ϟ.Keeping room ' ห้ามเข้าเด็ดขาด !

ลำดับตอนที่ #120 : จิ้มแรงๆตรงนี้เลยเน๊ !!!!!

แบบฟอร์ม

ชื่อ-นามสกุล : เฟรเกอร์ รีซ
เพศ : ชาย

อายุ : 17

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

นิสัย : ชายหนุ่มแปลกประหลาดที่มักจะยิ้มแย้มอยู่เสมอ ดูเป็นมิตรซะจนใครๆก็พากันรักใคร่ แต่ที่จริงแล้ว...เขากลับไม่เคยพูดอย่างที่คิด และไม่เคยคิดตรงกับที่พูดออกมาเลยซักครั้ง ภายนอกใครต่อใครอาจจะมองว่าเขาช่างเป็นชายหนุ่มที่แสนจะสุภาพและอ่อนโยน แต่ความจริงแล้วเฟรเกอร์เป็นคน 2 บุคลิก ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนจริงๆให้ใครได้เห็น เขายิ้ม! ยิ้มให้กับทุกๆสถานการณ์ ทว่าจิตใจกลับไม่เคยรู้สึกเช่นเดียวกันเลยซักนิด
        บางครั้งก็ดูราวกับว่าเขาใจเย็นเสียเต็มประดา ในขณะที่บางคราเขาก็ลงมือทำอะไรลงไปโดยไม่แม้แต่จะหยุดคิด! O[]o" โดยปกติเฟรเกอร์จะพุดคุยกับทุกคนอย่างเป็นกันเอง แต่เวลาที่อยู่คนเดียวเขาจะมีสีหน้าเคร่งเครียดจนดูเหมือนคนเก็บกด!! พูดไม่มาก แต่ก็ไม่น้อย(?) ไม่เคยพูดโกหก แต่ก็ไม่เคยบอกความจริง(?) ไม่ชอบตอบคำถาม แถมยังพาลรังเกียจคนที่ถามไปด้วยเสียทุกครั้ง แต่ในเมื่อขึ้นชื่อเรื่อง 2 บุคลิก ผู้ชายคนนี้จึงไม่เคยแสดงออกมาให้คนๆนั้นรู้ตัวว่าเขารู้สึกยังไงด้วยซ้ำไป ถึงจะเกลียด แต่ก็ทำท่าทางว่าชอบ ถึงจะไม่ชอบ ก็ยังจะต้องคุยด้วยอยู่ดี!!!
        เขาไม่ค่อยจะยอมคบกับใครมากนัก แต่ก็ไม่ถึงกับปิดกั้นตัวเอง..กับเพื่อนสนิทเขาจะเป็นตัวของตัวเอง เป็นคนธรรมดาๆที่เปลี่ยนจากเวลาปกติเหมือนกับหลังมือเป็นฝ่าเท้า(?) ง่ายๆก็คือ...ปกติเขาดูเหมือนเจ้าชายในชุดสีขาว แต่ตัวจริงของเขา..ไม่ต่างอะไรไปจากซาตานในชุดสีดำเลยซักนิด !!! ทั้งหยาบคาย แล้วก็พูดจาขวานผ่าซากเสียจนคนฟังอยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอดกันไป! ใจร้อนจนเรียกว่าบ้า!! ใจกล้าจนดูคล้ายคนเสียสติ >[]< หาเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่ว ทั้งท้าต่อย ท้าเตะ ที่หนักที่สุดก็คงเป็นตอนที่หมอนี่มันท้าตบนั่นแหละค่ะ !!!!!!!!!!     

บุคลิก : ชายหนุ่มในฝัน ที่ใครต่อใครพากันชื่นชมว่าเหมาะนักหนากับสีขาว ดูราวกับนักบุญผู้อ่อนโยนและมีแต่รอยยิ้มให้กับทุกๆคน((แหวะ!!!))

หน้าตา ทรงผม : ผมสีเงินสว่างคล้ายกับแสงของดวงจันทร์ยามค่ำคืนถูกซอยยาวระบ่ากว้าง รับกับดวงหน้าขาวสะอาดรูปไข่ที่ใครต่อใครพากันหลงใหลเชิดชู นัยน์ตาสีม่วงเข้ม ฉายประกายแวววับเข้ากันได้เป็นอย่างดีกับจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากบางสีส้ม
รูปร่าง : สูงโปร่งสมส่วน ทว่ากลับดูแข็งแรงอย่างน่าประหลาด ขัดกับสีผิวที่ขาวซีดราวกับกระดาษอย่างเห็นได้ชัด!!!!

จุดเด่น : ออร่าสีขาวที่เปล่งประกายออกมาจากเจ้าตัวอย่างไม่รู้สาเหตุ(?) กับรอยยิ้มหวานเยิ้มจนน่ากลัว ((พวกผู้หญิงคงไม่คิดแบบนั้น))
       ในขณะที่บุคลิกที่สองจะเปล่งออร่าดำทะมึนมาตั้งแต่ตัวยังไม่โผล่ มีเสียงดังเป็นเอกลักษณ์ ในขณะที่แจกรอยยิ้มเหี้-ยม ไปตามทาง !!!
จุดด้อย : การร้องเพลง..ถึงเฟรเกอร์จะดูเพรียบพร้อมแค่ไหนในสายตาของคนอื่น แต่เสียงร้องเพลงของหมอนี่มันไม่เอาอ่าวซะเลยน่ะสิ!! เพราะอย่างนั้นเวลาอ้าปากร้องเพลงออกมาแต่ละที..คนฟังถึงกับจะขาดใจตาย!!

อาวุธ : ปืนคู่สีขาว และสีดำ!!! บ่งบอกถึงบุคลิกของเจ้าตัวได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว -_____-"

ฐานะ/อาชีพ : ร่ำรวยจากมรดกของพ่อที่ตายไปอย่างกระทันหัน เป็นคนธรรมดาที่ถนัดเรื่องการต้มคนอื่น(?) มีชีวิตอยู่อย่างเรื่อยเปื่อยไปวันๆ 

ความสามารถพิเศษ : การหลอกลวงใครต่อใครให้ตกหลุมพรางของเขา นั่นเป็นผลมาจากการที่เฟรเกอร์มี 2 บุคลิก แล้วก็ไม่เคยบอกความรู้สึกของตัวเองให้คนอื่นฟัง จนทำให้เจ้าตัวถนัดด้านนี้ไปโดยไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยซักนิด!!!

สีประจำตัว : เทา ด้วยความที่บุคลิกของหมอนี่มันครึ่งๆกลางๆซะจนไม่สามารถขยายความได้อย่างชัดเจน สีเทาจึงเป็นสีที่บ่งบอกความเป็นเขาได้ดีที่สุดแล้วค่ะ!  

อื่นๆ : เฟรเกอร์เกลียดทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสีขาวค่ะ!!!!

สาเหตุที่เดินทางไป : ข้อนี้ยูขอให้ลูกชายยูเป็นคนตอบเองเลยก็แล้วกันนะคะ ^^
     
     "ผมเกลียดสีขาว" เกลียดจนเข้าไส้!! ให้ตายเถอะ..เกลียดจนไม่รู้จะบรรยายว่ายังไงแล้วด้วยซ้ำ! แต่รู้อะไรมั๊ย? ว่าการที่ผมจะต้องเดินทางเข้าไปในป่าสีขาวบ้าบอที่ผมแสนจะขยะแขยงนี่ก็เป็นเพราะความโง่ของผมเอง! ผมเกลียดแม่...คิดว่าเกลียดตั้งแต่อยู่ในท้องด้วยซ้ำล่ะมั้ง? แม่เอาแต่ยัดเยียดสีขาว เอาแต่ยัดเยียดความดีนู่นนี่อะไรทั้งหลายมาให้ผม ทั้งๆที่ยังไม่เคยถามซักนิด ว่าผมจะเต็มใจรับมันรึเปล่า? แต่ให้ตายเถอะ!!!! ผมไม่สามารถขัดใจแม่ได้ด้วยเหตุผลที่ว่า แม่เป็นคนให้กำเนิดผมออกมา...ผมจึงตัดสินใจออกเดินทางเพื่อละทิ้งชีวิตอันแสนจะน่าเบื่อนั่นไว้ข้างหลัง แต่แล้วยังไงล่ะ? ในเมื่อคนที่ผมตั้งใจจะมาอาศัยอยู่ด้วยซักระยะมันดันตัดสินใจว่าจะออกเดินทางเข้าไปในป่าสีขาวโสโครกนี่(?) แค่นั้นยังไม่พอ..ยังจะต้องมาบังคับให้ผมไปด้วยกันกับมันซะอีก เออ!!!! เอาเข้าไปสิ! มันจะมีซักครั้งที่ผมจะได้ทำตามใจตัวเองบ้างมั๊ยล่ะ? แต่เอ๊ะ! ฟังๆดูแล้วก็น่าสนใจนะ ถ้ากลับออกมาได้ก็จะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ 
งั้นถ้าผมอยากให้โลกใบนี้มีแต่สีดำล่ะ 
ถ้าผมอยากจะขอให้แม่หายไป
ถ้าผมต้องการแบบนั้น ผมก็จะได้มันมางั้นหรอ? งั้นได้! ตกลงเป็นไงเป็นกัน อย่างน้อยมันก็เป็นทางเดียวที่จะทำให้ผมหลุดออกจากวงจรบ้าๆในชีวิตของผมได้นี่!!!!

อ่า..แต่กว่าผมจะรู้ตัวว่ามันไม่ได้สวยงามอย่างที่ผมคิด ผมก็ถูกเพื่อนงี่เง่านั่นหลอกให้เข้ามากับมันด้วยซะแล้วสิ -___-" 

ประวัติเพื่อนของเฟรเกอร์; จริงๆแล้วเพื่อนของเฟรเกอร์ที่ยูพูดถึงนั่นก็คือ..พระเอกของเรื่องนั่นเองเจ้าค่ะ ^^ ((แอบหวังว่านายคนนี้จะได้เป็นพระเอก แต่ท่าทางมันคงเป็นได้แค่ความหวังต่อไปใช่มั๊ยคะ?)) เอาเป็นว่า..พระเอกกับเฟรเกอร์เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากถึงมากที่สุด เพราะคบกันมาตั้งแต่เด็กๆ เลยต้องเดินทางไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้นั่นแหละค่ะ >O<