คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The 1st day...นำร่อง ...นายเพลย์บอยสุดซ่าส์ ปะทะยัยบ้าสุดแสบ!!=[]=
กริ๊งงงงงงงงงง!!!
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆ¬!
ทุบ!
ปังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!
"เช้าแล้วเหรอ =_="
"อืม...=_+"
ฉันกระพริบตาปริบๆแล้วพลิกตัวหลบแสงที่แยงตาไปนอนด้านข้างแทนแล้วหลับต่อ อืม...แต่เมื่อกี๊...เสียงใครน่ะ
"เฮ้ย!!!O.O" ผู้ชาย...ผู้ชายจริงๆด้วย...
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!>.<" เวอร์จิ้นน้อยของฉัน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
"อืม...หวัดดี ^^"
นี่มันใครวะ หน้าคุ้นๆ -*- แถมไอ้ตาสีฟ้าอมเขียวนั่น...
"นาย...นาย นายเป็นใคร!?!"
ผู้ชายที่กำลังเอามือขยี้ตาอย่างน่ารักมองหน้าฉันอย่างเซ็งๆ
"เธอจำฉันไม่ได้จริงๆเหรอ -O-;;"
"ฉันไม่รู้จักนายด้วยซ้ำ T^T!! แล้ว...แล้ว ...โอ๊ย!" ฉันทำหน้าบึ้ง ดีนะที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ ดีนะที่...อ๊าย! แกคิดอะไรยะยัยปริ๊น >O<
"หา...-*- เธอจะไม่รู้จักฉันได้ยังไงอ่ะ" อย่าทำหน้าแบบนั้นได้มั้ยอ่ะ กรี๊ดดดด!!>O<
"ก็ ก็...ก็ฉันจะรู้จักนายได้ยังไงล่ะ!-^-"
นายนั่นทำหน้าเซ็งอีกรอบ แต่ก็ปั้นยิ้ม
"คู่หมั้นเธอไง ^^;;;"
"หา!?! O.O นาย...นายว่าไงนะ!!?" คู่หมั้น?? กรี๊ซๆๆๆ อยากจะเอาหัวโขกกำแพง(แต่ไม่กล้า T^T)
"นี่เธอหูหนวกรึเปล่าเนี่ยปริ๊นเซส" มัน...มันรู้ชื่อฉันด้วยอ้ะ!>O<
"อ๊ากกกกกก!>O< แล้วนายมาอยู่บนเตียงฉันได้ยังไงเนี่ย"
"เธอน่าจะถามตัวเองนะ =_="
"ละ...แล้ว แล้ว..."
"เวอร์จิ้นเธอยังอยู่ครบ -''- ฉันไม่ชอบลักหลับคนหมดสติอย่างเช่นเธอเป็นต้น" ฉันหมดสติ ฉันหมดสติ?? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!? กี๊ซๆๆ แล้วตอนที่ฉันยังมีสติอยู่ล่ะ
"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!"
ตึงๆๆ!
ผลัวะ!!
"มีคนคิดสั้นข่มขืนแกแล้วหรอไอปริ๊น ^^" ไอพี่สาวที่เกิดก่อนฉัน30วิเปิดประตูเข้ามาทำหน้าดีใจสุดขีด แต่ก็ต้องฉีกยิ้มกว้างขึ้นไปอีกเมื่อมองหน้าไอ้ผู้ชายข้างๆฉัน
"กรี๊ดๆๆ >O< ไอควีนช่วยปริ๊นด้วย! ไอ้หื่นนี่มันลวนลามเค้าอ่ะ T^T" ไอสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าส่ายหน้าเบาๆ หัวเราะคิก
"แกเรียกเจ้าชายว่าไงนะ ฮ่าๆๆ"
เจ้าชาย?? - -?? ใครวะเจ้าชาย บ้านเราชักจะเพี้ยนไปกันใหญ่ มีทั้งคิง ทั้งควีน ทั้งปริ๊นเซส แล้วจะยังมีเจ้าชายอีก จะมีราชินีกับกษัตริย์มั้ยเนี่ย คงน่าฟังพิลึก - -''
"ไอ้หื่นไง ควีน...พี่ต้องเอาไอนี่ออกไปนะ ปริ๊นไม่ชอบ!" ฉันตะโกนคำสุดท้ายใส่นายนั่นที่ทำเมินไปทางอื่น ทำเป็นไม่สนใจ
"นี่ปริ๊น ...^_^ เจ้าชายเค้าเป็นคู่หมั้นแกไง จำไม่ได้หรอ"
"-*- หมั้นทำไม ปริ๊นไม่ได้ชอบมันซักหน่อย"
"แต่ปริ๊นกับเจ้าชายหมั้นกันตั้งแต่มัมอยู่โรงพยาบาลแล้วนะ" ฉันทำหน้าไม่เชื่อ
"แล้วมัมอยู่โรงพยาบาลเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะ -3-"
"ก็ตั้งแต่ที่เธอเกิดไงไงบ๊อง" ฉันหันทำหน้าไปหามันเป็นเชิงว่า ..."แกอย่าเจือก" นายนั่นส่งสายตาชิ้งๆมาให้
"ตั้งแต่เกิดเนี่ยนะ - -;; ทำไมมัมกับแด๊ดไม่เคยบอกล่ะ"
"พวกฉันกรอกหูแกมาตั้งแต่เล็กๆ แกยังบอกว่าไม่บอกอะไรเลยงั้นเหรอ =[]= ห๊า!!" นางฟ้าที่แสนใจดีแต่หลากอารมณ์ตะโกนใส่ฉันแทน
">O< แล้วทำไมต้องเป็นนายนี่ด้วยล่ะ มันนอน..."
"ฮ่าๆๆ สงสัยเจ้าชายจะเข้าผิดห้อง" อย่ามาหัวเราะนะยัยควีน!!>.< เกิดก่อนกันแป๊บเดียวกลายเป็นราชินีไปซะแล้ว...
"แล้วทำไมมันต้องมานอนบ้านเราด้วยล่ะควีน!!" ฉันได้ทีวีนแตก นายนั่นทำหน้าขัดใจ มองฉันอย่างเคืองๆ
"ฉันจะนอนอ่ะ มีปัญหาปะ - -;;"
"กรี๊ดดดดดด!!>O<"
"ยัยปริ๊น...! เออนี่ พี่ไปแล้วนะ ไปแล้วนะเจ้าชาย" แล้วเจ๊แกก็ลงไป ท่ามกลางสายตาหมดอาลัยตายอยากกับสายตาแทะโลมของไอ้หื่นที่กำลังมองฉันแบบประสงค์ร้าย เพราะตอนนี้ชุดที่ฉันใส่ก็คือ...ชุดชั้นในสีฟ้าที่แทบจะเรืองแสงได้ภายใต้ชุดนอนยาวถึงเข่าที่เป็นกระโปรงสีขาวขุ่น แต่ยังไงมันก็ยังบางอยู่ดี
"กรี๊ด!! ไอ้หื่น"
"เธอว่า...เตียงนี่มันน่านอนดีมั้ยน้า ไหนๆเมื่อคืนเราก็..."
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!>O< ออกไปนะไอบ้า!!"
ความคิดเห็น