เจ้าหญิงตัวร้ายกับเจ้าชายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #4 : ความคิดถึงของลูคัส

“ คืนนี้ ทำไมข้านอนไม่หลับน้า  หรือว่าเราจะคิดถึงเซย่า ”  ลูคัสคิดในใจ

“ท่านลูคัส เวลาท่านเหงา ท่านเอามือถูอัญมณีนี้ แล้วข้าจะไปหา”เสียงเซย่าดังแว่วเข้ามาในหัวสมอง

“ลองดูดีกว่า  เผื่อว่านางจะมา จะได้หายคิดถึงด้วย”ลูคัสคิดพร้อมกับกระทำตามที่เซย่ากล่าว

“วาบ วาบ” เสียงนี้ดังออกมาจากอัญมณี พร้อมแสงจากอัญมณีก็สาดไปที่เตียงของลูคัส

และหลังจากนั้นเซย่าก็มานั่งอยู่บนเตียงของลูคัส

“มีอะไรหรือ ค่ะ”เซย่าถาม

“ข้าเหงาน่ะ”ลูคัสกล่าวอย่างออดอ้อน

“พรุ่งนี้เราก็ไปตรวจราชการแล้วนี่เพคะ” เซย่าเอ่ย

“ก็คนมันคิดถึงนี่”ลูคัสตอบ

“พรุ่งนี้ก็เจอกันอยู่แล้วนี่ เพคะ”เซย่าเอ่ย

“ใครมันจะไปรอไหวล่ะ”ลูคัสกล่าว พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้เซย่าแล้วก้มลงจูบหน้าผาก

“พอแล้วล่ะเพคะ  หม่อมฉันง่วง”เซย่ากล่าว พร้อมกับเบี่ยงหน้าที่แดงเหมือนลูกตำลึงหนี

“ง่วงก็นอนนี่สิ”ลูคัสเย้า

“มันไม่ดีนะเพคะ  หม่อมฉันไปล่ะ หลับให้สบายนะเพคะ”เซย่ากล่าวพลาง วาร์ปไป

“พรุ่งนี้เจอกันนะเซย่า”ลูคัสกล่าวตามหลัง  พร้อมกับล้มตัวหลับอย่างเป็นสุข

ด้านเซย่าก็ล้มตัวลงบนเตียงแล้วก็หลับอย่างเป็นสุขเช่นกัน

............................................................................................................................................................................