คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : มนุษย์
้วยารฟาร์มลอ 1 เือน ไ้วันละ 3 วันาา อนนี้ผมมีใบาาทั้หม 120 รับรอว่าเลือันให้แหลลานเลยวันนี้ เอาแ่เท่าที่สร้าอทัพ่อนส่วนเรื่ออื่น่อยว่าัน
ปัุบันผมมี:
โรระู(าว)แร์ 7 ำนวน 1 ัว
โรระู(าว)แร์ 6 ำนวน 2 ัว
โรระู(าว)แร์ 5-1 ำนวนละ 2 ัว
็อบลิน(าว)แร์ 2 ำนวน 3 ัว
แมมุม(าว)แร์ 1 ำนวน 1 ัว
หมาป่าแห่วามมื(ฟ้า)แร์ 1 ำนวน 2 ัว
สไลม์(าว)แร์ 2 ำนวน 1 ัว
เมื่อเ็ำนวนมอนสเอร์ที่ัวเอมีแล้วทีนี้็เริ่มหมุนาาไ้โยผมทีเียวสุ่ม 120 รั้ให้มันรู้แล้วรู้รอไปเลยว่าะเลือันสัแ่ไหนันเียว พอสุ่มไปปุบเหมือนผมะเห็นสีแในอนสุ่มเลยนระทั่ผลที่ไ้
โรระู(าว) 32 ัว
โรระูนัธนู(ฟ้า) 12 ัว NEW!
โรระูนัเวทย์(ม่ว) 2 ัว NEW!
อัศวินโรระู(ม่ว) 5 ัว NEW!
็อบลิน(าว) 28 ัว
็อบลิน(ฟ้า) 17 ัว NEW!
ฮ็อบ็อบลิน(ฟ้า) 4 ัว NEW!
แมมุม(าว) 5 ัว
ออร์(ม่ว) 1 ัว NEW!
หมาป่า(าว) 4 ัว NEW!
หมาป่าแห่วามมื(ฟ้า) 9 ัว NEW!
เฟลริล(ทอ) 1 ัว NEW!
แอสทารอส(แ) 1 ัว NEW!
“ทำวามเารพเ้า่ะ ท่านอมมาร แอสทารอสยินีรับใ้”
[ยินี้วย เหมือนเ้าะไ้้ารับใ้ระับพิเศษที่ะ่วยยระับวามแ็แร่ออทัพอมมาร เ้าสามารถรวสอบไ้ว่าสมาิมีวามสามารถอะไรบ้า รวมถึยัมีระบบืนีพลูน้อที่ะปลล็อเมื่อถึเลเวล 20]
“เี๋ยว่อนท่านเทพปีศา แล้วไหถึมีปีศาโลลิไ้ล่ะ?”
[…]
“…”
ทีแบบนี้หายไปเลย แ่็่าเถอะ ผมลอเปิหน้า่าสเัสออีฝ่ายออมาู โยเธอ [LV1] สิลที่มี็เป็น [แม่ทัพปีศา LV1] [เวทย์แห่วามมื LV1] [เวทย์้อห้าม LV1] [เวทย์โบรา LV1] [อมเวทย์ LV1] [าเหยี่ยว LV1] โยำอธิบายอมันะบอประมาว่า
[แม่ทัพปีศา LV1] สามารถวบุมทัพปีศาที่ผมมีอยู่ไ้ และเมื่อเธอุมะไ้รับโบนัสารโมีและป้อัน
[เวทย์แห่วามมื LV1] สามารถใ้เวทย์ธาุมืไ้
[เวทย์้อห้าม LV1] ไม่ไ้รับผลระทบเวลาใ้เวทย์ธาุมื และวามแรเพิ่มึ้น 1.5 เท่า
[เวทย์โบรา LV1] สามารถใ้เวทมนร์โบราหรือเวทย์ที่สาบสูไ้
[อมเวทย์ LV1] เพิ่มวามแ็แร่ทาเวทมนร์
[าเหยี่ยว LV1] สามารถมอในมุมสูไ้ราวับเหยี่ยว
้วยสิลทั้หมอเธอแน่นอนว่าเธอนั้นเป็นสายเวทมนร์แน่นอน ผมลอเปรียบเทียบระหว่าพวมอนสเอร์ที่ผมใ้าาสุ่มพวมันะไม่มีเลเวลนอเสียา้ออัพั้นให้มันเพิ่มึ้นเท่านั้นถึะแ็แร่อย่า้าวระโ ่าาแอสทารอสที่สามารถพันาัวเอไ้
“ท่านอมมาร ้าพบพวมนุษย์อยู่ทานั้นไลออไปประมา 10 ิโลเมรไ้ ให้้านำทีมบุเ้าโมีไหม?”
“มนุษย์ั้นเหรอ? เี๋ยว้าะไป้วยพร้อมับเฟลริน พวเราะไปันไม่เยอะเพราะมันอาะเป็นที่สนใไ้ พวเราไปันไ้แล้ว”
“รับทราบ่ะ”
เมื่อมาถึสถานที่ที่พวมนุษย์อยู่ ผมับแอสทารอสำลัลอบสัเาภายนอโยในระหว่านี้ผมให้เฟลริลเรียมพร้อมเ้าโมีหาให้สัา อนนี้ผมยัไม่รู้ว่านพวนั้นแ็แร่แ่ไหนเลยอยาะประเมินสถานาร์่อน
“นี่แอสทารอส แอส?”
“…”
“อ่าว?”
พอหันไปนที่บอว่าะทำามำสั่็หายไปแล้ว เธอไปปรา่อหน้ามนุษย์พวนั้น ทีนี้ผม็ะไ้รู้สัทีว่ามนุษย์พวนั้นเ่ันนา-
ปั่!
“รี๊!!! ลัวแล้ว่า!!!”
“ท่านอมมาร่วย้วย่า!!!”
ผม็ิว่ามนุษย์ะใ้อาวุธแบบาบ ธนู หน้าไม้ แ่สิ่ที่ผมพบเอือมันเป็นปืน ปืน!!!! ปืนเวทมนร์ที่ยิเวทมนร์ออมาไ้ พอเป็นแบบนั้นผมะอยู่เหรอ? ผมวิ่สับีนแพร้อมสั่ให้เฟลริลโมี เมื่อเฟลริลเ้าีผมึวนลับไปแล้วร่ายเวทย์เพื่อสนับสนุนารโมีอเฟลริล
มนุษย์พวนั้นยิปืนเ้าใส่ผมแ่เหมือนภาพมันะ้านิหน่อยนผมสามารถหลบระสุนพวนั้นไ้พร้อมเ้าประิพวเาแล้วร่ายเวทย์่อๆ เมื่อพวเาโนเวทย์ัไปทีเียวถึับร่วไปเลย ส่วนเฟลริลที่เ้าไปโมีเหมือนะไม่ไ้รับบาเ็บอะไรมา เมื่อผมัาร่าพวมันทั้หมแล้วึเอาาศพอทุนมาอรวมันเพื่อบูาให้แ่เทพปีศา
นระทั่บูา็เอาร่าอพวมันมาเป็นอทัพอัวเอ่อ ส่วนพวปืนเวทมนร์ผมลอหยิบมาใู้แ่็สับสนไม่เ้าใวิธีารใ้ ็เลยิว่าเอาลับไปที่ปราสาท…ระ๊อบไม้บ้านเราน่าะีว่า
“แ~ อโทษที่ทำให้เป็นัวถ่ว่า~”
“ไม่เป็นไรๆ นี่แ่รั้แรเอ”
ผมลูบหัวอเธอเบาๆ เพื่อปลอบใอีฝ่ายที่ทำพลานอีฝ่ายเริ่มมีแรฮึแล้วั้เป้าว่าเอมนุษย์ะ่าให้เหี้ยนแล้วเอาหัวมาเสียบประาน…เห็นหน้าาน่ารัแ่ำพูับสิ่ที่ะมันูไม่เ้าับหน้าาเลยสันิ
“ลับันไ้แล้ว”
หลัานั้นพวเรา็ลับไปที่บ้าน้วยารี่หลัเฟลริลแปปเียวถึ ส่วนพวโรระูเี๋ยวพวมัน็มาถึเอ วันนี้ผมไ้เรียนรู้แล้วว่ามนุษย์อโลนี้ใ้ปืนเป็นอาวุธ ือแบบใ้ปืนเวทมนร์แทนาบและารใ้เวทย์ แล้วแบบนี้ผมะไม่ลำบาเอาเหรอ? เวลาเอพวมันในรั้่อไป
หรือบาทีผมอาะ้อโยย้ายถิ่นานอีรั้เพื่อหนีให้พ้นาพวมัน เพราะในเมื่อพวเรานั้น่ามันไปแล้วอีไม่นาน็ะมีพวมันมาอีเพื่อามหานที่ถูสัหารไป รนี้เป็นแหล่ทำเลีแ่เหมือนว่าพวเราอาะ้ออพยพหนีไปั้ถิ่นานใหม่ั้แ่วันพรุ่นี้ วันนี้็เลยะว่าะนอนที่นี่ไป่อน
“ปลาย่าล่ะ! อย่อย~”
ในเย็นวันนั้นพวเราับปลาินปลาที่ผมทำเอับมือ้วยสมุนไพรที่พว็อบลินเอามาให้รวมถึพวมันเป็นนทำอาหารให้ อนนี้อำลั็ให่ึ้นแล้วพว็อบลินาที่ไปนอนในพุ่มไม้็ไ้หันมาสร้าระโมอยู่ันั่วราว ส่วนพวโรระูะอยู่รอบนอเพื่อุ้มันแมป์ หมาป่า็ะออไปหาอาหารแล้วอยลาระเวนเป็น่วๆ
ท้ายที่สุ็ือแมมุมที่มันะไปทำรับน้นไม้ หาเป็นแมมุมปิ็ไม่เท่าไหร่แ่นี่มันแมมุมยัษ์ ส่วนอาหารที่มันินส่วนมา็เป็นนเพราะใยอแมมุมมันใสแถมไปสร้าับั้านบนแบบนั้น็มีนมาิให้ินเพียบ
พอึ ผมับแอสทารอสเลยเ้ามานอนในบ้าน้วยันโยมีเฟนริลเ้ามา้วยเพื่อเป็นหมอนเพราะผมไม่มีเีย และในร้าน้ามันื้อเฟอร์นิเอร์ไ้ที่ไหน ถึมี็เป็นบลูพริ้นท์นั่นเลยทำให้ผมไม่ยอมสร้าอพวนั้นแล้วรอเอาอีว่าอที่ทำมาแบบใ้ั่วราว
“อุ่นั~”
ในืนวันนี้ีหน่อย ีว่าอนที่ผมนอนในระโมแล้วเอาใบไม้ห่ม อย่าน้อยหาสาวๆ แสนนุ่มฟูอเฟลริน็่วยทำให้ผมนอนหลับฝันี และพร้อมสำหรับารออเินทาในเ้าวันใหม่
TO BE CONTINUED
ความคิดเห็น