[FicFairyTail] Only Friend เป็นได้แค่เพื่อน

ลำดับตอนที่ #1 : Story 1 : รักครั้งแรก หัวใจก็แตกสลาย~

S T O R Y 1





 

      "ฉันชอบเธอ...ลิซานน่า ชอบมาตั้งนานแล้ง คบกับฉัน...ได้มั้ย?" ภาพตรงหน้ามันเบลอไปหมด เหมือนกับความฝัน แต่ความจริงมันเป็นเพราะน้ำตาที่เอ่อล้นขึ้นมาของฉันต่างหาก 

      "นัตสึ...ฉันก็ชอบนาย ฉันตกลง!" นัตสึ ผู้ชายที่ฉันแอบรักตั้งแต่ครั้งแรก เหตุเพราะเขาเป็นคนอารมณ์ดี กันเอง เข้าหาได้ง่าย แต่พอจะเอาจริงเอาจังเมื่อไหร่ เขาก็พร้อมที่จะปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาเพื่อต่อสู้ และที่สำคัญ...เขารักพวกพ้อง...มากที่สุด ฉันกับเขาคงเป็น 'เพื่อน' ที่สนิทกันมากที่สุดในกลุ่มแล้วก็ว่าได้ ตอนนี้ตรงหน้าเขา ตรงหน้าผู้ชายคนนี้ มีผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดยืนอยู่...ลิซานน่า




      "วี้ดวิ้ว~!" 

      "ลงเอยกันซักทีสิน่า..."

      "จูเบียก็อยากให้ท่านเกรย์สารภาพรักแบบนี้ใส่บ้างจัง TOT"

      "ยินดีด้วยนะจ๊ะ ลิซานน่า ในที่สุดน้องสาวของพี่ก็จะได้สละโสดซักที" 

      ทุกคนในกิลด์ วางแผนเรื่องนี้กันเอาไว้เป็นอย่างดี เพื่อให้ทั้งคู่บอกรักกัน พวกเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าฉัน...ก็แอบชอบนัตสึมาตั้งนานแล้วเหมือนกัน

      "ยินดีด้วยนะ นัตสึ" เอลซ่าเดินเข้ามาตบบ่านัตสึแรงๆ หนึ่งทีด้วยความยินดี 

      "เฮ้ย! พวกนายแอบฟังอยู่ด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย?! O///O" นัตสึตะโกนโวยวายเสียงดังด้วยใบหน้าตกใจปนเขินนิดๆ

      "ตั้งแต่แรกเลยล่ะ☺" 

      "โธ่! ทุกคนละก็ -///-" ในขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุข ฉันกลับยืนน้ำตาคอลเบ้าซะงั้น แต่ถึงจะร้องตอนนี้ก็คงไม่มีใครสนใจละมั้ง เพราะทุกคนมัวแต่เข้าไปแสดงความยินดีกับสองคนนั้นนี่...

      เชอะ! อิจฉาชะมัด




      ฉันเดินออกมาจากที่ตรงนั้น พยายามสะกดกลั้นน้ำตาเอาไว้ 

      เจ็บ...ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้รัก นัตสึไม่ได้รักฉัน...

      ...แต่ก็ยังตัดใจไม่ได้อยู่ดี ทำไมฟระเนี่ยยยยย =O=

     



      "เฮ้อ..." เอ๊ะ! เสียงใครน่ะ? (เช็ดน้ำตาก่อน T^T)

      "เกรย์?!"

      จอมเวทย์น้ำแข็งแสนเย็นชาและตาตกเดินออกมาจากพุ่มไม้ (ดูเหมือนคนเพิ่งตื่นยังไงอย่างงั้น -O-) ก่อนที่เขาจะบิดขี้เกียจ

      หมอนี่คือเกรย์ ฟูลบัสเตอร์ ฮอตนักฮอตหนาในหมู่สาวๆ ทั้งเมือง เดินไปไหนก็มีแต่คนกรี๊ดใส่ ผู้หญิงนี่มองกันตาเป็นมันเลยแหละ มิหนำซ้ำเจ้าน้ำแข็งงี่เง่านี่ยังชอบเดินถอดเสื้อออกไปไหนมาไหนอีกต่างหาก (เจ้าตัวให้เหตุผลว่ามันร้อน เพราะเขาคือจอมเวทย์น้ำแข็ง) ไม่รู้จะโชว์อะไรนักหนา กะอีแค่ซิกแพ็กงี่เง่า... -0-

      "อ้าว ลูซี่นี่ ไม่เข้าไปฉลองกับเจ้าพวกนั้นเหรอ?" เกรย์ถามก่อนจะปัดเศษใบไม้บนหัวออก ดูไปดูมาก็เท่ดีนะ หมอนี่ (...ซะงั้น...)

      "ฉันนี่สิต้องถามนาย ทำไมไม่เข้าไปฉลองกับพวกนั้นล่ะ?" ฉันถามกลับ

      "มันน่าเบื่อนี่นา  อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อนสนใจเรื่องความรักซะด้วยสิ" เกรย์เกาหัวแก้เก้อ

      "ฮะๆ นั่นสินะ เห็นจูเบียตามตื๊อนายแทบตาย ร้องไห้กลับมาแทบทุกวัน (อันนี้เว่อร์ค่ะ -..-) นายยังไม่เหลียวมองเลย จอมเวทย์น้ำแข็งนี่คงแข็งทั้งพลังเวทย์ ทั้งหัวใจเลยล่ะสิ ว่างั้น?" ฉันยิ้มถามเล่นๆ

      "อืม ก็ไม่เชิงหรอก ฉันก็รักคนเป็นนี่"

      "..."

      "่ว่าแต่เธอเป็นอะไรรึเปล่า เห็นตาแดงๆ ร้องไห้มารึเปล่าเนี่ย?"

      "..."

      "..."

      "..."

      "แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าเวลารักแล้วจะรู้สึกยังไง..."

      "..."

      "ฉันขอตัวเข้าไปฉลองก่อนนะ เดี๋ยวพวกนั้นจะหาว่าฉันเป็นพวกไม่สนใจสิ่งรอบข้างน่ะ" 

      เกรย์ทำท่าจะลุกขึ้น

      วินาทีนั้น ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป...

      ฉันเอื้อมมือไปจับแขนของเกรย์ไว้...

      "อย่า...อย่าไปไหนเลยนะ..."


 

------------------------------------------------
เป็นไงบ้างๆ สนุกอ๊ะเปล่าเอ่ย
เม้นท์ให้เค้าด้วยน้าาา -3-