ลำดับตอนที่ #76
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #76 : ตอนที่ 66 : แผนการของนักทำนาย
ตอนที่ 66 : แผนการของนักทำนาย
ติ๊ด ติ๊ด
“คิกๆ มาได้เวลาพอดี”คีตาหัวเราะเบาๆกับตัวเอง
‘ท่านคีตาครับ ท่านวินเซนต์ขอเรียนสายครับ’
“คีตาค่ะ”คีย์เอ่ยออกไป
‘อ้อ หวัดดีคีย์ นี่ชั้นวินเซนต์นะ’
“ค่ะ ข้าทราบอยู่แล้วว่าท่านจะติดต่อมา”คีย์ตอบ
‘สมกับที่เป็นนักทำนายอันดับหนึ่งจริงๆนะเธอเนี่ย’
“ไม่งั้นจะเอาตำแหน่งมาไว้ทำไมล่ะเจ้าคะ”คีย์โต้กลับ
‘เออๆ งั้นเธอก็น่าจะรู้ล่ะสิว่าชั้นจะติดต่อเธอเรื่องอะไร’
“ข้าทราบค่ะ ละข้าก็คิดแบบเดียวกับท่านเช่นกัน”
‘ปัญหาอยู่ที่ว่า เราไม่มีวิธีจะรู้ว่าแม่หัวขโมยนั่นเป็น “อะไร” กันแน่น่ะสิ’
“ถ้าเรื่องแค่นั้นข้ามีวิธีแก้อยู่แล้วล่ะค่ะ”
’หือ? เธอมีแผนการแล้วรึไง?’
“ค่ะ แค่แผนการมันอาจจะ...เสี่ยง”
‘ทำตามใจเธอเลย ถ้าจำเป็นเธอก็ใช้พวกหน่วยล่าสังหารได้อยู่แล้วไม่ใช่รึไง มีคนหนุนหลังเป็นหัวหน้าพวกนั้นอยู่แล้วนี่’เสียงวินเซนต์คราวนี้ติดจะหัวเราะอยู่บ้าง
“ข้าต้องการใช้แค่คนคนเดียวเจ้าค่ะ”คีย์ยื่นข้อเสนอ
‘ใครกันล่ะ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจะลองขอให้’
“ท่านเฟรเซียเจ้าค่ะ”
- เดมอส -
“เพราะงี้แหละเฟรเซีย”วินเซนต์
“ทำไมต้องเป็นชั้นด้วยล่ะ?”เฟรเซียขมวดคิ้ว
“ไม่รู้ดิ แต่คีย์เขาขอมานี่นา”วินเซนต์ทำเสียงอ่อยๆ
“แล้วรีเนล...ใช่แม่หัวขโมยที่เจอที่นครจันทราวันนั้นรึเปล่า?”
“ใช่ คนเดียวกับที่เล่นงานไอ้หนูนักฆ่าหัวม่วงนั่นจนเยินด้วย”วินเซนต์ตอบ
“หือ ขนาดคิลยังยับเยินเลยเหรอ?”
“ก็นะ”วินเซนต์ยักไหล่
“งั้นก็น่าสนหน่อย”เฟรเซียทำแววตาเจ้าเล่ห์ “แบบนี้ค่อยน่าพิจารณาอยู่บ้างล่ะนะ แต่วินเซนต์ นายแน่ใจกับเรื่องที่พูดเมื่อกี้นี้รึไง?”
“ชะ ชั้นอยู่กับน้องมากี่ปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้เลย เพราะงั้นชั้นมั่นใจแน่ๆว่าต้องเป็นแบบที่ว่า”วินเซนต์ทำท่ามั่นอกมั่นใจเสียเต็มประดา
“งั้น...ก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยง”เฟรเซียยอมตอบรับในที่สุด
- อีกด้านหนึ่ง -
- - คาโนวาล - -
“ฮ้าวววววววว”เฟรินบิดขี้เกียจ
“หลาบซาบายจาง~”เฟรินทำตาปรือๆ เธอขยี้ตาตัวเองเล็กน้อย
“ก็ไม่มีคนปลุก จะไม่หลับสบายได้ยังไงล่ะไอ้เฟริน”คิลที่กำลังว่าจะเข้ามาปลุกพอดีว่า
“อือๆ เห็นประโยชน์ของการออกนอกโรงเรียนก็วันนี้แหละ”เฟรินหาวหวอด
“ถ้าบิดขี้เกียจจนพอใจแล้วก็รีบๆไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวซะล่ะ”คิลส่ายหัวหน่ายๆ
“ทำไมอ่ะ จะไปไหนเหรอ?”เฟรินถาม
“จะบ้ารึไง หรือไม่กินข้าวเช้า?”
เท่านั้นแหละ...อดีตหัวขโมยก็งัดวิชาตัวเบาวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
“ดูมัน วิ่งตัวปลิวเชียวกับเรื่องอาหารเนี่ย”คิลส่ายหัวหน่ายๆ
“งั้นหนูคิลลงไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่ช่วยแต่งตัวให้ท่านหญิงเอง”
“พี่ลิเดีย”คิลทัก
“พี่เอาชุดมาให้ท่านหญิงน่ะ”ลิเดียชูชุดในมือขึ้น “ว่าที่ท่านหญิงแห่งคาโนวาลทั้งที จะให้แต่งตัวธรรมดาๆได้ไง จริงมั๊ย?”
“คาโล”
“ครับ ท่านพ่อ”คาโลตอบรับเสียงเรียกของบิดา
“เรื่องกุญแจ...พ่อต้องขอฝากเจ้าด้วย”บาโรเอ่ย
......ใช่...เพราะท่านบาดเจ็บขนาดนั้น......คาโลคิด
แม้จะไม่มีใครทราบ แต่ความจริงอาการบาดเจ็บที่บาโรได้รับจากราเอลนั้นหนักหนาสาหัสเอาเรื่อง ที่ภายนอกยังดูสบายดีนั่นเพราะลิเดียช่วยปกปิดให้ และเธอยังต้องคอยเป็นธุระกับงานหลายๆอย่างของบาโรในช่วงที่คาโลไม่อยู่ด้วย แต่ทั้งสองพ่อลูกก็ไม่ต้องกลัวเลยว่าลิเดียจะยึดอำนาจ เพราะตั้งแต่คิงบาโรครองบัลลังค์ เขาไม่เคยพบใครที่มีความจงรักภักดิ์ดีเท่านี้มาก่อนเลย เรียกได้ว่าเป็นโชคดีของคาโนวาลที่ได้คนมีความสามารถขนาดนี้มารับใช้
“กระหม่อมทราบ”คาโลค้อมตัวรับคำสั่ง
“อ้อ อีกเรื่องนึง”คราวนี้เสียงบาโรดูสนุกสนานแปลกๆ
“เมื่อไหร่จะจัดงานหมั้นให้มันเป็นทางการซะที?”
กึก!
ราวกับประกาศิษ เพราะคาโลชะงักทันที ร่างทั้งร่างสะดุ้งเฮือก
“เอ่อ...เรื่องนั้น...”
......จะให้บอกได้ยังไงว่าเกรงว่าท่านพ่อกับจ้าวปิศาจเอวิเดสจะซัดกันคางานหมั้นน่ะ!!!......
“ถ้าไม่รีบจัดซะก่อน ชาวคาโนวาลคงไม่พอใจหรอกนะ”บาโรยิ้มบางเมื่อเห็นปฏิกิริยาของบุตรชาย ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าคาโลคิดอะไรอยู่ แค่ไม่พูดเท่านั้นเอง
“หลังจากเรื่องกุญแจสงบลงก่อนแล้วค่อยคิดกันก็ได้นะครับท่านพ่อ”คาโลตัดบท ใจจริงเจ้าชายแห่งคาโนวาลรึก็อยากจัดงานใจจะขาด แต่ติดที่พ่อของทั้งสองคนนี่แหละ แล้วไหนยังเรื่องพวกพี่ๆของเฟรินอีก แม้ว่าเขามั่นใจได้เก้าในสิบส่วนทีเดียวว่าครูเอลเริ่มเอนเอียงมาเข้าข้างเขาบ้างแล้วก็ตาม เพราะช่วงนี้ไม่มีการกลั่นแกล้งจากรุ่นพี่ร่วมโรงเรียนคนนี้อีก และดูเขาจะไว้ใจคาโลมากขึ้นจนยอมฝากฝังเรื่องสำคัญๆบางอย่างให้ แต่กับพี่ชายจอมแสบอีกสองคนที่เหลือนี่สิที่ทำคาโลหนักใจ
......ราชายมฑูตฮาเดสและว่าที่จ้าวปิศาจรุ่นที่สอง วินเซนต์......
“เจ้าว่าไงก็ว่าอย่างนั้นแล้วกัน”บาโรยักไหล่
“อ้อ วันนี้ปราสาทเรามีแขกด้วยนะ ทำตัวดีๆล่ะ”บาโรเตือน
“แขกหรือขอรับ”คาโลทวนคำ
“อืม”บาโรพยักหน้ารับน้อยๆ
“แขกจากเฮลน่ะนะ”
- เฮล -
“วันนี้พวกเธอสองคนจะไปที่คาโนวาลสินะ เอเธียร่า เครส”ฮาเดสเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานสามมหาปราชญ์
“ใช่แล้วค่า”เครสตอบ
“ส่วนเซรอสก็ไปทำงานที่เอดินเบิร์ก ยังไม่กลับ”เอเธียร่าเสริม
“แต่ส่งสามมหาปราชญ์ไปสองคนก็พอแล้วมั๊ง”
“น้องการ์ริน”เครสยักคิ้วน้อยๆ
“หรือผมพูดไม่จริงล่ะครับพี่ๆ ส่งสามมหาปราชญ์ไปสองคน แค่นี้ก็พอซะยิ่งกว่าพอแล้ว”การ์รินยิ้มเผล่
“ชะ เพราะนายเองไม่ใช่เหรอที่เสนอชื่อพวกเราให้ไปคาโนวาลน่ะ”เครสแบะปาก
“เอ้า ก็ผมกลัวพี่เครสที่รักยิ่งจะลงแดงตายซะก่อนเพราะงานทับหัว ไม่ได้ไป “เยี่ยม” ใครบางคนซักทีนี่ครับ”การ์รินย้ำคำ
“เพราะจะได้ไม่มีคนบ่นเวลานายโดดงานไปเล่นเกมต่างหาก”เอเธียร่าโต้
“เอ่อ...นั่นก็ส่วนนึงนะครับ”การ์รินเหงื่อตก
“แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่?”ฮาเดสถาม
“คิดว่าคงสองสามวันเจ้าค่ะ ท่านฮาเดส”เอเธียร่าตอบ
“เหรอ...งั้นก็ดี”ฮาเดสพยักหน้าช้าๆ
“เครส ฮูคริออล เอเธียร่า ดรอสฟอร์ด รับคำสั่ง”ฮาเดสว่า
“ค่ะ!”สองปราชญ์ทรุดตัวลงคุกเข่าทันที
“ไปคาโนวาลครั้งนี้ เอเธียร่า เจ้าต้องไปสืบหาร่องรอยของไอ้เจ้าชายปัญญาอ่อนราเอล ส่วนเครส เจ้าติดตามเรื่องกุญแจที่ถูกขโมยไป เข้าใจมั๊ย?”
“เครส ฮูคริออล / เอเธียร่า ดรอสฟอร์ด รับคำสั่ง”ทั้งสองสาวตอบ
- อีกด้านหนึ่ง -
ครืด...ครืด...
“มาแล้วสินะ”คียพึมพำ
ตุบ ตุบ
“หวัดดีคีย์”วินเซนต์เอ่ยท่ามกลางความมืดมิดของห้องลับใต้น้ำตก
“ยินดีต้อนรับสู่บ้านของข้าเจ้าค่ะ ท่านวินเซนต์ ท่านเฟรเซีย”คีย์ยิ้มน้อยๆ
“ที่บอกว่าต้องใช้ชั้นน่ะ หมายถึงอะไรเหรอคีย์?”เฟรเซียอดถามไม่ไหว
“เรื่องนี้...เป็นความลับเจ้าค่ะ”คีย์ขยิบตาน้อยๆ
“อ้อ ท่านวินเซนต์ รบกวนกลับไปก่อนนะเจ้าคะ เดี๋ยวข้าต้องทำพิธีบางอย่างด้วย”
“เสร็จแล้วไล่กันเลยนะ”วินเซนต์พึมพำ
“ช่วยไม่ได้นี่เจ้าคะ”คีย์หัวเราะเบาๆ
“ไปก็ได้ๆ”วินเซนต์รีบบอกเมื่อเจอสายตาทิ่มแทงของเฟรเซีย ร่างสูงโปร่งรีบทะยานออกจากห้องลับไป
“เอาล่ะ งั้นเรามาคุยธะกันดีกว่ามั๊ย สิบสองขุนพลเทพที่แข็งแกร่งที่สุดใน่เฮฟเว่น ขุนพลอันดับสอง ฟราเวล”
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น