ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจนและโลกของเวทย์มนต์
                ณ เมือง  Coladibs มีเด็กหญิงยากจนคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านร้างในมุมมุมหนึ่งของของหมู่บ้าน (ขอไม่บอกละกันว่าอยู่ไหน)
                เธอเป็นเด็กผู้หญิง  ผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอยาวเกือบถึงกลางหลัง ใส่ชุดกระโปรงสีครีมอ่อนๆยาวถึงหน้าแข่ง  รองเท้าคัดชูสีชมพูน่ารัก กิ๊กๆ (คนเขียนน่าจะบ้าไปแล้ว) เออลืมบอกไป! เธอใส่ที่คาดผมสีส้มอ่อนๆด้วยนะ 
รู้ก็รู้อยู่ว่าเธอยากจน  เธอจึงไปขโมยอาหารในตลาดอยู่บ่อยๆ(แต่คนในตลาดจับไม่ได้สักที)
                ครั้งล่าสุดนี้เธอเข้าไปขโมยอาหารก็จริงอยู่หรอก แต่มีคนจับเธอได้คาหนังคาเขา (คือในมือทั้งสองมือของเธอมีอาหารอยู่เต็มไปหมดอาจิ)เธอเห็นจึงวิ่งหนีไปอีกทาง
                      \" พวกเราช่วยจับยัยเด็กนั้นที เร็ว!! \"
เสียงของคนพวกนั้นดังขึ้น จนเจนต้องเร่งฝีเท้าใหมากขึ้นกว่าเดิมจนชุดกระโปรงสีครีมสดใสของเธอเปื้อนโคลนไปหมด
                      \" เร็วใกล้ถึงยัยเด็กนั้นแล้ว  เร็วพวกเรา  ต้องจับให้ได้ ข้าวของของพวกเราที่หายไปบ่อยๆก็เพราะยัยเด็กนั้นแหละ \" 
เจนได้ยินเสียงฝีเท้าของคนพวกนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธอวิ่งจนแรงจะหมด
                      \" ทำยังไงดีคนพวกนั้นต้องไม่เลิกตามเราง่ายๆแน่ \"
                    เธอเหลียวหลังกลับไปมองจนไม่สนใจว่าข้างหน้าจะมีอะไรอยู่  เธอเห็นแต่แสงวูบวาบที่ตรงทางตันที่เธอกำลังจะวิ่งไปชน (ที่จริงมันเป็นประตูมิติหรืออะไรสักอย่างนั้นแหละ  คนเขียนก็มะรู้เหมียนกัล) และอยู่ดๆเธอก็วิ่งทะลุเข้าไปในแสงวูบวาบตรงกำแพงนั้นแล้วเธอก็สลบไป............... 
                เธอเป็นเด็กผู้หญิง  ผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอยาวเกือบถึงกลางหลัง ใส่ชุดกระโปรงสีครีมอ่อนๆยาวถึงหน้าแข่ง  รองเท้าคัดชูสีชมพูน่ารัก กิ๊กๆ (คนเขียนน่าจะบ้าไปแล้ว) เออลืมบอกไป! เธอใส่ที่คาดผมสีส้มอ่อนๆด้วยนะ 
รู้ก็รู้อยู่ว่าเธอยากจน  เธอจึงไปขโมยอาหารในตลาดอยู่บ่อยๆ(แต่คนในตลาดจับไม่ได้สักที)
                ครั้งล่าสุดนี้เธอเข้าไปขโมยอาหารก็จริงอยู่หรอก แต่มีคนจับเธอได้คาหนังคาเขา (คือในมือทั้งสองมือของเธอมีอาหารอยู่เต็มไปหมดอาจิ)เธอเห็นจึงวิ่งหนีไปอีกทาง
                      \" พวกเราช่วยจับยัยเด็กนั้นที เร็ว!! \"
เสียงของคนพวกนั้นดังขึ้น จนเจนต้องเร่งฝีเท้าใหมากขึ้นกว่าเดิมจนชุดกระโปรงสีครีมสดใสของเธอเปื้อนโคลนไปหมด
                      \" เร็วใกล้ถึงยัยเด็กนั้นแล้ว  เร็วพวกเรา  ต้องจับให้ได้ ข้าวของของพวกเราที่หายไปบ่อยๆก็เพราะยัยเด็กนั้นแหละ \" 
เจนได้ยินเสียงฝีเท้าของคนพวกนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธอวิ่งจนแรงจะหมด
                      \" ทำยังไงดีคนพวกนั้นต้องไม่เลิกตามเราง่ายๆแน่ \"
                    เธอเหลียวหลังกลับไปมองจนไม่สนใจว่าข้างหน้าจะมีอะไรอยู่  เธอเห็นแต่แสงวูบวาบที่ตรงทางตันที่เธอกำลังจะวิ่งไปชน (ที่จริงมันเป็นประตูมิติหรืออะไรสักอย่างนั้นแหละ  คนเขียนก็มะรู้เหมียนกัล) และอยู่ดๆเธอก็วิ่งทะลุเข้าไปในแสงวูบวาบตรงกำแพงนั้นแล้วเธอก็สลบไป............... 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น