ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [GOT7] stop ! HIS LOVE ☁ ( YUGBAM )

    ลำดับตอนที่ #1 : stop ! HIS LOVE ☁ ( 00 - intro )

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 410
      1
      2 ม.ค. 58



    INTRO

     

     

     

    แบมไม่แต่ง!!! เป็นตายร้ายดียังไงแบมก็ไม่แต่ง ม๊าได้ยินมั๊ย?” ร่างบอบบางของหนุ่มน้อยหน้าตาน่ารักลุกยืนพรวดพราดขึ้นมาจนมารดาที่นั่งอยู่อีกฝั่งถึงกับตกใจ ดวงหน้าหวานละมุนของผู้เป็นลูกขึ้นสีแดงจัดเพราะอุณหภูมิในอกที่พุ่งสูงตามความโกรธเกรี้ยวของตน

     

    “ใครอยากจะอยู่ก็อยู่ไป แบมจะกลับ!” ตะโกนเสียงดังจนพอใจ มือบางก็หันไปคว้าเอากระเป๋าสะพายแบรนด์ดังขึ้นไหล่ ตั้งท่าจะเดินออกจากห้องอาหารส่วนตัวที่ถูกจองไว้เพื่อการพบปะกันของว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวทั้งสองฝ่าย

     

    หรือจะให้เรียกง่ายๆ...ก็จองไว้เพื่อให้เขามา ดูตัว นั่นแหละ!

     

    “แบม...เดี๋ยวสิลูก ทำไมถึงทำตัวไม่น่ารักแบบนี้คะ ป๊าเขาก็บอกแล้วไม่ใช่หรอว่ายังไงแบมก็ปฏิเสธไม่ได้” เสียงหวานของสตรีวัยกลางคนดังขึ้น โดยมีผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คอยพยักหน้าเสริมไปด้วย

     

    จะเป็นใครที่ไหนได้...ก็ปะป๊าจอมเผด็จการของแบมแบมคนนี้ไง L

     

    “ทำไมแบมจะไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ? นี่มันชีวิตแบมนะม๊า จะให้มาแต่งงานกับคนที่ไม่เคยเจอหน้า คนสติดีๆที่ไหนเขาก็ไม่ยอมกันทั้งนั้นแหละ”

     

    “ยูคยอมไม่ใช่คนแปลกหน้าสักหน่อย ตอนเด็กๆแบมก็เล่นกับเขาบ่อยออกนี่คะ ตัวติดกันจะตาย ม๊าจำได้”

     

    “แต่แบมจำไม่ได้!

     

    “ก็ใช้โอกาสวันนี้รื้อฟื้นความทรงจำสิแบม ม๊าว่ามันเป็นโอกาสที่ดีนะคะ ยูคยอมเพิ่งกลับมาจากอิตาลี ไม่แน่ว่าเขาอาจมีของฝากจากรันเวย์มิลานมาให้แบมด้วย”

     

    “ระ...รันเวย์มิลาน?” คนขี้โวยวายถึงกับชะงักกึก เมื่อได้ยินชื่องานแฟชั่นโชว์ในฝันลอยออกมาจากปากของผู้เป็นแม่ ขาเรียวที่ตั้งท่าจะก้าวผ่านประตูห้องออกไปกลับแข็งเหมือนหินหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น

     

    “ค่ะ ว่าไงคะ? เริ่มสนใจคยอมมี่เขาบ้างรึยัง?” คุณแม่คนสวยแอบยิ้มเล็กๆที่มุมปาก จุดอ่อนของลูกชายเธอคืออะไร มีหรือที่คนเป็นแม่จะไม่รู้?

     

    “แบม...เอ่อ...” สมองของแบมแบมเหมือนมีสายฟ้ามาฟาดสู้กันอยู่ในนั้น ใจหนึ่งก็อยากจะเดินหนีไปให้พ้นๆการคลุมถุงชนบ้าๆนี่ แต่อีกใจ...

     

    มันมีแต่คำว่ารันเวย์มิลานลอยฟ่องไปหมดเลย ;___;)

     

    โอ๊ย!!! แบมแบมจะทำยังไงดี?!

     

    “นั่งเถอะค่ะลูก สั่งอาหารรอฝ่ายนู้นเขาก่อนก็ได้”

     

    “มะ...ไม่!!! แบมไม่นั่ง ม๊าไม่ต้องเอารันเวย์มิลานมาล่อแบม ยังไงชีวิตโสดของแบมก็สำคัญกว่า แบมไม่มีทางแต่งงานกับคนที่แบมไม่ได้รัก จะแต่งหรือไม่แต่งกับใคร...แบมจะเป็นคนเลือกเอง!” ในที่สุดสมองฝ่ายเหตุและผลก็เอาชนะความโลภในจิตใจของร่างเล็กได้ แบมแบมกลับมาส่งเสียงดังเถียงพ่อแม่จนคอเป็นเอ็น เขาหวงอิสรภาพในชีวิตจะตาย จะยอมให้ใครมาพรากไปง่ายๆแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน!?

     

    “นั่งลงเดี๋ยวนี้กันต์พิมุกต์” คราวนี้เสียงทุ้มกลับดังมาจากฝั่งผู้เป็นพ่อ

     

    ถ้าเป็นเวลาอื่นแบมอาจจะกลัว แต่กับเรื่องคอขาดบาดตายแบบนี้... แบมแบมไม่ฟังป๊าให้โง่หรอก!

     

    แบร่!      

     

    “ไม่นั่ง! ป๊าไม่ต้องมาเรียกชื่อจริงแบมเลยนะ ใครอยากแต่งก็แต่งไป แต่ไม่ใช่แบมแน่ๆ” โอเค ยอมให้ด่าว่าเป็นลูกอกตัญญูหนึ่งวัน เอาจริงๆ เขาก็ไม่ได้อยากเสียงดังใส่พ่อแม่นะ แต่สถานการณ์มันบีบบังคับนี่! ก็ใครใช้ให้ป๊าม๊ามาจับเขาคลุมถุงชนล่ะ

     

    “ดี! ไม่อยากนั่งก็ไม่ต้องนั่ง จะออกไปเลยก็ได้ แต่ยังไงงานแต่งงานของแกกับยูคยอมก็ยังต้องมีอยู่ เตรียมตัวไปลองชุดเข้าพิธีหมั้นแล้วย้ายขึ้นคอนโดใหม่ได้เลยแบม อีกสองวันป๊าจะส่งเลขาเข้าไปช่วยจัดการ” ในสายตาคนภายนอก ปะป๊าของแบมแบมคือผู้ชายท่าทางใจดี ดูสุภาพ และไม่สู้คน แต่ความจริงแล้ว...

     

    พ่อเขามันจอมเผด็จการชัดๆเลยเห็นม๊ายยยย!!!!?

     

    ที่นั่งเงียบๆให้หม่าม๊าร่ายยาวมาทั้งหมดน่ะก็แค่รอเวลา กะฮุคหมัดเดียวจะน๊อคเอ้าท์ลูกชายได้เลยว่างั้น!

     

    โอ๊ย!! แบมแบมอยากจะบ้า

     

    “ป๊า! แต่แบม...”

     

    “ไม่มีแต่ ป๊าพูดแล้วคือจบ”

     

    “โอ๊ยป๊า!!!

     

    “จะไปก็รีบไปสิ หรือตกลงแกเปลี่ยนใจจะอยู่กินข้าวกับว่าที่ลูกเขยฉัน?”

     

    “ไม่กิน!! เออ...แบมไปก็ได้ ใช่สิ! ป๊าม๊าไม่รักแบมแล้วนี่ ผลักไสให้คนอื่นเหลือเกิน” หมดทางสู้แล้วถึงต้องงัดไม้ตายสุดท้ายขึ้นมาใช้ ร่างบางขยับปากบ่นเสียงแผ่วลงเรื่อยๆ กะให้พ่อแม่หันมาสนใจ อย่างน้อยมีคนง้อเขาสักคนก็ยังดี

                              

     

     

    แต่...

                                     

     

     

    “จะไปก็ไปสักทีสิ ป๊ากับม๊าจะสั่งอาหาร” ไม่รอให้ลูกชายสุดที่รักต่อปากต่อคำอะไรอีก ท่านประธานใหญ่แห่งบริษัทนำเข้าเรือยอชท์ชื่อดังก็หันกลับไปกดปุ่มเรียกบริกรให้เข้ามารับออเดอร์หน้าตาเฉย

                              

     

     

     

     

    ส่วนคนถูกเมินน่ะหรอ...

     

     

     

     

     

    ทั้งโกรธทั้งงอน เดินกระทืบเท้าปึงปังออกไปโน่นแล้วไง !

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    คอยดูนะป๊า...

     

    แบมจะเป็นคนทำให้ยูคยอมมี่เม่ออะไรนั่นเป็นคนวิ่งแจ้นไปขอถอนหมั้นกับป๊าเอง!!!

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    หึ้ยยยยยยย ! L

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     








     

    Are you READY?

     

    .

     

    .

     

    .

     

    three

     

    .

     

    .

     

    .

     

    Be careful baby,

     

    .

     

    .

     

    .

     

    two

     

    .

     

    .

     

    .

     

    Because my LOVE

     

    .

     

    .

     

    .

     

    one

     

    .

     

    .

     

    .

     

    is hunting you!

     

    J

     

     

     

     

     

     

     

     

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    ยูคแบมเรื่องแรกในชีวิตเลยค่ะ .///.) ฝากไว้ในใจทุกคนด้วยนะค๊า *ฮิ้ววววววว*

    เรื่องนี้แบมขี้โวยวายค่ะ เป็นหนูน้อยเอาแต่ใจของหม่าม๊ากะปะป๊า ..

    เดี๋ยวอีกหน่อยก็จะมีคุณหมียักษ์มาช่วยตามใจอีกแรง 5555555555555

    ชอบไม่ชอบเม้นติ-ชมได้เลยนะค๊า <3 หรือในทวิตเตอร์ติดแท็ก #ฟิคหยุดรัก ได้เลยจ้า !






    。SYDNEY♔
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×