[Fic SNSD] : Love Generation : My Love My Princess (Yuri)

ลำดับตอนที่ #3 : + + Official Trailer 2 : Sooyoung + + [30/04/2011]

“องค์หญิงเพคะ... ได้เวลาเสด็จไปโรงเรียนแล้วเพคะ”

นางในวังคนหนึ่งกล่าวขึ้น

“ใครสั่งให้เจ้าเรียกเราว่าองค์หญิง ?” น้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความโกรธของซูยองดังขึ้น แม้ว่าร่างกายจะยังคงนอนนิ่งมิได้ขยับ แม้ว่าเปลือกตาจะยังคงปิดสนิท แต่เพียงแค่นั้นก็ทำให้สาวใช้คนนี้กลัวไม่น้อย

“ข... ขออภัยเพคะ !!”

ก่อนที่ซูยองจะลืมตาและดันตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนของตน สายตาจับจ้องไปยังหญิงสาวคนนั้น

“อย่าเรียกเราว่าองค์หญิงอีก จำเอาไว้...”

“พ... เพคะ องค์ชายซูยอง หม่อมชั้นลืมตัวไปเลยเผลอเรียกเพคะ ยกโทษให้หม่อมชั้นด้วย”

“เอาเถอะ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่จำเอาไว้... ทีหลังอย่าลืมอีก”

“เพคะ !!”

ก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะย่อตัวลงทำความเคารพและค่อยๆ ถอยหลังก้าวออกไปจากห้องปล่อยให้ซูยองนั่งอยู่ตามลำพัง เธอถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียง

ถามว่า... ทำไมถึงต้องเป็นองค์ชายน่ะเหรอ ?

ก็เพราะ… ราชวงศ์ ‘ชเว’ ของเราเหลือชั้นเป็นผู้สืบสายเลือดคนสุดท้าย หลังจากที่พี่ชายของชั้นประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป เสด็จพ่อที่เคยคาดหวังจะให้พี่ชายขึ้นครองราชย์ก็แทบจะไม่เป็นอันทำอะไรเลย เพราะชั้น… ไม่ได้เหมือนกับพี่ ที่ดีและเก่งไปเสียทุกเรื่อง

ทันทีที่พี่ตายไป เสด็จพ่อก็ทรงคาดหวังกับชั้นมากขึ้น ท่านอยากให้ราชวงศ์ของเราต้องสืบต่อไปแต่เพราะชั้นไม่อยากจะต้องแต่งงานกับใคร…

เพราะองค์หญิงไม่สามารถจะขึ้นครองราชย์เพียงลำพังได้… องค์หญิง จะต้องคู่กับ ‘องค์ชาย’

และเพราะชั้นไม่อยากจะต้องแต่งงานกับคนอื่น… ผลสุดท้าย ชั้นก็เลยต้องมาเป็นองค์ชายเสียเองนี่ยังไงล่ะ

 

 

รถคันหรูสีดำยังคงขับมาตามเส้นทางเรื่อยๆ สายตาจ้องมองไปยังวิวรอบๆ ตัว กระทั่งสายตาเหลือบไปพบกับหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งกำลังวิ่งไปโรงเรียนด้วยท่าทางสบายๆ ทั้งๆ ที่มันกำลังจะสายเนี่ยน่ะเหรอ ?

ฉันมองตามหญิงสาวคนนั้นไปเรื่อยๆ กระทั่งเธอเลี้ยว (หน้าเกือบทิ่มเพราะโรลเลอร์เบลดของเธอ) หายไปจากสายตา ฉันจึงได้เริ่มหยิบเอาเครื่องเล่น MP4 ออกมาและเสียบเข้ากับหูของตัวเองฟังเพลงไปเรื่อยๆ

.

.

.

รถคันหรูจอดเทียบที่หน้าประตูโรงเรียนสักพัก ก่อนที่จะมีเหล่าคนติดตามออกมาเปิดประตูให้

“เย็นนี้มารับเวลาเดิมล่ะ… อย่ามาช้า เพราะชั้นไม่ชอบคนที่ไม่รักษาเวลาเป็นที่สุด”

น้ำเสียงยังคงราบเรียบไม่เปลี่ยนแปลง

“ขอรับ”

คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ ออกมาจากปาก ก่อนที่ซูยองจะยกสายเป้ของตนขึ้นพาดบ่า และก้าวเดินเข้าโรงเรียนมาอย่างสบายๆ สายตาของหญิงสาวหลายต่อหลายคนจับจองมาทางเธอเป็นทางเดียว เพราะจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้ว ไม่มีใครรู้เลยว่าความจริงแล้ว เธอเป็นผู้หญิง... ไม่ใช่ผู้ชาย

“อรุณสวัสดิ์เพคะองค์ชาย ^^”

หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวทักขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มๆ ก่อนที่จะตามมาด้วยอีกหลายต่อหลายคน

เพราะอะไรงั้นรึ ? ก็เพราะ… เธอค่อนข้างจะป๊อปปูล่าน่ะสิ โดยเฉพาะกับสาวๆ พวกนี้ จนแม้แต่บางครั้งเธอเองจะยังรู้สึกรำคาญเสียเลย

“อรุณสวัสดิ์เพคะ (^_^)”

“อ่าฮะ…” เธอตอบกลับเรียบๆ แต่แค่นั้นก็แทบจะทำให้หญิงสาวคนนั้นแทบจะเป็นลมอยู่แล้ว

“…แล้วนะ อีซุนคยู จะมีสักวันไหมที่เธอมาเช้าน่ะหา ?”

เสียงของอาจารย์ท่านหนึ่งดังขึ้น ซึ่งมันก็ไม่ได้ไกลมากเพราะงั้นเธอเลยได้ยินเข้าพอดี

“ขอโทษจริงๆ ค่ะอาจารย์ ซอนี่ก็เร่งแล้วนะคะ… แต่เมื่อคืนซอนี่ต้องช่วยงานแม่ด้วย ก็เลยอยู่ดึกเมื่อเช้าเลยนอนตื่นสายไปหน่อยอะค่ะ… ซอนี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะคะ… (T^T)”

หญิงสาวคนนั้นตอบกลับ ซูยองหันไปมองและก็พบกับหญิงสาวคนที่เธอเจอระหว่างทางมาโรงเรียน จะว่าน่ารักก็น่ารักอยู่นะ… แต่ไอท่าทางอ้อนมืออ้อนเท้าแบบนั้นมันอะไรกันน่ะ… แล้วอาจารย์นั่นก็อีกคน ยอมปล่อยให้เข้ามาง่ายๆ อย่างนี้เลยน่ะเหรอ… เหอะๆ (-_-)

ซูยองเดินต่อมาเรื่อยๆ กว่าจะแหวกเหล่าผู้หญิงที่รายล้อมตัวเองอยู่มาได้ ก็ใช้เวลาไปนานพอสมควร เธอหันเลี้ยวมาอีกทางหนึ่งมุ่งหน้าจะไปเข้าเรียนยังอาคารของตน

พลั่คคคคค !!!

เพราะมันกะทันหัน จึงได้ชนเข้ากับหญิงสาวอีกคนหนึ่งเข้าโดยไม่ได้ตังใจ จนพากันหงายไปทั้งคู่

“นี่เธอ ! เดินก็หัดดูทางซะมั่งนะ !”

พูดไปอารมณ์เสียนิดๆ เพราะว่าก่อนจะล้ม โรลเลอร์เบลดสีชมพูของผู้หญิงคนนี้ก็มาเหยียบขาของเธอเข้าซะแล้ว ซูยองค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมกับปัดฝุ่นออกจากตัว

 “นายนั่นแหล่ะที่ต้องดู !!!”

ไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ ยัยนี่ก็เดินหายไปซะแล้ว อะไรของยัยนั่นเนี่ย ขอโทษสักคำก็ไม่มี !!

อีซุนคยูใช่มั๊ย… รับรองว่าเธอได้เห็นดีแน่ๆ

 

 

“ยังไงก็ยังทำใจใช้ห้องน้ำผู้ชายไม่ได้อยู่ดีล่ะนะ…”

ห้องน้ำบ้าอะไรกลิ่นแรงชะมัด กลิ่นบุหรี่ก็หึ่งอีก… นี่ถ้าไม่ติดว่าแพ้กลิ่นบุหรี่กับทนสภาพห้องน้ำไม่ได้นี่ชั้นไม่มาขอเข้าห้องน้ำอาจารย์แบบนี้หรอก ให้ตายเถอะ !

ซูยองเดินเข้ามาด้านในและเลือกห้องที่อยู่ในสุด ก่อนที่จะปิดประตูลง และลองเช็คสภาพของชักโครกโดยการกดก่อนหนึ่งครั้ง… แต่ทำไมน้ำมันไม่ไหลล่ะเนี่ย !!?

เธอเปิดประตูออกมาเข้าอีกห้องหนึ่งที่อยู่ติดกัน ซึ่งเป็นห้องสุดท้ายที่เหลืออยู่พอดี

กึกๆ

“…”

ไม่มีแม้แต่น้ำไหลออกมาสักหยด เสียงก็ยังไม่มีให้ได้ยิน นี่มันอะไรกันเนี่ย หรือว่าไม่มีเงินไปจ่ายค่าน้ำ ถึงได้มาโดนตัดเอาเวลาสำคัญๆ แบบนี้ จะเข้าห้องน้ำชาย ก็ยังไงๆ อยู่ เพราะนอกจากเธอจะปวดท้อง (มากๆ) แล้ว มันยังอยู่ไกลอีกด้วย

อีกทางหนึ่งที่เหลือก็คง…

“ห้องน้ำหญิงที่อยู่ข้างๆ นี่ล่ะนะ…”

เมื่อตัดสินใจได้ดังนั้น เธอจึงเดินเข้ามาและเข้าไปยังห้องในสุดทันที ยังดีที่ว่าน้ำมันไหล แล้วทำไมเมื่อกี้น้ำมันถึงได้ไม่ไหลล่ะ ? หรือว่ามันเสีย ? ช่างเหอะขอแค่ทำธุระของเราเสร็จก็พอ (-_-)

แกร๊กก…

เสียงเหมือนกับมีคนเปิดประตูเข้ามา

และตามมาด้วยเสียงบ่นทันที

“ว้อยยยยยย !!! มันบ้าอะไรเนี่ย วันนี้สอบ… ลืมอ่านหนังสือซะสนิทเลย !!”

รู้สึกเสียงมันจะคุ้นๆ แฮะ… เหมือนกับยัยนั่นไม่มีผิด

เธอจึงตัดสินใจเปิดประตูออกมาและก็เป็นอย่างที่คิด เมื่อคนที่กำลังบ่นอยู่คือผู้หญิงคนนั้นจริงๆ แต่จากสีหน้าและท่าทาง ดูเธอจะตกใจไม่น้อยที่อยู่ๆ ต้องมาพบกับซูยองในห้องน้ำหญิงแบบนี้ เหมือนกับจะเห็นรอยยิ้มนิดๆ บนใบหน้าของยัยนั่น ก่อนที่เธอจะหันหลังและพร้อมจะกาวขาออกไป

หมั่บบบ !!

“ถ้าเธอเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร… ชั้นเอาเธอตายแน่ยัยเตี้ย !”

“ทำไมชั้นจะเอาไปฟ้องอาจารย์ไม่ได้ ในเมื่อนายเข้ามาในห้องน้ำผู้หญิงแบบนี้ !!”

เธอแย้งกลับมา

“เพราะชั้นมีเหตุจำเป็นน่ะสิ !!”

ใช่ เพราะชั้นมีเหตุจำเป็นจริงๆ ถ้าหองน้ำอาจารย์ไม่เสีย ชันคงไม่ต้องมาเข้าห้องน้ำหญิงแบบนี้หรอก

“เหตุจำเป็นอะไรของนาย ?”

ยังคงเถียงไม่เลิกจนซูยองเริ่มรำคาญ

“เข้ามาแอบถ่ายพวกผู้หญิงแบบนี้อ… อุ๊บบบบ !!!”

แล้วนี่ชั้นนึกบ้าอะไรไปจูบกับยัยเตี้ยนี่เนี่ย !!!

 

 

นี่ชั้นนึกบ้าอะไรทำไมต้องมางานวันเกิดของแฟนเพื่อนด้วยเนี่ย เฮ้อ !

“เป็นไงบ้างครับองค์ชาย ^^ ?”

โฮชินเพื่อนชายคนสนิททักขึ้นพร้อมกับถือแก้วเหล้าในมือส่งมาให้กับซูยอง เธอรับมันมาถือไว้และดื่มเข้าไปอึกหนึ่ง ก่อนที่จะตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเดิมๆ

“ก็ไม่เลว… แล้วแฟนล่ะ ?”

“ตอนนี้เค้ากำลังมันส์กันอยู่ข้างในน่ะ พอดีอยากพักก็เลยออกมาข้างนอกแล้วก็เจอกับองค์ชายนี่แหล่ะ ^^”

“อ่าฮะ…”

เธอตอบกลับและดื่มเข้าไปอีกอึกหนึ่ง เธอหันกลับและเอาหลังพิงกับขอบระเบียงเอาไว้ สายตามองไปยังสระน้ำที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไรก่อนที่จะถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

“ดีนะ… Secret เนี่ย มีบรรยากาศเงียบๆ สงบๆ ให้ได้พัก พี่ของแฟนนายก็เข้าใจทำนะ”

เธอพูดออกมาเบาๆ โฮชินได้แต่ยิ้มกลับมาเท่านั้น

.

.

.

“นั่นสิครับ… สร้างออกมาได้ดีจริงๆ”

 

ปาร์ตี้ย่อมมีวันเลิกรา เพราะต่างคนต่างก็อยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้กันหมดแล้ว เรียกว่าหมดสภาพไปเลยก็ได้ล่ะนะ

(-_-) เฮ้อ ! แต่ละคน ซูยองถอนหายใจออกมาอีกครั้ง จะไปว่าเขาก็ไม่ได้ เพราะเธอเองก็รู้สึกมึนไม่แพ้กัน แต่อย่างน้อยเธอก็ยังประคองสติเอาไว้อยู่

แต่สภาพแบบนี้ เวลาแบบนี้… จะโทรให้คนขับรถมารับกลับ ก็ยังไงอยู่ เพราะนี่มันก็ปาเขาไปตี 2 กว่าแล้วด้วย และอีกอย่าง เพราะว่าเธอบอกกับทางแม่นมเอาไว้เองว่าวันนี้อาจจะไม่กลับ แล้วนี่จะเอายังไงดีล่ะทีนี้… ?

“คืนนี้นอนค้างที่นี่ก็ได้นะเพคะองค์ชาย ^^”

ยูอี้แฟนสาวของโฮชินเดินเข้ามาพูดเบาๆ และยิ้มให้บางๆ

“ชั้นสองมีห้องพักส่วนตัวอยู่น่ะค่ะถ้าไม่รังเกียจจะขึ้นไปพักที่ห้องนั้นก็ได้ ^^”

“แล้วเธอล่ะ ?”

“เดี๋ยวจะขึ้นไปนอนอีกห้องนึงน่ะค่ะ ^^”

“ถ้างั้นก็รบกวนด้วยแล้วกัน…”

“เพคะ (^_^)”

 

 

รุ่งเช้าอันสดใสของวันเสาร์ซึ่งเหมาะแก่การนอนให้เต็มอิ่ม แสงแดดถูกม่านบังเอาไว้จึงไม่เป็นอุปสรรคแก่การนอนต่อ ซูยองพลิกตัวกลับมายังอีกฝั่งพร้อมกับขยับเอาผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวเอาไว้

แต่ทำไมเหมือนกับมันจะร้อนแปลกๆ แถมเหมือนกับไอหมอนข้างที่วางเอาไว้มันจะสั่นๆ ด้วย

แต่นั่นก็ไม่เท่ากับการที่รู้สึกว่า ไอหมอนข้างอันนั้นมันจะขยับได้ ซ้ำร้ายมันยังมากอดเธอเอาไว้จนแน่นอีก ยิ่งแน่นเท่าไร เธอก็ยิ่งพยายามจะหนีออกมามากขึ้นเท่านั้น กระทั่งเธอทนไม่ไหวจนต้องลืมตาขึ้นมา แต่อีกฝ่ายกลับรู้สึกตัวขึ้นมาก่อน…

และ

.

.

.

“กะ… กะ… กรี๊ดดดดดดดดดด !!!!!!!!”

“ฮ… เฮ้ยยยยยย !!!!!!!!!”

 

 

เร็วๆ นี้… ใน Love Generation : My Love MY Princess (xx/xx/2011)