ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic บารามอส : จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเฟรินมีพี่ ภาค 2 ป่วนนรก[แตก]

    ลำดับตอนที่ #63 : ตอนที่ 54 : ปะทะฝีปาก

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 667
      2
      26 พ.ย. 51

    ตอนที่ 54 : ปะทะฝีปาก

     

    จ...เจ้าหญิงรีนาลีส!!!

    ความจำเสื่อมกันรึไง? บอกกี่รอบแล้วว่ารีเนล รีเนลน่ะรีเนล เข้าใจมะ?”รีนาลีส หรือ รีเนลแบะปากอย่างหน่ายใจ ก่อนจะเสไปทางราเอลที่นอนไร้สติอยู่นั่น

    ไมออส เลนเน่ พวกนายสองคนไปดูแลเพิร์ลซะรีเนลสั่งการเฉียบขาด

    ค...ครับ / ค่ะทั้งสองตะกุกตะกักตอบรับ รีเนลในตอนนี้ราวกับมีรังสีอำนาจแห่งราชนิกุลแผ่ออกมาแบบที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน

    ท่านโฟร์เลส ข้าขอมีดสั้นหน่อยรีเนลพูดกับโฟร์เลส

    ท่าน! หรือว่าท่านจะ!!!”โฟร์เลสเบิกตากว้าง

    หุบปากแล้วเอามารีเนลเอ่ยเสียงเย็น

    ...ครับ...โฟร์เลสก้มหน้านิ่ง เขารู้ดีว่ารีเนลคิดอะไรถึงได้ไล่ทั้งสองคนออกไป และยังมาขอมีดสั้นจากเขาอีกแบบนี้ และเขาไม่ชอบความคิดนี้ของรีเนลเอาซะเลย แต่ทางเลือกก็มีไม่มากนักเมื่อราเอลเองก็อาการร่อแร่ใกล้เป็นใกล้ตายเสียขนาดนี้

    ฉัวะ!!!

    รีเนลเอามีดสั้นกรีดข้อมือตัวเอง ก่อนจะค่อยๆเอาข้อมือไปประกบกับปากแผลที่แขนซ้ายของพี่ชาย

    วิ้ง...วิ้ง...

    ราวกับเป็นปาฏิหาริย์ เมื่อร่างของผู้เป็นพี่ชายได้รับการถ่ายเลือดจากน้องสาว บาดแผลที่มีก็ค่อยๆสมานตัวเข้าหากันอย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่เขาเป็นดวงวิญญาณ และบาดแผลขนาดนี้เป็นร้อยปีก็ไม่มีวันหายขาด แต่เมื่อเลือดของเด็กสาวที่ถ่ายให้พี่ชายเข้าไปทำการเยียวยา บาดแผลก็หายไป

    ...อุ๊ก...รีเนลเริ่มหน้าซีด เพราะราเอลเสียเลือดไปมาก ร่างของเขาต้องการเลือดมากพอสมควร และเด็กสาวก็ไม่สามารถถ่ายเลือดมากขนาดนั้นได้

    ท่านรีเนล ท่านต้องหยุด!”โฟร์เลสค้าน

    ขอ...ขออีกหน่อยรีเนลเอ่ยอย่างอ่อนแรง

    ฮวบ

    ร่างบางของเด็กสาวทรุดลงกับพื้นเพราะหมดแรงยืน แต่รีเนลก็ยังถ่ายเลือดให้พี่ชายอยู่อย่างนั้น

    พอได้แล้วครับ!!!”โฟร์เลสกระชากข้อมือของรีเนลมา ก่อนจะเริ่มทำการรักษา ห้านาทีต่อมา บาดแผลที่ข้อมือก็เชื่อมต่อกัน แม้จะเหลือรอยแดงๆเอาไว้ก็ตาม

    ...อือ...รีเนลคราง

    ท่านไม่สมควรออกมาจากโรงเรียน ยิ่งไม่สมควรทำแบบนี้โฟร์เลสคราง เขาไม่อยากคิดเลยว่าถ้าราเอลฟื้นขึ้นมารู้เรื่องเข้า ทั้งหมดจะถูกลงโทษยังไง

    ราเอลเป็น...พี่ชาย...ของชั้นรีเนลยิ้มอย่างอ่อนแรง เธอชูแขนซ้ายที่มีรอยแดงเป็นแนวยาวขึ้นมา พอแผลนี่ปรากฎ...ชั้นก็รู้แล้ว...ว่าพี่...อยู่ในอัน...ต...ราย

    แต่ท่านก็ไม่สมควรออกมา พวกเราจัดการเรื่องทั้งหมดเองได้ครับ!!!”โฟร์เลสค้าน

    แน่ใจเหรอ...ที่...พูดน่ะรีเนลย้อนถาม

    ......โฟร์เลสหลบสายตาของเจ้าหญิงของพวกเขา เพราะขนาดตัวเขาเองยังรู้ดีแก่ใจว่าหากรีเนลไม่เข้ามาช่วย ราเอลเองก็คงไม่รอด เพราะในพวกเขามีแต่ไอริสที่เก่งด้านพลังรักษา แต่ตอนนี้เจ้าตัวก็ออกจากเฮฟเว่นไปแล้ว

    พา...ชั้นกลับ...ทีรีเนลปรือตาคล้ายคนใกล้จะหลับ ชั้น...เหนื่อย

    รับบัญชาครับ...เจ้าหญิงโฟร์เลสครางเสียงอ่อน

     

     

     

    - เช้าวันต่อมา -

    รีเนล! วันนี้เธอดูแย่กว่าเมื่อวานอีก!!!”เฟริสแทบจ๊าก เมื่อหัวขโมยสาวแทบจะเดินพิงกำแพงเข้ามาในห้องอาหาร

    ...แหะๆ...รีเนลฝืนยิ้ม

    แบบนี้เรียนไม่ไหวหรอกคิลเสนอความเห็น เพราะถึงเขาจะไม่ชอบหน้ารีเนล แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องการให้เธอมาเป็นลมเป็นแล้งต่อหน้าต่อตาแบบนี้

    ไปห้องพยาบาลซะคาโลเอ่ยเสียงเย็น

    ไม่เอา...ไม่ไปรีเนลคราง เด็กสาวเอาหน้าฟุบโต๊ะอย่างอ่อนระโหยโรยแรง เกลียด...ห้องพยาบาล

    แต่เธอต้องไปนะรีเนล แบบนี้เธอเรียนไม่ไหวหรอก!”เฟรินร้อง

    ไม่เอาเด็กสาวยังดื้อ

    แต่พี่ว่าเธอไปห้องพยาบาลดีกว่านะรีนี่ลูคัสเดินเข้ามาดูอาการด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนเพื่อนคนอื่นๆก็มองรีเนลด้วยสายตาแปลกๆ แต่รีเนลตอนนี้เบลอจนไม่ได้สังเกตอะไรแล้ว

    เพราะเมื่อวานลูคัสสารภาพกับพวกเพื่อนๆอย่างหมดเปลือก แม้กระทั่งเรื่องของรีเนล หรือเรื่องแผนการขั้นต่อๆไปของราชินีจันทรา

    แต่พี่คะ...รีเนลคราง

    ไปเถอะน่าชิวาสคะยั้นคะยอ

    ...ค่ะ...เมื่อไม่มีทางเลือก รีเนลจำต้องตอบรับคำของรุ่นพี่อย่างเสียไม่ได้

     

     

     

    ตึก ตึก

    ฮ้าว...วันนี้ตื่นสายไปหน่อยแฮะเราครูเอลหาวหวอด ขณะเดินตรงไปยังห้องอาหารดราก้อน ที่คิดว่าน้องสาวน่าจะยังกินข้าวอยู่ แต่...

    ตึก...ตึก

    เสียงฝีเท้านั่น ทำให้ครูเอลแน่ใจได้เลยว่าใครกำลังเดินสวนทางกับเขา หากเป็นเวลาปรกติเขาจะไม่สงสัยอะไรเลยเพราะคนที่เดินสวนไปสวนมามีมากมาย แต่เสียงนี้กลับเป็นเสียงที่แผ่วเบา ราวกับเป็นเสียงฝีเท้าของคนที่ถูกฝึกมาอย่างดี

    ยังไม่ทันจะหายสงสัย ร่างบางของรีเนลก็เลี้ยวหัวมุมมาประจันหน้ากับเขาเสียก่อนนี่สิ

    อ้อ เจ้านี่เองรีเนลยังคงร้ายกับเขาได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เด็กสาวทำหน้ายู่พร้อมกับสะบัดหน้าหนี

    ชั้นสิที่ควรจะพูดแบบนั้นครูเอลกดเสียงต่ำ เขาเองก็ไม่ชอบเด็กสาวตรงหน้าอยู่แล้ว หากไม่ใช่ว่าแม่หัวขโมยตัวแสบนี่เกรงใจน้องสาวเขา เวลาเขามาหาเฟรินคงได้มีการเฉาะหัวกันไปข้างล่ะ

    มาทำธุระอะไรที่นี่ไม่ทราบล่ะเจ้าคะ ท่านราชาผู้สูงศักดิ์รีเนลประชด

    ธุระอะไรก็เรื่องของชั้น ไม่เกี่ยวกับเธอครูเอลเถียงกลับ

    อ้อ งั้นก็ต้องรู้ด้วยนะว่าตอนนี้ชั้นเป็นเด็กป้อมอัศวิน แล้วนายเป็นคนของปราสาทขุนนางคู่ปรับน่ะรีเนลข่มสภาพร่างกายที่ไม่ค่อยดี ฝืนยืนต่อปากต่อคำกับครูเอล

    งั้นก็รู้ซะด้วยว่าชั้นเป็นข้อยกเว้น ใครๆก็ชอบชั้นทั้งนั้นแหละไม่เหมือนกับเธอนี่ครูเอลสวนกลับด้วยอารมณ์หงุดหงิด

    แล้วไง ชั้นไม่ค่อยมีคนชอบก็ไม่เห็นเดือดร้อน เพราะถึงเวลาจริงๆก็แค่เอาความลับของแต่ละคนมาแฉ สุดท้ายเดี๋ยวก็ยอมแพ้เองแหละน่ารีเนลเองก็ยังแสบได้เหมือนเดิม

    นิสัยแย่แบบนี้นี่แหละทำให้ไม่มีใครชอบหน้าไงล่ะ ยัยเด็กนิสัยไม่ดีครูเอลตวาดกลับอย่าเหลืออด ไม่มีใครชอบหรอกนะที่มีคนมาสืบเสาะล้วงประวัติของตัวเองขึ้นมาขุดคุ้ยน่ะ บางเรื่องมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวที่เราไม่ควรเข้าไปยุ่ง คนอย่างเธอที่เอาแต่ใช้จุดอ่อนคนอื่นเข้าข่มขู่น่ะ ยังไงๆก็ไม่มีทางหาเพื่อนดีๆได้หรอก!!!”

    แล้วนายเห็นชั้นต้องการนักเหรอ~”รีเนลจงใจลากเสียงยาวเพื่อยั่วโมโห มีก็ได้ ไม่มีก็ดี เพื่อนน่ะมันก็แค่ตัวเกะกะเท่านั้นเอ๊ง ไม่เหมือนท่านหรอกนะที่มีเพื่อนรายล้อมมากมาย แต่สุดท้ายก็เป็นตัวถ่วง หึๆๆๆๆๆ

    เธอ!!!”ครูเอลโกรธจัดจนไม่สนแล้วว่าคนตรงหน้าเป็นรุ่นน้อง ครูเอลกระชากคอเสื้อรีเนลขึ้นหมายจะสั่งสอน แต่ก็พบว่าเด็กสาวกลับไม่มีแม้แต่แรงจะตอบโต้!

    ปล่อยรีเนลเอ่ย แต่ใบหน้าซีดๆเพราะขาดเลือดนั้นก็ทำให้ครูเอลผิดสังเกตได้

    เธอไปทำอะไรมาครูเอลหรี่ตาลงอย่างจับผิด

    เรื่องของชั้น ไม่เกี่ยวกับนายรีเนลโต้กลับด้วยคำพูดเดียวกันกับเขา

    ......ให้ตายสิ!...เขาอยากจะจัดการยัยเด็กนิสัยเสียคนนี้ซะเหลือเกิน ถ้าไม่ติดที่ว่าเธอเป็นเพื่อนของน้องสาว และยังเป็นผู้หญิง เขาไม่ใช่คนที่จะรังแกผู้หญิง โดยเฉพาะเด็กที่อายุน้อยกว่าเขาเป็นร้อยๆปีแบบนี้!!!

    ฮึ ชั้นก็ไม่อยากจะสนยัยเด็กนิสัยเสียแบบเธอนักหรอกครูเอลปล่อยคอเสื้อของรีเนลออก

    ช่ายยย และยิ่งคนที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับท่านด้วยล่ะน้า ท่านราชายมฑูตตตตตตรีเนลลากเสียงยานคางอย่างน่าหมั่นใส้

    นี่เธออยากให้ชั้นจัดการเธอจริงๆใช่มั๊ยครูเอลเริ่มหมดความอดทนอีกคำรบ

    หึๆ ถ้ากล้าพอก็เข้ามาเล้ย รีเนลคนนี้ไม่เคยกลัวอยู่แล้วรีเนลยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่อ่อนระโหยโรยแรงสิ้นดี

    ฮึ เสียใจด้วยที่ชั้นไม่นิยมรังแกผู้หญิง โดยเฉพาะกับคนป่วยครูเอลส่งสายตาเย็นชามาให้ และก็เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปแวบหนึ่งของรีเนล

    ......เขารู้...รู้ได้ยังไงว่าเราไม่พร้อมจะต่อสู้......

    อ้อ...ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ทั้งๆที่แย่งชิงอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ควรเป็นของพวกนายไปตั้งมากมาย พรากชีวิตคนไปก็เยอะแยะ ยังจะมาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอีกเหรอเนี่ยรีเนลรีบปรับสีหน้าแล้วยิ้มสู้

    ชั้นไม่ต้องการให้เด็กนิสัยเสียแบบเธอเอาเรื่องความถูกต้องมาพูดหรอกนะครูเอลขมวดคิ้วกับคำพูดของรีเนล

    คำก็นิสัยเสีย สองคำก็นิสัยเสีย อย่าน้อยๆชั้นคนนี้ก็ยังดีกว่ายมฑูตผู้หลอกลวงคนทั้วโลกก็แล้วกันรีเนลแสยะยิ้ม แน่นอนว่าคนอย่างครูเอลย่อมรู้ในทันทีว่าเธอหมายถึงเขา

    บางครั้งการโกหกก็เป็นสิ่งจำเป็น หากเรามีเจตนาที่จะทำเพื่อปกป้อง แม้จะรู้ว่าผิดก็ต้องทำครูเอลอบรม

    โอ๊ย ทำเป็นพูดดี เฮลน่ะแหละที่แย่ที่สุด เพราะ...แค่ก!!!”รีเนลไอออกมาระหว่างที่พูด เด็กสาวเบิกตากว้างเมื่อเห็นสิ่งในมือ ก่อนจะรีบกำแน่นเพื่อไม่ให้คู่อาฆาตตรงหน้าเห็น แต่ครูเอลก็ตาไวเกินกว่าที่เด็กสาวคาดไว้มาก

    เลือด เห็นมั๊ยว่ากรรมตามทันแล้วครูเอลยิ้ม ทั้งๆที่ในใจสงสัยระคนตกใจไม่น้อย

    เฮอะ บาปกรรมมันมีจริงกับใครเขาที่ไหน ถ้ามีจริงแล้วทำไมคนผิดไม่ได้รับการลงโทษซะทีล่ะยะรีเนลแหว ก่อนจะรีบเดินเลี่ยงครูเอลไปเพราะรู้ตัวว่าร่างกายนี้จะทนไม่ไหวแล้ว

    ...แต่เด็กสาวคาดผิด...ร่างของเธอหมดแรงเร็วกว่าที่คิดไว้เยอะ...

    ตุบ!

    สติของรีเนลขาดผึงลงซะก่อนที่จะเดินหลบครูเอลมาพ้นเสียอีก

     

     

     

    ฟิ้ว...

    สายลมเย็นๆพัดจากนอกหน้าต่างข้ามาในห้อง ปลุกรีเนลให้ตื่นจากภวังค์

    ...ที่...ที่นี่...รีเนลขยี้ตาน้อยๆ

    ห้องพยาบาล

    นายอีกแล้วรีเนลสบถ เธอไม่พอใจเอาซะเลยที่คนที่ตัวเองเกลียดขี้หน้าที่สุดกลับเป็นคนมาเห็นสภาพแย่ๆของเธอซะได้

    คิดว่าชั้นอยากพาเธอมารึไง ยัยเด็กนิสัยไม่ดีครูเอลแบะปากด้วยอารมณ์หงุดหงิดพอๆกัน

    งั้นก็ปล่อยชั้นทิ้งไว้แถวๆนั้นสิยะรีเนลสะบัดหน้าหนี

    ตอนแรกก็กะว่าจะทำอยู่ครูเอลว่า ถ้าไม่ติดที่ว่าพี่โรเวนบังคับล่ะก็นะ

    พี่โรเวน? แล้วพี่เขาไปไหน?”

    คิดเอาเองสิ

    อย่ามากวน ตอบมาซะว่ารุ่นพี่โรเวนไปไหนรีเนลคาดคั้น

    พลั่ก!

    คนป่วยก็หัดทำตัวให้สมกับเป็นคนป่วยหน่อยครูเอลได้ทีขี่แพะไล่ เอามือกดหัวของเด็กสาวลงกับเตียงอีกครั้ง

    ปล่อยนะ!”รีเนลเริ่มพยศ

    หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆซะยัยหัวขโมยตัวดี ไม่งั้นชั้นโดนอาจารย์เล่นงานแน่ครูเอลแสยะยิ้ม ตอนนี้อาจารย์มีสอนพวกปีสี่ เพราะงั้นชั้นเลยเป็นคนอยู่เฝ้าเธอ ดังนั้นก็จงอยู่เงียบๆแล้วทำตัวให้น่ารักหน่อย ไม่งั้นโดนดีแน่

    ตลกตายล่ะ~”รีเนลลากเสียงยาว

    อ้อ อยากโดนดีล่ะสิครูเอลแสยะยิ้มเหี้ยม เขาเขย่าขวดยาแปลกๆในมือ ก่อนจะเดินไปนั่งที่ริมเตียงของรีเนล โดยที่เจ้าของเตียงรีบกระเถิบหนี

    อ้าปาก

    @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

    กร๊ากกกกก

    กรอกยารีเนลซะงั้นเลยเน้อ

    เอายั่วๆกับตอนต่อไปดีกว่า [มีเวลาว่าง + นิยายในคลังแต่งถึงตอนที่ 57 แล้ว]

    ขอข้อมูลของหัวขโมย รีเนล โฮลีส เอาตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เลย ซักประวัติเอาให้ละเอียดยิบ ยิ่งเจาะลึกแค่ไหนยิ่งดี

    หึๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ยั่วให้อยาก แล้วจากปายยยยยย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×