HUNTER หลงโลก

"ไอ้เตี้ย ๆ! ฮ่าๆ"×3 เมื่อเขาเดินตามสอยแถวบ้านก็มีเสียงเยาะเย้ยของเด็กเกรียน3ตัวน่าตบลอยมาจากด้านหลัง

เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้นก็ก็หันหลังไปแล้วก็ตะโกนไปว่า "เห้ย!ไอ้พวกจ๋อนน้อยนี้ไม่เรียกพี่ไม่ว่าอย่ามาเรียกชั้นว่าไอ้เตี้ยนะโว้ยๆ!"

เขาพูดแล้วก็จ้องไปทางเด็กพวกนั้นด้วยความโกรธ

"อ้าว?แล้วจะให้เรียกว่าไงอ่ะ?" เด็กเกรียนพวกนั้นถามเขาด้วยความงง

 "หึ" เขาออกเสียงในลำคอนิดหน่อยแล้วเงยหน้าด้วยความภูมิใจ"ให้เรียกฉันว่า สิ ท ธิ โชค!"~นิ่งๆไปเลยอะดิชื่อของฉันมันดูดีเกินไปสินะ หึ หึ อึ้ง ตะลึง กันไปเลยสินะ

"อุ้ป  ฮ่าๆ ฮ่าๆ" พอโชคคิดในใจเสร็จแล้วเด็กพวกนั้นก็กำท้องหัวเราะกันใหญ่แล้วก็หันหน้ามามองเขาแล้วพูดว่า "ไม่เอาหรอกไอ้เตี้ย ฮ่าๆ ชื่อเหยจริงๆ ฮ่าๆ" แล้วมันก็ขี่รถจักรยานหนีไป

พอเขาได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกเจ็บแค้นมาก ๆ แล้วผมก็คว้าได้หินมาก้อนหนึ่งพอดีมือและขว้างไปหวังว่าจะให้โดนก้นของมัน "ปัง!" "โอ้ย!" หินมันดันโดนเบาะที่นั่งแล้วก็สะท้อนมาโดนหัวตัวเองต้องเรียกว่าโคตรซ่วย

สิทธิโชค หรือที่คนอื่นเขาเรียกสั้นๆว่า โชค เป็นชายหนุ่มที่ฐานะดีพอสมควรเรียนก็เก่งนิสัยก็ดี(มั้ง)กีฬาก็เด่น

แต่ๆๆๆมีอยู่เรื่องหนึ่งที่ขัดกับชื่อของเขาโดยสิ้นเชิงนั้นคือเรื่องโชคเรื่องดวงของเขาเรียกได้ว่าช่วยหมาๆก็กัด แต่เขาก็เป็นคนอดทนอย่างเรื่องงานกีฬาที่เขาได้เหรียญทองเมื่อเดือนที่แล้วมีแต่พวกที่นินทาว่าเขาฟลุ๊กมาได้มั้งล่ะโชคดีมั้งล่ะ"เหอะ"เขานี้แหละที่รู้ตัวเองดีกว่าใครว่าเขาไม่มีโชคให้ใช้หรอกเขาต้องอดทนกว่าจะได้อะไรสักอย่างมามันลำบากมากแต่ในใจเขาอยากได้และจะทำให้สำเร็จแม้แต่พระเจ้าก็ห้ามไม่ได้!

"เปรี้ยง!! "

"อ้ากกกกกกก"

"วูป วูป"

อยู่ดีๆฟ้าก็ผ่าใส่ตัวของโชคๆเขาก็หมดสติไปทันทีและก็ได้เกิดวังวนมิติที่ได้ดูดเอาตัวของโชคและหายไปในทันที

(ไรท์:การวางตัวอักษรเป็นไงมั้งติชมกันได้จ้า)