คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ตอนพิเศษ รักเราไม่เก่าเลย NC18++
อนพิเศษ 1
“วันนี้ลูอแหรือเปล่าะ?” เสียหวานเอ่ยถามทันทีที่สามีหนุ่มเินเ้ามาในบ้าน
อวัมัะอแเวลาที่้อไปโรเรียนเรียมอนุบาลเสมอ เ็น้อยมีเพื่อนมามาย แ่็ิพ่อแม่นไม่อยาออไปไหน
“อแเหมือนปิรับ แ่ผมัารไ้”
“ัารยัไะ? าแลับมาแบบนี้แสว่าร้อไห้ามลูแหๆ”
นัรบเินไปหาภรรยาสาว ่อนะทิ้ัวลนั่้าๆ อย่าเหนื่อยอ่อน
่วนี้มีนาอยาพัผ่อนึอาศัยโอาสนี้ปิร้านสัวันสอวัน ารพัผ่อนอหิสาวือารนอนูีรีส์อยู่บ้านไปวันๆ แ่ไ้อยู่ับนัรบ เธอ็พอใแล้ว
ใบหน้าหล่อเหลามีหนวเราึ้นรรึ้ม ั้แ่มีลูสาว ายหนุ่ม็เริ่มไว้หนว
ร่าสู่อยๆ เอนัวลไปนอนหนุนันุ่มอนัวเล็ พลาหลับาพริ้มเหมือนนำลัมีวามสุ
“อ้อนแบบนี้ะเอาอะไรอีะ?”
“เอา….เอามีนไ้ไหม”
“แ่เ้าเลยนะนหื่น”
“นหื่นนนี้เป็นผัวุนะรับ ุ๊บ”
“อะ! ยะ…อย่าสิ มันั๊ี้นะะ”
มีนาสะุ้วาบ ใบหน้าสวยแ่ำ เมื่อู่ๆ เสื้อยืัวเล็็ถูเลิึ้น ปาหยัประทับูบลมาบนหน้าท้อเปลือยเปล่าเบาๆ
“มีน๋า….”
น้ำอมอสบเ้าไปในวาลมสวย ใ้ัหวะอนที่เธอเผลอ ่อยๆ ืบลานมือสาเ้าไปในระโปรัวยาว
นิ้วสารีไปมาึ้นลามรอยแยนนโนระทำเสียววาบไปทั่วท้อน้อย ่อนที่าเั้นในัวิ๋วะ่อยๆ ถูถอออมา แล้วปล่อยให้ห้อยโเอยู่ร้อเท้า
ร่าสูลไปนัุ่เ่าอยู่ับพื้น อนนี้มีนาัอะไรเาไม่ไ้อีแล้ว เพราะเ้าัว็ำลัอ่อนระทวยอย่าเห็นไ้ั
แผ่นหลับาเอนพิพนัโฟาอย่าอ่อนแร าเรียวเล็ทั้สอ้าถูับวาั้ให้เป็นรูปัวเอ็ม ระโปรสวยร่นไปอรวมันอยู่รหน้าท้อ
ร่อสวาทสีหวานแบะอ้าออ ปลปล่อยน้ำหวานสีใสให้ไหลรินออมาประัษ์แ่สายาม
“ะ…ู่ๆ ลับมา็มาทำแบบนี้เลย มีนไม่ทันไ้ั้ัวเลยนะะ”
“อแบบนี้้อั้ัว้วยเหรอรับ นึว่าแ่อผมั้….็ัไ้แล้ว”
“ถ้ามีใรเ้ามาเห็น…”
“อนเ้ามาผมล็อบ้านแล้ว ล็อประูรั้ว้วย”
“รัุมัเลยนะะ แสว่าวาแผนมาแล้ว” ใบหน้าสวยแปลั่ยิ่ทำให้ายหนุ่มอยาับเธอให้มโฟา
“พอะัให้หนัๆ แ่ละที ลู็เ้ามาวนลอ ผมออยาปาแห้มานานแล้วนะที่รั”
“ออยาอะไร เมื่อวาน็ทำไม่ใ่เหรอ!”
“อันนั้นมันเมื่อวาน…นละส่วนับวันนี้”
ล่าวบใบหล่อเหลาอนัรบ รีบ้มล่ำุไร้ร่อสวาทอย่าหิวระหาย ลิ้นร้อนปาเลียโหนเนินอวบอูมทันที นมันุ่ม่ำเปียแะหนัว่าเ่า
“อ้าา! ทะ..ทำแบบนี้มัน…ฮะ..อ้าา!!”
ปลายเท้าเล็ิเร็ เผลอแอ่นสะโพอวบสู้ลิ้นร้อนอย่าลืมัว
ร่าสูผละัวออไป เาัารปลาเยีนอัวเออออย่ารีบร้อน าม้วยาเั้นในที่ถูถอทิ้อย่าไม่ไยี ท่อนเอ็นอันเื่อีผึออมาพร้อมสู้รบ
หมับ!
“ลมานอนบนพื้นันีว่า” นัรบรีบวิ่ไปหยิบผ้าห่มในห้อมาปูนอน้าๆ โฟา
“ทำในห้อไม่่ายว่าเหรอะ”
“ไม่เอา ผมอบวิวอนนี้”
นัวเล็ถูอุ้มลมาาโฟา ระโปรัวยาวถูถอออนท่อล่าอนทัู้่เปลือยเปล่าไม่่าัน
“ะอายอะไรอีหืม…”
“็มันน่าอายริๆ” มือบาปิอสวนอนเอไว้ แ้มแปลั่อย่าเินอายและไม่ินับเรื่อนี้สัที
“หึหึหึ! ั้นปิ้าหน้าไว้ให้ีล่ะ”
ร่าสูับนัวเล็นอนะแ ่อนที่เาะามลมานอน้อนแผ่นหลัแบบบา เรียวาสวยหนึ่้าถูยึ้น แ่นายอวบให่แ็ัน ่อยๆ ถูไถไปามรอยแยาทา้านหลั ัหวะที่มีนาูปาอย่าเสียว่าน ท่อนเอ็นอันเื่อึสอใส่เ้าไปภายใน
“ี๊!...อ๊าา!.”
เสียร้อราแหบพร่าอหิสาว ระุ้นอารม์น้าหลันเาเผลอพลั้ส่แรระแทเ้าไปทีเียวมิ้าม
ปลายเท้าสวยิเร็ ุนอ้าปา้า
“เสียวมา…มีน๋า…โอวว!!”
สะโพสอบระเ้าออเนิบนาบ สอแทรัวนเป็นัหวะ้า ๆ แ่หนัหน่ว ท่อนแนแร่้อนอยู่ใ้้อพับเรียวาสวย
“ทำไม..อ้าา!! มีนอึอั้าใน”
“ร่ออมีนอผมไม่หยุเลย…เสียวหัววยมา โอวว!!...ี๊”
ับ!ับ!ับ!
สะโพสอบเร่ระเ้าออเร็วึ้น ใบหน้าหวานถูับให้หันมารับูบหนัหน่วพร้อมับบั้นเอวหนาที่อยระหน่ำเ้าหาไม่หยุ
น้ำหวานไหลเิ่เนิ่วยให้ลำเอ็นยับไ้ไหลลื่น วามเสียวระสันปลุเร้าให้นทั้สอใล้แะอบสวรร์
ับ!ับ!ับ!ับ!ับ!
ัหวะรัรุนแรนมีนาหัวสั่นหัวลอน สะโพสอบแนบิ แระส่ำอย่ารุนแร น้ำเื้อาวุ่นพุ่เ้าไปในร่อสวาทนนัวเล็ร้อนวูบในท้อน้อย
“แฮ่ๆๆ!...” หิสาวหมแรทิ้ัวลอ่อนยวบทันที วามเสียวสุีนำพาเธอไปถึสวรร์ั้นาวึส์
“อ่าา….” แ่นายให่ระุหึหัอยู่ภายใน วามเสียว่านแล่นพล่านไปทั่วทุอูนเาไม่อยาผละายออ
“อื้อ…หยุ่อน”
มีนาพยายามะลานหนี แ่็ถูน้านหลัามประบไม่ห่า
“เี๋ยวมันหลุ..” สายามทอมอุเื่อม หาน้ำเื้อไหลออมาอนนี้เาเสียายแย่
“มีนะหยิบอ”
มือบาเอื้อมไปหยิบระเป๋าบนโฟาอย่าทุลัทุเล ใระิว่าสามีอเธอะหื่นามไ้นานี้
ับ!
“ี๊…่ออีรอบไหม”
เอวสอบระแทเ้ามาอีรั้นนัวเล็เสียวสะท้านมือไม้อ่อนแร
“เี๋ยว…อ่าา”
“ทำไม?” ัหวะรัรอบใหม่หยุะัล เมื่อนใ้ร่าทำน้ำเสียริั
“เอาไป” มือบาล้วเ้าไปในระเป๋า ่อนะวานหาสิ่อสัพั แล้วหยิบเอาแท่พลาสิออมาให้ายหนุ่ม
“......ะ…ริเหรอ?” นัรบมอแท่พลาสิในมืออย่าีใ ภูมิใในน้ำเื้ออนเอนเนื้อเ้น
“เลี้ยเอเลยนะะ”
มีนาพูอย่าเหนื่อยอ่อน แ่้อเลี้ยอวั รับศึานัรบ ทำานๆ ที่าเฟ่ เธอ็เหนื่อยะายอยู่แล้ว สอพ่อลูยัมาเร่เร้าะเอาน้อาเธอให้ไ้
“แบบนี้้อให้ราวัล”
“เี๋ยว่อน อ้าาา!!”
ไม่ทันไ้ล่าวบ เสียหวานถูลืนหาย้วยน้ำมืออายหนุ่มหื่นาม
บทรับทใหม่เริ่ม้นอย่านุ่มนวล แ่ว่าะบล็เือบบ่ายโม…
ความคิดเห็น