ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 5 : A courage - ความกล้า
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาและกระทบเข้ากับเปลือกตาของยูริ ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัวและค่อยๆ ลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ ก่อนจะเหลือบมาเห็นเพื่อนสาวยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างตัว เธอค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงโดยที่พยพยามไม่ให้เพื่อนสาวรู้สึกตัว
ป่านนี้เจสสิก้าจะเป็นยังไงมั่งนะ...
ยูริคิดในใจ ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เดินไปเปิดประตูอย่างเงียบๆ และปิดมันอย่างเบาๆ เธอเดินฮัมเพลงไปอย่างสบายใจก่อนที่จะมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของเจสสิก้า คนรักของเธอ
ประตูห้องถูกเปิดเข้าไปอย่างช้าๆ ภาพตรงหน้าที่เห็นทำให้เธอถึงกับช็อค ในเมื่อเจสสิก้าและทิฟฟานี่นั้นนอนกอดกัน เจสสิก้าที่รู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมาเห็นยูริเข้าก็ต้องตกใจสุดขีด ก่อนที่ยูริจะหันหลังและเดินออกจากห้องไป
“ดะ... เดี๋ยวก่อน !!”
เจสสิก้าตะโกนเรียกยูริ พร้อมกับวิ่งตามเธอออกไป
“ยูริ !! มันไม่ใช่อย่างที่เธอคืดนะ” เจสสิก้าวิ่งตามคนรักของเธอมาเรื่อยๆ ก่อนที่ยูริจะหยุดวิ่งและหันกลับมาหาเธอ
“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดจริงๆ นะ... เธอน่ะเข้าใจผิดแล้ว” ก่อนที่เธอจะพูดอธิบายต่อ
“เมื่อคืน... ยัยทิฟมันร้องไห้มา แล้วขอฉันนอนด้วย เพราะมันมีปัญหากับแทยอน...”
“...”
“มันให้ชั้นนอนเป็นเพื่อนมันเฉยๆ”
“ชั้นก็นึกว่าเธอไม่รักกันแล้วซะอีก...” ยูริพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าอ้อน ก่อนที่จะตรงเข้าไปกอดเจสสิก้า
“ฉันคิดถึงเธอมาทั้งคืนเลยรู้ไหม ?”
“จริงเหรอ ?” ยูริถามขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจราวกับเด็กๆ
“จริงสิ ^^”
เจสสิก้าตอบกลับมาพร้อมกับมองหน้านรักของเธอและยิ้มออกมา ก่อนที่ยูริจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้ามาหาสาวร่างบางตรงหน้า เจสสิก้าค่อยๆ หลับมาลงและยื่นใบหน้าของเธอเข้าไปรับรสจูบจากคนักที่เธอโหยหามาทั้งคืน ก่อนที่ยูริจะค่อยๆ ถอนริมฝีปากของเธอออก พร้อมกับพูดขึ้น
“ฉันรักเธอนะ... เจสสิก้า”
“โอ้โฮ ! มาสวีทกันแต่เช้าเลยนะ -..-”
O_O!!
O.O!!
ซันนี่และฮโยฮยอนเดินลงมาจากบันไดและเห็นยูริกำลังบอกรักเจสสิก้าเข้าทันที
“หูย... ดูดปากกันจ๊วบๆ เลย” ซันนี่พูดแซวขึ้นอีกครั้ง
“ถ้าช่วงบ่ายๆ มีข่าวว่าพบศพสาวนักศึกษาตายคาห้องน้ำจะเป็นยังไงนะ...”
“อุ่ย... = = ใจเยงก่อนน่า เค้าแค่พูดแซวเล่ยเฉยๆ เองนะ อย่าเครียดสิ >_<”
“เอาน่าที่รัก ใจเย็นก่อนนะคะ ^_^”
“ชิ ! รอดตัวไปนะแก”
“อาไรแว๊ ทียูริมันเรียกแกที่รักๆ กะชั้นแค่แซวแกเล่นแค่นิสนุง ทำไมแกถึงกะจะฆ่ากันเลยฟะ โหย ! งี้น้อยใจนะเนี่ย T_T” ซันนี่พูดพร้อมกับโผเข้ากอดโฮยฮยอนที่ยืนอยู่ข้างๆ
“เจ้าหญิงไม่ยุติธรรม TT^TT”
“หรือว่าแกอยากจะโดนจริงๆ ?” เจสสิก้าพูดขึ้นอีกครั้ง ซันนี่ถึงกับสะอึกทันที ก่อนที่เธอจะเลิกแอ๊บและพูดด้วยน้ำเสียงปกติ
“สรุปเธอสองคน... คบกันอยู่เหรอ ?”
ยูริยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่เธอจะสวมกอดเจสสิก้าจากทางด้านหลังอย่างอ่อนโยน ทำเอาเจสสิก้าสะดุ้งและหน้าแดงขึ้นมาทันที
“เล่นไรเนี่ยยูริ !” เธอพูดพร้อมกับตีเข้าที่ฝ่ามือของคนรักหนึ่งทีเบาๆ ด้วยความเขินอาย
O_O!!
“สวีทกันน่าดูเลยนะ” ฮโยฮยอนพูดขึ้น พร้อมกับหันมาทางซันนี่
“เรามาสวีทกันอย่างนี้บ้างไหม ? ฮะๆๆ”
“ตลกละฮยอน...”
“ชั้นก็แค่พูดเล่นน่า ใครมันจะไปบ้าทำจริงๆ ล่ะ”
“ปล่อยชั้นนะยูริ !”
“ไม่เอาอ่ะ ก็เค้าอยากกอดเธอมาทั้งคืนเลยนี่ >_<” ยูริพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน และยังคงกอดแฟนสาวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
“เอาน่าเจส ^^” ฮโยฮยอนพูด ก่อนที่เจสสิก้าจะถอนหายใจออกมาหนึ่งที และยอมแพ้กับลูกตื้อของยูริ เธอจึงยอมยืนอยู่เฉยๆ ให้ยูริกอด ก่อนที่ยูริจะเงยหน้าขึ้นมองไปทางซันนี่
“เออใช่ ! ซันนี่ชั้นมีเรื่องอยากถามเธอหน่อยนึง” ยูริพูดขึ้น
“เรื่องอะไรเหรอ ?”
“เรื่องที่เธอกับทิฟฟานี่ไปกอดกันในสวนอ่ะ”
ซันนี่ทำท่านึกอยู่สักพักก่อนที่จะอ๋อออกมา
“ทำไมเหรอ ? ก็ยัยทิฟมันมาขอคำปรึกษากับชั้น เกี่ยวกับเพื่อนคนนึงเฉยๆ” ซันนี่พูดอธิบาย
“ก็มันมาคุยกะชั้นว่า มันรู้สึกแปลกๆ เวลาที่อยู่กับเพื่อน ชั้นก็ไท่รู้หรอกนะว่าใคร แต่มันก็บอกมาว่า มันรู้สึกหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แถมมันยังบอกด้วยนะ ว่ารู้สึกไม่ชอบใจ หงุดหงิดเอามากๆ เลย ตอนที่เห็นเพื่อนไปกอดกับเพื่อนของเพื่อนอีกที...”
ทั้งยูริและเจสสิก้าต่างก็มองหน้ากันและอมยิ้ม
“ชั้นก็เลยบอกมันไปว่า แกคงจะรักเพื่อนคนนั้นน่ะสิ ก็แค่นั้นอ่ะ แล้วชั้นก็หยิกแก้มมันเล่นทีนึง แล้วก็ไปกอดด้วยอีกที... ทำไมเหรอ ?”
“เหมือนกับที่มันมาร้องห่มร้องไห้กับชั้นเมื่อคืนเลย...” เจสสิก้าพูดขึ้นบ้าง
“มันไปร้องไห้กับเธอเลยเหรอ ?”
“อือสิ... ชั้นก็เลยช่วยปลอบมันอ่ะ ตอนแรกมันก็ยังสับสนอยู่นะ ว่ามันรู้สึกยังไงกันแน่... ตาสุดท้ายชั้นก็ช่วยให้มันเข้าใจตัวเองมากขึ้น”
“งี้มันก็รู้สึกตรงกันน่ะสิ”
“เอ่อ... ไม่อยากจะขัดหรอกนะ... แต่เธอพูดถึงเรื่องอะไรกันอ่ะ ไม่รุเรื่อง T__T”
“ไม่รู้ไปน่ะดีแล้ว...” เจสสิก้าตอบกลับไป
“โฮๆๆ ฮยอน เจ้าหญิงใจร้ายอีกแล้ว T_T”
“ซันนี่ ^_^” เจสสิก้าเรียกชื่อเพื่อนสาวพร้อมกับยิ้มให้
“จ๋า ?”
“เธอคงอยากจะตายจริงๆ งั้นสินะ”
“ไม่ล่ะ... เค้าเกรงใจละ -..-” ซันนี่พูดขึ้นก่อนที่ทั้งฮโยฮยอนและเจสสิก้าจะหัวเราะชอบใจ
“งั้นพวกชั้นไปหาไรกินก่อนนะ ^_^”
“อือ...” เจสสิก้าตอบกลับไปพร้อมกับโบกมือลา ก่อนที่เธอจะหันไปมองแฟนสาวที่ยังคงกอดเธออยู่ไม่ยอมปล่อย
“ปล่อยชั้นได้แล้วมั๊ง...”
“งั้นจับมือแทนแล้วกันนะ ^^”
“อือ...”
ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินจูงมือเดินกลับมายังห้องพักของเจสสิก้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเปิดประตูและเดินเข้าไปด้านใน ทิฟฟานี่ยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงนอนของเจสสิก้า ยูริจึงจูงมือคนรักมานั่งลงที่เตียงของเธอแทน ทั้งคู่จ้องหน้ากันสักพัก ก่อนที่ยูริจะเป็นฝ่ายเริ่ม เธอค่อยๆ ยืนใบหน้าเข้าไปหาเจสสิก้าอย่างช้าๆ
“บะ... บ้าน่ายูริ !! ยัยทิฟมันก็อยู่ด้วยนะ !!”
“แต่ก็ไม่ได้ตื่นมาเห็นเรานี่...” ยูริยังคงเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เจสสิก้าที่ถอยหลบก็ถอยไปติดกับผนังด้านหลังจนเธอไม่สามารถหลบหลีกใบหน้าของคนรักที่เลื่อนเข้ามาหาได้ ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกันอีกครั้งอย่างนุ่มนวล
“อืม...” ทิฟฟานี่ที่นอนอยู่เตียงข้างๆ เริ่มรู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมามองทางยูริและเจสสิก้า ในขณะที่ยูริและเจสสิก้าตกใจตัวแข็ง
“เอ่อ... ชั้นตื่นขึ้นมาผิดจังหวะรึเปล่านี่ - -a” ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับเกาหัวตัวเอง ยูริและเจสสิก้าต่างก็ถอนจูบออกจากกันทันที ทิฟฟานี่มองดูทั้งคู่สักพัก พร้อมกับเอามือมาสัมผัสที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ พร้อมกับนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
“ผิดสิ... ผิดมากๆ เลยด้วย T^T” ยูริพูดพร้อมกับทำปากเบะ ก่อนที่จะเปลี่ยนไปกอดเจสสิก้าแทน
“จริงสิ ! ทิฟๆ ชั้นมีเรื่องจะคุยกับเธอเรื่องนึง... เอาแบบเปิดอกเลยนะ... เรื่องของเธอกับแทยอน เธอรู้สึกยังไงกับแทยอนกันแน่ ?” ยูริถามขึ้น สีหน้าของทิฟฟานี่ดูเศร้าสลดลงทันทีเมื่อนึกถึงแทยอน และคำพูดที่แทยอนเป็นคนพูดออกมาเองจากปากของเธอ ว่าเธอจะไม่สนใจตนอีกแล้ว
เธอกลืนน้ำลายอึกหนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้น
“ชั้นรู้สึกยังไงกับแทยอนงั้นเหรอ... ตอนแรก ชั้นก็ไม่เข้าใจตัวเองหรอกนะ ว่าความรู้สึกลึกๆ ที่มันเกิดขึ้น มันคืออะไรกันแน่... ทำไมตอนที่เห็นเธอไปกอดกับคนอื่น ชั้นถึงรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ รู้สึกหงุดหงิดไม่ชอบใจเอาเสียเลย... แล้วเธอรู้ไหม ตอนที่แทยอนเปลี่ยนไป ชั้นกลับรู้สึกแปลกๆ เหมือนอยู่ๆ ชั้นกลายเป็นคนแปลกหน้า แล้วก็ตอนที่ชั้นกลับมาจากเมียงดง ที่ชั้นทักเธอกับแทยอน เธอเองก็เห็นใช่ไหมยูริ... แทยอนทำเหมือนกับไม่เห็นชั้นอยู่ในสายตาเลย... ฮึก...”
ยูริและเจสสิก้าต่างก็ได้แต่นั่งฟังอยู่เงียบๆ โดยที่ทิฟฟานี่ยังคงพูดต่อ
“ยิ่งตอนที่ชั้นได้ยินแทยอนพูดจากปากของเธอเองอีก... ตอนที่เธอถามว่าจเอายังไงกับชั้นต่อ แทยอนก็บอกจะไม่ยุ่งกับชั้นแล้ว” ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับใช้มือของเธอปาดน้ำตาที่ไหลออกมา
“ตอนนั้น... ชั้นเหมือนโดนมีดทิ่มเข้ามาที่หัวใจ อย่างกับชั้นจะตายซะตรงนั้น ชั้นองก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าชั้นน่ะรักแทยอนจริงๆ จนมาถึงเมื่อคืน ตอนที่ชั้นมาหาเจสสิก้า... ตอนที่ชั้นเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ชั้นกับแทยอนก็เดินชนกันพอดี แถมเราสองคนยังจูบกันอีก นั่นน่ะจูบแรกของชั้น ชั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมหัวใจถึงเต้นแรงแบบนั้น เหมือนกับนี่แหล่ะ คือสิ่งที่ชั้นต้องการ... แล้วตอนที่ชั้นกับเจสสิก้าจูบกัน...”
O_O!!
“เธอจูบกับแฟนของชั้นงั้นเหรอ ?”
“ใจเย็นก่อนยูริ ตอนนี้ไม่ใช่อารมณ์จะมาโกรธนะ เธอฟังทิฟฟานี่อธิบายให้จบก่อน... ถ้าเธอฟังแล้วยังไม่หายโกรธ ชั้นยอมให้เธอกอดจูบชั้นทั้งวันทั้งคืนเลย” เจสสิก้าพูด ก่อนที่ทิฟฟานี่จะพูดอธิบายต่อ
“ตอนที่ชั้นกับเจสจูบกัน... ชั้นกลับไม่รู้สึกอะไรเลย มันต่างจากที่จูบกับแทยอน ทั้งๆ ที่จูบนั้น จะไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้นก็ตาม...” ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับพยายามปาดน้ำตาออก
“จนชั้นเริ่มเข้าใจถึงความรู้สึกของตัวเอง... จนชั้นเข้าใจแล้ว ว่าชั้นต้องการแทยอนจริงๆ... ได้ยินไหมยูริ ชั้นรักแทยอน ชั้นรักเธอจริงๆ... แต่เธอคงจะไม่สนใจชั้นแล้ว... ฮือๆๆ”
ทิฟฟานี่ปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง ก่อนที่ยูริจะลุกขึ้นเดินไปหาเธอ และนั่งลงข้างๆ ยูริค่อยๆ โอบกอดเพื่อนสาวให้ซบลงกับอกของเธออย่างอ่อนโยน
“เธอไม่ต้องเสียใจหรอกทิฟ... ดีแล้วล่ะ ที่เธอเข้าใจความรู้สึกของเธอเอง... ดีแล้ว ที่เธอสองคนใจตรงกัน”
ยูริพูดพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ
“เมื่อคืนเธอรู้ไหมทิฟ แทยอนบอกกับชั้นว่ายังไง... ยัยนั่นมันบอกให้ชั้นช่วยทำให้มันลืมเธอที แต่ก็นะ... สุดท้ายมันก็ลืมเธอไม่ลงอยู่ดี เพราะอย่างนั้น เธอไม่ต้องเศร้าไปหรอกนะ ^^”
ทิฟฟานี่ยังคงร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของยูริเพื่อนสาว ก่อนที่ยูริจะใช้มือของเธอลูบที่หัวของเพื่อนสาวเป็นการปลอบโยน พร้อมกับกอดเธอให้กระชับขึ้น
เวลาผ่านไปนานพอสมควรกว่าที่ทิฟฟานี่จะหยุดร้องไห้ ยูริยังคงกอดเพื่อนสาวเอาไว้แบบนั้นไม่ได้ปล่อย จนเสื้อของเธอเปียกโชกไปด้วยน้ำตาของเพื่อนสาว
“รู้สึกดีขึ้นรึยังล่ะ ?”
“ขอบคุณนะยูริ...”
“แค่นี้จิ๊บจ๊อย... แค่เธอกลับมาเป็นเหมือนปกติก็ดีแล้วล่ะ ^^”
“นั่นสิ...” เจสสิก้าพูดเสริม
“ที่เธอเห็นว่าแทยอนกอดกับเพื่อนอีกคน เธอไม่ต้องไปคิดมากหรอก แต่ก็นะ... ทั้งเธอและแทยอนต่างก็เหมือนกันเด๊ะเลย เรื่องแบบนี้ ต่างฝ่ายต่างเข้าใจผิดเพราะเห็นว่าคนที่ตัวเองรักไปกอดกับเพื่อน เฮ้อ !” ยูริพูดและถอนหายใจออกมา
“แต่ที่ชั้นยังเคืองเธอไม่หาย... ก็เรื่องที่เธอกับเจสจูบกันนี่ล่ะ -..-”
“เอาน่า... เรื่องมันผ่านไปแล้ว แล้วอีกอย่างยัยนี่มันเศร้าอยู่ด้วยตอนนั้น แล้วก็นะ... เธอเป็นคนบอกเองว่าเปิดอกคุยกัน เธอก็ต้องยอมรับได้สิ - -a” เจสสิก้าพูดขึ้น
“โหๆ พูดน่ะง่าย แล้วถ้าชั้นบอกว่าเมื่อคืนชั้นกะแทยอนจูบกันบ้าง เธอจะยอมไหมล่ะ !!”
-*-
“เธอว่าไงนะ ?”
-..-
“งานเข้าเลย -..-”
“เธอว่าไงนะยูริ ? เธอกับแทยอนจูบกันงั้นเหรอ ?” เจสสิก้าเริ่มขึ้นเสียงใส่
“น่ะ ! ดูสิ ทีเธอยังโกรธชั้นเลยอ่ะ T__T แล้วทะมายชั้นจะเคืองมั่งมะได้ มะยุติธรรมเลย T__T”
ยูริเริ่มงอแง ก่อนที่เจสสิก้าจะค่อยๆ เดินเข้ามาหา พร้อมกับพูดขึ้น
“คนที่เธอจูบได้ มีแค่ชั้นคนเดียวเท่านั้น ควอนยูริ !!”
O.O!!
“หูย !! ได้ยินยังงี้เค้ารักตายเลย >_<”
“เอ่อ... งั้นชั้นขอออกไปก่อนได้ไหมอ่ะ -*-” ทิฟฟานี่พูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากเตียง และเดินออกจากห้องชองเจสสิก้ามา ปล่อยให้คู่รักทั้งสองนั้นจัดการเรื่องของตนเองต่อ
ทิฟฟานี่เดินออกมาจากบริเวณนั้น ก่อนที่จะเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของตนเอง เธอค่อยๆ รวบรวมความกล้าสักพัก ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เปิดประตูห้องเข้าไปข้างในอย่างเงียบๆ
“เธอหายไปไหนมาเนี่ยยู... ริ” แทยอนพูดขึ้น ก่อนที่จะพบว่าคนที่เดินเข้ามานั้น เป็นคนละคนกับที่เธอนึก ทั้งสองคนต่างก็เงียบ โดยที่ไม่มีใครยอมพูดอะไรเลย ทิฟฟานี่เดินไปนั่งลงที่เตียงนอนของเธอ ก่อนจะค่อยๆ เอนตัวลงนอนอย่างช้าๆ และพลิกตัวกลับหันหน้าเข้าผนัง แทยอนมองดูคนที่เธอรักอย่างปวดใจอย่างเงียบๆ
ทิฟฟานี่พยายามรวบรวมความกล้าอีกครั้ง หลังจากที่มันสลายไปทั้งหมด ทันทีที่ได้เห็นแทยอน ก่อนที่เธอจะค่อยๆ พลิกตัวกลับมาทางด้านแทยอน และเห็นหญิงสาวคนนั้นกำลังนั่งจ้องมาทางเธอ
“แทยอน...”
“หะ... หืม ?”
“เรื่องของซันนี่... มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด... ระ... เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ”
แทยอนได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดีใจขึ้นเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายพูดขึ้นบ้าง
“เรื่องของยูนอา กะ... ก็เหมือนกัน เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกันเฉยๆ”
ทั้งสองคนยังคงเงียบกันอยู่อย่างนั้น ถึงแม้จะเคลียร์เรื่องเข้าใจผิดกันได้แล้ว แต่ความรู้สึกลึกๆ มันก็ยังไม่เหมือนเดิมอยู่ดี... ก่อนที่ทิฟฟานี่จะค่อยๆ พยุงตัวขึ้นนั่ง และมองไปทางแทยอน
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันนะ...” แทยอนพูดขึ้นอย่างอายๆ หน้าของเธอแดงขึ้นจนเห็นได้ชัด
“อะ... อืม”
ทิฟฟานี่ตอบกลับไป หน้าของเธอเองก็แดงขึ้นเช่นกัน ทั้งสองคนจ้องหน้ากันอย่างนั้นสักพัก ก่อนที่ทั้งสองจะยิ้มให้กันและกัน ก่อนที่แทยอนจะค่อยๆ เดินเข้ามาหาทิฟฟานี่ และนั่งลงข้างๆ ตัวเธอ ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น แทยอนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า ทิฟฟานี่ก็จ้องกลับมาที่แทยอนอย่างเขินอาย ก่อนที่แทยอนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปหาทิฟฟานี่อย่างช้าๆ จนหน้าผากของทั้งคู่ชิดติดกัน
ทิฟฟานี่สัมผัสได้ถึงลมหายใจของแทยอนที่ค่อยๆ เข้ามาใกล้ขึ้นๆ เธอค่อยๆ หลับตาลงอย่างช้าๆ เตรียมพร้อมสำหรับการจูบจากคนที่เธอรัก แทยอนมองดูหญิงคนรักของเธอและยิ้มออกมาอย่างดีใจ ที่ทิฟฟานี่ไม่ได้มีท่าทางรังเกียจเธอ กลับตรงกันข้าม เธอรอให้แทยอนเข้าไปจูบเธอ
แทยอนเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ ขึ้นอีกเล็กน้อย จนสัมผัสได้ถึงริมฝีปากที่ค่อยๆ แตะกันอย่างช้าๆ
“แทยอน ทิฟฟานี่ !! ไปหาไรกินกานเหอะ หิวแล้ว -__-”
ยูริพูดขึ้นที่หน้าประตู ก่อนที่แทยอนและทิฟฟานี่จะรีบผละออกจากกันทันทีด้วยความตกใจ ก่อนที่ยูริและเจสสิก้าจะเปิดประตูเข้ามา และเห็นแทยอนกับทิฟฟานี่กำลังเตรียมตัวกันอยู่
“ปะเหอะ หิวข้าวละอ่ะ -..-”
“อะ... อืมๆ” แทยอนตอบกลับไป พร้อมกับมองไปทางทิฟฟานี่อย่างเสียดาย
ถ้ายัยพวกนี้ไม่เข้ามาขัดจังหวะก็ดีน่ะสิ... เฮ้อ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น