คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 : ผลจากเกมส์สุดท้ายที่แลกมาด้วยน้ำตา
ำเือน : อ่าน้าๆ อย่ารีบ อย่าลืมินนาารภาพาม เพื่อสวัสิภาพวามฟินอท่านเอ !!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผู้ายผมสีเทานหนึ่ำลั้อผมผ่านทาระ อบาแ่ำบ่บอว่าผ่านารร้อไห้มา ผมใ้มือวาทาบระเพื่อไม่ให้เห็นผู้ายนนั้น...ไม่ให้เห็นวามอ่อนแออัวเอ
"เฮุน~"เสียเรียอนุ้นเยัานอห้อน้ำ ผมรีบัน้ำึ้นมาล้าหน้ารวมถึราบน้ำาอัวเอ
"แปรฟันเสร็หรือยั?"ลู่ฮยอเอ่ยถาม
"อื้อ" ผมอบสั้นๆ
"เปิประูให้หน่อย" ฮยอพู ผมเินไปเปิประู แ่แทนที่ะไ้ออไป้านอ ผมลับถูพลัเ้ามา้าในแทน...
แร็
เสี่ยวลู่ล็อประูห้อน้ำ ่อนหันมาเผิหน้าับผม
"...นายร้อไห้"
"ผมเปล่า" ผมรีบปิเสธิ ฮยอทำหน้าเศร้ามอผม แ่ผมเลือที่ะหลบา
"เฮุน..."ฮยอเินเ้ามาิผม ยมือึ้นับาอย่าแผ่วเบาเพื่อหันหน้าผมลับไปหาเ้า ผมมอเ้าไปในวาู่สวย ลู่ฮยอยิ้มให้ผมอย่าอ่อนโยน
"เ็น้อย~"ลู่ฮยอใ้มือยี้หัวผม ผมผละัวออไป้านหลั
"อินอายุเท่าผม!!...แ่เ้า...เ้า"ผมไม่สามารถพูำที่เหลือออมาไ้ ผมรอาึ้น้านบนเพื่อไม่ให้น้ำาไหล ลู่ฮยอยัยิ้ม เินเ้ามาิผมว่าเิม
“ห้ามยิ้มนะ...อย่ายิ้มแบบนั้น...”ผมพูเสียแผ่ว น้ำาหยนึล่วลอาบแ้ม ผมรีบใ้มือเ็ออ ทำไมผม้อร้อไห้้วยหละ ทำไม้อเสียใ้วย
“ฟัฮยอ่อน”
“ฮยอไม่ไ้ิอะไรเลยนี่หน่า!!! ฮยอไม่ไ้รู้สึแย่ที่อินูบ”ผมะโน ผมรู้ัวว่าไม่วระโนใส่ฮยอแบบนั้น...ผมำลัเอาแ่ใัวเออีแล้ว
“อ่ะ!” ผมสะุ้เฮือเมื่อเสี่ยวลู่วาหัวบับไหล่ผม มือเรียวสวยับเสื้อผมแน่นเหมือน้อารหาที่ยึเหนี่ยว...ผมรู้สึว่าร่าายัวเอแ็ทื่อ...ใเ้นไม่เป็นัหวะ
"ถอาเให้หน่อย..."ฮยอระิบ หน้าผมร้อนผ่าวึ้นมาทันที
"ฮยอเล่นอะไร O////O "ผมถาม
"ไม่ไ้เล่น...นายทำให้หน่อยิ"ไม่พูปล่าว ฮยอับมือผมไปวาที่อบาเัวเอ้วย เราใล้ันนผมไ้ยินเสียหัวใอเราีันัมา
"ยะ...ฮยอ >////<"ผมเินเอามาๆ แ่ฮยอยัุหน้าับไหล่ผม ผมลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา ่อนัสินใเอื้อมมือทั้สอ้าไปปลระุมให้
"..." เราทั้สอนไม่พูอะไรันเลย ผมยัไม่ไ้รูิปให้ เพราะผมไม่ล้า
"นี่...ัน็อายเป็นนะ รีบๆิ -\\-" ลู่ฮยอพูึ้นหลัาเียบมานาน ผมลั้นใับิปแล้วรูล ่อน่อยๆ ับที่อบาเแล้วึออ หัวใผมะระเบิออมาอยู่แล้ว ผมย่อลเรื่อยๆ สายามมอผ่านไปที่าาวๆ นาเไปหล่นลุมเท้า ลู่ฮยอยเท้าึ้น ใ้มือแะที่ไหล่ผมเพื่อทรัว ผมึาเออมาถือไว้...
"ฮยอ" ผมยืนึ้นสบาับลู่ฮยอ หน้าลู่ฮยอแมาๆ
"ะ...ูบไหม"ฮยอถาม ผมยืนอึ้อยู่นานมา
"...มะ...ูบ!"อนแรผมะะปิเสธิ แ่ภาพอินที่แว็บเ้ามาในหัวทำให้เปลี่ยนใ
"อื่อ"ฮยออบรับ่อนหลับาล ผมยัยืนนิ่ นึสสัยว่าเรื่อลายเป็นแบบนี้ไ้ยัไ ผมรู้ว่าบาที็ิฮยอมาไป หวมาไป ผมรัฮยอแบบพี่าย เราเป็นผู้ายทัู้่ แ่อนนี้ผมำลัะูบเา...โยไม่ไ้เี่ยวับเมส์
"เฮุน"ฮยอลืมาแล้วเอ่ยเรีย สสัยผมะนิ่นานไป าอฮยอูปรือๆ เยิ้มๆ นั่นระุ้นผมไ้มาทีเียว
ุ๊บ~
ผมใ้ปาสัมผัสับปาเสี่ยวลู่แล้วถอนอออย่ารวเร็ว ไม่ไ้บเบีย ไม่ไ้ใ้ลิ้น...ผมไม่รู้ว่ามันเรียว่าูบไ้หรือเปล่า...แ่ผมอายเอามาๆ และื่นเ้นมาๆ
"ผม...ออไป้านอนะ"ผมพูเบาๆยื่นาเให้ลู่ฮยอ แล้วรีบวิ่ออาห้อน้ำให้เร็วที่สุ ไม่ไหวรับ ทั้เสียหัวใัวเอ ทั้ใบหน้าที่ร้อนเหมือนะไหม้ รู้สึเหมือนะละลายเลย ฮืออ>/////<
ผมวิ่เ้าไปในห้อนั่เล่น็เอแบฮยอนทีู่อารม์เสียำลัเาะประูห้อนอนแับมินฮยออยู่ ผมำไ้ว่าอินับยอูอนอนห้อนั้น ในะที่พวเราที่เหลือะนอน้วยันในห้อนั่เล่น
"ทำไมนายหน้าแนานั้น?"แบฮยอนเอ่ยถาม
"ป่าวๆ ไม่มีอะไร...แล้วฮยอทำอะไรอยู่"
"็ันะเลียร์ับอินนะิฟระ!เพราะมันูบลู่หานไม่โนปา"แบฮยอนบออย่าหัวเสีย
"แ่...แ่ผมเห็น"
"อ้า มุมที่ันับนายูมันเหมือนเาูบันนะิ แ่ถ้าอยู่อีฝั่ะเห็นเลยว่าไม่โน! บ้าะมั ถ้าเทาเทาบอันเร็วว่านี้ันินะ" พอฟับผม็ิถึเรื่อที่เิึ้นในห้อน้ำเมื่อี้ทันที
"นายยิ้มอะไรหนะเฮุน" แบฮยอนเอ่ยถาม ผมไม่ไ้อบแ่เินฮัมเพลไปที่ที่นอน
...ในวินาทีนี้ ผมิว่าผมเป็นผู้ายที่มีวามสุที่สุในโลเลย^ ^
-Kai's vision-
เสียเาะประูหายไปแล้ว ผมรู้ว่าแบฮยอนะมาเลียร์เรื่อูบปลอมๆอผมับลู่หาน ีที่แบฮยอนเลิล้มวามั้ใไปแล้ว เพราะผม็มีเรื่อ้อเลียร์เหมือนัน...เลียร์ับนที่แล้หลับไ้ไม่เนียนเอาะเลย
หลัาบเมส์ ยอูฮยอ็แปลไปอย่าเห็นไ้ั เหมือนพยายามหลบหน้าผม อนแรพวเราทั้ 12นะนอน้วยันในห้อนั่เล่นแท้ๆ แ่ยอูลับบอว่าอนอนในห้อนเียว ผมึึันะมานอน้วย ผมลัวฮยอะรู้สึแย่ที่ผมยอมูบลู่หานแ่ไมู่บฮยอ ผมแ่ลัว ลัววามรู้สึัวเอ
"ฮยอ"ผมเรียพร้อมเอามือเย่าไหล่เบาๆ
"..."ไร้ารอบรับ ยอูฮยอยัแล้หลับ
"ฮยอ ผมปวท้อ ไปื้อยาเป็นเพื่อนหน่อยไ้ไหม นอื่นหลับหมแล้ว" ราวนี้ไ้ผล ยอูลุาเียทันที เามอผม้วยสายาเป็นห่ว นั่นทำให้ผมรู้สึผิมาว่าเิม
"นายเป็นยัไบ้า...ปวมาไหม"ฮยอถาม
"ผมโห"ผมพูวามริ ฮยอหน้าเศร้าไปทันที
"ั้น...ันะนอน"
"เี๊ยว มาเลียร์ัน่อน ฮยอเป็นอะไรไป"ผมถาม ับัวฮยอให้หันมาเผิหน้าัน
"ปล่าว...ไม่ไ้เป็นอะไร"ยอูฮยออบ ไม่ยอมสบาผม
"อย่าโห อบสิ ผมไม่สบายใ"
"ัน...ปล่อยันนอนเถอะ ัน่ว"
"เรื่อูบหรึเปล่า...ผมไม่ไ้รัเียฮยอนะ ผมไม่เย"
"ั้น็ูบันอนนี้สิ..."ฮยอพู หันมาสบาับผม ผมิว่าฮยอำลัะร้อไห้ ผมไม่รู้ะปลอบยัไ ไม่รู้ะทำให้ฮยอสบายใไ้ยัไ
"ผม...ทำไม่ไ้"ผมัฟันพู ราวนี้เป็นผมเอที่หลบวาลมโู่นั้น
"ฮะฮะ...ล้อเล่นหน่า"ฮยอหัวเราะ เป็นเสียหัวเราะที่ฟัแล้วเศร้าที่สุที่เยฟั ผมรู้สึเหมือนหัวใโนบีบ นี่ผมทำอะไรลไป...ผมทำให้นที่แร์ผมมาเสียใไ้ยัไัน
"ฮยอ"ผมหันไปมอยอู เาปาน้ำาออาาู่สวย ผมทน่อไปไม่ไ้แล้ว...ผมัสินใว้าฮยอเ้ามาูบ
"อื้อ!O.O" ฮยอูใมา ผม็ใัวเอเหมือนัน ไม่รู้ว่าำลัทำอะไร ปาฮยอนุ่ม แล้วัว็หอมมาๆ้วย
“ทำไม...นาย... O_O”ฮยอเอ่ยถามหลัผมถอนูบออ วาใสื่อำลัสับสน...ผมยมือึ้นประอหน้ายอูฮยอ ่อนะ้มลลิ้มรสริมฝีปาอวบอิ่มนั้นอีรั้แทนำอบ
ผมบเบียริมฝีปาอยู่นาน ฮยอเริ่มผ่อนลายาที่เร็ ๆ มันเป็นรสูบที่หวานและอบอุ่น...หัวใผมเ้นัมา และผม็มั่นใว่านรหน้า็ัไม่่าัน
"อือออ"ฮยอยมือึ้นำเสื้อผมแน่น เมื่อผมัสินใแทรลิ้นเ้าไป สัพัฮยอ็เริ่มใ้ลิ้นอบรับผม ผมไม่รู้ว่าเราูบันนานเท่าไหร่ ผมรู้แ่ว่าผมอยาูบผู้ายนนี้ ูบให้รู้ว่าผมไม่ไ้รัเียเาเลย...
//เ 3 ูู่บันวันเียว ยิ่อนนี้แบบ -.,- อนแ่ไรเอร์หื่นั (บอเาเพื่อ?)
สถานะไรเอร์อนนี้ : เพลียับุ๊เ็ในีวิริ ฟินับมัเน่ี้อายในฟิัวเอ(ไ้่าวว่าอนนี้มึแ่ให้ลู่รุ เฮ้ยป่าว! ลู่ไม่รุนะ แ่อ่อย เอ่ะ?หรือเสนอัว ร้า) ว่าแ่ เสี่ยหรือูที่แ่แ 55
5
ปล. ฟิแบบนี้เาเรียอย่าเป็นทาารว่าอะไระ ฟิอิวเหรอ(เห็นในอมเมนท์) ไรท์เรียฟิเสมือนริมาลอเลย (แหม บ้าน ๆ ัู 555)
ปล2 ีใ้วยที่หานิยายเราเอ แนะนำว่าให้ fav ไว้นะะ 55 อบุทุอมเมนท์ และทุแฟนพันธุ์แท้ะ
ถาม***สำั****
อย่าแบบอนที่ 5 นี้มันเ้า่าย PG เปล่าะ ไรท์้อ ไปวาในบล็อเปล่า ไรท์ไม่เยแ่นิยายมีาแบบนี้อะ ลัวนิยายโนแบน T^T ใรรู้่วยบอไรท์หน่อยน้า พรีสสสส
ความคิดเห็น