คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ตอนพิเศษ 2 : วัยเด็กของสามแฝดแห่งตระกูลซาฟรานโน่ [จบ]
ตอนพิเศษ 2 : วัยเด็กของสามแฝดแห่งตระกูลซาฟรานโน่ [จบ]
ฟิ้วๆๆๆๆ
จบคำ ลำแสงพลังเวทย์หลากสีก็พุ่งมาจากยมฑูตทั้งสิบด้านหลังของเซรอสทันที
“ม่านลมคุ้มกัน!”สเฟียร์รีบตั้งรับทันที
ฟู่!
“ว๊าย!!!”สเฟียร์ร้อง เมื่อแสงสีแดงผ่านทะลุม่านลมมาได้ และเฉียดผ่านมือของเธอไป ความร้อนนั้นทำให้ข้อมือของสเฟียร์เกิดรอยแดงเป็นปื้นราวกับโดน้ำร้อนลวก
“สเฟียร์!”สองพี่ชายรีบเข้าไปดูอาการน้องสาวทันที
“...เจ็บ...”สเฟียร์น้ำตาแทบเล็ด
“ไอซ์ บอล”เฟริสเรียกลูกบอลน้ำแข็งออกมาลูกหนึ่ง และเอามันประคบข้อมือของน้องสาว
“จับไว้ เดี๋ยวพี่กลับมา”เฟริสเอ่ย
“แล้วหลบไปไกลๆด้วยนะน้องรัก เอาหลังโซฟาในห้องนอนพี่ที่ชั้นสองเป็นใช้ได้”เฟียร์สยิ้ม
“ค...ค่ะ”สเฟียร์รีบวิ่งขึ้นบันไดไป
“ฟิ้ว...ให้น้องสาวหลบไปก่อนเหรอ เป็นพี่ชายที่ดีจริงๆนะเนี่ย”เซรอสสวมบทโหดได้สมจริง
“เปล่าเลย”
แกร๊ก!!!
ในชั่วพริบตา ห้องทั้งห้อง เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น พื้น เพดาน และทุกสิ่งทุกอย่าง ก็กลายเป็นน้ำแข็งในฉับพลัน!
“ชั้นแค่ไม่อยากให้น้องมาเห็นเท่านั้น”เฟริสกางฝ่ามือทั้งสองออก
“นั่น~ สิ~ น้า~~~”เฟียร์สลากเสียงยาวทีละคำพูด
ฟ็อซ ไฟน์เออร์!
ตูม!!!
“โหมโรงด้วยจิ้งจอกเพลิง~”เฟียร์สร้องเป็นเพลงอย่างอารมณ์ดี ทั้งๆที่ภายในร้อนระอุด้วยความโกรธที่น้องสาวโดนเล่นงาน พวกยมฑูตหกคนหลบจิ้งจอกเพลิงได้ แต่อีกสี่คนที่เหลือก็โดนเผาจนล้มลงไปกองกับพื้น
“ต่อด้วยหิมะสินะ หึๆ”เฟริสหัวเราะอย่างชั่วร้าย [ทำไมคนแต่งเห็นไอทมิฬข้างหลังมันเนี่ย!!!]
บลัดดี้ สโนว์!
โครม!!!
เกล็ดหิมะสีโลหิตราวกับพิษที่รุนแรง กัดกร่อนผู้ที่โดนมันจนเป็นแผลเหวอะหวะไปทั่วอย่างน่ากลัว และครั้งนี้ จอมเวทย์ทั้งหกไม่มีใครหนีพ้นได้
“ปิดด้วยลม!”เฟริสและเฟียร์สทำการยืมพลังจากสเฟียร์ทันที
วินด์ สตรอมจ์!
เฟี้ยว!
ลมพายุโผล่มาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย พัดพาจอมเวทย์ทั้งหกจนปลิวหายไปหมด [รวมเฟอร์นิเจอร์ในบ้านด้วย!!!]
แปะๆๆๆ
“สุดยอด เล่นงานได้หมดจดจริงๆ”เซรอสปรบมือให้
“คนอะไร ขนาดลูกน้องโดนเล่นงานยังไม่สนใจอีก”เฟริสทำตาขวาง
“เพราะเราไม่จำเป็นต้องสน”เอเธียร่ากางฝ่ามือบ้าง
วิ้ง...
เหล่าทหารยมฑูตทั้งสี่คนที่นอนเกลือนห้อง กลับกลายเป็นแค่ละอองแสงเล็กๆ มารวมกันที่ฝ่ามือของเอเธียร่า รวมทั้งจากอีกหกคนที่เหลือที่ถูกพัดปลิวไปด้วย!
“เพราะนั่นมันแค่หุ่นของชั้นเท่านั้น”เอเธียร่ารวมละอองแสงกลับเข้าร่าง
“เหอะ เจอของหนักแล้วไงล่ะไอ้เฟริส”เฟียร์สเริ่มรู้สึกว่างานนี้จะตึงมือกว่าที่คิด
“น่าสนุกดีนี่”เฟริสยิ้มที่มุมปาก
“เวทย์ทำลายล้างที่สอง ระเบิดอัคคี!”เซรอสลงมือก่อน [ตอนนี้เซรอสยังไม่เผยพลังที่แท้จริงให้คนอื่นรู้ แต่เอเธียร่าที่เป็นเพื่อนสนิท กับลิเดียที่เป็นภรรยาจะรู้ถึงพลังที่แท้จริงของเซรอสอยู่แล้ว]
“เฟียร์ส!”เฟริสตะโกนสั่ง
“ไม่ต้องบอกก็รู้น่า”เฟียร์สตั้งท่า
“ในนามแห่งผู้ปกครองแดนอัคคี! เปลวเพลิงมิอาจทำอันตรายแก่ข้าได้!!!”
ฟู่...
เปลวเพลิงสลายไป แบบเดียวกับที่เฟริสเคยใช้ในตอนนั้น
“พวกนายเกี่ยวอะไรกับฮาเดส”เฟริสเอ่ย
“เอ๋?”เฟียร์สหันมาทางพี่ชาย
“เวทย์นั่น...เป็นเวทย์ที่ฮาเดสเคยใช้ ชั้นจำได้”เฟริสว่า
“โหย ความจำดีแฮะ”เซรอสยังคงทำเป็นเล่น
“อย่ามัวแต่เล่นอยู่เลย ยังไงก็ใช้เวทย์น้ำแข็งกับไฟไม่ได้แน่”เอเธียร่าประเมิน
“รวมลมด้วยใช่มะ?”เซรอสถาม
“อืม”
“งั้นก็เอานี่ไปกินละกันเด็กๆ! เวทย์ทำลายล้างที่หก อัสนีคลั่ง!!!”
เปรี๊ยง!
สายฟ้าฟาดกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง และยิ่งเซรอสเป็นเวทย์สาย “สายฟ้า” ด้วยแล้ว พลังยิ่งรุนแรงเข้าไปอีก
“เหวอ!”เฟียร์สรีบกระโดดหลบ
“หลบไปหลบมาแบบนี้ไม่ไหวนะเฟ้ยเฮ๊ย”เฟียร์สร้อง
“งั้นก็ยอมซะทีสิ”เซรอสหันไปทางเอเธียร่าเป็นการให้สัญญาณ
“เวทย์ทำลายล้างที่เจ็ด วารีจุติ!”เอเธียร่าลงมือบ้าง
ซ่า...ซ่า
“น้ำ?!?”เฟียร์สงงนิดๆ เมื่อเอเธียร่าร่ายเวทย์ใช้น้ำจนพื้นห้องเจิ่งนอง
“ไอ้โง่ กระโดดเร็ว!”เฟริสเตือน แต่ก็ช้าไป...
เปรี๊ยะ!!!
“อ๊า!!!!!!”
“น้ำเป็นสื่อนำไฟฟ้า...บ้าชิบ! ไม่ทันแล้ว!!!”เฟริสสบถ
“เหอๆ เจ็บนิดๆนะเจ้าหนู”เซรอสโบกมือบ๊ายบายเฟียร์สที่โดนกระแสไฟฟ้าแรงสูงเล่นงานซะน็อค ร่างกายมีควันออกมานิดๆ
......นั่นน่ะ มันไม่ใช่แค่เจ็บนิดๆแล้วมั๊ง......เอเธียร่าแอบคิด
“บ้าเอ๊ย! ในนามแห่งผู้ควบคุมน้ำแข็ง...ไอซ์ สเน็ค!!!”เฟริสร่ายเวทย์
“ก้าวอัสนี!”สองยมฑูตร้องพร้อมกัน
ฟุ่บ!
ร่างของปราชญ์ทั้งสองหายแวบไป
......ไม่สิ...ใช้ความเร็วสูงหลบไปต่างหาก......เฟริสคิด
“หลบไม่พ้นหรอก ไอซ์แกรซ!”
ฉึกๆๆๆๆๆๆ
พื้นห้องที่แต่เดิมมีน้ำแข็งปกคลุม กลายเป็นว่ามีลิ่มน้ำแข็งพุ่งพรวดๆขึ้นมาเมื่อเฟริสออกคำสั่ง
“จ๊าก!”เซรอสที่ใช้ความเร็วสูงอยู่ตั้งตัวไม่ทัน ก็เลยโดนลิ่มน้ำแข็งที่ผุดขึ้นจากใต้เท้าของตัวเองแทงเข้าไป 3 – 4 แผล
“โอ๊ย!”เอเธียร่าเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน
“ฉลาดดีนี่ ไอ้หนู”เซรอสแยกเขี้ยว “ดีกว่าอีกคนซะอีกแฮะ ไหวพริบเยี่ยมจริงๆ”
“แบบนี้รับมือยากพอตัวนะ เซรอส”เอเธียร่าเองก็ชักอยากลงมือจริงๆซะที
......ถ้าไม่ติดคำสั่งที่ว่า ห้ามทำให้บาดเจ็บมากเกินควรล่ะก็......
“เอาจริงเลย หมอนี่คงไม่ตายหรอกมั๊งเอเธียร่า”เซรอสเปรยๆ “ยังไงดูๆมันก็เก่งเกินกว่าที่เราจะเอาชนะได้ด้วยฝีมือแค่นี้”
“ดี”เอเธียร่าว่า “ออกมา คทาตะวัน”
“อะไรนะ”เฟริสคราง
......พลังขนาดเล่นงานเฟียร์สหมอบในทีเดียวนั่น...ยังไม่ได้ใช้คทาเลยเหรอ......
“เจ๋ง งัดอาวุธออกมาใช้ได้ซะที”เซรอสยิ้มแฉ่ง “ดาบเมฆาจ๋า มาหาพ่อมะ”
“เหอะ”เฟริสแค่นเสียง “เล่นอาวุธก็ได้ ไอซ์ สวอร์ด”
แกร๊ก
เพราะเฟริสไม่เคยมีอาวุธของตัวเอง จะมีก็แค่เวทย์มนต์ จึงต้องสร้างดาบน้ำแข็งขึ้นจากเวทย์มนต์ของตัวเอง
“ฟิ้ว...นอกจากไหวพริบดีแล้ว ยังรู้จักประยุกต์อีกนะเนี่ย”เซรอสผิวปากหวือ
“ไม่อยากให้ ลุง มาชมหรอก”เฟริสเอ่ยยั่วโมโห
“แหมๆ ก็แค่ชม เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เนี่ย มันไม่เสียหายหรอกน่า”เซรอสเริ่มปะทะคารม
......เห็นว่า เด็กนี่ปากจัดดีนัก แบบนี้แหละน่าลองยั่วโมโหดูซะบ้าง......เซรอสชักอยากลองดี
“ต้องให้ คนแก่ทำตัวเด็ก มาชมเนี่ยรู้สึกแย่แฮะ”เฟริสเอ่ย
......อยากปะทะฝีปากงั้นเหรอ...ได้เลย......เฟริสคิดในใจ
“โถๆ ยังดีกว่าเป็นเด็กที่ ริอาจทำตัวเป็นผู้ใหญ่ก่อนวัย นั่นแหละน่า”เซรอสว่า
......ชะ...มาว่าเราแก่...อายุเพิ่งแค่สองร้อยกว่าปีเองนะเว๊ย......เซรอสชักฉุน
“อ๋อ นั่นก็ยังดีกว่า เด็กโข่ง นะครับ แค่เห็นก็รู้สึกแย่แล้ว ถึงผมจะมีมารยาทพอจะไม่เอ่ยตรงๆก็เถอะ”เฟริสพูด
......หน็อย...มาว่าเราทำตัวเป็นผู้ใหญ่ก่อนวัย...แล้วดูตัวเองมั๊ยว่าผู้ใหญ่มันทำตัวแบบไหน......เฟริสแอบแยกเขี้ยวในใจ
“เอ๋ อย่างนายเนี่ย มีมารยาทกับเขาด้วยเหรอ เห็นยังไงก็ดูจะเป็น มารยาททราม มากกว่านะ”เซรอสออกความเห็น
......ไอ้เด็กไร้มารยาท มาพูดแบบนี้กับรุ่นพี่ได้ไงวะ!!!......เซรอสว๊าก
“ก็ผมยังมีสัมมาคารวะพอจะไม่ต่อต้าน คนแก่ไม่มีเหตุผล ตรงๆนี่ครับ”เฟริสหย่อนระเบิดลูกยักษ์
“ไอ้นี่...ไม่ไหวแล้วโว๊ย!!!”เซรอสตบะแตก [อา...เราเข้าใจเลยว่าทำไม ดูปากไอ้เฟริสมันเข้าสิ]
แคร้ง!
ดาบเมฆาเข้าปะทะกับดาบน้ำแข็งของเฟริสทันที
“อุก”เฟริสถอยกรูด เพราะถึงจะเก่งเวทย์แค่ไหน แต่เรื่องแรงคงสู้เซรอสไม่ได้
“อะไรฟระ ดาบเดียวมือชาเลยเราะ”เซรอสแสยะยิ้ม
......ก็ดูฟาดดาบเข้าสิ...ขนาดดาบน้ำแข็งนั่นยังร้าวเลย......เอเธียร่าแอบคิด
“เรื่องของชั้น”เฟริสชิงบุกกลับบ้าง
แค้ง แคร้ง แคร้ง
......คงได้เวลาแล้ว......เอเธียร่าคิด
“เซรอส!”
“โฮ่ มาแล้วเราะ!”เซรอสรีบกระโดดหลบ และเมื่อเขาหลบไปแล้ว เฟริสถึงเพิ่งจะมองเลยไปเห็นเอเธียร่า...ที่ชาร์จพลังรอไว้แล้ว
“เสร็จกัน!”
“ตะวันเจิดจ้า!!!!!”
เฟี้ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
...สภาพปัจจุบันไม่ใช่สิ่งที่น่าบรรยาย ดังนั้นขอข้ามไปนะครับ [ก็บ้านรังผึ้งไง พรุนเป็นรูหมด หึๆๆ] ...
“อุ...อูย”
“เฮ้ยๆ เฟริสฟื้นแล้ว”
......เสียงนี่......
“เฟียร์ส...สเฟียร์”เฟริสลืมตาขึ้นช้าๆ
“ไหวป่าววะแก โดนซะร่อแร่เลย”เฟียร์สถาม
“ไม่เป็นไรนะคะพี่เฟริส”สเฟียร์ลนลาน
“...อืม คิดว่า...นะ...”เฟริสมองตัวเอง ที่ตอนนี้...แทบจะเรียกได้สั้นๆง่ายๆเลยว่า...
...มัมมี่...
“แหะๆ พอดีมันหนักมือไปหน่อยอ่า”
“ทำไมเราถึงอยู่ที่นี่ โดยเฉพาะกับยมฑูต”เฟริสหันไปมองเซรอสที่ยืนพิงประตู
“ไม่รู้ว่ะ ชั้นเองก็เพิ่งฟื้นเนี่ย ยังงงๆอยู่เลยว่าเรามาอยู่ที่นี่ได้ไง”เฟียร์สเกาหัว
“ก็ชั้นเป็นคนสั่งให้เซรอสกับเอเธียร่าพาพวกนายมาเองนี่”
“เสียงนั่น!!!”
แกร๊ก
“ไง โดนซะหนักเลยนะพวกนาย”
“ฮาเดส! ครูเอล!”
“เฮ้อ เสียเวลาไปตั้งอาทิตย์นึงเต็มๆแน่ะ เลยไม่ได้ไปหาเลย”ครูเอลบิดตัวไปมา
“ทำไม...นายถึงมาอยู่กับเจ้าหมอนี่!!!”เฟียร์สชี้หน้าเซรอส
“อะไรฟระ พอกันทั้งพี่ทั้งน้องเล้ย”เซรอสแบะปาก “เด็กตระกูลนี้ หาคนน่ารักๆซักคนไม่ได้รึไงหา?”
“หยุดเลยเซรอส นายเองก็พอกันนั่นแหละ บอกแล้วว่าอย่าเล่นงานเกินควร ก็ฝ่าฝืนคำสั่ง”ฮาเดสมองตาขวาง
“ขออภัยคร้าบ ท่านราชา”เซรอสเหงื่อตก
“ราชา!?!”
“คงต้องแนะนำตัวอย่างเป็นทางการแล้วมั๊ง ฮาเดส”ครูเอลพูดกลั้วหัวเราะ
“พวกนายอาจจะไม่รู้ งั้นชั้นจะบอกให้เอาบุญ”เซรอสจิ้มหน้าผากของเฟียร์สแรงๆ แต่ตอนนี้สามแฝดที่เหวอเพราะอาการปะติดปะต่อเรื่องไม่ถูกทำให้เฟียร์สไม่ได้สนใจ
“ทั้งสองคือ...คิงฮาเดส และคิงครูเอล สองคิงฝาแฝดแห่งเฮล ราชายมฑูตยังไงล่ะ”
“ไม่จริงน่า!!!!!”
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ในที่สุดก็จบซะที
โล่งครับโล่ง
[พูดเหมือนจบ สุดท้ายแกก็ตัดจบล่ะว๊า~~~]
ความคิดเห็น