(FIC EXO) OVERTIME รักนอกเวลา KAIHUN

© themy  butter

               

             คุณนายโอเจ้าของอสังหริมทรัพย์และหลักทรัพย์อีกนับไม่ถ้วน ด้วยอายุที่เข้าสู่บั้นปลายชีวิตและยังมีโรคประจำตัวที่รุมเร้า ทำให้คุณนายโอคิดไม่ตกกับเรื่องทรัพย์สินมหาศาลที่อยากจะให้ลูกชายคนเดียวของตัวเองสืบทอด แต่ถ้าลูกชายของเค้าไม่ใช่โอเซฮุน คุณนายโอก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพคิดไม่ตกแบบนี้

โอ เซฮุน หรือไอ้เด็กหัวขี้เลื่อยจอมเอาแต่ใจ เป็นลูกชายคนเดียวของคุณนายโอเป็นนักเรียนโรงเรียนที่มีชื่อเสียงอันดับ 1 ของประเทศ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะมีแม่คอยอุปถัมภ์โรงเรียนไว้ เค้าก็คงไม่มีโอกาสได้เข้าเรียนโรงเรียนที่ต้องคัดเกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 3 เท่านั้นที่สามารถเรียนต่อได้ แต่สำหรับโอเซฮุนแค่เข้าเรียนให้ครบทุกคาบก็เป็นเรื่องยากสำหรับเค้า แต่ในทางกลับกันในสายตาของเพื่อนๆ เซฮุนคือคุณหนูบ้านรวย เป็นที่ยอมรับสำหรับเพื่อนๆ ที่หวังผลประโยชน์จากเค้า "การมีเพื่อนเยอะใช่ว่าจะหาความจริงใจได้มาก"

แบคฮยอน เด็กหนุ่มที่เติบโตมาจากการเลี้ยงดูของคุณนายโอแต่ไม่ใช่สายเลือดที่แท้จริง ในวันที่ที่เค้าต้องเสียแม่ไปในเหตุการณ์อุบัติเหตุเมื่อ 20 ปีก่อน และพ่อก็ทิ้งเค้าไปตั้งแต่แรกเกิด คุณนายโอซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของแม่แบคฮยอนเลยรับแบคฮยอนมาเลี้ยงดูเหมือนลูกแท้ๆ จนกระทั่งเรียนจบมหาวิทยาลัย แบคฮยอนได้พบกับพ่อแท้ๆ อีกครั้งด้วยความบังเอิญ แม้เค้าจะถูกทอดทิ้งตั้งแต่เกิดแต่เค้าก็เลือกที่จะตอบแทนด้วยการกลับไปเลี้ยงดูพ่อแทน คุณนายโอเห็นดีด้วยที่แบคฮยอนตัดสินใจแบบนั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้แบคฮยอนกับเซฮุนเริ่มห่างกัน

เวนดี้ ลูกสาวท่านฑูตใหญ่และเป็นเพื่อนคนสนิทของเซฮุน เวนดี้กับเซฮุนได้รู้จักและสนิทกันจากการเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน นั่นเป็นที่เดียวกับที่แบคฮยอนจบมาก่อนหน้านี้ด้วย เวนดี้เป็นเด็กสาวที่มีความสามารถในด้านดนตรี กีฬา สังคมและมารยาท ความเพียบพร้อมที่ถูกสั่งสมมาในวัยเด็ก ทำให้เวนดี้ถูกยอมรับในสังคมว่าเธอคือเด็กอัจฉริยะและกำลังจะเดบิวต์เป็นดาราในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ด้วย

นายหัวจางหรือจางอี้ชิง หนุ่มใหญ่วัยเหยียบหกสิบที่ใช้ชีวิตเป็นชาวไร่มานานกว่า 35 ปี ความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่กลายเป็นผืนไร่มันฝรั่งของทุกคนเป็นสัญญาใจ ก่อเกิดเรื่องราวมากมายโดยทั้งสองมีนิสัยที่คล้ายกันคือใจดี ขี้สงสาร ไม่ว่าจะเป็นคุณนายโอหรือนายหัวจางก็ต่างมีเด็กที่อุปการะไว้เหมือนกัน

นายอินของคนงาน หรือคิมจงอิน ลูกชายบุญธรรมที่นายหัวจางอุปการะไว้ตั้งแต่แรกเกิด จงอินเป็นเด็กที่ขยันทำงานเพราะรู้ว่าตัวเองเกิดมาโดยที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากความรักที่นายหัวจางมอบให้จนจงอินเรียกว่า " ป๊า " ได้สนิทปาก  จงอินได้เข้าเรียนในโรงเรียนแถบชนบทถือว่าน่าจะเป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดและเลือกที่จะเรียนเกี่ยวกับเกษรตรกรรมและเทคโนโลยีในการพัฒนาผลผลิตพืชไร่ แม้ว่าจงอินจะไม่ใช่เด็กหัวดีและจงอินเป็นเด็กมีความพยายามและขยันอ่านหนังสือ .. อีกครึ่งปีจงอินก็จะเรียนจบแล้ว 

 จากคฤหาสถ์กลางเมืองหลวงสู่บ้านไร่ไร้แสงสี มีเพียงสัญญาณมือถือริบหรี่ จากผืนป่าที่เขียวขจีจะอบอุ่นจนลุกเป็นไฟหรือไม่

โปรดติดตามเรื่องราวต่อไปนะคะ

เอนจอยนะคะ ^^

ไรท์เตอร์ฝึกหัด @ZeaaN_B

#คัทโอที จิ้มๆ

#ไคฮุนโอที จิ้มๆ