เสียงสะท้อนจากบนสุดขอบฟ้า

ณปัจจุบันปี 2035

ตั้งแต่สิ่งที่เรียกว่าเกต หรือประตูมิติได้เปิดขึ้นโลกนี้ก็จะเกิดความวุ่นวาย ผู้คนแตกตื่น เสียงกรีดร้อง เสียงอ้อนวอน กระจัดกระจายไปทั่วทุกหนแห่ง สัตว์ประหลาดมันได้หลุดออกมา 

แต่ตอนแรกพวกเราไม่รู้หรอก ว่าในนั้นมีอะไร ทีแรกหน่วยงานรัฐบาล ก็ได้เข้ามาควบคุมสถานการณ์ ปิดล้อมสถานที่แห่งนั้น เมื่อครบเวลา 1 เดือนมันก็เลยระเบิดออก 

บริเวณศูนย์กลางเมือง xxx ถูกระเบิดจนพังพินาศ ในระยะ 8.5 กิโลเมตร มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 1,237 คน สูญหายอีก 108 คน ได้รับบาดเจ็บอีก 5,644 คน พวกคนมากกว่า 30 คนได้รับผลกระทบทางจิตใจ

สิ่งนี้ปรากฏขึ้นทั่วโลกโดยไม่มีใครรู้ที่มาของมัน ถึงผมจะเป็นคนที่ได้รับหน้าที่ให้ศึกษาและวิจัยเรื่องนี้  แต่ศูนย์วิจัยของผมก็ถูกโจมตีและพังโดยพวกสิ่งที่เรียกว่า "มอนสเตอร์" ก็มันมีรูปร่างที่แตกต่างกัน มีชนิดและจำพวกที่ไม่เหมือนกัน 

ณตอนนี้ในประเทศของเรานั้นมีเกต ที่ระเบิดออกมา ตั้ง 8 แห่ง นี่ถือว่าน้อยกว่าประเทศอื่นอยู่พอสมควร แล้วตอนนี้ก็เท่ากับกำลังเผชิญวิกฤตเดียวกัน 

ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองนั้นเกิดความโกลาหลไม่ใช่แค่มอนสเตอร์ที่ฆ่ามนุษย์ก็ฆ่ากันเองเช่นกัน เมื่อความหวังเริ่มพังทลายสันดานดิบของพวกเขาจะโผล่ออกมา

ตอนนี้ผมก็กำลังหนี monster ตัวนึงเหมือนกัน มันเหมือนกับออร์ค มันสูงประมาณ 3.5 เมตร แล้วมันไม่ได้มีแค่ตัวเดียว ผมรู้ว่าตัวเองไม่สามารถหนีไปได้ตลอดถึงแม้ว่าจะสามารถซิกแซกได้แต่ก็ไม่รอดอยู่ดี 

...ในที่สุดทางหนีของผมก็หมดแล้วผมจนมุม....

นี่อาจจะเป็นจุดจบของมวลนุษยชาติอะไรก็ได้ถ้า....

มีสิ่งมีชีวิตพุ่งตัวมาด้วยความเร็วสูงมันซัดหัวออร์คจนกระเด็นออกไปชนกับตึกที่ถล่มอยู่ข้างๆ 

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"

สิ่งที่เรากำลังเห็นอยู่นี้มันคือผู้ปลุกพลังเขาจะได้รับพลังพิเศษอะไรบางอย่างมาจากที่ไหนสักแห่ง พลังพวกนั้นสามารถใช้ต่อกรกับมอนสเตอร์อย่างพวกนั้นได้

"ข-ขอบคุณมากครับ"

ความหมายของมนุษยชาติยังพอมีอยู่ถ้าเราร่วมมือกันเพื่อจะยุติวิกฤตการณ์ในครั้งนี้

"แล้วคุณพอจะมีอาหารบ้างไหมครับ"

ตั้งแต่เกตระเบิดครั้งแรกนี่ก็ผ่านมา 2 สัปดาห์แล้วอาหารในเมืองก็เริ่มหมดแล้ว

"ผม-ผมไม่มีเลยแหละผมก็ไม่ได้กินอะไรมาหลายสัปดาห์แล้ว"

ก็ใช่น่ะสิผมวิ่งหนีพวกมันมาเกือบทั้งวันเลยวันนี้ทำให้ผมไม่มีแรงเลยและอาหารก็ไม่ได้กินมาตั้ง 2 สัปดาห์แล้ว...

เมื่อพูดแบบนั้นไปผมรู้สึกเหมือนแขนขวาของผมมันหายไป

"อะไรวะ ไม่น่าช่วยเลย...."

หัวผมกระเด็นหลุดออกจากบ่า พวกเราสามารถร่วมมือกันได้เพื่อจะนำความสงบสุขกลับมาเหมือนวันก่อนแต่อาจจะไม่ใช่เร็วๆนี้....

วันนี้ผมก็ได้เรียนรู้อะไรบางอย่างแล้วล่ะ....

ผู้ปลุกพลังก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน....

มันเป็นคำสาปที่มาสู่มนุษยชาติ แต่มอบพรที่ช่างวิปลาสแก่มวลมนุษย์เหลือเกิน