ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic[SJ&TVXQ]my chicken little...(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #13 : Speacail Part 2: HBD 2 Sungmin

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 52


    post 09/02/51

    edit 3/4/52

    **ชอบรูบของtp_qt ~ลักยิ้ม~보조จังฮับ..แต่งไปแต่งมาชักงง เน่มันสเปเชียลของซองมินหรือ??กันแน่วะ?**




     

    Speacail Part 2:   HBD  2  Sungmin


     

     

    “ฟู่......”ร่างสูงเป่าลมใส่มือก่อนจะซุกมือทั้งสองข้างลงในกระเป๋ากางเกง  ขายาวก้าวไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดิน


     

    .

    .  .

    .  .  .




     

    “รอนานมั้ยฮยอกแจ??”ร่างสูงเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้องตนที่ยืนรอตัวเองอยู่หน้าคณะ

    “ไม่หรอกคยู เพิ่งมาเอง  วันนี้เป็นไงบ้าง? เรียนหนักมั้ย?” ร่างบางกว่ายิงคำถามใส่คยูฮยอนไม่หยุด

    “ไม่หรอก  ว่าแต่...มาหาฉันอย่างงี้บอกเจ้าฮันมันรึป่าวเนี่ย ห๊ะ ไอ้ตัวเล็ก”คยูฮยอนยกยิ้มอย่างล้อๆ

    “เงียบไปเลยนะคยูแล้วก้อไม่ต้องบอกหมอนั่นด้วยเข้าใจมั้ย ว่าชั้นมาหานาย”ฮยอกแจทำปากยื่นปากยาวอย่างอารมณ์เสีย...ชิ อีตาบ้าเอ้ย นี่ฉันคิดไงถึงคบกับนายเนี่ย  เจ้าชู้ก้อเท่านั้น  ขี้บ่นก้อที่หนึ่ง  แถมยังเรื่องมากสุดๆ  ที่สำคัญ หึงปัญญาอ่อน!!!  

    หน๋อยทีตัวเองนะแอบไปมีกิ๊กทั่วมหา'ลัยเค้ายังท่องขันติ จนขันจะแตกอยุและก้อยังๆไม่สำนึก  แล้วพอเค้ามีคนมาจีบก้อทำเป็นไม่พอใจ เหอะ....

     



    “โถ่ ฮยอกแจ นายก้อ...ก้อเจ้าฮันมันเป็นอย่างนั้นนายก้ออย่าไปคิดอะไรมากเลยน่า...”คยูฮยอนพยายามพูดช่วยเพื่อนสนิท  แต่แม้จะพูดยังไงก้อคงไม่ได้ช่วยทำให้เพื่อนสนิทของตนนั้นดูดีขึ้นซักเท่าไหร่


    “ก้อนั่นมันเพื่อนนายนิ แก้ตัวแทนกันเข้าป๊ายยย   แล้วท่าเป็นนายๆจะทำไง ยืนดูแฟนนายก้อร่อก้อติกกับผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ  เมินซะเถอะ หึ  ชั้นเกลียดนายอิตาฮันคยองบ้าเอ๊ย”ฮยอกแจร่ายซะยืดยาว



     

    “หรอ เกลียดชั้นนักรึไง?”เสียงทุ้มดังจากข้างหลัง ทำเอาร่างบางหันขวับไปมอง

    “ใช่!!เกลียด!”ฮยอกแจตะคอกกลับเสียงดัง  ก่อนจะวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วไม่ทันให้ร่างสูงได้ทักท้วงใดๆ

    “เฮ้ย เดี๋ยว ฮยอกแจๆๆ เดี๋ยวซิ  ปัดโธ่ว้อยยย”ฮันคยองสบถออกมาอย่างหัวเสีย

    “ไม่ตามไปล่ะ??”คยูฮยอนเอ่ยถาม

    “ไม่หละ รอให้เย็นลงดีกว่า หมอนั่นก้อเงี้ย  แต่ว่า....นายว่าหมอนั่นจะไปไหน”ถึงปากจะบอกว่าจะไม่ตามไปก้อเถอะนะ...แต่รุไว้หน่อยว่าเจ้าตัวเล็กของเค้าจะไปไหนก้อน่าจะดี


    “ก้อคง...ไปหากระต่ายน้อยอะไรนั่นม้างงงงงง  เห็นชอบพูดให้ฟังบ่อยๆ  หมอนั่นบอกว่าเจ้ากระต่ายสีชมพูของตัวเองนี่น่ารักอย่างนั่น น่ารักอย่างงี้ ชั้นล่ะอยากเห็นจิงจิ้งงงงง ว่าจะน่ารักซักแค่ไหนกัน”...



    จะสู้คุณซองมินของเค้า(นู๋มินมันไปเปนของแกเมื่อไหร่ห๊ะ อิตาคยู)ได้รึป่าวเหอะ...

    ประโยตสุดท้ายคยูฮยอนได้แต่คิดในใจ 

     



    “อ้อ..เจ้ากระต่ายสีชมพูทำไมฉันนึกไม่ถึงนะ..ขอบใจคยู  ปะ ไปกัน”ว่าพลางข้องแขนเพื่อนสนิททำท่าจะเดินออกไป

    “เฮ้ย ไปไหนไนของแก ไอฮัน”

    “ก้อไปหาฮยอกไง”

    “อ้าวก้อไหนแกบอกว่าจะไม่ไป??”

    “ก้อตอนแรกชั้นกลัวฮยอกแจวีนใส่นี่หว่า  แต่ท่าอยู่กับนู๋กระต่ายละก้อรับองชั้นไม่โดนแน่นอน..หึหึ”

    “สรุป..ที่ว่ามาทั้งหมด แกก้อกลัวเมีย ว่างั้น?ชะม๊ะ??”

    “เฮ้ยๆ ใช่ที่ไหนเล่า  หุบปากไปเลยปะแล้วเดินตามมา”ฮันคยองรีบตัดบทเมื่อตันไปเผยไต๋ให้เจ้าหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์นี่มันรู้ซะแล้ว

    “หึหึ  ก้อได้ๆๆ”

     

    .

    .  .

    .  .  .

    .  .  .  .

     




    ก๊อกๆๆๆๆๆๆ


    “คร๊าบบบบๆๆ  มาแร้วๆ”เสียงใสนำมาก่อนที่ประตูไม้บานสวยจะถูกเปิดออก

    “อ้าว..เฮ้ย!!ฮยอกแจ นายเป็นอะไรไปหนะ  มาๆๆเข้ามาก่อน”ซองมินรีบจัดแจงพาเพื่อนตัวน้อยเข้ามาในบ้านก่อนจะรีบไปชงโกโก้อุ่นๆมาให้ฮยอกแจดื่ม

    “คิดยังไงเดินลุยหิมะมาอย่างนี้เนี่ย  ดูซิ แถมยังร้องไห้อีก เดี๋ยวก้อพาลไม่สบายปวดหัวปวดไข้กันพอดี”ซองมินเทศน์ใส่ฮยอกแจซะกัณฑ์ใหญ่

     

    แต่ก้อต้องผิดสังเกตเมื่อฮยอกแจไม่แว๊ดกับเค้าอย่างที่ควรจะเป็น  ท่าเป็นปกติเค้าคงจะโดนสวนกับซะมึนแทน  แต่ตอนนี้ฮยอกแจกลับเงียบ  เงียบจนน่ากลัว...


     

    “เป็นอะไรรึป่าวฮยอกแจ”ซองมินนั่งลงตรงพื้นตรงข้างฮยอกแจ  มือเล็กกอบกุมมือเรียวของอีกคนมาไว้ในมือ บีบเบาๆให้รู้ถึงความห่วงใย....

    “ซองมิน   ฮึก..ฮึกๆๆ.ฮือๆๆๆ.....โฮๆๆ”ฮยอกแจโผเข้ากอดซองมินแน่น ร่างบางปล่อยสะอื้นออกมายกใหญ่เสียจนซองมินตกใจ

    “ฮึก..ซะ  ซองมิน..ฮัน ฮึก ..ฮันเค้าไม่รัก..ฮือๆๆ...เราแล้วหละ...ฮือๆๆ”

    “ทำไมถึงคิดอย่างนั้นหละ?”

    “ฮึก...ก้อ...ก้อฮันเค้า..จะ..จูบกับ ยัยลีนานั่นนิ  คราวนี้..ฮึก ชะ..ชั้นเห็นเองกับตาเลยนะ ซองมิน ไม่ต้องให้ใครมาบอก..ทำไมหละ ทำไมหละ ..ฮึกๆ  ซองมิน  ทำไมฮันคยองถึงไม่ทำตาม ฮะ ฮึก..สะ..สัญญาหละ  ทำไมกัน  ทำไม...ฮึกฮือๆ...ท่าหมอนั่นไม่คิดจะ ฮึก  ระ..รัก แล้วมาทะ ทำให้ชั้นรักทำไมกันหละ...ซองมิน...ฮือๆๆๆ  โฮๆๆๆ ชะ..ฉันระ..รักไปแล้ว  รักฮันไปแล้ว ซองมิน ฮือๆๆ”ฮยอกแจระบายความอัดอั้นตันใจของตนให้เพื่อนรักได้ฟัง

     


    .....เรื่องของเค้ามันราวกับเรื่องตลก เค้าเกีลยดคนเจ้าชู้ และวันนึงก้อมีเหตุให้ต้องพบเจอกับฮันคยองคนที่เค้าไม่คิดอยากจะเจอเลยทีเดียว  ฮันคยองเป็นเพล์ยบอยตัวจริงขนานแท้ มีแฟนมีกิ๊กไปทั่วมหาลัย


    และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก้อเกิดขึ้นเมื่อฮันคยองขอเค้าคบเป็นแฟน  ตอนแรกเค้าก้อปฏิเสธลูกเดียวแถมยังด่าไล่ตะเพิดหมอนั่นไปซะทุกครั้ง...แต่สุดท้ายเค้าก้อต้องตกกระไดพลอยโจนจนได้คบกับฮันคยองจนได้...ตอนแรกเค้าก้อคิดว่าอีกหน่อยเดี๋ยหมอนั่นก้อคงจะเบื่อเค้าและทิ้งเค้าไปเหมือนคนอื่นๆ  


    แต่มันกับไม่เป็นอย่างนั้น   ยิ่งนานวันเค้ากับฮันก้อยิ่งใกล้ชิดกันมากขึ้น และเมื่อวันนึงความใกล้ชิดนั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง  และบางสิ่งที่ไม่น่าเกิดก้อเกิดขึ้น...

    ในที่สุด... 

    เค้า...

    ก้อ”รัก”...ฮันคยอง

     


    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    อ๊า........หายไปซะนานนมเยยอ่า

    ต้องขอโทดซักสามตะหลบจิงๆพอดีช่วงนี้ใกล้สอบเร่งทำงานยิกๆเลยอ่ะ

    นี่ก้อแอบดอดมาอัพ  ท่าเด็จแม่รู้นี่คงได้ม้วยมรณาเป็นแน่เล้ยยยยย

    อ่านะก้อจะสอบๆกันแร้น

    ขอให้เพื่อนทุกคนตั้งใจอ่านหนังสือแร้นก้อด้ายเกรดดีๆกันนะ

    **คัยมีบอร์ด ฮันฮยอก บ้างป่ะ? เคยเห็นแต่บอร์ด วอนฮยอก กะ บอมฮยอก อ่ะ**

    ไปแร้นฮับ  บะบาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×