแต่ฉันก็ตั้งใจเรียนแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย วันๆมีแต่เรื่องเรียนๆๆๆเพราะมันเป็นปีแรกในมหาลัย แต่ตอนนี้ฉันอยู่ปีสองแล้ว และฉันก็ไม่คิดว่าคนที่อยู่ปีสี่แบบพี่เชนจะมาให้ฉันเจอบ่อยๆ 

วันนี้เราสองคนแล้วก็เพื่อนอีก 10 คนจะไปเที่ยวสวนสนุกกัน  เมื่อวานฉันก็เลยมาค้างที่บ้านไอ้ชาเพื่อที่จะได้ไปที่สวนสนุกพร้อมๆกับมัน เพราะมันบอกว่าจะมีคนมารับ   เหอๆๆๆ  แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า  คนที่มารับจะเป็นพี่ชายของมัน  ทั้งๆที่น่าจะอยู่ที่หอแท้ๆ แล้วลำบากขับรถมาทำไมมมมม   (ความจริงคือ อย่ามายุ่งเลยดีกว่า  ฉันไม่อยากโชคร้ายยย)

ช่างเถอะ บ่นไปก็เท่านั่นการบ่นของฉันคงไม่ทำให้หมอนั่นเปลี่ยนใจไม่มาได้หรอก  เอาน่า ก็แค่ไปส่งที่สวนสนุกแล้วหมอนั่นก็คงกลับ ไม่ได้อยู่เล่นที่สวนสนุกด้วยกันซะหน่อย

พอคิดไปแบบนี้ฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปกินข้าว ต้องรีบลงไปกินไม่งั้นไอ้ชามันแย่งฉันกินหมดแน่ๆ  

วันนี้อาหารน่ากินมากเลย ข้าวต้มปลา น่ากินจริงๆ อิอิ  แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลงไปนั่งบนบนเก้าอี้ เสียงใครคนหนึ่งก็ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักการกินอาหารมื้อเช้าอันแสนมีค่าและสำคัญ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

"  เออๆ  ตื่นแล้วๆ แกจะบ่นให้ปากฉีกถึงก้นเลยรึไงว่ะ ไอ้ชา"  ฉันพูดออกมาจากผ้าห่มอันแสนอบอุ่น ไอ้เพื่อนบ้า มันเกิดกินของผิดสำแดงไปรึไงเนี่ย ถึงได้มาปลุกแต่เช้าแบบนี้

"  ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมาดิ จะไปมุดในผ้าห่มให้มันกลืนไปกับตัวแกรึไง  ถ้าแกยังไม่ตื่นในอีก1นาทีนี้นะ ฉันจะให้พี่เชนมาจูบปลุกแก" 

ฉันกระโดดออกจากเตียงทันทีที่ไอ้ชาพูดจบ ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ปลายเตียงกระโดดหนีทันที  มันคงคิดว่าฉันจะลุกขึ้นมาถีบมันสินะ แต่เปล่าเลย ฉันกระโดดออกมาจากเตียงก็เพราะชื่อที่มันพูดขึ้นมาต่างหากให้ตายเถอะ ได้ยินชื่อนี้ทีไรรู้สึกเหมือนตัวเองจะเจอเรื่องไม่ดีทุกที แล้วยิ่งนึกภาพตามที่ไอ้ชาพูด แหวะ อยากจะอ้วก   มาจูบปลุกงั้นหรอ เหอๆๆ ไปจูบกับหมายังดีกว่าตั้งเยอะ

"  ไอ้บ้าชา  แกอย่าพูดอะไรที่น่าขนลุกจนจะอ้วกแบบนี้ดิ  แค่ชื่อพี่แกฉันยังไม่อยากจะได้ยินเลย  ไอ้บ้า  พูดชื่ออัปมงคลขึ้นมาแต่เช้า ถ้าวันนี้ฉันซวยทั้งวันแกโดนแน่"  ฉันบ่นไอ้เพื่อนบ้าที่ยืนหัวเราะจะเป็นจะตายอยู่ปลายเตียง  มันจะหัวเราะให้ความสวยของมันจุกอกตายไปเลยรึยังไง  ชิๆ ไปอาบน้ำให้หายซวยดีกว่า ได้ยินชื่อนี้แต่เช้า ลางไม่ดีเลยแฮะ

" ฮ่าๆๆ  เออ ฉันยอมให้แกทำร้ายความสวยของฉันก็ได้ เพราะว่าวันนี้มันต้องเป็นวันซวยสำหรับแกแน่ๆ  รีบไปอาบน้ำเลยไป  อีกครึ่งชั่วโมงพี่เชนจะมารับไปสวนสนุก"

"  เฮ้ยยย"

โครม!!

ตึง!!           

"............................."

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่ไหวแล้ว ฉันหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ  ถ้าใครมาเห็นแกในสภาพนี้นะ รับรองต้องหัวเราะตาย แล้วยิ่งถ้าคนที่แกเตะต่อยชนะมาทั้งหมดมาเห็นนะ  ไม่อยากจะคิด พวกนั่นคงจะหมดศรัธาในตัวแกแน่ๆ ไอ้ซี ฮ่าๆๆๆๆๆ" มันมีหน้ามาหัวเราะฉันอีกนะ ไอ้เพื่อนเวร

"ทำไมว่ะ  มาเห็นแล้วไง ที่ฉันต้องมาล้มหน้าห้องน้ำมันก็เพราะแกนั่นแหละ ไอ้เพื่อนบ้า" ฉันตะโกนด่ามันทั้งๆที่ยังลูบก้นอยู่หน้าห้องที่ฉันลื่นล้มลงไปทันทีที่ไอ้ชามันพูดว่าพี่มันจะมารับไปสวนสนุกนั่นแหละ

" ไอ้เพื่อนบ้า แกเกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย พูดชื่อบ้าๆแล้วยังพูดเรื่องบ้าๆ แกจะฆ่าฉันทางอ้อมใช่ไหม  จะแก้แค้นที่ฉันขโมยหมูแกกินเมื่อวานรึไง  โอ๊ย ไอ้ชาบ้า เจ็บชะมัด"  ฉันต่อว่ามันพลางเอามือลูบก้นไปมา  โอ๊ย ก้นน้อยๆลูกแม่จะบวมไหมว่ะเนี่ย  แต่ช่างเถอะตอนนี้ต้องถามเรื่องที่มันพูดก่อน

"แกพูดจริงๆหรอว่ะ ที่ว่าพี่ชายแกจะมารับไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ  ไหนแกบอกว่ามีคนพิเศษที่แกจ้างมาไง ทำไมถึงเป็นพี่แกไปได้ล่ะ  ตอบมาดิฉันซีเรียสนะเว้ยยย แล้วเมื่อไรแกจะมาช่วยดึงฉันขึ้นไปที ฉันลุกไม่ไหวเจ็บก้น"  ฉันโวยวายถามมัน แต่มันก็ยังเงียบเพราะกลั้นหัวเราะอยู่  บ้าชะมัดเลยเพื่อนฉัน มันจะหัวเราะไปถึงไหนกันนะ  ต้องรอให้ฉันนั่งจนรากงอกออกมาก่อนรึไง

ในที่สุดมันก็เดินมาช่วยดึงฉันแล้วพยุงไปในห้องน้ำทั้งๆที่มันกำลังกลั้นหัวเราะอย่างสุดชีวิต  ไอ้เพื่อนเวร   รอให้ฉันหายเจ็บก้นก่อนเถอะ จะกระโดดเตะมันให้ก้นมันหักไปเลย

"ตกลงแกจะตอบได้ยังว่าพี่แกจะมารับไปสวนสนุกจริงๆหรอ"  ฉันถามมันอีกครั้งพลางทำหน้าให้ดูน่าสงสารมากที่สุดเท่าที่จะทำได้  

"ใช่ๆ พี่เชนบอกว่าจะมารับแกรีบๆไปอาบน้ำเถอะ แล้วลงไปกินข้าว"    มันตอบอย่างไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของฉันเลยอ่า

"เออ ใช่   เรื่องหมูที่แกกินไปเมื่อวานอ่ะ   ฉันไม่ว่าอะไรหรอกไม่แก้แค้นด้วย เพราะวันนี้แกต้องเจอหน้ำพี่เชน    ฉันให้แกกินเพื่อเป็นพลังงานสู้รบกับเค้า ฮ่าๆๆๆ"  หลังจากหัวเราะอย่างสะใจแล้วมันก็เดินสะบัดก้นออกไปอย่างสวยงาม  เหอๆๆๆ

สวัสดีค่ะ  ฉัน  นางสาวอรินญา   หรือที่ใครๆเรียกว่า ซี ความจริงฉันไม่ได้ชื่อซีหรอกนะ แต่เป็นซีซี ที่แปลว่าน่าทะนุถนอมต่างหาก แต่พวกเพื่อนๆของฉันมันบอกว่าไม่เหมาะเลยสักนิด พวกมันก็เลยเรียกแค่ซีตัวเดียว   ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันทั้งๆที่ฉันน่าทะนุถนอมจะตาย อิอิอิ

คนที่เพิ่งเดินสะบัดก้นออกไปเมื่อกี้ก็คนเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน  ไอ้ชา หรือ นางสาว อินญา   พวกเราเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้วก็มาเข้ามหาลัยเดียวกันเรียนคณะเดียวกันชื่อก็คล้ายๆกัน ทั้งหมดนี้เลยทำให้ฉันกับมันสนิทกันถึงแม้นิสัยในบางเรื่องของพวกเราจะต่างกันสุดขั้วก็เถอะ 

ไอ้ชามันมีพี่ชายอยู่1คนชื่อ เชน  ความจริงตอนแรกๆฉันก็รู้สึกชื่นชมพี่ชายมันนะ แต่ว่าพี่ชายมันมาปากเสียปากหมาปากจัดใส่ฉัน มันดูถูกฉันอ่ะ (ดูถูกเรื่องอะไรนั่นเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังวันหลัง) หลังจากนั่นก็มีเรื่องอีกมากมายที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเวลาได้ยินเรื่องของหมอนั่นหรือไม่ก็ได้เจอหมอนั่นจะมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นตลอด (หรือว่าฉันคิดไปเอง แหะๆๆ)แล้วฉันก็ไม่เคยชนะพี่ชายมันได้เลยอ่ะ  

ความจริงฉันก็ไม่ได้เจอเค้ามาตั้งนานแล้วแหละ ถึงแม้จะอยู่มหาลัยเดียวกันแต่ฉันก็ตั้งใจเรียนแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย วันๆมีแต่เรื่องเรียนๆๆๆเพราะมันเป็นปีแรกในมหาลัย แต่ตอนนี้ฉันอยู่ปีสองแล้ว และฉันก็ไม่คิดว่าคนที่อยู่ปีสี่แบบพี่เชนจะมาให้ฉันเจอบ่อยๆ 

วันนี้เราสองคนแล้วก็เพื่อนอีก 10 คนจะไปเที่ยวสวนสนุกกัน  เมื่อวานฉันก็เลยมาค้างที่บ้านไอ้ชาเพื่อที่จะได้ไปที่สวนสนุกพร้อมๆกับมัน เพราะมันบอกว่าจะมีคนมารับ   เหอๆๆๆ  แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า  คนที่มารับจะเป็นพี่ชายของมัน  ทั้งๆที่น่าจะอยู่ที่หอแท้ๆ แล้วลำบากขับรถมาทำไมมมมม   (ความจริงคือ อย่ามายุ่งเลยดีกว่า  ฉันไม่อยากโชคร้ายยย)

ช่างเถอะ บ่นไปก็เท่านั่นการบ่นของฉันคงไม่ทำให้หมอนั่นเปลี่ยนใจไม่มาได้หรอก  เอาน่า ก็แค่ไปส่งที่สวนสนุกแล้วหมอนั่นก็คงกลับ ไม่ได้อยู่เล่นที่สวนสนุกด้วยกันซะหน่อย

พอคิดไปแบบนี้ฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปกินข้าว ต้องรีบลงไปกินไม่งั้นไอ้ชามันแย่งฉันกินหมดแน่ๆ  

วันนี้อาหารน่ากินมากเลย ข้าวต้มปลา น่ากินจริงๆ อิอิ  แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลงไปนั่งบนบนเก้าอี้ เสียงใครคนหนึ่งก็ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักการกินอาหารมื้อเช้าอันแสนมีค่าและสำคัญ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ

+++++++++++++++++++

May I say something?

สวัสดีค่ะ  เนตรน้อยเองค่ะ  555+  เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่เขียนค่ะ  แล้วก็จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะไม่มีคนอ่านก็เถอะ อิอิ  ยังไงก็ขอฝากเรื่อง ตาตี่ vs ตาหวานด้วยนะค่ะ  ภาษาของเนตรน้อยยังไม่ดีเลยค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ   ขอบคุณค่ะ