คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ช่วยชั้นที...ฮัน
post 20/11/50
edit 3/4/52
เย่ๆๆกลับมาอีกครั้งแว้ว..ขอโทดที่มาอัพช้าคอดเลย
แต่ก้อยังมีคนตามมาทวงNCแหมควรดีจัยมะเนี่ยครั้งเน้มาของจริงและนร้า
ไปอ่านกันดีก่าเสียเวลามามากและ^^
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
10นาทีผ่านไป...
ติ๊ง!!
ฮันคยองเดินออกมาจากลิฟต์ วันนี้เค้าทานอาหารไม่ค่อยลงเลย...รู้สึกร้อนๆใจพิกลยังไงก้อไม่รู้ยังกับว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ
และเมื่อฮันคยองเดินใกล้จะถึงห้องก้อต้องชะงักกับเสียง.....
“อะ...อ๊า...ปล่อยนะ..ชะ ช่วยด้วย...อืม..อา”
เสียงฮยอกแจ?!
นี่!รึว่า!!
กึ้กๆๆๆตึ้งๆๆ
ฮันคยองทุบประตูห้องอย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อเริ่มรู้สึกอาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นจริงๆ แต่ฮันคยองนี่นายคงลืมไปแล้วม๊างงง...ว่าประตูของที่โรงแรมหน่ะมันใช้การ์ดเปิด!!!-*-
เออ..ใช่ลืมไป การ์ดๆๆๆๆๆ การ์ดอยู่ไหนวะ??
“อ๊ะ..ช่วย ช่วยด้วย...อ๊า..อย่า อย่าจับนะ..อื้ออ..”
“ฮยอกๆๆๆ เป็นไรมั้ยๆๆ ฮยอก”โว๊ย!!การ์ดอยู่ไหนวะฮันคยองล้วงกระเป๋าทั้งหมดที่มี ไม่ว่าจะกระเป๋ากางเกงหรือกระเป๋าเสื้อ
แต่เค้าก้อหาการ์ดไม่เจอ!!!
ไม่มี!!
การ์ดไม่อยู่!!
ทำไงดี??
ฮันคยองมองไล่สายตาไปเรื่อยจนไปสะดุดตากับของที่หล่นอยู่หน้าลิฟต์ อ๊ะ นั่นไง การ์ด
ฮันคยองรีบวิ่งไปหยิบการ์ดใบนั้นมา ในใจนั้นไม่รู้หรอกว่าการ์ดใบนี้จะใช่ของเค้ารึป่าว แต่ยังไงซะก้อขอให้พระเจ้าเข้าข้างเค้าเถอะนะ...ได้โปรดเถอะคับพระเจ้า
ความรู้สึก..อยากปกป้องกำลังก่อเกิดขึ้นทีละนิด..ทีละนิด
นายจะรู้ตัวมั้ยนะฮันคยอง..
และเหมือนกับพระเจ้าจะเข้าข้าง...ประตูห้องค่อยๆเปิดออก ร่างสูงรีบถลาเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว ฮันคยองรีบวิ่งไปตามเสียง...ที่ดังออกมา...จากห้องนอน
และภาพที่กำลังสะท้อนให้เห็นอยู่เบื้องหน้าทำให้ฮันคยองสับสน
สับสนว่าจะฆ่าไอ้สารเลวที่มาทำอย่างนี้กับฮยอกแจดีหรือว่า...จะฆ่าตัวเองดี..ฆ่าเพราะว่าไม่สามารถปกป้องคนตรงหน้าได้
ภาพที่ฮยอกแจเสื้อผ้าหลุดลุ่ยโดยที่มีลีคร่อมอยู่และมือของลีก้อกำลังง่วนอยู่กับส่วนอ่อนไหวของฮยอกแจทำเอาร่างสูงจะสติแตก
ร่างสูงรีบตรงไปกระชากลีออกจากฮยอกแจ และกระหน่ำหมัดใส่ลีไม่ยั้ง แม้ว่าอีกฝ่ายจะสลบไปแล้วก้อตาม..(ฮันโหด- -“)
“อ๊ะ..ฮัน”เสียงเรียกแผ่วเบาทำให้ฮันคยองได้สติเค้ารีบลากคนสารเลวนี่ออกไปนอกห้องแล้วรีบกลับมาดูอาการของฮยอกแจ
“ฮยอกแจๆๆ นายเป็นอะไรมากมั้ย”ผมไม่อยากจะพูดเลยว่า ตอนนี้หนฮยอกแจเซ็กซี่สุดๆ
เสื้อเชิ้ตที่ถูกปลดกระดุมออกหมด เผยให้เห็นผิวเนียนขาว ที่ตอนนี้กลายเป็นสีชมพูระเรื่อไปทั้งตัว และสิ่งที่กำลังสะกดสายตาฮันคยองอยู่ก้อคือ ติ่งไตสีชมพูเม็ดเล็กที่กำลังส่ายไปมาเพราะเจ้าของมันบิดตัวไปมากับความรู้สึกที่...
“ฮัน...ช่วยด้วย มะ มันเป็น อะไรก้อ อะ..มะไม่รู้..อื้ม..”เสียงของร่างเล็กทำให้ร่างสูงหลุดจากภวังค์ ใบหน้าของฮยอกแจแดงซ่าน ไรผมเปียกชื้น ดวงตาเรียวปรือเยิ้มมองมาทางฮันคยอง
“ช่วยที...ฮัน”
“โอเค...ชั้นจะช่วยนาย”ฮันคยองก้อลงกระซิบที่ข้างหูของฮยอกแจก่อนที่ลิ้นเรียวจะตวัดเลียใบหูขาวของคนข้างใต้
“อืม...”
“ถึงนายจะบอกให้หยุดชั้นก้อจะไม่หยุดแล้วนะ”พูดจบริมฝีปากหนาก้อก้มลงประทับกับกลีบปากบาง เรียวลิ้นสอดแทรกเข้าไปลิ้มรสความหอมหวานภายในอย่างถือดี มือเรียวกดท้ายทอยของอีกฝ่ายให้รับจูบนั้นมากขึ้น ลิ้นใหญ่ไล่ต้อนลิ้นเล็กไปทั่วโพรงปากหวาน มือหนาลูบไล้ไปทั่วกายนุ่มลื่นของร่างบาง ฮันคยองละริมฝีปากออกเมื่อลมหายใจของร่างบางข้างใต้เริ่มขาดๆหายๆ
“อ๊าาา...อืม..อ๊ะๆ..ฮัน”ฮยอกแจครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อลิ้นร้อนๆของร่างสูงกำลังบดขยี้ติ่งไตข้างนึงส่วนอีกข้างก้อให้นิ้วหยาบจัดการอย่างเมามัน แผ่นอกบางแอ่นรับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจ แขนเรียวเอื้อมไปโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้ทำให้อีกฝ่ายได้สัมผัสกับหน้าอกองคนตัวเล็กได้มากขึ้น
ฮันคยองละจากยอดอกสีชมพูที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีเข้มเรียวลิ้นไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆ บางที่ก้อขบเม้มสร้างรอยกุหลาบไว้บ้างประปราย เพราะจิตสำนึกอันน้อยนิดเตือนว่าพรุ่งนี้มีงาน!!
“อะ...อื้ม..ฮัน”
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--**-*-*-*-*-*
อืมเอาไปแค่เน้ก่อนนร้า....ขอโทดเจงๆเลยที่หายหัวไปนาน
เพิ่งแข่งกีฬาสีเสด 555+
แสตนแพ้พ่ายอย่างย่อยยับ-*-
อ๊ากกกกกกเมื่อหลายอาทิดก่อนโดน อ.สุวินิตตัดโผ้มมม...
(ชื่อ อ.ฝ่ายปกครองที่ รร.) เส้าคอดเลย..
วันเน้เลยไปซอยมาซะ555+ สะใจ
ไปก่อนนร้า..บะบาย^^
ความคิดเห็น