ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The adventure of Jane and Topadids

    ลำดับตอนที่ #10 : ความในใจ

    • อัปเดตล่าสุด 15 ธ.ค. 48


              \" อะไรนะ!!!!!!!! ชอบ!!!!!!!! ผม !!!!!!!!! เหรอะ!!!!!!!!!! \"  โทปาดีสเอะอะ



              \" ช่ายยยยยย  นายหหน้าตาดีนะเนี่ย ไม่งั้น ไม่มีทาง \"  เจ้าหญิงยิ้มอย่างมีเลศนัย



                   ณ ห้องโถงพระราชวัง



              \" หยุดนะ จะทำอะไรน่ะ  ช่วยด้วย!!!!!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด \"   \" อุ๊บ  อะ \"

          

                  เจนร้องออกมาเสียงจึงเล็ดลอดเข้าไปในห้องส่วนตัวของเจ้าหญิง  ส่วนเจ้าหญิงไม่รู้หนาวรู้ร้อน ชวนโทปาดีสคุยเรื่อยๆแต่โทปาดีสดิ้นขลุกขลักออกมาจากมือเจ้าหญิงที่รัดแขนตนเองอยู่



              \" เจน เจน เจน  เป็นอะไรไปน่ะ ทำไมเงียบไปล่ะ?  เจน!!!! \"  โทปาดีสพยายามเรียกเจน แต่เจนกลับไม่ตอบกลับ



                 ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ  มันเป็นเสียงคนเดินไกลออกไปเรื่อยๆ



             \"  ย้ากกกกกกกกกกก \"  โทปาดีสกระแทกประตูออกมา



             \"  เจน เจน เจน?????? \"  เขาเรียกเจนอีกครั้ง เสียงก้องไปทั่วบริเวณที่เขายืนอยู่



                   ถาพที่เขาเห็นคือทหารตัวบึกบึนกำลังอุ้มเจนที่อ่อนปวกเปียกไม่มีแรงและกำลังสลบอยู่ออกไปนอกวังพร้อมกับบ่นอะไรสักอย่างอยู่ด้วย แล้วพวกเขาก็หันมามองโทปาดีสแล้วหันกลับไปอย่างไม่สนใจ



             \" นี่!!!!!!!!!!!!!!!!! พวกแกน่ะ จะทำอะไรเพื่อนที่รักของชั้น หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \" โทปาดีสเอะอะเสียงห่วน



             \" เจ้าหญิงรับสั่งว่าให้เรานำผู้หญิงคนนี้ออกไปนอกวังโดยด่วนที่สุดแต่หล่อนไม่ยอมเราจึงต้องต่อยท้องน้อยเธอ \"  ทหารคนที่จับแขนทางซ้ายของเจนพูดออกมา



             \" เพราะงี้ใช่มั้ย เจนเลยเงียบไปน่ะ ฮึ่ย!!!!! แบบนี้ยอมไม่ได้ \" โทปาดีสพูดเสียงดังจนเจ้าหญิงเดินออกมา



             \" เจ้าอย่าโวยวายไปเลย ยัยคนเนี่ยะเกะกะออกเอาออกไปก็สิ้นเรื่องเรากลับเข้าไปคุยกันต่อเถอะนะ \" เจ้าหญิงบอก



                  จากนั้นทหารคนหนึ่งก็ยกเจนขึ้นบ่าส่วนอีกคนก็เดินจากไป ทหารคนที่มีเจนอยู่บนบ่านั้นเดินออกไปเรื่อยๆๆๆๆจนใกล้ถึงประตูทางออก จากนั้นเขาวกกลับบมา เพราะเจ้าหญิงเรียก



             เจ้าหญิงรับสั่งเสียงห่วนและดังกังวาลว่า \" ฆ่านางซะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \"



                  โทปาดีสไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปหาทหารแล้วต่อยเขาพร้อมกับอุ้มเจนออกมา เขาหน้าแดงก่ำเพราะพึ่งรู้ว่าเจนตัวเบามากและมีกลิ่นหอมสบู่ด้วย



            \" ไม่มีทาง \"  โทปาดีสพูดเสียงห่วนพร้อมกับวิ่งออกมา



            \" แย่ที่สุดเลย ไปตามจับตัวมา \"เจ้าหญิงสั่งทหาร



                  โทปาดีสวิ่งมาถึงถ่ำแล้วเดินเข้าไป--วางเจนเอาไว้--จุดไฟเพื่อให้ความอบอุ่น--เขานั่งลงข้างๆเธอ--ยกเธอมานอนบนตักพร้อมกับพูดว่า



            \" รอดแล้วนะเจน ถ้าเธอเป็นไรไปชั้นแย่แน่เลย เพื่อนรักของชั้น \" (อ้วกเน่าจิง)



                  ปั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  ลูกกสุนวิ่งเข้าที่แขนขวาเจนทันที



            \" เฮ้ยยยยยยยยย ใครน่ะ \" โทปาดีสโวยวาย



                 ร่างที่ปรากฎขึ้นเป็นร่างของชายร่างกายกำยำ เดินปึงปังเข้ามา  โทปาดีสรีบอุ้มเจนขึ้นแล้วหนีไปทางหลังถ่ำทันทีก่อนพวกเขาจะเห็น



            \" เจน เจน เจน เจน เจน เจน เจน เจน \"  เขาเรียกเจนไม่หยุดตลอดทาง  เมื่อมาถึงหลังถ่ำ เขาเห็นเจนหน้าซีดเซียวเพาระเสียเลือดไปมาก เขาปฐมพยาบาลเธอทันที



    ******************************************************************************************



                 ส่วนทางทหารก็ได้รีบไปบอกเจ้าหญิงทันทีที่ไม่พบพวกเขาล



            \" อะไรกันพวกแกทำงานกันไม่ได้เรื่องจริงๆเลยถ้าครั้งนี้พลาดอีด เตรียมเครื่องประหารได้เลย \" เจ้าหญิงเอะอะ



            \" เอามาประหารยัยนั้นหรือขอรับ \" ทหารคนหนึ่งถามขึ้น



            \" เอามาตัดหัวพวกเจ้านั่นแหละ  ไปหาให้เจอ เอาผู้ชายกลับมาส่วนผู้หญิงจะทำอะไรก็ได้ ไป!!!!!! \" เจ้าหญิงสั่งเสียงเข้มแข็ง



            \" ขอรับ นายหญิง \" ทหารบอกพร้มกับออกไปตามหาพวกเจนพร้อมทั้งอาวุธมากมาย



    ******************************************************************************************



           \" เจน เจน อย่าเป็นอะไรน้า แงงงงงง โทปาดีสปล่อยโฮออกมาเสียงดังลั่น



                 ค่อก ค่อก ค่อก ค่อก เจนกระอักเลืดออกมา



           \"  เจนถ้าเธอเป็นอะไรไปใครจะทำอาหารให้ชั้นกินอ่ะ  เอ่อ คือชั้นมีเรื่องจะบอกอยู่เรื่องน่ะ คือ  อย่าเป็นอะไรนะ  ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอชั้นจะทำยังไง..............เจน.....ชั้นรักเธอนะตั้งแต่ตอนที่พบกันครั้งแรกแล้ว........รักสุดหัวใจเลย....เพราะงั้นฟื้นเถอะนะ...ขอร้องล่ะ \"  



                 เขาพูดออกมาพร้อมน้ำใสๆที่ไหลออกมาทางตา





                ทันใดนั้นนางฟ้าแห่งการเดินทางก็ออกมาพร้มกับพูดว่า



           \" เจ้าได้บอกความในใจไปแล้วถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินก็เถอะแต่ความรู้สึกได้ส่งไปถึงแล้ว \"



                จากนั้นนางฟ้าก็ใช้เวทย์มนต์รักษาแผลจนหายสนิท



           \" เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกอรุณรุ่งพรุ่งนี้ก็หายดีแล้ว \" นางฟ้าบอกเขา

          
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×