คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO :: DAY & NIGHT ::
[#MINHOON
#WINNER] :: DAY & NIGHT ::
Intro :: DAY & NIGHT ::
หากพูดถึงคำว่า 'กลางคืน'
ใครหลายคนคงคิดถึงความเงียบสงัด
ความมืดมิดจนทำให้สายตาพร่ามัวเมื่อต้องแสงอีกครั้ง
ความเงียบเหงาที่สามารถกระตุกให้เส้นขนพร้อมใจกันลุกเกรียว
ความอันตรายอยู่รอบตัวในระยะสามร้อยหกสิบองศา
และความโดดเดี่ยวเดียวดายจนสร้างความหวาดระแวงให้ก่อตัวขึ้นภายในหัวใจ
แต่สำหรับผม มันกลับไม่ใช่อะไรแบบนั้น
ผมกลับมองว่ากลางคืนคือ 'ชีวิต' ของผม เป็นช่วงเวลาของการกอบโกยเงินทอง
ราวกับนกตัวหนึ่งครับที่สามารถโบยบินท่ามกลางอากาศ ผืนฟ้าสีดำไร้แสงดาวแต่ประดับด้วยแสงไฟยามกลางคืนอ้าแขนออกโอบกอดตัวผม
เงินทองมากมายพร้อมเดินเข้าบัญชีของผมเมื่อผมกางปีกเตรียมขยับบิน
ผมไม่เคยสัมผัสความอบอุ่นของดวงตะวัน
เพราะผมมีเพื่อนซี้เป็นจันทรา
แสงไฟจากหลอดฟลูออเรสเซนต์คงสว่างที่สุดแล้วแล้วในความคิดของผม
เสียงดังสุดจากการรับรู้ผ่านหูคงไม่พ้นเสียงดนตรีหนักๆ
เสียงกรีดร้องฮัมไปตามบทเพลง รวมถึงเสียงของขวดแก้ว
รวมถึงแก้วเครื่องดื่มมึนเมาหลากสีกระทบกันจนเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
ประสาทของผมแทบจะเสียเข้าไปทุกวันเมื่อจมูกโด่งๆ
ของผมสูดดมกลิ่นนิโคตินเผาไหม้ลอยเป็นไอควันคลุ้งก่อนหายไปกับอากาศของเหล่าผู้ใช้ชีวิตกลางคืนเฉกเช่นเดียวกันกับผม
รวมถึงมวนบุหรี่ซึ่งผมเองนั้นก็สูบอัดเข้าปอดของตัวเองเป็นประจำด้วย
หลายคนนิยามกลางคืนว่าอันตราย แต่สำหรับผม
... 'เขา' คนนั้นกลับอันตรายยิ่งกว่า
เป็นความอันตรายเกินควบคุม
เหนือการคาดการณ์ และยากจะหยุดยั้ง
เขาผู้เข้ามาเปลี่ยนชีวิตสีเทาของผมให้สว่างเปรียบดังช่วงเวลาของกลางวัน
เป็นความอบอุ่นที่หาไม่ได้จากที่ไหน
แม้แต่ดวงตะวันเรืองรองก็หยิบยื่นให้ผมไม่ได้
...
หากพูดถึงคำว่า 'กลางวัน'
คงมีแต่ความสว่างอบอุ่นของแสงแรกรุ่งอรุณสีเหลืองทองในวันใหม่
ความสดใสของผืนแพสีฟ้าแต่งแต้มด้วยปุยเมฆขาวนุ่มละมุน
เหล่าดอกไม้เบิกบานพร้อมใจกันโอ้อวดความสวยงามในตัวเองดึงดูดให้เหล่าแมลงต่างๆ
เข้ามาผสมเกสรของตนตามวัฏจักรและระบบนิเวศ
เสียงเครื่องรถยนต์ตามท้องถนน
เสียงของผู้คนพูดคุยกัน เสียงสุนัขเห่าเมื่อเจ้าของพาออกมาเดินเล่นตามสวนสาธารณะ
เสียงฝีเท้าของผู้ใช้ชีวิตยามเช้าและกลับบ้านพักผ่อนในตอนเย็นคงเป็นเสียงที่หูผมคุ้นชินจนไม่เอะใจอะไรแล้วเมื่อก้าวขาออกจากบ้าน
แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนเรียบง่ายแต่ในความเป็นเมืองใหญ่กลับห่อหุ้มอันตรายเอาไว้
ใช่แล้วครับ เหล่าโจรผู้ร้ายหรือแม้แต่อุบัติเหตุก็ไม่เคยปราณีหรือเลือกช่วงเวลา
มันสามารถเกิดขึ้นได้เสมอแม้เป็นช่วงเวลากลางวัน
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งครับที่ใช้ชีวิตตามวงโคจรของโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
อาทิตย์ขึ้นผมก็ตื่น อาทิตย์ลาลับขอบฟ้าผมก็หลับ
ไม่เคยสัมผัสความโดดเดี่ยวของช่วงเวลากลางคืน ไม่เคยรับรู้เลยว่ามันน่ากลัวขนาดไหน
และไม่เคยรู้เลยว่ากลางคืนนั้นก็น่าสัมผัสดีเหมือนกัน
...
จนมาพบกับ 'เขา'
คนนั้น
คนที่ทำให้ผมกล้าก้าวออกจากบ้านเพื่อลิ้มรสความสนุกในเวลากลางคืน
คนที่ทำให้ผมไม่เกรงต่อความมืดที่ผมกลัวมาตลอด
เพราะผมมั่นใจว่าอ้อมกอดของเขาจะทำให้ผมปลอดภัยจากอันตรายทุกสิ่งอย่างรอบข้าง
เป็นผู้หยิบยื่นประสบการณ์ บทเรียนใหม่ๆ
และความรักให้ผมอย่างแท้จริง ...
ความคิดเห็น