คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ep.0 ความสวยงามกับคำโกหก
โน้ตที่ 0
ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน
ในบางครั้งคุณเคยมีความคิดที่ว่า ‘โลกใบนี้มันเต็มไปด้วยคำโกหกและการหลอกลวง’ บ้างหรือเปล่า? อาจเป็นเพราะการมองโลกในแง่ลบหรือมุมมองที่คับแคบเกินไปของคนๆนั้นหรือเปล่านะ? คงไม่มีทางรู้ได้หรอก อย่างไรก็ตามไม่ว่าคุณจะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตามทีทว่ามันก็มีใครบางคนที่กล่าวเช่นนั้นอยู่จริงๆ แต่ว่าในตอนนี้คุณยังไม่จำเป็นต้องคิดอะไรไปมากกว่านี้หรอกเพราะว่ามันยังมีต่อจากนี้อีก ณ สังคมปัจจุบันที่มีประชากรอยู่ราว 8 พันล้านคนรวมถึงผมและคุณเองก็ด้วยบนเวทีขนาดใหญ่ที่เรียกว่าโลกนี้ผู้คนต่างได้รับบทบาทเป็นทั้งผู้แสดงและผู้ชมไปด้วยในขณะเดียวกัน ในท่ามกลางสถานที่ที่เหล่านักแสดงทั้งหลายต่างก็มีสายตานับล้านคู่คอยจับจ้องมาแห่งนี้นั้นความด่างพร้อยถือเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการ นั่นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ไม่ว่าใครต่อใครต่างก็ล้วนชื่นชมและหลงใหลในความสมบูรณ์แบบกันทั้งสิ้นด้วยเหตุนี้จึงได้ใฝ่ฝันและยกย่องถึงมัน ทว่าความเป็นจริงที่ว่า ‘ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่สมบูรณ์แบบ’ ก็ช่างโหดร้ายเสียจนยากจะยอมรับได้ ไม่ว่าสิ่งใดก็ย่อมต้องมีข้อบกพร่องอยู่เสมอและนั่นก็คือสิ่งที่ผู้คนต่างก็ปฏิเสธกันอย่างที่สุด ถึงจะมีคำกล่าวที่ว่า ‘ความไม่สมบูรณ์แบบเองก็ถือเป็นความงดงามในตัวมันเองด้วยเช่นกัน’ อยู่ก็ตามแต่ สุดท้ายแล้วนั่นก็เป็นเพียงคำพูดงี่เง่าของคนที่อยากจะหลบหนีจากข้อเท็จจริงนี้เท่านั้น เช่นนั้นแล้วควรจะทำอย่างไรต่อไปดีถึงจะสามารถอาศัยต่อไปพร้อมกับความเป็นจริงอันเลวร้ายนี้ได้? ไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไร หากเพียงแค่ได้รู้จักกับเครื่องมือที่เรียกว่าคำโกหกแล้วล่ะก็ เท่านี้ก็สามารถปกปิดข้อกังขาเหล่านั้นและใช้ชีวิตต่อไปได้ราวกับร่ายเวทย์มนต์อย่างแน่นอน ‘ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ล้วนแล้วสามารถถือกำเนิดขึ้นมาจากคำโกหกได้ทั้งนั้น’ เพราะเหตุนี้ผู้คนจึงต่างพากันเลือกหนทางที่แสนง่ายและสะดวกด้วยการโกหกเพื่อเติมแต่งความสมบูรณ์แบบของตนให้ดูสวยหรูเพื่อซุกซ่อนจุดด่างพร้อยของตัวเองจากสายตาผู้อื่นกันทั้งสิ้น อย่างไรเสีย ‘ในโลกใบนี้นั้นไม่มีสิ่งใดงดงามไปยิ่งกว่าดอกไม้เทียมอีกแล้ว’ ยังไงล่ะ แม้จะรู้ดีว่าเป็นของปลอมเปลือกอย่างไรก็ยังคงจะเบ่งบานงดงามได้อย่างไร้ที่ติ เพราะงั้นหากว่าคุณจะถามผมแล้วล่ะก็ ผมก็คงตอบว่าโลกใบนี้มันเต็มไปด้วยคำโกหกและการหลอกลวงเหมือนอย่างที่บอกจริงๆนั่นแหละ
อ่านมาจนถึงจุดนี้แล้วอย่าเพิ่งเข้าใจผมผิดไป ก็จริงอยู่ที่เมื่อครู่ผมเพิ่งบอกอะไรอย่างเต็มไปด้วยคำโกหกและการหลอกลวงไปแต่ก็ไม่ได้ต้องการจะบอกว่าโลกใบนี้มันเกินเยียวยาแล้วแต่อย่างใด ในแวดล้อมที่ความด่างพร้อยนั้นไม่มีจุดยืนให้ผู้คนต่างถูกบีบบังคับให้เหลือแต่ตัวเลือกที่ต้องคอยพูดโกหกอยู่เสมอจนกระทั่งเมื่อไรไม่รู้ที่คำโกหกกลายเป็นเรื่องปกติทั่วไป ผู้คนชินชากับมันราวกับว่ากลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันไปแล้ว สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ เพราะโลกมันเป็นเสียอย่างนี้ หากต้องการรักษาจุดยืนของตัวเองต่อไปแล้วล่ะก็การพูดโกหกถือเป็นสิ่งที่จำเป็น และหากโกหกแล้วครั้งหนึ่งก็จำเป็นต้องคอยพูดโกหกต่อไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ไม่ใช่คนบ้าไม่ว่าใครก็ต่างไม่อยากพูดโกหกกันทั้งนั้น กลับกันเสียอีกพวกเขาต่างต้องการให้คำโกหกของตัวเองกลายเป็นจริงด้วยซ้ำไปเพราะหากเป็นเช่นนั้นแล้วล่ะก็คงไม่จำเป็นต้องพูดโกหกกันแต่แรกแล้ว ถ้าหากคำโกหกทั้งหมดหายไปจากบนโลกนี้มันจะดีกว่าอย่างงั้นเหรอ? ถึงตอนนั้นก็คงได้เอือมระอากับภาพความเป็นจริงอันแสนทุเรศอย่างแน่นอน ผู้คนน่ะสวยงามได้ด้วยคำโกหกทั้งนั้น ถึงแม้จะเป็นของปลอมเปลือกอย่างไรแต่นั่นก็เป็นเพียงข้อได้เปรียบเดียวที่สามารถช่วยให้งอกเงยความงดงามของตัวเองขึ้นมาได้ ทำไมผมถึงได้บอกอย่างนี้น่ะเหรอ? บางทีผมอาจจะแค่ต้องการตัดพ้ออะไรสักหน่อยเท่านั้นเองก็ได้ ไม่ว่าคุณเลือกที่จะเชื่อตามนั้นหรือปฏิเสธมันก็ตาม นั่นก็เป็นอิสระของคุณอยู่แล้ว เอาเป็นว่าลองฟังผมดูก่อนก็แล้วกันหลังจากนั้นค่อยตัดสินใจเอาก็ได้ ถ้าหากคุณถามผมว่า “ถึงรู้เรื่องแบบนี้ไปแล้วจะทำอย่างไรต่อ?” แล้วล่ะก็ ผมก็คงจะตอบว่า “มันจะเป็นยังไงก็ช่าง ไม่ใช่สิ่งที่ต้องใส่ใจอยู่แต่แรกแล้ว” ไม่จำเป็นต้องสับสนกันไป ตั้งแต่แรกจนมาถึงตอนนี้มันก็เป็นเพียงแค่การมองโลกในแง่ลบเท่านั้นเอง ถึงจะพร่ามบ่นประชดประชันไปเท่าไรยังไงก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้อยู่แล้วคงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่ถ้าจะให้พูดจริงๆก็มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมเฝ้าคอยปรารถนาลึกๆภายในใจอย่างมีความหวังอยู่บ้างเล็กน้อย นั่นคือภาวนาว่าในวันหนึ่งจะได้เจอของแท้ที่งดงามได้โดยไร้ซึ่งคำโกหกแฝงปน ของแท้ที่งดงามได้ยิ่งกว่าอื่นใดเป็นไหนๆ ถึงออกจะดูเหมือนพ้อฝันไปสักหน่อยแต่ก็นั่นแหละ ไม่ว่าใครๆต่างก็มีสิทธิ์ฝันกันได้ทั้งนั้น ท่ามกลางทุ่งดอกไม้เทียมนี้ผมจะคอยตามหาดอกไม้ของจริงที่เบ่งบานงดงามเหนือดอกอื่นใดต่อไป หวังว่าสักวันหนึ่งจะได้พบเข้ากับดอกที่ทั้งสวยงามงามและแสนบริสุทธิ์ปราศจากซึ่งคำโกหกใดๆได้ในที่ไหนสักแห่ง นั่นคือคำตอบของผมล่ะ
เอาล่ะ เท่านี้ผมก็ได้เล่าในสิ่งที่อยากบอกจนจบแล้ว ขอขอบคุณคุณที่ยอมอ่านมาจนถึงตรงนี้และสุดท้ายนี้ผมก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากจะขอจากคุณ โดยเรื่องราวบางเรื่องที่ผมกำลังจะนำเสนอต่อไปนี้ผมอยากจะขอให้คุณรับชมมันจากที่ตรงนั้นและจากนั้นก็บอกกับผมด้วยสายตาคู่นั้นของคุณที่ได้มองมาว่าสิ่งที่คุณได้เห็นผ่านมุมมองจากตรงนั้นเป็นดอกไม้แบบไหนกัน
ความคิดเห็น