ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : + + Chapter 5 + + [100%]
ทางด้านของยูระที่ยังคงนั่งกอดเข่าเนื้อตัวสั่นเทาไม่หยุดเพราะความกลัว เธอหันมองไปยังปืนพกกระบอกสีดำขลับเป็นเงาวาวที่วางอยู่กับพื้นไม่ไกลจากตัวเท่าไรก่อนที่จะสะบัดหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว เพราะภาพเหตุการณ์เมื่อครู่นั้นยังคงจำได้ติดตาไม่หายไปไหน
ราวกับต้องการตอกย้ำถึงความผิดสถานหนักที่เธอได้ทำลงไป
.
.
.
ภาพตอนที่ชายคนนั้นถูกยิงและล้มลงไปต่อหน้าต่อตาทำให้ยูระรู้สึกหวาดกลัวไม่น้อย ตัวสั่นเทาและกอดเข่าเอาไว้แน่น เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามใบหน้าจนเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังวิตกกังวลมากแค่ไหน
ยูระใช้ขาของเธอยื่นออกไปเตะปืนกระบอกดังกล่าวออไปให้พ้นๆ ตัวและก้มหน้าฟุบลงกับเข่า สภาพจิตใจของเธอในตอนนี้ไม่พร้อมที่จะทำอะไรทั้งสิ้น
เธอได้แต่นั่งกอดเข่าต่อไปอย่างนั้นด้วยความหวาดกลัว
.
.
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไรก็ตาม
.
แต่การจะเอาแต่นั่งกอดเข่าร้องไห้ด้วยความหวาดกลัวในสถานการณ์แบบนี้ มันก็ไม่ใช่เรื่อง เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าเหล่าชายที่ไล่ตามพวกเธอมานั้นต้องการอะไร ทำไมถึงต้องมาไล่ตามพวกเธอ
เธอเคยไปทำอะไรให้กับคนพวกนั้นกันเหรอ
ยูระ ?
คำถามที่ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในใจทำให้รู้สึกสับสนไม่น้อย
กึงงง !!! กึงงงง !!!
เสียงที่เหมือนกับมีบางอย่างกระแทกที่ประตูทางด้านบนอย่างแรง ทำให้เธอสะดุ้งตกใจและหันไปมองด้วยความหวาดกลัว ราวกับมีกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยกำลังพยายามบุกเข้ามาในตัวบ้าน
กึงงงง !!!
เสียงนั้นยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องทำเอายูระถอยหลังกรูดจนไปติดกับข้างฝา มือที่เหมือนกับสัมผัสวัตถุอะไรได้จึงทำให้เธอก้มลงชำเลืองมองอย่างกลัวๆ
ซึ่งมันก็ไม่ใช่อะไรอื่นเลย
นอกจาก
ปืนพกกระบอกที่เธอเป็นคนเตะมันออกมานั่นเอง
.
.
.
ถึงแม้จะกลัว
แต่การที่พกมันเอาไว้กับตัวก็สามารถเพิ่มความปลอดภัยให้กับเธอได้ระดับหนึ่ง ยูระตัดสินใจเก็บปืนพกกระบอกนั้นขึ้นมาด้วยมือที่ยังคงสั่นเพราะความตื่นกลัว
หมับบ
เธอจับปืนกระบอกนั้นไว้ให้แน่นยิ่งขึ้น พร้อมกับหันหน้ามองไปทางเป้าซ้อมยิงที่อยู่สุดมุมห้อง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าพี่สาวของเธอทำงานเกี่ยวกับอะไร ทำไมถึงได้มีของแบบนี้ไว้ในครอบครอง มีห้องลับใต้ดินแบบนี้ ก่อนที่เธอจะหันมองไปทางหญิงสาวที่อยู่ด้วยกัน
ชั้นจะต้องรู้ความจริงเรื่องนี้ให้ได้
รวมไปถึง
.
.
.
พวกที่กำลังไล่ตามเราอยู่ด้วย
ยูระตัดสินใจลุกขึ้นยืนอีกครั้ง มือที่เคยสั่นเพราะความหวาดกลัวค่อยๆ สงบลงทีละน้อย แต่ก็ใช่ว่าเธอจะสามารถสลัดเอาความกลัวออกไปได้ทั้งหมด เพียงแต่ว่า
หากเธอไม่ลงมือทำอะไร
โอกาสรอดของเธอก็คงจะไม่มี
ยูระหันกลับไปมองประตูที่ล็อคอย่างแน่นหนาทางด้านหลัง พร้อมกับคิดในใจ
หวังว่าคงไม่มีใครบุกเข้ามาในนี้ได้นะ
ก่อนที่จะหันกลับมาและจับปืนในมือให้แน่นยิ่งขึ้น และยกขึ้นมาทำการเล็งไปทางเป้าหมายที่อยู่สุดมุมห้อง ความหวาดกลัวที่เห็นชายคนนั้นถูกยิงล้มไปต่อหน้าต่อตาด้วยฝีมือของเธอฉายย้อนกลับขึ้นมาอีกครั้งจนทำให้มือไม้เริ่มสั่น และหลับตาลงไม่กล้ามองภาพที่อยู่เบื้องหน้า
ท่องเอาไว้สิยูระ อย่ากลัว
อย่ากลัว
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงจะถูกยิงและตายไปเหมือนกับชายคนนั้น
.
.
.
แบบนั้นไม่เอานะ
ก่อนที่เธอจะตัดสินใจลืมตาขึ้นมาอีกครั้งด้วยความกล้าที่มีเพียงน้อยนิด และเพราะความกลัวที่ยังไม่อยากตายจึงทำให้เธอต้องกัดฟันทนและเล็งปืนไปทางเป้าหมายเบื้องหน้า
และ
ปังงงง !!!
ปังงง !!!
เสียงที่คล้ายกับเสียงปืนดังขึ้นมาจากทางด้านหลังทำให้ยูริเหลือบไปมองที่กระจกหลัง รถสปอร์ตคันหรูที่กำลังวิ่งไล่ขึ้นมาทำให้เธอตัดสินใจเหยียบคันเร่งขึ้นไปอีกครั้ง จนความเร็วที่หน้าปัดรถพุ่งขึ้นเกือบ 100
89
90
.
.
.
110
เพียงกระพริบตาแค่หนึ่งครั้ง ความเร็วจาก 80 ก็พุ่งขึ้นสู่ 115
เอี๊ยดด เอี๊ยดดดดดดดดดด !!!!
ยูริที่ขับปาดซ้ายแซงขวาอยู่เรื่อยๆ ทำให้หัวใจของเจสสิก้าตกไปอยู่ที่ตาตุ่มด้วยความหวาดกลัว เธอนึกย้อนกลับไปถึงตอนที่ยูริและเธอเคยถูกคนร้ายไล่ในวันที่พวกเธอไปเที่ยวด้วยกัน หากแต่ความเร็วของรถในตอนนั้น เทียบไม่ได้กับรถในตอนนี้เลย
ฟ้าวววว !!!
ปิ๊นนน ปิ๊นนนนนน !!!!!!!
“จะรีบไปตายที่ไหนวะ !!!”
ชายคนที่ขับรถออกมาจากซอยที่ถูกรถของยูริตัดหน้าไปด้วยความเร็วตะโกนด่าอย่างหัวเสีย เขาหันมองไปทางซ้ายอีกครั้งก่อนที่จะเห็นรถอีกคันหนึ่งขับตัดหน้าตามไปติดๆ
“โว๊ยยยยย !!!”
เขาตะโกนด่าอีกครั้งก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถมามองตามหลังรถทั้งสองคันไป
“จะรีบไปตายกันที่ไหนก็ไปเลยไป๊ !!!!”
“จับแน่นๆ นะสิก้า
”
ยูริพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเรียบ สายตาเหลือบมองดูรถดันที่ตามหลังมา
“
”
ก่อนที่เธอจะเหยียบคันเร่งหนีรถคันนั้น ความเร็วที่เพิ่มขึ้นทำให้เจสสิก้ายิ่งรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นตามไปด้วย ยูริหักเลี้ยวตัดออกสู้ถนนใหญ่และเหยียบคันเร่งต่อทันที
เอี๊ยดดดดด !!!!!
ท้ายรถที่ปัดจนแทบจะเสียหลักทำให้ยูริต้องคอยประคองพวงมาลัยเอาไว้ตลอด เพราะความเร็วที่เข้าโค้งของเธอนั้นไม่ใช่น้อยๆ เลย หากพลาดเพียงนิดเดียวนั่นก็คงหมายถึง
ชีวิต
เอื๊อกก !
เจสสิก้ากลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่เพราะทุกครั้งที่ทำการเข้าโค้ง ไม่ต่างอะไรกับการเอาชีวิตของตัวเองไปผูกไว้กับเส้นด้ายเลย ซึ่งมันพร้อมที่จะขาดได้ทุกเมื่อ
เช่นเดียวกับการขับรถของยูริคนรักของเธอในขณะนี้ ที่พร้อมที่จะเกิดอุบัติเหตุได้ทุกเมื่อเช่นเดียวกัน
บรืนนนนนน !!!
เสียงเครื่องยนต์ที่ดังตามหลังมาทำให้เจสสิก้าหันกลับไปมองด้วยความประหลาดใจ เพราะมันไม่ใช่เสียงของรถที่วิ่งกันตามปกติเลย
มันเหมือนกับรถของยูริไม่มีผิด
ราวกับเสียงของสัตว์ร้ายที่กำลังขู่คำรามด้วยความโกรธ
ไฟหน้าที่สว่างวาบมาแต่ไกล อีกทั้งลักษณะพิเศษเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใคร ทำให้รถสปอร์ตสุดหรูอย่าง Pagini Zonda สีเงินคันนั้นดูโดดเด่นและน่าเกรงขามขึ้นมาทันที
บรืนนนนนน บรืนนนนนนนนนน !!!
ราวกับพยายามจะจี้ตูด ยูริจึงตัดสินใจหักพวงมาลัยหลบ เรื่องอะไรจะยอมให้รถเป็นรอยกันล่ะ เธอคิดในใจ
ฟ้าวววววว !!
ยังคงไม่ไร้ความพยายามที่จะตีเสมอขึ้นมา Pagani คันนั้นยังคงพยายามไล่บี้ยูริอย่างสุดความสามารถ เมื่อยูริเลี้ยวและทำการดริฟท์สไลด์ผ่านโค้งไป มีหรือที่เจ้าของรถคันนี้จะทำตามไม่ได้
ครึ่กก !!
แกร๊กก !
เธอลดเกียร์ลงพร้อมกับเปลี่ยนมาเหยียบคลัชช่วยในระหว่างการดริฟท์ตีโค้ง แม้ว่า Lamborghini ที่ขับอยู่ด้านหน้าจะมีฝีมือมากถึงเพียงไหน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไล่ตามได้อยู่ดี เพราะกำลังของรถมันต่างกัน
บรืนนนนนน !!!!
เอี๊ยดดดดด เอี๊ยดดดดดดดดดด !!!!
“บัดซบ !”
ยูริสบถออกมาพร้อมกับตบเกียร์ขึ้นและเหยียบคันเร่งพุ่งต่อไปอย่างรวดเร็ว ตามมาติดๆ ด้วยหญิงสาวปริศนาที่กำลังขับรถ Super car ไล่ รอยยิ้มเย็นๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าอัดแน่นไปด้วยความแค้นที่ครั้งหนึ่งยูริได้ทำเอาไว้กับเธอ
บรืนนนนนนนน !!!
ด้วยโทสะที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจึงทำให้เธอเหยียบคันเร่งบี้รถ Lamborghini ด้านหน้าอีกครั้ง และอีกครั้ง
ยูริที่เอาแต่ระแวงกับรถทางด้านหลังจนทำให้เธอไม่ได้มองเส้นทางเบื้องหน้า
สัญญาณไฟที่เปลี่ยนจากสีเขียว เป็นสีแดงเรียบร้อยแล้ว และรถบรรทุกที่กำลังขับเคลื่อนออกมาด้วยความเร็ว ทำให้เจสสิก้าที่หันมาเห็นกรีดร้องขึ้นด้วยความตกใจ
“กรี๊ดดดดดดดด !!!!!”
ด้วยเสียงกรีดร้องของเจสสิก้าจึงทำให้ยูริหันกลับมามองทางด้านหน้า ด้วยความเร็วที่มากมายมหาศาลการจะให้เบรกอย่างกะทันหันคงเป็นไปไม่ได้ อีกทั้งยังมีรถปริศนาที่พยายามไล่บี้พวกเธออีกด้วย และใช่ว่ายูริจะไม่ตกใจ
เพราะอะไร
?
เพราะอีกเพียงไม่กี่เมตรข้างหน้า รถของพวกเธอก็จะอัดเข้ากับรถบรรทุกสินค้าด้านหน้าแล้ว
ตุบๆ
ตุบๆ
.
ตุบๆ
เสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะค่อยๆ ช้าลงจนเหมือนกับเวลานั้นได้เคลื่อนช้าลง
ตุบๆ
เจสสิก้าที่กลัวจนต้องหลับตา และความหวาดเสียวขนาดนั้นไม่แปลกเลยที่จะทำให้ฉี่ราด แม้ว่าเธอจะเก่งกาจ แต่เธอก็ยังคงเป็นมนุษย์ และใช่ว่ามนุษย์ทุกคนจะไม่มีความกลัว
ทุกคนต่างก็กลัวเหมือนกัน
โดยเฉพาะ
.
.
ความกลัวที่เรียกว่า
‘ตาย’
-------------------------------------
เอี๊ยดดดดดดด !!!!!
ยูริตัดสินใจหักพวงมาลัยรถและดึงเบรกมือช่วยในการดริฟท์อีกครั้ง จะว่าเพราะความโชคดีบวกกับดวง หรือว่าเพราะฝีมือของเธอกันแน่นะ ที่ทำให้รถของเธอสามารถลอดผ่านช่องว่างระหว่างใต้ท้องรถบริเวณตู้คอนเทนเนอร์ออกมาได้อย่างพอดิบพอดี
ภาพที่เห็นในสายตาของทั้งยูริและเจสสิก้า มีแต่เพียงล้อของรถคันดังกล่าวที่อยู่ด้านหน้าเท่านั้น
เอี๊ยดดดดดดด !!!!!
รถบรรทุกคันนั้นเหยียบเบรกอย่างกะทันหันจนล้อตาย ท้ายรถเริ่มเหวี่ยงสะบัดจนพลิกคว่ำและไหลขูดกับพื้นเป็นทางยาว ตามมาติดๆ ด้วยเสียงของรถยนต์ที่วิ่งตามมาด้วยความเร็วและชนเข้าอย่างแรง
โครมมมม !!!
เอี๊ยดดดดดด !!!!
แม้พยายามจะเบรก แต่มันก็ไม่ทันเสียแล้ว รถที่ตามมาด้วยความเร็วพอกันชนเข้ากับท้ายรถคันแรกจนบี้แทบจะเละเป็นกระป๋องโค๊กถูกเหยียบ แรงปะทะทำให้รถที่ตามมาพุ่งข้ามไปด้วยความเร็วและชนเข้ากับรถที่กำลังพยายามเบรกอย่างสุดชีวิตที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
ตูมมมมมม !!!!
แรงเหวี่ยงของรถที่วิ่งมาด้วยความเร็วหลังจากพยายามหักพวงมาลัยเลี้ยวเต็มแรง ทำให้เกิดการพลิกคว่ำและกระเด็นข้ามรถที่ชนกันอยู่เบื้องหน้ากระแทกใส่ผู้คนที่ยืนตกใจอยู่กับสถานการณ์ดังกล่าวที่เกิดขึ้น
รอยเลือดและอวัยวะต่างๆ ที่ราวกับถูกฉีกกระเด็นกระจัดกระจายสร้างความสะอิดสะเอียนให้กับผู้คนรอบข้าง
ตามมาติดๆ ด้วยแรงระเบิดอันมหาศาลที่แทบจะพัดเอาเศษเหล็ก เศษกระจกที่แตกละเอียดให้ปลิวกระเด็น
ตูมมมมมมมมม !!!!!!
ฟิ้วววว !!
แผงกระจกที่ถูกแรงระเบิดอัดจนปลิวกระเด็น ถึงแม้มันจะไม่มีความคม แต่ด้วยแรงระเบิดบวกความเร็วก็ทำให้มันสามารถตัดครึ่งตัวของชายผู้โชคร้ายคนหนึ่งได้
แรงอัดที่ทำให้ส่วนตัวครึ่งบนกระเด็นไปกระแทกกับหญิงสาวอีกคนหนึ่ง ก็แทบจะทำให้เธอเป็นบ้าไปเลยทีเดียว
น้ำมันที่ไหลทะลักออกมาจนนองพื้นทำให้มอเตอร์ไซด์โชคร้ายคนหนึ่ง และเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุครั้งที่เลวร้ายที่สุดในกลางกรุงโซล เมื่อรถคันนั้นเหยียบน้ำมันและเสียหลักลื่นไถลปกระแทกเข้ากับแท่งเหล็กที่โผล่ยื่นออกมา
กึงงงง !!!
ส่วนหัวที่ถูกเหล็กนั้นแทงจนทะลุหมวกกันน็อค แล้วรถที่ตามมาด้วยความเร็วจะอัดเข้าจนร่างนั้นเละไม่มีชิ้นดี
เปรี๊ยะ
.
.
.
พรึ่บบบบบ !!!
เปลวไฟที่ลุกท่วมจนย่างผู้คนที่อยู่รอบๆ นั้นให้ตายทั้งเป็นอย่างทรมาน เสียงระบิดยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คร่าชีวิตของผู้บริสุทธิ์ไปไม่ต่ำกว่า 14 ราย
ถือเป็นอุบัติเหตุที่เลวร้ายที่สุดเลยก็ว่าได้
เพี๊ยะ !!!
เจสสิก้าที่หันกลับมาตบเข้าที่ใบหน้าของยูริอย่างแรงด้วยความโกรธ ใบหน้าเธอดูหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ และใช่ว่าจะเพียงแค่เจสสิก้าเท่านั้นที่หวาดกลัว ยูริเองก็รู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นกัน
“เธอมันบ้าที่สุดเลย ควอนยูริ !”
สถานการณ์ที่เหมือนจะเลวร้ายลงถึงขีดสุดแล้ว กลับยังไม่ร้ายเท่ากับการที่รถสปอร์ตคันหรูอย่าง Pagani Zonda นั้นขับฝ่าเปลวเพลิงตรงเข้ามา
ถึงแม้จะถูกเกลียด แต่เธอก็ไม่อยากให้คนที่เธอรักต้องตาย
ยูริขึ้นเกียร์พร้อมกับเหยียบคันเร่งต่ออีกครั้ง เพื่อหนีให้พ้นจากรถคันที่กำลังตามล่าพวกเธอ
.
.
.
บรืนนนนนน !!!
ยูริยังคงขับรถต่อไปอย่างเงียบๆ ใบหน้าด้านชนไร้ความรู้สึกเพราะแรงตบจากเจสสิก้า สายตาที่เหลือบเห็นผ่านกระจกหลัง มันก็ไม่เลวร้ายเสียทีเดียวกับการที่เธอและเจสสิก้าปลอดภัยโดยแลกมากับการถูกตบเพียงหนึ่งครั้ง
ถึงแม้จะโกรธ
แต่เจสสิก้าก็เข้าใจถึงสถานการณ์บังคับที่เกิดขึ้น เธอหันมองไปทางยูริอีกครั้งหลังจากเงียบมานาน มือค่อยๆ เอื้อมไปสัมผัสกับแก้มที่แดงเป็นรอยฝ่ามือของเธออย่างกล้าๆ กลัวๆ
“ชั้น
ชั้นข
ขอโทษนะ”
และสัมผัสกับแก้มของยูริอย่างแผ่วเบา
“เธอไม่ผิดหรอกเจสสิก้า
ชั้นสมควรแล้วที่จะโดนแบบนั้น”
เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบราวกับไร้อารมณ์ความรู้สึก แต่เปล่าเลย
ถึงน้ำเสียงและท่าทางของยูริจะเป็นแบบนั้น เจสสิก้าก็สามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่อัดแน่นอยู่ภายในซึ่งไม่ได้แสดงออกมา
Pagani คันนั้นยังคงพยายามไล่ตามพวกเธอขึ้นมาอย่างไม่ลดละ เพราะไม่ว่าจะพยายามสลัดให้หลุดยังไง ก็ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ตรงกันข้าม... ยิ่งหนี ระยะทางก็ยิ่งใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ
เอี๊ยดดดด เอี๊ยดดดดดดด !!!
ความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ภาพวิวทิวทัศน์ที่เห็นเริ่มเบลอ
ยูริเหลือบมองที่กระจกหลังรถอีกครั้ง คู่แข่งยังคงตามล่าอย่างไม่ลดละ ยูริกลับมามองทางด้านหน้าและเลี้ยวไปอีกทางหนึ่ง ความเร็วรถที่ลดลงอย่างรวดเร็วทำให้เจสสิก้าเริ่มสงสัย เธอหันมองยูริอย่างไม่เข้าใจและพบว่า เธอเริ่มปล่อยขาจากคันเร่งแล้ว
104
.
100
.
.
98
จนกระทั่ง Pagani คันนั้นสามารถขับขึ้นมาตีคู่กับเธอได้สำเร็จ
กระจกรถที่ถูกเลื่อนลงมาอย่างช้าๆ กำลังจะทำให้พวกเธอได้เห็นกับคนที่จ้องจะเอาชีวิต และภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าก็ทำให้ทั้งคู่รู้สึกตกใจไม่น้อย เพราะคนที่คิดว่าน่าจะตายไปแล้วกลับยังมีชีวิตอยู่
และคนๆ นั้นก็ไม่ใช่ใครนอกเสียจาก... มาร์เชล
สายตาที่จดจ้องกลับมายังพวกเธอยังคงแข็งกร้าวไม่เปลี่ยน
มาร์เชลกดเลื่อนกระจกกลับขึ้นดังเดิมพร้อมกับเหยียบคันเร่งขึ้นอีกครั้ง
บรืนนนนน !!!!
ทำไม
ยัยนั่นถึงยังอยู่ล่ะ ?
ยูริคิดในใจ ไม่ต่างอะไรกับเจสสิก้า
เพราะเธอจำได้ติดตาว่าเธอเป็นคนยิงมาร์เชลด้วยมือของเธอเอง แล้วทำไมยัยนั่นถึงยังอยู่ล่ะ
?
ยูริตัดสินใจเหยียบคันเร่งขึ้นอีกครั้งเพื่อพยายามสลัดให้หลุดจากการตามล่าของมาร์เชล ความเร็วของรถนั้นเพิ่มกลับมาอยู่ที่หลักร้อยอีกครั้ง เสียงเครื่องยนต์ที่ดังราวกับกำลังขู่คำรามเป็นที่ดึงดูดสายตาของใครต่อใคร ต่างคนก็ต่างจับจ้องไปยังรถสปอร์ตสุดหรูสองคันที่กำลังขับไล่ล่ากันอย่างเอาเป็นเอาตาย
เอี๊ยดดดดด !!!
เอี๊ยดดดดดดด !!!!!
ทั้งยูริและมาร์เชลต่างก็สามารถควบคุมรถของพวกเธอได้อย่างดีเยี่ยม โดยผลัดกันแซงซ้ายปาดขวาอยู่แทบไม่ทิ้งช่วง รวมไปถึงการที่ข้ามไปวิ่งบนถนนอีกเลนหนึ่งด้วย
ปิ๊นนนนนๆๆๆๆๆ !!!!!
เสียงแตรรถยังคงดังไปตลอดเส้นทาง ยูริหักพวงมาลัยหลบรถที่วิ่งสวนกลับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะหักเลี้ยวปาดกลับเข้าไปวิ่งในเลนของตน ตามมาติดๆ ด้วยมาร์เชลที่อาศัยไหล่ทางวิ่งมาเรื่อยๆ จนพากันวิ่งเข้าสู่อุโมงค์ลอดเขา ด้วยความมืดที่ปกคลุมอยู่ในบริเวณนั้น และด้วยแสงไฟที่ค่อนข้างน้อย ทำให้การขับขี่ยานพาหนะในสถานที่แบบนี้ช่างเป็นไปอย่างยากลำบากเหลือเกิน
แว่บบบ !!
แสงไฟจากรถของมาร์เชลที่สว่างวาบขึ้นทำให้ยูริยิ่งต้องเร่งความเร็วตามขึ้นไปด้วย น่าแปลกที่ในอุโมงค์แห่งนี้กลับมีรถวิ่งอยู่น้อยเหลือเกิน แต่มันก็ดีแล้วสำหรับพวกเธอ เพราะว่า
พวกเธอจะได้เหยียบให้มันเร็วขึ้นไปอีกยังไงล่ะ
112
.
115
.
.
120
บรืนนนนน !!!
แสงสว่างที่อยู่เบื้องหน้า คือทางออกจากอุโมงค์ มาร์เชลที่พยายามขับไล่มาเรื่อยๆ ในที่สุดก็สามารถตีคู่ได้สำเร็จ และเป็นจังหวะเดียวกับที่พวกเธอพ้นออกมาจากอุโมงค์พอดี
“ยูริอา !!!!”
เจสสิก้าที่ตะโกนขึ้นด้วยความตกใจทำให้ยูริหักพวงมาลัยหลบสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น