กางเกงลิงตัวนั้น ของฉันใช่ไหม!!? [อ่านฟรี]

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เครื่องรางนำโชค คือสิ่งที่ไม่ได้จำกัดว่าต้องเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เสมอไปเพราะบางอย่างอาจนำโชคได้ แต่ไม่ใช่เครื่องรางของขลัง ยกตัวอย่างเช่นกางเกงลิงลายขาวแดงแนวนอนตัวนี้ที่ถูกยกย่องให้เป็นของนำโชค สามารถทำให้ผู้สวมใส่บรรลุจุดประสงค์ได้ เจ้าของเครื่องรางชิ้นนี้จึงตั้งใจซักเอาไว้เพื่อให้โชคชัยเข้าหาในวันพรุ่งนี้

ลมหนาว คือชื่อของผู้ครอบครองเครื่องรางนำโชค เขาเป็นเด็กมหาลัยปีหนึ่งของคณะวิทยาศาสตร์ มีโครงหน้าเรียวมนรูปไข่ ดวงตากลมโต จมูกโด่งปลายเชิดกับริมฝีปากบางรูปกระจับ เส้นผมสีดำขลับตัดซอยสั้นจนถึงปลายหูแล้วแสกกลางตรงตามขวัญผม กำลังนั่งบิดไล่น้ำให้กางเกงลิงตัวเก่าที่มีอายุยาวนานถึงห้าปีตัวนี้อย่างเบามือด้วยความเชื่อที่ว่ามันจะนำพาโชคดีมาให้ ไม่ว่าจะตอนสอบ ตอนแข่ง ตอนที่ต้องทำอะไรใหม่ ๆ แล้วขาดความมั่นใจที่จะทำ ลมหนาวก็มีกางเกงลิงตัวนี้พอให้ฝากฝังความปรารถนาของตัวเองได้

“สะอาดใช้ได้”

เจ้าตัวสะบัดกางเกงลิงสองสามทีก่อนจะสอดเข้าที่หนีบกับไม้แขวนแล้วตากนอกระเบียงตรงที่มันรับลมรับแสงได้ดี มือหนึ่งลูบรอยเย็บยู่ยี่รูปดาวที่เคยปักไว้สมัยได้มาใหม่ ๆ ถึงแม้ลมหนาวไม่ได้มีพี่น้องให้สับสนเรื่องของใช้ แต่เพราะต้องเข้าค่ายสมัยเรียนบวกกับเป็นคนขี้หวงหนักจึงทำสัญลักษณ์ไว้ไม่ให้ใครหยิบผิด

เมื่อร่างผอมได้ยืนเต็มความสูงเพียงร้อยเจ็ดสิบพอดิบพอดีก็บิดขี้เกียจไล่ความคร้านแล้วหันไปทำอย่างอื่นต่อ

ห้องหอขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีเตียงมีโต๊ะอ่านหนังสือเหมือนหออื่น ๆ ทั่วไป แต่สิ่งที่ห้องนี้ต่างจากที่ไหน ๆ ก็คือครัวขนาดเล็กสำหรับทำอาหารกินเอง เตาที่ใช้เป็นเตาไฟฟ้าติดตั้งพิเศษป้องกันการลืมปิดเตาลดสาเหตุการเกิดไฟไหม้จากแก๊ส ด้านข้างเป็นซิงค์ล้างจานขนาดเล็กหนึ่งช่องกับก๊อกน้ำประปาสำหรับล้าง ใกล้ ๆ กันมีเครื่องกรองน้ำที่ถูกติดตั้งเป็นพิเศษเฉพาะห้องของลมหนาวซึ่งเจ้าของหอได้อนุญาตแล้ว ทั้งหมดทั้งมวลนี้ย่อมมีค่าใช้จ่ายที่สูงกว่าหอทั่วไป แต่เพื่อความสะดวกสบายของปากท้อง ลมหนาวจึงต้องยอมจ่ายเมื่อคำนวณการกินใช้ตลอดสี่ปีต่อจากนี้

“วันนี้ทำอะไรกินดี…”

ลมหนาวเปิดตู้เย็นพร้อมไล่ดูวัตถุดิบทั้งหมดและเริ่มคิดเมนูออกก่อนทำอาหารมื้อเย็นด้วยเครื่องปรุงไม่กี่ชนิดแล้วเอาอาหารมาวางไว้บนโต้ะญี่ปุ่นพับได้ก่อนจะนั่งกินทันทีที่วางอาหารกับน้ำครบ

ตึง!

เสียงผนังดังหนึ่งครั้งก่อนจะเงียบไป แม้ลมหนาวจะตกใจแต่กลับทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยไป ตั้งแต่ที่เขาย้ายเข้ามาที่หอนี้ได้หนึ่งเดือน เดือนต่อมาก็มีผู้เช่าอีกรายเข้ามาอยู่ในห้องข้าง ๆ ตามปกติแล้วหอราคาสูงมักไม่อยู่กันเพียงลำพังอย่างลมหนาว การที่แต่ละห้องจะอยู่กันมากกว่าหนึ่งจึงไม่แปลก ทว่าห้องดังกล่าวดูจะมีปัญหาหนักสุด เพราะนอกจากจะเสียงดังกระแทกผนังแล้ว หน้าห้องของเขายังมีน้ำสีขุ่นขี้ดินไหลออกมาเลอะจนถึงหน้าห้องลมหนาวอีก บ้างก็ถอดรองเท้าที่ทางเดินซึ่งปกติห้องอื่นเขาไม่ทำกัน ถึงลมหนาวอยากจะแจ้งเจ้าของหอให้มาตักเตือนมากแค่ไหน แต่ก็ต้องเกรงใจอีกสี่ปีที่เหลือถ้าหากเขาเกิดไม่พอใจแล้วพากันระรานลมหนาวที่อยู่ตัวคนเดียวในห้องนี้

หลังจากทานอาหารเสร็จ ลมหนาวเก็บจานไปล้างพร้อมกับเครื่องครัว พอล้างเสร็จจึงเหลือบตามองนาฬิกาตั้งโต๊ะที่เข็มสั้นชี้เกือบถึงเลขแปด เจ้าตัวเช็ดมือแล้วหันไปมองไวท์บอร์ดเล็กก่อนขีดเช็กลิสต์สิ่งที่ทำไปแล้วและหันไปทำอย่างอื่นต่อ

ชีวิตของลมหนาววนลูปอยู่กับเช็กลิสต์ เวลา และการทบทวนทุกอย่างซ้ำอีกครั้งก่อนเข้านอน ความตรงต่อเวลา ความรอบคอบ รวมถึงการไม่ปล่อยให้ทุกอย่างผิดพลาดแม้แต่นิดเดียวไม่ใช่สิ่งที่สร้างได้เพียงวันเดียวอย่างใจนึก

นิสัยนี้ลมหนาวถูกอบรมมาอย่างยาวนานตั้งแต่เล็กจนโตเหตุเพราะครอบครัวเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต้องออกไปทำงานทุกวัน สิ่งที่เชื่อมต่อระหว่างสัมพันธ์แม่ลูกคือตารางเวลาของทั้งคู่ และเช็กลิสต์ที่จะทำให้ผู้เป็นแม่รู้ว่าลูกกินอิ่มนอนหลับในแต่ละวันหรือเปล่า แม้จะดูเหินห่าง แต่เมื่อโตขึ้นมาลมหนาวถึงเริ่มรับรู้ได้ว่าผู้เป็นแม่เหนื่อยยากแค่ไหนเพียงเพื่อซัปพอร์ตให้เขามีอนาคตที่ดี สิ่งเดียวที่เขาจะตอบแทนกลับไปได้คือการตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี แต่ถึงจะทำทุกอย่างตามแบบแผนทุกกระเบียดนิ้ว สิ่งที่ช่วยไม่ได้ก็มักจะเกิดขึ้นทุกครั้งเหมือนความเป็นไปได้มักจะเกิดขึ้นทุกทีที่คิดว่ามันจะเกิด คล้ายกฎของเมอร์ฟี สิ่งเดียวที่ทำให้เขาหลุดจากความคิดนี้ได้ มีเพียงกางเกงลิงลายขาวแดงแนวนอนเท่านั้น

เมื่อลมหนาวอ่านหนังสือจนถึงสี่ทุ่ม เจ้าตัวจึงลุกไปชาร์จแบตมือถือ เตรียมกระเป๋าพร้อมสอบกลางภาควันพรุ่งนี้ ก่อนจะปิดไฟนอนลมหนาวมองกางเกงลิงนำโชคตัวนั้นผ่านกระจกนอกระเบียงหนึ่งครั้ง เมื่อเห็นมันยังอยู่ดีตัวเองก็ปิดไฟแล้วเดินไปนอนทันที

ขอให้วันพรุ่งนี้สอบผ่านทีเถอะ สาธุ~