คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ความเจ็บปวดที่หอมหวาน
ภายในห้อ แทนยืนพ่นวันอยู่ริมระเบีย้วยวามโศเศร้า ภาพอทิาับรันมันิาและเสียแทอย่าที่สุ เ้าไปเทันมาหรอ? บันหรอ? ทิาไม่รัแทนแล้วหรอ? ำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวเป็นั่วโม นระทั่เม็ฝนเริ่มเปาะแปะและระหน่ำลมาอย่หนั
"ทิา...ทำไมยัไม่มาอีนะ..." แทนัวลที่ไม่เห็นทิาึ้นห้อมาสัที ึัสินใเินไปหยิบร่มและเปิประูออไปเพื่อะลไปรับทิา้านอ แ่ทันทีที่บานแระูเปิออ แทนลับพบทิายืนอยู่หน้าประูห้อ้วยสายาเศร้าหมอ
"...."
"ทิา...เอ่อ...เ้ามาสิ" แทนหลีทาให้ทิาเินเ้ามาในห้อ
"อืม" บรรยาาศเริ่มึเรียมาึ้นเรื่อยๆ
"ั้นแทนเ้าห้อ่อนนะ" แทนเินหันหลัลับไปที่ประูห้อนอนอนเอทันที "อโทษที่ทำให้อึอันะ...เี๋ยวมันะ่อยๆีึ้นเอแหละเนอะ"
ทันทีที่บานประูถูปิ ทิาทรุัวลร้อไห้เียบๆ เธอเ็บปวและสับสนและ็ยัไม่ล้าแม้ที่ะเินหน้า่อหรือถอยหลัลับไป
อี้านหนึ่อประู แทนทรุัวล แผ่นหลัแนบพิบานประูอย่าหมแร หัวใเ้นรัว้วยวามเ็บปว ยิ่เวลาผ่านไปัวแทน็ยิ่มิ่ลึลไปในวามทุ์ รัที่เป็นไปไม่ไ้ ไว่ว้าเท่าไหร่็ไม่ถึ มัน่าเ็บปวเหลือเิน
"แทน..." เสียทิาเล็ลอออมาผ่านบานประู
"หืม?"
"ไม่ว่าะเิอะไรึ้น สัาไ้มั้ยว่าะไม่ทำแบบนั้นอี"
"หา..." วาอแทนเบิว้าอย่ามีวามหวั
"ไม่มีใรอยามีนรัร่วมับนอื่นหรอนะ..."
แร๊!!
"ทิา!" แทนเปิประูอย่ารีบร้อน พบใบหน้าอนรัที่อาบไป้วยน้ำา และร่าายอันบอบบาที่ำลัรวบรวมพละำลัอย่าสุวามสามารถเพื่อสื่อสารับนเอ
"สัาไ้มั้ย?"
"แทน...แทนสัา"
"อบุนะ..." ทิาผายมือทั้สอ้าออ
"ทิา"
แทนโผเ้าอทิา้วยวามโหยหา วามรู้สึที่แบรับมานานพลันหายไปในพริบา อ้อมอนี้่วย่อลมหายใอแทนอย่าแท้ริ ลิ่นหอมทีุ่้นเยเะมูนไม่สามารถห้ามปรามวามรู้สึที่อยาสัมผัส้วยวามสเน่หา แทนสอมือเ้าไปในเสื้อออีฝ่าย พร้อมบรรูบลบนลำอและใบหูนร่าายอทั้สอเริ่มร้อนผ่าว เสียลมหายให้เริ่มัึ้นและระุ้นให้ทั้สอยิ่ื่นัวมาึ้น แทนเร่ปลเปลื้อเสื้อผ้าทิาและพาเธอไปบนที่นอนอนเอ แทนสบาทิาที่นอนอยู่บนเีย้วยวามรั แล้วึบรรูบและสอลิ้นอย่าูื่ม ในะที่ทิาเอ็พยายามปลเปลื้อเสื้อผ้าแทนเ่นัน ร่าายที่เปลือยเปล่าอทั้สอนัวเนียแนบิันอย่าเร่าร้อน
"รันะแทน" ทิาุมพิแทนรั้หนึ่แล้วยิ้มให้อย่าอ่อนโยน
"แทน็รัทิา แทนรัทิามาริๆ" แทนบรรูบและลูบลำนรัอย่าอ่อนโยน ่อนที่ะรุล้ำบรรเลเพลรัอย่าเราร้อน นผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ ้าวอระัระายหมสิ้น
ในืนที่แสไฟา้านนอสาสอผ่านทาหน้า่า หิสาวอน่าร่วมรัอย่าโหยหา แม้ว่าเรี่ยวแระเริ่มอ่อนล้าแ่แทน็ไม่หยุที่ะทำมัน้ำแล้ว้ำเล่า นร่าายอทั้สอมีรอยแประทับไว้ทั่วร่าาย อเหลวสีใสเปรอะเปื้อนไปทั่วบริเวา ทำให้เสียผิวหนัระทบและเสียสีันนั้นยิ่สามารถฟัไ้อย่าัเนยิ่ึ้น
"แทน...มะ...ไม่ไหวแล้ว..." ทิาใ้สอแนอรัแทนไว้แน่น
"แทนยัไม่หายิถึทิาเลยนะ" แทนหอมผมทิา้วยวามเสน่่หา
"พอแล้ว...ทิาไม่หายไปไหนหรอหน่ะ"
"..." แทนประสานสายาับนรัแล้วอเรือนร่าอันบอบบาอย่าทะนุถนอม "อย่าไปไหนอีนะ"
"่ะ ทิาสัา"
ทั้สอนอนอ่ายแนบิ้วยร่าายเปลือยเปล่านเ้ารู่ ทั้สออาบน้ำแ่ัวเรียมไปมหาวิทยาลัยามปิ แ่สิ่ที่่าออไปาปิือมือ้าหนึ่อทั้สอน ที่่าน่าับมือออีฝ่ายไว้แทบลอเวลา รที่ำลัยืนรอเพื่อน้วยวามัวลเผยรอยยิ้มว้าทันทีที่ไ้เห็นทั้สอเินเีย้าันมา้วยรอยยิ้ม
"็ว่าสิ หายเียบไปเลย" รทำหน้าอนใส่ทั้สอ
"อโทษน๊าาา ไอ้เพื่อนรั เี๋ยววันนี้้าเลี้ยาบูแล้วหายัน โอเมั้ย" แทนยิ้มแล้วออเพื่อนรัมาแนบิ
"ิว่าเอาอินมาล่อ้าไ้หรอฟร๊ะ!"
"ไ้ปะหล่ะ?"
ระเ้อหน้ามอทิา ที่ำลัหัวเราะร่าอยู่ที่อีฝั่อ้อมแนอแทน ่อนที่ะวาแนลบนบ่าอเพื่อน้วยรอยยิ้ม
"เออ ไ้!"
ทั้สามนหัวเราันอย่าสนุสนานระหว่าทาเินไปยัห้อเรียน โยไม่ทันไ้สัเเห็นเมย์ ที่ยืน้อมอทั้สามนอย่าสิ้นหวั
ความคิดเห็น