ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love forever รักหมดใจนายหน้าหล่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : ็้Hello..นายใบ้

    • อัปเดตล่าสุด 25 มี.ค. 58


    ผมเดินตามคุณครูวันเพ็ญมายังห้อง 
    "อย่าลืมแนะนำตัว" ผมสะดุ้งนิดหน่อยหลังจากที่คุณครูผูดให้ผมตื่นจากงภวังค์
    "คะ..ครับ"
    ครืดด ประตูห้องถูกเปิดห้องจากที่เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังกระหน่ำกับเงียบสงบเป็นป่าช้า
    (-.-" )( "-.-) ผมมองดูรอบๆห้องแแล้วก็ต้องมาสะดุดสายตาของไอ้ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังจ้องผมอยู่ จะใครหล่ะไอ้ผู้ชายหน้าหล่อที่เดินชนผมคนนั้นไง- -
    "นักเรียนวันนี้จะมีเพื่อนใหม่มานะ  แนะนำตัวสิ"
    .__. "สวัสดี ผมชื่อ.." ยังไม่ทันได้แนะนำตัวเพื่อนในห้องต่างพากันส่งเสียงดังเหมือนผมไม่มีตัวตน
    "อ่ะแฮ่มๆ" กึกทุกอย่างหยุดเงียบ แล้วทำไมตอนผมพูดไม่เงียบวะ
    "ผมชื่อแบมแบม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ^^" อืมอย่างที่คิด ไม่ได้รับแม้กระทั่งเสียงปรบมือ
    "นายน่ะไปนั่งข้างๆมาร์คเลยนะ" อ่อไอ้หน้าหล่อชื่อมาร์คสินะ หึ  ครูวันเพ็ญพอพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทิ้งผมไว้ให้เป็นแกะดำคนเดียวT^T 
    ผมเดินตรงไปหาที่ว่างซึ่งอยู่ข้างๆมาร์ค 
    ฟึ่บ พอผมจะนั่งมาร์คก็เอากระเป๋าของตัวเองมาวาง แต่กับไม่มองหน้าผมแม้แต่นิดเดียว
    "ผมจะนั่งตรงนี้"
    "..." เงียบสินะ  ได้ ผมยกกระเป๋ามาร์คออกจากเก้าอี้ ฟึ่บ! ไอ้เจ้าของกระเป๋าอยู่ดีๆก็หันมามองหน้าผมพร้อมกับดึงกระเป๋าไปจากมือผม
    "ที่เต็ม"
    "หรอ  ก็เห็นอยู่ว่าว่าง" ผมไม่ทันพูดจบไ้หมอนี่ก็เอากระเป๋ามาวางไว้ที่เดิม
    "ไม่ว่างแล้ว" เกินไปแล้วเกินไปจริงๆ มีคนแบบนี้อยู่บนสังคมได้ยังไงกับนะ
    "เฮ้ ไม่เอานะไอ้มาร์ค แบมแบมมันมาใหม่นะเว้ย" อยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่อยู่ในห้องเดียวกันเดินมากอดคอผมไว้
    "..."
    "ไอ้ห่า เป็นใบ้หรอ"
    "..."
    "แบมแบมนั่งเถอะมันไม่ทำไรนายหรอก ไอ้ขี้เก็กก็เก็กได้ทั้งวันแหละ" 
    "แจ๊คสัน- -" นายนี่ชื่อแจ๊คสันสิน้ะ หน้าตาคมเข้มเนื้อเน้น
    "ขอบใจนะ" ผมพูดพร้อมนั่งลงข้างๆ อื้อหือรังสีอำมหิตของนายมาร์คนี่แผ่ซ่านจนผมทำตัวไม่ถูกเลย

    (- -* )
    "มองอะไร" ผมสะดุ้งเลยเมื่อได้ยินคำถามจากปากมาร์ค แหมมีตาข้างสิท่า ถึงรู้ว่าผมมองเขา แค้นนี้มันต้องชำระ
    "มะๆ..มองนกไม่ได้มองนาย"
    "..." เหอะน่ารำคาญ ชีวิตนี้ทำไมต้องมาเจอเพื่อนเฮงซวย แถมยังเป็นใบ้ หน้าตากวนอีก  แม่จ๊าาTT
    ผมทำไม้ทำมือเอาดินสอจะทิ่มหัวไอ้มาร์ค ตายซะเถอะ ย๊ากก
    "แบมแบม" กึก หยุด ค้าง ค้างเลยเพื่อนๆพร้อมใจหันมามองที่ผม "ทำอะไรอยู่น่ะ?" ตายๆค้างท่าไหนไม่ค้าง ถามตอนไหนไม่ถาม 
    ปะๆเปล่าครับ ผมกำลังบิดขี้เกียจ" เนียน เนียนมากเลยเนียนมากแบมแบมTT
    "ปาก  ก็ขี้เกียจด้วยหรอ" ก็แหงสิหันมาตอนผมกำลังจะปักดินสอลงบนคอของแวมไพร์ -..-
    "ผมแค่บริหารปากครับ" รอดแล้วแบมแบม
    "จะฆ่าผมหรอ" โอ้ยย ตายๆมาร์คหันมาถามพร้อมกับทำคิ้วยักขึ้น
    "เออ!"ผมพูดพร้อมกับมองค้อน แต่มาร์คก็คือมาร์คจะไปสะเทือนอะไร "ผมถามอะไรหน่อย.."
    "ไม่" ห้ะง่ายแค่นี้เนี่ยนะยังไม่ทันถามกับโดนปฏิเสธ คนอะไรวะ
    "นี่ บ้ารึเปล่า ผมยังไม่ทันถามเลย"
    "..."เออเงียบให้ตลอดละกันนะ นาย...มาร์ค

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×