คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3เจ้าหญิงแบมแบม ฉันจะไปช่วยนายเอง!
Got 7 in fantasy world
บทที่ 3 เ้าหิแบมแบม ันะไป่วยนายเอ!
"เราลเล่นเม!" ผมพู้วยวามเร็วแส ็ผมเป็นห่วแบมแบมนิ!
'ถ้าั้นล่ะ็....เิรับ'
-แอ้-
ทันทีที่เ้านั่นพูบประูปราสาท็ถูเปิออทันที
'เวลาเริ่มเินแล้วนะรับ...ทุท่าน'
ลิ่นๆๆๆ ผม้อใ้ทัษะอหมาบีเิ้ลนี่แล้วล่ะ "แ็สัน!" เสียแบอมฮยอัไล่หลัผม ผมหยุวิ่มอแบอมฮยอ ะเรียทำไมนัหนา "เราวรแยันนะอีอย่า้าในอันรายเราวรไปเป็นู่ ันับินยอ นายับยูยอม มาร์นายับยอแามนี้นะ ถ้าเอแล้วิ่อผ่านแมสเสมา" "รับทราบ" ผมับหมียูยอมวิ่มา้วยัน เห้ย!
-โรมมมม-
ทันทีที่เ้ามาในปราสาทนี่ผมับยูยอม็โนับัเ้าอย่าั นี่มันอะไรว่ะเนี่ย!? เหล็อั!?
"ีนะที่หลบทัน ฟู่" ยูยอมบ่น เราวิ่ึ้นั้นสออปราสาททันที ลอทาที่วิ่มาผมไ้ยินเสียรึโรมไม่าสายผมัเริ่มเป็นห่วเมมเบอร์นอื่นๆะแล้วสิ "ยูยอม เรา้อรีบแล้ว" ผมวิ่นำหน้ายูยอม ลิ่นๆๆ อ๊ะ! ลิ่นแบมแบม "ยูทานี้ ามมา"
[อี้าน ฝั่อเบีและูเนียร์]
-ูเนียร์ ทอล์-
แบอมฮยอสลบไปแล้วรับ..... เาสลบไปแล้ว..... สลบไปแล้วเพราะผม...ะทำไีล่ะ เพราะผมแท้ๆเลย เพราะผมหลบับัไม่ทันแบอมฮยอที่เ้ามาปป้อผม็เลยโนับัเ้าเ็มๆ
(วินาที่อนแบอมสลบ)
"ฮยอๆ แ็สันไปั้นสอ มาร์ฮยอ็ไปั้นใ้ินแล้วเรา้อรไปแล้วล่ะ" ูเนียร์พูับเบีในะที่มีหินน้อยให่ำลัพรั่พรูลมาแบบไม่าสาย แู่เนียร์แมวน้อยลับไม่รู้สึัวเลย
ผิับเบี "ระวั ินยอ!!"
-ุ้บ-ุ้บ-ุ้บ-
"อ๊ะ! ฮยอ" เบีวิ่เ้าไปในระยะอ้อนหิน้วยวามเร็วที่เรียไ้ว่าบาแผลอินยอือีวิอเา "ไป!"
บำพูสั้นๆเพียำเียวอเบี แมวน้อยินยอ็ถูแรผลัอเบีทำให้ลอยออมาาระยะอ้อนหิน ...ไม่นานที่้อนหินหมลไป ร่าส่าอเสือาวเบี็นอนมอเลือและสลบไป...ทิ้ไว้เพียลมหายใบาเบาและน้ำาอูเนียร์....
(เ้าสู่ปัุบัน)
"ฮยอผมะพาฮยอออไปาที่นี่นะ ฮยอแ็ใไว้นะ...ฮึๆฮืออออ ฮะ..ยอ ผมอโทษ" ผมโอบฮยอให้ลุึ้นแ่ยิ่ะลุึ้น็มีแ่ะล้มล แ่ยัไผม็ะพาฮยอออไปให้ไ้
'แมวเหมียวที่ใสื่อ เสือาวอมเ่อ่า เ้าะไปไหนันรึนี่?'
"ใร...ใรน่ะ" มีเสียประหลาพูึ้น ใรน่ะ ปีศาั้นเหรอ?
"ออไปน่ะ ันบอให้ออไปะ!"
'โอ้ แมวน้อยอมื่อเ้าผลัไสอมปีศาั้นรึ อย่าพึ่เลยๆ ้าะมอบสิ่ที่เ้า้อารให้เ้าเพียแ่เ้าล้าแลึ่สิ่ที่้า้อาร...เ้า้อารแลหรือไม่? หือ?'
สิ่ที่เรา้อาร...
"ี่้อ แลไ้ี่้อ แลับอะไร"
'ถามมาริน้าา แลเท่าไหร่็ไ้าม้อารส่วนสิ่ที่้อให้ันือีวิไล่ะ'
นี่มัน...เมนะ ะแลับีวิไ้ยัไ...ไม่ไ้หรอ ไม่ไ้ ไม่ไ้ใ่มั้ย... "โห นี่มันเมนะ! อย่ามาโหันนะ" 'ามแ่พิารารับ...ุินยอ'
"ัน...ันอ...."
[ั้นใ้ิน ฝั่อมาร์และยอแ]
-ยอแทอล์-
"ฮยอๆ ูรนั้นสิ มีไ่ยัษ์้วย"
"ยอแ มันอันรายนะ ออมา"
"ไม่เป็นไรหรอฮยอ เินไปรนั้นไม่เป็นไรหรอ"
"เป็นสิ ออมา่อน หาทาอื่นไปเถอะ" มาร์ฮยอออวามเห็น ะะ
"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิยอแ...ันปล่อยให้นายเ็บัวไม่ไ้หรอ"
"...ือ" ผมรับปาฮยอ
"เี๋ยวมานะ ันะบินไปรนั้นูหน่อย นายอยู่รนี้ห้ามนนะ"
มาร์ฮยอพู่อนะาปีที่ทำให้ฮยอูมีเสน่ห์มาึ้น หน้าาีะมั
ยอแพยัหน้ารับ
"ฮยอ ูแลัวเอ้วยนะ"
"อื้ม"
ฮยอบินไปแล้ว ผมะทำอะไรีล่ะ
-เปร๊าะ-
เอ๊ะ!
-เปร๊าะ-
อะเร๊ะ!
-รรรรรร์-
"ุ่นพระ! ฮยอ!"
ุ่นพระ ุ่นเ้า ไ่แแล้วอ่าาา~~แถมเป็นัวอะไร็ไม่รู้ไม่น่ารัเหมือนไ่เลย
-พรึบ-พรึบ-
มันระพือปีแล้ว อ๊า =[]= "่วย้วยยยยย ฮยอ พลีส"
-รรรร์-
มันู่อีแล้วอ่ะ ทำไีล่ะๆๆๆๆ อ๊า อย่าบินนะ อย่าาาา
-เปราะ-
-เปราะ-
-เปราะ-
"แทั้ฝูเลยมั้ยล่ะ แทั้ฝูไปเลยสิ เอาเลยๆ"
-เปราะ-
-เปราะ-
"ันพูเล่นนะ อ่าาา ไม่้อแหมหรอ"
-พรึบ-
"อ๊า"
"ยอแ ันเอ" มาร์ฮยอ~~
"ไ่มันแอ่ะฮยอ"
"นายทำหรือเปล่า?"
"ฮยอ ผมไม่ไ้นเลยนะ"
ฮยอมอผมแบบสสัยแล้ว็โอบเอวผมเ้าไปประิัวฮยอ อุ่นั~~
"ฮยอ มันะบินมาหาเรามั้ย"
"ไม่รู้สิ แ่ไม่ว่ายัไเรา้อเินฝ่าไปล่ะนะ"
"ฮยอ ไม่มีทาอื่นแล้วหรอ"
ผมถามฮยอแ่ฮยอูไม่่อยสนใับำถามอผม ฮยอใ้สายามอวาไปเรื่อยเหมือนมอหาอะไรัอย่า
"ฮยอ ผมถามฮยออยู่นะ ฮยอสนใผมบ้าสิ ฮยอ~~"
"ยอแ ส่มือมา"
"อ่ะ นี่รับ"
นี่เห็นมือผมเป็นไวหรอรับนึะอ็อ ิะ
"อื้อ"
ฮยอับมือผมแล้ว็พาผมเินผ่านฝูไ่ไป้าๆ ผมเินามฮยอมือเราสอนยัับันแน่นอยู่แ่ฮยอมีเหื่อที่มือเยอะสุๆเลยรับ
"ยอแ ลัวหรอ"
"เปล่านี่ฮยอ"
"นายบีบมือันแรมาเลยนะ แถมเหื่อ็เยอะ้วย"
เอ๊ะ ไม่ใ่เหื่ิอฮยอเรอะ แหะๆ
"ผมไม่ไ้ลัวนะรับแ่เร็ๆนิหน่อยเอ"
"เร็? นายมั่นในะ"
"รับ"
-พรึบ-พรึบ-
"ฮยอ! มันะบินมาแล้วฮยอ"
"ใเย็น่อนๆ อย่าิ้นสิ เี๋ยวมัน็บินมาริๆหรอ"
"เมื่อี้มันมอหน้าผมแล้ว็ทำท่าะบินมา้วยนะฮยอ ริๆนะ"
อ๊าาาา มันมอหน้าผมอ่ะ มันะบินมาแล้ว ทำไมฮยอไม่เื่อโผมมมมม
"ฮยอ ผมลัวอ่ะ"
"เมื่อี้บอไม่ลัว?"
"ผมพูเล่น"
ผมเาะแนฮยอแน่น อนนี้เราอยู่รลาฝูไ่ยัษ์ ทำไีอ่า~~
"เียบแล้วอยู่เยๆยอแ"
"ทำไมล่ะรับ?"
"มันำลัมอมา"
นั่นไ ผมบอแล้ว ผมบอแล้วใ่มั้ยเี๋ยวมัน้อบินมาแน่ๆเลย ฮยอ
-เียบบบ-
ผมับฮยอยืนอันนิ่ท่ามลาฝูไ่ยัษ์
-รรรรร์-
อ๊ะ! เสียมันใล้ั
"ยอแพร้อมนะ"
ฮยอระิบที่้าหูผม
"พร้อม? พร้อมอะไรฮยอ"
"หนีไล่ะ"
-พรึบ-
ฮยอาปี้วยวามเร็วสู ในะที่เราสอนยัอันอยู่ ทันที่าปีเสร็สรรพฮยอ็อุ้มผมบินึ้นทันที ท่าเ้าสาวเนี่ยนะ!? ผมะมั้ย!?
"ฮยอ มันมาแล้ว บินเร็วๆสิฮยอ"
"ออันแน่นๆยอแ"
"อ๊ะ รับ"
-ฟิ้วววว-
บไปอีอน สุท้ายแล้วอนนี้็ยัไม่เอแบมแบมเลย
อนหน้า เ้าหิแบมแบมันะไป่วยนายเอ!(2) //่วยัวเอัน่อนมั้ยะ?
บไปอีอน รีที่น่ารัะถ้าหาว่าไรท์ะปิเรื่อนี้ในเ็ีโยารไม่เอาลเ็ีอีแล้ว ทุนว่าไะ?
ไรท์สอิสอในะะถ้ายัอยาให้ล็อมเมนท์บอันมา่ะ แ่ถึะไม่ลเ็ีมีอีที่ที่ยัลเป็นปิือเพไรท์เอ่ะ Fic:up to You ัลอลิ้์นี้็ไ้นะะ https://www.facebook.com/fic.up.to.you?fref=nf ไรท์อยาให้ไปไล์เพไรท์บ้า เหาเหลือเิน
อบุนัอ่านที่น่ารัทุน้วยใริ่ะ
ความคิดเห็น