ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องจริงของผู้หญิงหัวฟู

    ลำดับตอนที่ #1 : ไอหื่นเอ๊ย..-*-+

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 49


    ป๊าป!!!
    เสียงของฟิวเจอร์บอร์ดสีเหลืองที่พับๆให้เหมือนพัดเหวี่ยงฟาดลงกลางหลังของเด็กผู้หญิงหัวฟูคนนึงกลางของวิทยาศาสตร์
    "โอ๊ยยยยไอสาดบอสสสส ไอเฮียร์เอ๊ยยย กรูเจ็บน๊ะไอสาดดดด"เสียงโวยวายเสียงดังของเด็กผู้หญิงหัวฟูนามว่าบุ๊คดังสนั่นลั่นห้องวิทย์ฯ
    "สมควร 555+"เด็กชายนามว่าบอสหัวเราะลั่น
    "หึ๋ยยยยย ไอหื่นเอ๊ยยยยย"บุ๊คตะโกนใส่พลางถกกระโปรงขึ้นแล้วสวนบาทาใส่บอสทันที(ใส่กางเกงข้างในค๊ะ- -)
    "โอ๊ยยยย อีฟู เิมิงงงงงงง"และแล้วสงครามก้อก่อนตัวขึ้น ท่ามกลางสายตาปลงๆของเพื่อนในห้อง
    ปล่อยมาน...
    ความคิดนี้ผุดขึ้นในหัวของหลายๆคนในห้อง

    + ห้อง ม.3/9 +
    "เออน่า เมิงก้อทำใจเหอะจีจี้"ตอนนี้บุ๊คกำลังปลอบใจจีจี้ เพื่อนสนิทของเทอที่กำลังอกหักจากเพื่อนชายในห้อง มันหน่ะเหรอ ชิ มันชื่อเดียร์ หล่อตรงไหนฉันก้อหาไม่เจอเหมือนกาน ผิวสีแทนนิสๆ ตัวเตี๊ยก่าฉันอีก(แต่สูงก่าจีจี้น๊ะ) แล้วดูฉายาในห้องของมาน ป้อม ดำ เตี๊ย เหอะอยากจะขำให้ แกนิโง่ชะมัดเล๊ยจีจี้เอ๊ย รักเพื่อนสนิทแร้วมันจะสมหวังเหร๊อ
    "ฉันจะตัดจายจากมานแร้ว"อยู่ๆยัยจี้มานก้อฮึดขึ้นมา ยัยนี้ปรับอารมณ์เก่งชะมัด
    "ขอให้จิงเหอะ"ฉันพึมพำเบาๆ
    "ของมันแน่อยู่แร้ว คนอย่างฉันเนี๊ยน๊ะจะตัดใจไม่ได้"น่าน..มันได้ยินซะด้วย - -
    "อ้าวเดียร์หวัดดี"ฉันยิ้มพลางมองไปข้า่งหลังยัยจี้
    "ไหนๆๆ"เหอะ..ยัยจี้รีบหันขวับเลย
    "ฉันหลอก..- -"ฉันพูดพลางทำหน้าจับผิดเต็มที่
    "อีบุ๊ค เมิงอยากตายม่ะ"
    "ไม่จ๊ะไม่ แฮะๆๆ"ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน แล้วก้อรีบหาข้ออ้างแยกตัวออกมา ไม่งั้นได้ตายจริงๆแน่
    แร้วฉันก้อเดินออกมาจากห้อง ก้ออาจารณ์ยังไม่มาสอนเลยนิ ตะลอนไปเรื่อยเปื่อยก้อไม่เสียหาย
    "เฮ๊ยไอบุ๊ค.."ฉันหันไปมองเสียงเรียกนั้น มองไปที่เจ้าตัวพลางเลิกคิ้วเล็กน้อย
    "อาราย มีปัญหารายอีกเมิง"ฉันตอบกวนๆบวกกะหน้าตากวนๆอีก ทำเอาไอบอสมานยัวะนิสๆเหมือนกาน
    "กรูเรียกเมิงดีๆ ไำอเวงนี่ตอบซะทุเรสเลย"ไอบ้านั้นทำหน้ากวนทีนกลับ
    "เออ ไมอ่ะ มีราย เรียกมาย มีปัญหาราย"ฉันก้อไม่ยอมแพ้หรอกน๊ะ
    "วุ๊ย อีนี่ กรูแค่จะมาถามว่าเมิงจาไปไหน"ค๊ะ นังบอสมานยอมแพ้
    "เรื่องของกรูอีกอ่ะ"แต่ฉันไม่เลิกง่ายๆหรอกค๊ะ
    "เอ้อ โทดที  กรูไม่ถามก้อได้ว๊า แมร่ง..."มันมีท่าทีงอนเล็กน้อย
    "ไปเยี่ยว เมิงจะไปกะกรูม่ะ"
    "เมิงให้ไปป่ะหล่ะ 555+"ไอเวงเอ๊ย..
    "ถ้าเมิงไม่กลัวบาทากรูเมิงก้อตามมา"แล้วฉันก้อเดินไปแบบไม่หันมองมัน ดีที่มานไม่ตามมา-*-
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×