ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 6 : Sassy girl - ยัยตัวร้าย + [NC : E-mail]
+ + ที่โรงอาหาร + +
“เธอกินแค่นั้นจะอิ่มเหรอที่รัก ?” ยูริถามขึ้นเมื่อหันไปมองดูเจสสิก้าที่กำลังนั่งกินขนมปังกับโกโก้ร้อนหนึ่งถ้วย
“ชั้นก็กินของชั้นแบบนี้มาตลอดอ่ะ - -a” เธอตอบกลับไปก่อนที่ยูริจะตักผักในซุปกิมจิของเธอขึ้นมาและยื่นไปป้อนให้กับคนรัก
“อะอ้าม ^O^”
“ชั้นไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะยูริ - -*”
“กินหน่อยนึงสิ ผักมันมีประโยชน์ต่อร่างกายนะ แล้วอีกอย่าง ถ้าเธอเกิดเป็นลมขึ้นมาระหว่างเรียนจะทำไงอ่ะ เค้าเป็นห่วงนะ... น่านะ นิดนึง ^O^” ยูริพูดต่อ ก่อนที่เจสสิก้าจะยอมวางแผ่นขนมปังลงพร้อมกับยอมอ้าปากแต่โดยดีกับความน่ารักของยูริ ก่อนที่ยูริจะป้อนผักในช้อนให้กับคนรักของเธอและยิ้มออกมาอย่างชอบใจ
“ยังงี้เค้ารักตายเลย ^__^”
แทยอนมองดูยูริและเจสสิก้าป้อนข้าวให้กันสักพัก ก่อนที่เธอจะมองไปทางทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ ทั้งสองสบตากันสักพักก่อนที่จะนั่งกินอาหารของตัวเองต่อไปอย่างเงียบๆ
ระหว่างทางที่เดินกลับมายังห้องพัก ยูริและเจสสิก้าต่างก็หยอกล้อกันมาตลอดทาง ก่อนที่ทั้งสองคนนั้นจะเดินจูงมือไปด้วยกัน
ทำไมเราถึงไม่มีความกล้าแบบยูริบ้างนะ...
แทยอนคิดในใจพร้อมกับกำมือของเธอแน่น ทิฟฟานี่ที่เดินอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่มองทั้งสองคนอย่างอิจฉา ก่อนที่เธอจะเหลือบมองไปทางแทยอนและถอนหายใจออกมา
เมื่อกลับมาถึงห้องพัก แทยอนและทิฟฟานี่ต่างก็กลับมานั่งลงที่เตียงนอนของตน ในใจของทั้งสองยังคงไม่สามารถสงบลงได้ แทยอนที่ไม่มีความกล้าพอที่จะเอ่ยชวนทิฟฟานี่ และทิฟฟานี่ ที่ได้แต่เฝ้ารอว่า เมื่อไรกันนะ ที่แทยอนจะมีความกล้าพอ ที่จะพูดคำๆ นั้นออกมาเสียที
“นี่...” แทยอนพูดขึ้นเบาๆ ทิฟฟานี่รีบหันขวับกลับไปหาเธอทันที
“อะไรเหรอ ?” เธอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น
แทยอนค่อยๆ เดินเข้ามาหาทิฟฟานี่อย่างช้าๆ พร้อมกับนั่งลงข้างๆ เธอ หัวใจของทั้งสองคนเริ่มเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะ หน้าของทั้งสองแดงขึ้นจนเห็นกันได้อย่างชัดเจน
“ฉัน... ฉันขอจูบเธอได้ไหม ?” แทยอนพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออก ทิฟฟานี่รู้สึกตื่นเต้น และดีใจเป็นอย่างมาก เธอไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้าช้าๆ เป็นเชิงตกลง
แทยอนเห็นท่าทีของทิฟฟานี่พร้อมกับยิ้มออกมา ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปหาทิฟฟานี่ช้าๆ ทิฟฟานี่ค่อยๆ หลับตาลงอีกครั้ง เพื่อรอสัมผัสกับรสจูบที่เธอโหยหามาตลอด ก่อนที่แทยอนจะค่อยๆ ประทับริมฝีปากไปอย่างนุ่มนวล ในที่สุด ริมฝีปากทั้งสองก็ได้สัมผัสกัน รสจูบที่แสนอ่อนหวานที่ทั้งสองต่างเฝ้ารอในที่สุดก็ได้สัมผัสกัน
หัวใจของทิฟฟานี่ค่อยๆ ลดจังหวะลงอย่างช้าๆ ความรู้สึกที่เธอไม่แน่ใจ บัดนี้ได้เติมเต็มแล้ว นี่แหล่ะคือสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ ก่อนที่แทยอนจะค่อยๆ ละริมฝีปากของเธอออกอย่างช้าๆ และมองใบหน้าของทิฟฟานี่ ที่ยังคงหลับตาพริ้ม ท่าทางเหมือนกำลังเพ้อฝันจากรสจูบที่เธอเป็นคนมอบให้ ทำเอาแทยอนยิ้มออกมาอย่างพอใจ
ความรู้สึกที่แทยอนเป็นคนมอบให้ ทำให้ทิฟฟานี่เข้าใจในความรู้สึกของเธออย่างชัดเจน พลางนึกย้อนกลับไปเมื่อคืน ที่เธอและแทยอนบังเอิญจูบกันอย่างไม่ตั้งใจ พร้อมกับนำมาเปรียบเทียบกับจูบในครั้งนี้ ที่จูบกันครั้งแรกเธอรู้สึกตื่นเต้น และดีใจลึกๆ จากสัมผัสของหัวใจที่เต้นแรง แต่ในครั้งนี้ กลับเป็นความรู้สึกพอใจ ซึ่งยากที่จะสามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ หัวใจของเธอเต้นอย่างเป็นจังหวะช้าๆ แตกต่างกับตอนที่เธอจูบกับเจสสิก้าเพียงเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงความแตกต่างที่ว่า มีอารมณ์ร่วม กับความพอใจที่ต้องการ พลางลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ และจ้องหน้าแทยอน ก่อนที่ทั้งคู่จะยิ้มให้กันอย่างพอใจ
[NC – Taeyeon + Tiffany]
+ + ทางด้านของยูนอา + +
“ซันนี่... ที่เอกของแกเด็กปีหนึ่งงวดนี้เป็นไงมั่งอ่ะ ?” ยูนอาถามเพื่อนสาวที่กำลังนอนกลิ้งอยู่ยนเตียงนอน
“ก็น่ารักดีนะแต่ละคน วันนั้นชั้นไปดูมา ทำไมเหรอ ? หรือว่า... แกสนใจเด็กที่อ่อกว่าตัวเอง ?”
-..-
“ตลกละแก - -a”
“แหมๆ ชั้นก็แค่แซวเล่นไปงั้นแหล่ะ ว่าแต่... แกพอจะว่างไหม ?”
“ทำไมอ่ะ ?”
“ชั้นมีรายงานยังไม่ได้แตะเลยอ่ะ - -*”
-..-
“ช่วยชั้นหน่อยดิ ได๋ปะ ? ^__^”
“แกนี่ตลอดอ่ะ - -” ยูนอาพูดออกมาและถอนหายใจเฮือกใหญ่
“แล้วงานแกต้องส่งวันไหนล่ะ ?”
อยู๋ๆ ซันนี่ก็ระเบิดหัวเราะออกมา ก่อนที่จะพูดขึ้น
“พรุ่งนี้ ^_^”
-..-
“ซันนี่ ^_^”
“จ๋า ?”
“ขอชั้นถีบเธอสักที เอาแบบเน้นๆ เลยได้มะ ?” ยูนอาพูดพร้อมกับวิ่งไล่ซันนี่ ทั้งสองคนวิ่งเล่นกันราวกับเด็กๆ พร้อมกับหัวเราะชอบใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะมานอนแหมะอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน
“เล่นบ้าอะไรอย่างกับเด็กๆ - -a”
“นั่นดิ -..-” ซันนี่ตอบกลับมา พร้อมกับพลิกตัวนอนหงายบนเตียงนอนของเธอ ก่อนที่ทั้งสองคนหันหันมาสบตากัน และหัวเราะกันอีกครั้ง ยูนอาค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียง พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นพาดบ่า
“งั้นเดี๋ยวค่อยกลับมาคุยกัน... ชั้นไปอาบน้ำก่อน”
“อย่าไปตกส้วมตายล่ะ ฮ่าๆๆ”
“ซันนี่... ห้องอาบน้ำบ้านเธอมีส้วมด้วยเหรอ ?”
“เออะ !”
“ที่บ้านชั้นเค้าแยกกันนะ เป็นคนละห้องเลย ฮ่าๆๆ” ยูนอาพูดและหัวเราะออกมา ก่อนที่จะเดินออกจากห้องพักไป ซันนี่นั่งเอ๋ออยู่สักพัก ก่อนที่จะพูดขึ้น
“เออจริง -..-”
ยูนอาเดินฮัมเพลงมาอย่างสบายใจ ก่อนที่เธอจะเลี้ยวมายังบริเวณห้องน้ำ ก่อนที่จะมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินสวนออกมา และชนเธอเข้าอย่างจัง ก่อนที่ทั้งคู่จะล้มลงกับพื้น
“โอ๊ยย !!”
“เดินหัดดูทางซะบ้างสิ เธอน่ะ !” ยูนอาบ่นพร้อมกับค่อยๆ ลุกขึ้นยืน
“เธอนั่นแหล่ะที่ผิด ดูสิก้นเปียกหมดเลย จะออกไปข้างนอกแล้วแท้ๆ” เด็กสาวคนนั้นพูดขั้น
“เธอน่ะเปียก แต่ชั้นสิเจ็บ !”
“แล้วคิดว่าเธอเจ็บอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ ?” ซอฮยอนแย้งกลับ
“วันนี้มันเป็นวันซวยอะไรของชั้นเนี่ย ตัวเองผิดแท้ๆ ขอโทษก็ไม่ขอโทษ” ยูนอาบ่นอย่างหัวเสีย พร้อมกับเอามือจับที่สะโพกของเธอ ก่อนที่จะพูดต่อ
“จะไปไหนก็ไปเลยปะ ชั้นไม่อยากจะชวนทะเลาะ…” ยูนอาพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนที่เธอกับซอฮยอนจะแยกย้ายกันไปคนละทาง ยูนอาค่อยๆ เดินเข้าห้องน้ำไปพลางคิดในใจ
คนอะไรหน้าตาก็ออกจะดี แต่นิสัยแย่ชะมัด...
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จยูนอาก็ค่อยๆ เดินกลับมายังห้องพักของเธอ และค่อยๆ นอนคว่ำลงบนเตียง
“บ้าชะมัด !!”
“เป็นไรอ่ะยุน -..-”
“ก็เมื่อกี้มียัยบ้าที่ไหนไม่รู้เดินมาชนชั้น แถมยังไม่ขอโทษอีก มันน่าเจ็บใจไหมล่ะ ?”
“แบ้วแกเป็นไรมากปะนั่น ให้ชั้นช่วยมะ ?”
“แกจะช่วยทำอะไร ?”
“เดี๋ยวชั้นนวดให้ -..-”
“จะหลอกจับก้นชั้นล่ะสิไม่ว่า - -a”
“ฮ่าๆๆ ไม่ใช่เหอะ อย่านึกว่าชั้นจะหื่นเหมือนเพื่อนๆ ของเธอสิ -..-”
ยูนอานิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะพูดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
“แกเป็นห่วงชั้น... หรือว่าเป็นห่วงงานของตัวเองกันแน่ยะ ?”
-..-
“ก็ทั้งสองอย่างน่ะล่ะ ฮ่าๆๆ ^O^”
“ชั้นว่าละ - -*” ยูนอาพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมา ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นอีกครั้ง
“งั้นแกก็นวดให้ชั้น แลกกับที่ชั้ช่วยทำรายงายให้แก ตกลงไหม ?”
“เคจ้า ^O^”
“นวดดีๆ ล่ะ” ยูนอาพูดพร้อมกับปล่อยให้เพื่อนสาวของเธอนวดให้ ซันนี่ค่อยๆ สัมผัสที่ก้นของเพื่อนสาวเบาๆ และค่อยๆ กดไล่ไปเรื่อยๆ พยายามให้ยูนอาผ่อนคลายลง เพื่อที่เธอจะได้มาช่วยกันทำรายงานเสียที ซันนี่มองดูเพื่อนสาวที่เงียบไปได้สักพัก
“โหย ! แม่มหลับซะเฉยอ่ะ แล้วงี้งานฉันจะเสร็จไหมเนี่ย T__T”
+ + ทางด้านของ ซอฮยอน + +
“นี่ๆ เธอไปเปลี่ยนชุดมาทำไมอ่ะซอฮยอน ชั้นว่าชุดเท่าก็สวยอยู่แล้วนะ” เพื่อนสาวในกลุ่มถามขึ้นอย่างสงสัย
“ก็เมื่อกี้ตอนที่ส่องกระจกอยู่หน้าห้องน้ำ อยู่ๆ ก็มีคนมาเดินชนแถมยังไม่ขอโทษอีก กางเกงชั้นเลยเปียกน้ำเลย”
“เอาน่า... อย่าไปเครียด” เพื่อนสาวตบที่บ่าของเธอเบาๆ เป็นเชิงปลอบโยน ก่อนที่จะพูดขึ้นต่อ
“เรื่องมันแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ”
“อือ นั่นสิ ! เครียดไปก็เท่านั้น”
“งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวศูนย์หนังสือมันจะปิดซะก่อน พรุ่งนี้ต้องใช้เรียนแล้วด้วย” ซอฮยอนพูดเร่งเพื่อนๆ ของเธอ
“งั้นปะ ^^”
พูดจบโซฮีก็เดินจูงมือเพื่อนสาวนำหน้าออกไปจากบริเวณนั้น ก่อนที่เธอจะพบกับซูยองรุ่นพี่ปีสองจองพวกเธอ พวกเธอเดินเข้าไปหา พร้อมกับยิ้มให้
“สวัสดีค่า รุ่นพี่ ^_^” ซอฮยอนทักขึ้น พร้อมกับก้มหัวให้อย่างอ่อนน้อม ซูยองหันมาเจอพวกเธอจึงยิ้มให้และพูดขึ้น
“อ่า หวัดดีๆ ^_^”
“มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ ?”
“มาหาซื้อหนังสือไปประกอบเรื่องข้อมูลชองรายงานน่ะ ^^”
“อ่าค่ะ... งั้นขอตัวก่อนนะคะ จะไปหาซื้อของตัวเองมั่งละ พอดีพรุ่งนี้หนูมีเรียนอ่ะ หนังสือยังไม่มีเลย แฮะๆ ^^”
“ซะงั้น... งั้นโชคดีล่ะ ดูแลตัวเองด้วย”
“ค่า ^O^”
“เอ้อใช่ ! พรุ่งนี้ช่วงบ่ายมีเรียนไหม ?” ซูยองถามขึ้น
“พรุ่งนี้ช่วงบ่ายว่างนะคะ ทำไมเหรอ ?” ซอฮยอนถามกลับ
“พอดีพี่จะนัดเรียกรวมน่ะ แล้วก็มีรุ่นพี่ที่เหลือ ที่ยังไม่ได้มาหาน้องๆ เลยด้วย เลยว่าจะพาไปแนะนำหน่อย ^^”
“อ่อค่ะ ^_^”
“งั้นพรุ่งนี้เรียนเสร็จ ช่วงบ่ายครึ่ง ไปรอพี่ที่ใต้ถุนอาคารแล้วกัน ไปนั่งเล่นอยู่แถวนั้นก่อนนะ ^^”
“ค่า งั้นขอตัวก่อนนะคะ ^^” พูดจบซอฮยอนก็เดินนำกลุ่มเพื่อนๆ ของเธอไปต่อ ซูยองมองตามหลังรุ่นน้องไปสักพัก ก่อนที่เธอจะมองดูนาฬิกาข้อมือ และเดินออไปจากบริเวณนั้นบ้าง
“รุ่นพี่คนเมื่อกี้สวยดีเนอะ ^^” โซฮีเพื่อนสาวในกลุ่มพูดขึ้น
“แกชอบแบบนี้เองเหรอเนี่ย O_O!?”
“บ้าละ ไม่ใช่เหอะ -..-”
“ฮ่าๆๆ ^O^” ทั้งสามคนจ้องหน้ากันสักพัก ก่อนที่จะระเบิดหัวเราะออกมา ก่อนที่พวกเธอจะแวะเข้าที่ร้านหนังสือ เพื่อเลือกซื้อหนังสือเล่มที่พวกเธอต้องการ
+ + ทางด้านของซันนี่ + +
“นี่ๆ ยุน... แกตื่นเหอะ T_T งานชั้นยังไม่ได้เริ่มเลย แงๆๆๆ T__T” ซันนี่เริ่มงอแง พร้อมกับเงยหน้ามองไปยังหน้าปัดนาฬิกาที่บ่งบอกเวลาบ่าย 2 แล้ว เธอค่อยๆ เขย่าตัวเพื่อนสาวอีกครั้ง
“ยุน... ยุน... ตื่นเห้อ งานเค้ายังไม่ได้เริ่มเลย T__T”
“อืม...”
“ยุน... T__T” ซันนี่ยังคงเขย่าตัวเพื่อนสาวที่ยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ก่อนที่เธจะค่อยๆ รู้สึกตัวและลืมตาตื่นขึ้นมา ยุนอาค่อยๆ บิดขี้เกียจและยืดแข้งยืดขาอย่างสบายอารมณ์
พลั่กกก !!!
O_O!!
เหมือนไปเตะอะไรเข้า...
“แงๆๆ ยุนเตะเค้า T^T งานก็ไม่ช่วย แล้วยังมาเตะเค้าอีก แงๆๆๆๆ TOT”
ซันนี่ที่ถูกเพื่อนสาวเตะเข้าร้องไห้งอแงอยู่กับพื้นห้อง ยุนอาเห็นดังนั้นจึงเข้าไปโอ๋ทันที
“โอ๋ๆ อย่าร้องไห้นะคนดี ^^ เดี๋ยวชั้นจะช่วยทำงานให้เดี๋ยวนี้แหล่ะนะ หยุดร้องนะ”
ยุนอาพูดพร้อมกับจ้องมองมาที่ใบหน้าของเพื่อนสาว ที่ตอนนี้ที่มุมปากของซันนี่มีรอยช้ำอยู่จากรอยเตะของเธอเมื่อครู่ ทำเอายูนอารู้สึกผิดอย่างจริงจัง
“โฮๆๆ ยุนเตะเค้า TOT”
“อย่าร้องน่านะ เดี๋ญวจะทำงานให้เลยนะ หยุดร้องเถอะนะซันนี่ T_T”
“จะทำให้จริงๆ นะ ?”
“อือ...” ยูนอาตอบกลับไป ก่อนที่ซันนี่จะรีบสปริงตัวขึ้นยืนทันที พร้อมกับกระโดดอย่างดีอกดีใจ
-..-
“สรุป เธอแกล้งชั้นอย่างนั้นเหรอ ?” ยูนอาถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทางดี๊ด๊าของเพื่อนสาว ที่เมื่อครู่ยังร้องไห้อยู่เลย
“แกล้งบ้าอะไรล่ะ เธออ่ะเตะมาได้ไงกัน โดนปากชั้นเลยนะ ดูดิเขียวเลยเนี่ย !!”
-..-
“เพราะงั้น เธอทำงานแทนชั้นเพื่อรับผิดชอบซะดีๆ หึหึ”
“เล่นง่ายเนอะ -..-”
“เมื่อกี้เธอก็เป็นคนบอกเองด้วยว่าจะทำงานแทนชั้น เพราะงั้นมะต้องมาย้อนเลย -_-”
ยูนอาส่ายหัวอย่างหนักใจ และถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่กับท่าทีของเพื่อนสาว
“เอาน่า เดะชั้นช่วย ชั้นไม่ให้เธอทำอยู่คนเดียวหรอกน่า ^^”
ซันนี่พูดและยิ้มให้กับยูนอาที่ทำหน้าเครียด ก่อนที่ทั้งสองคนจะได้เริ่มลงมือทำงานกันจริงๆ จังๆ เสียที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น