คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP.4
โรเรียน
"แบมแบมมมมม~" ยูยอมะโนเรียแบมแบมเสียัลั่นห้อ
ทำไมถึอบเสียัห้ะ -.- สิ่ที่แบมิมาลอั้แ่รู้ััน
แบมแบมเยหน้าาหนัสือบนโ๊ะมามอเพื่อนัวให่
"มีอะไร เสียัอีแล้วนะ แล้วยิ้มอะไรนานั้น"
แบมแบมแวเพื่อนัวเอ แล้วอที่ะสสัยไม่ไ้ว่าทำไมยูยอมถึยิ้มอะไรนานี้
มีวามสุอะไรนัหนา
"เปล่าๆๆ นายใส่ผ้าพันอมา้วย
น่ารัีนะ" แบมแบมับผ้าพันอแล้วนึถึรอยแๆที่อ็หน้าแึ้นมาทันที
"เฮ้ย! ทำไมอยู่ๆหน้าแ
เป็นไ้หรือเินที่ันม" ยูยอมเอามือมาับแ้มับหน้าผาอแบมแบม
เพื่อรวูว่าเพื่อนัวเอเป็นไ้หรือเปล่า
"เปล่าๆไม่ไ้เป็นไระหน่อย
อาาศมันหนาวมั้"แบมแบมพยายามทำัวให้ปิที่สุ
"โอเ
แบมแบมวันนี้วันนี้ไปบ้านันนะ ันะเอไพรส์วันเิให้ยอแน่ะ"
"ัน...ไม่แน่ใอ่ะ"
ใริแบมแบม็อยาไปับเพื่อนนะ แ่เายัไม่ไ้ออนุามาร์เลย
ถ้ามารับแล้วไม่เอ้อโนุแน่ๆ
"ทำไม? นายมีนัแล้วหรอ?" ยูยอมถามแบมแบม
แล้วทำน่าอนๆใส่แบม
"โถ่~ ยอมมี่๋าา~ อนเ้าหรออ
ไม่เอาไม่อนน้าา >3<" แบมแบม้อยูยอมหมือนที่เาอบทำ
แบมแบมเาะแนยูยอมแล้วเอาหน้าถูไปถูมาที่แนอยูยอม
"ไม่หายอน่ายๆหรอนะ"
ยูยอมแล้อนแบม่อ เาไม่ไ้อนแบมแบมหรอ เาแ่อบเวลาแบมแบมอ้อนเาแบบนี้
"็ไ้ๆ ันไป็ไ้ -3-"
"โอเ หายอนละ
แ่ว่า..."แบมแบมมอยูยอมอย่าสสัย ยูยอมวัมือทำท่าเหมือนให้แบมแบมยื่นหูมา
แบมแบมยื่นหน้าเ้าไปใล้ยูยอม
'ุ๊บ' ยูยอมิหอมแ้มแบมแบมอย่ารวเร็ว แล้ววิ่ออาห้อเรียนไป
ปล่อยแบมนั่อึ้อยู่นเียว
"ทำไมถึใ่ายแบบนี้นะแบม TT" แบมแบมบ่นให้ัวเอ่อนฟุ้บหน้าลับโ๊ะเรียน
#ยูยอม
ยูยอมวิ่มาหายอแที่ห้อเรียนอยอแ
สาเหุที่เาอยู่่าห้อัน็เพราะว่า
ยอแมีารเรียนีว่ายูยอมเลยไ้มาอยู่ห้อิ
แ่ยัไปไหนมาไหนันปิ พวเาสนิทันมาั้แ่ม.้น
พวเาไม่ิที่รับเพื่อนใหม่เ้ามาอี เพราะพวเาไม่อบเ้าหาผู้นสัเท่าไหร่
นระทั่แบมแบมย้ายมาเรียนห้อเียวับยูยอม ยูยอมมอแบมแบมลอเวลาเรียน แบมแบมเหมือนเ็น้อยื่อๆนนึ น่ารั สใส
ร่าเริลอเวลา ยูยอมมัะเผลอยิ้มทุรั้ที่มอแบมแบม
"ะมานั่ยิ้มหรอ"ยอแแวยูยอม
"เปล่าสัหน่อย
วันนี้ไปบ้านันหน่อยสิ่ มีอะไรให้่วย"ยูยอมหลอให้ยอแไปที่บ้านเพื่อะเอไพรส์วันเิให้เา
"่วยอะไร
ทำไม้อไปบ้านนายอ่ะ"
"ถามมา!
บอให้ไป็ไปเหอะน่า"ยอแทำหน้าสสัยแ่็พยัน่ารับ ยูยอมยิ้มออมานาปิ
่อนะอัวลับห้อเรียน
อนเย็น
"แบมแบม"
ยูยอมเรียแบมแบมเบาๆ เาทำหน้าไม่่อยีนัเพราะั้แ่เาหอมแ้มแบมแบม
เา็ไม่ล้าพูล้าทัแบมเลย แบมแบมหันหน้ามาหายูยอมแล้วยิ้ม"อะไรหรอ"
"ันอโทษนะเรื่อเมื่อเ้าอ่ะ
ันหมั่นเี้ยวนายอ่ะเลย..."ยูยอมลาเสียแล้วเสยผมแ้เ้อ
"โถ่ๆ ันเ้าใ
็นมันน่ารัอ่ะ
ไม่มีใรทนไหวหรอ"แบมแบมพูมัวเอเพื่อไม่ให้เพื่อนิมา
"หรออ
ไหนมาหยิแ้มหน่อยสิ้" ยูยอมเ้าไปล็ออแบมแบม แล้วัารหยิแ้มย้วยๆ
หยอันไปหยอันมาไ้สัพั ยอแ็เินออมาาห้อพอี
"เฮ้ ทำอะไรัน"
ยอแทัเพื่อนทั้สอ ยูยอมปล่อยแบมแบม แบมแบมวิ่ไปุหลัยอแ
"ยอมมี่แล้ันอ่าา" แบมแบมฟ้อ "อะไรๆ
อยาโนอีหรอไ"ยูยอมทำท่าเหมือนะเ้าไปึแบมมาหยิอี
แ่ยอแห้ามไว้่อน
"พอแล้วน่า ไปันไ้แล้ว
พี่ันะไปส่เอ" ยูยอมพยัหน้าแล้วเินออมาหน้าโรเรียน
เพื่อรอแ็สันมารับ
"นั่นไ รถพี่ัน"
ยอแี้ไปที่รถันสีแแสบา มันูร้อนแรเหมือนนับเลยนะ ว่ามั้ย?? ยอแเินนำแบมแบมับยูยอมไปที่รถ
โยเปิประู้านับผายมือให้แบมึ้นไปนั่ แบมแบมทำหน้า ๆ แล้วหันไปหายูยอม
ยูยอมส่ายหัวเป็นารบอว่า ไม่รู้สิ่
ะที่แบมยืนอึ้อยู่แ็สัน็ะโนออมาารถ "ันอยานั่้าๆนายนะ
ึ้นมาเร็วๆ" แบมแบมึ้นไปนั่แบมๆ
รถแล่นออมาไ้สัพั แ็สัน็วนแบมแบมุยนู่นนี่นั่น เาสนิทันเร็วมา
อาเป็นเพราะแ็สันเป็นนใี ลและุยสนุ
ึทำให้แบมแบมเพลินที่ะุยไปเรื่อยๆ
ยูยอมนั่้อแบมแบมับแ็สันุยันอย่าสนุสนานและัารสนทนาอแ็สันับแบมแบมลอเวลา
ยอแสะิบอให้เาเลิัแ็สันะแบมไ้แล้ว
ยูยอมทำท่าหุหิใส่แล้วออัวเอมอออไปนอหน้า่า
ยอแมอยูยอมแล้วิในใว่า 'นายหึแบมสิ่นะ
ันอยู่ะนายมาั้นาน นายไม่เยมีอาารแบบนี้ับันเลย น้อยในะ' ยอแ็ึสิัวเอลับมาแล้วมอออไปนอหน้า่าฝั่ัวเอเหมือนัน
"ฮยอุยสนุมาเลยอ่ะ
ำนแ้มแบมะแแล้ว"แบมแบมพูแล้วยิ้มว้าๆใส่แ็สัน
แ็สันหันมาหัวเราะแบม่อนะพูว่า"อบมั้ยละ"
แบมแบมพยัหน้า"อบสิ่ฮะ แบมอบุยมาๆ"
แ็สันส่ายหัวแล้วี้นิ้วเ้ามาหาัวเอ"หมายถึอบัน"แบมแบมอึ้นิหน่อย
แล้วยิ้มออมาแบบเินๆ แบมแบมีแนแ็สันไปทีนึ
"ฮยออ่าา >////<" แล้วแบม็หันออไปมอนอน่า่าเพราะวามเิน
ยูยอมับยอแ็ไ้ยินเหมือนัน แ่ยูยอมะหุหิเป็นพิเศษ
"้าหน้าฮะ ถึแล้ว
เี๋ยวะเลยสะหรอ"ยูยอมพูึ้นอย่าไม่สบอารม์ แ็สันมอยูยอมในระ
แล้วยิ้มออมา่อนะพูว่า "รับผม
น้อเย"
"เฮ้ย เฮีย!!"
ยอแะโนสุเสีย.
ep.03 พิเศษ
ในเวลาเ้าแบมแบมเริ่มยับัวเล็น้อย"โอ้ย"แบมแบมร้อออมาเบาๆ ร่าายอเาปวระบมไปหม แบมแบมหันไปมอน่านที่นอนอยู่้าๆเา มาร์ยันอนหลับาอยู่ แนอมาร์ยัอเอวแบมแบมไว้ แบมแบม่อยๆยแนมาร์ออ แ่มาร์ันรู้สึัว่อน เลยพลิัวมาทับแบมไว้ไม่ให้ลุ
"ันะไปอาบน้ำ ปล่อยสัทีเถอะ"
"นอน่ออีนิไม่ไ้หรอไ"มาร์มวิ้วหุหิใส่ แบมแบมิ้นยุยิๆอยู่ในอ้อมออมาร์ ทำให้มาร์รัแบมแน่นว่าเิม
"ัน้อไปโรเรียนนะ!" แบมแบมพูบ็ออแรถีบมาร์อย่าแร นมาร์ระเ็นไปอยู่อีฝั่อเีย แล้ว็รีบวิ่เ้าห้อน้ำอย่าเร็ว
"แสบนันะ" มาร์พูเบาๆ
มาร์นอนิเรื่อแบมแบม เาไม่รู้ว่าเาิยัไับแบมแบมันแน่ ที่เาเอแบมรั้แรเา็ไม่ไ้ิอะไร เวลาเห็นแบมทำอะไร็แล้วแ่มันูอ่อนโยนน่ารัไปหม บาทีมาร์็ิว่าแบมเป็นผู้หิ้วย้ำ เวลา้อาแบมทีไรใเา็สั่นแบบไม่รู้ัว แล้วยิ่เวลาแบมอยู่ใล้ผู้ายที่เาเลีย เารู้สึหวแบมึ้นมามาๆเลยแหล่ะ
ความคิดเห็น