คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP.3
ที่บ้าน
ิ๊~ ิ๊~
"รับมี๊"
(มาร์ มี๊ไปทำาน่าัหวันะ
อโทษนะลู มันระทันหันริๆ ูแลัวเอ้วยนะลู ูน้อ้วยนะ อย่าทำอะไรน้อนะ)
"ไ้รับมี๊"
มาร์วาโทรศัพท์ แล้วหันมามอแบม แบมเอามือปิปาัวเอทันทีที่มาร์หันมา
"เป็นบ้าอะไรอนาย มี๊โทรมาบอว่าไปทำาน่าัหวันะ"
"อืม
ลับอนไหน"แบมแบมเอามือออาปา่อนที่ะถามมาร์
"ปิ็ไปหลายเือน
ไม่มีำหนแน่นอน"
"ถ้าั้น...ัน็อยู่ะนายสอนละสิ่!"
แบมแบมไม่ว่าเปล่า ยแนึ้นมาอัวเอเหมือนหวัวเอ
"ิ๊๊อ
ันไม่ไ้พิศวาสนายนานั้น" แบมแบมมอน่ามาร์ แล้วยิ้มเินๆ
่อนะี้ที่ปาัวเอ
"แล้วว..." แบมยิ้มหน้าแ
ี้ปาัวเอ
"ันแ่โมโห เลิเพ้อเ้อ
แล้วรีบไปอาบน้ำ ะไ้ลมาิน้าว
วันนี้เพื่อนันะมาบ้าน"
"อื้อ"แล้วแบม็เินึ้นไปที่ห้อเพื่อะอาบน้ำ
แบมแบมอาบน้ำไป็ิถึแ่เรื่อที่อยู่บนรถ"เฮ้ย!
นี่เราะิทำไมเนี้ยๆ" แบมแบมพูแล้วสบัหัวไล่วามิออไปให้หม แ่็นะ
แบมแบม็อที่ะิไม่ไ้
#้านมาร์
"เนียร์ ื้ออเ้ามา้วย
อยาื่ม"
(เออไ้ อีรึ่ั่วโมเอัน)
มาร์วาสายาูเนียร์เพื่อนสนิทอเา แล้วนั่พิโ๊ะอยู่ในรัว
มาร์เอ็นึถึเรื่อที่นเอทำับแบมแบมไว้เหมือนัน
มาร์ับปาัวเอแล้วแอบยิ้มออมา อย่าไม่รู้ัว นานแ่ไหนแล้วนะ
ที่ใอผู้ายื่อมาร์เ้นไม่เป็นัหวะแบบนี้
"ยิ้มอะไรอนาย? -.-" แบมแบมเินเ้ามาในรัวเห็นมาร์นั่ยิ้มอยู่นเียว
"เรื่ออัน"แบมแบมทำแ้มป่อใส่มาร์่อนะเินไปหาอะไริน"ไม่เห็นมีไรินเลย"แบมแบมบ่น
"เี๋ยวเพื่อนันื้อเ้ามาให้
รอ่อน"มาร์บอแบม
ปี๊นนๆ ปี๊นน
"เพื่อนนานมาละหรอ?"แบมแบมถามมาร์แบบีใ
็แบมแบมหิวนะินมาร์ไ้ทั้ัวละ อิอิ
มาร์เินออไปเปิประูใหู้เนียร์ แล้วถืออินเ้ามาในบ้าน
"สวัสีรับ
แบมแบมนะรับผม"แบมแบมวิ่ออมาทัทายูเนียร์
ูเนียร์ยิ้มให้อย่าอ่อนโยน"สวัสี พีู่เนียร์นะ^^" ูเนียร์เป็นผู้ายที่อ่อนหวาน
ออแนวเรียบร้อยเลย็ไ้ถ้าเป็นผู้หิ
นิสัยอูเนียร์ไม่น่ามาบับมาร์เลยว่ามั้ย?
"หิวหรือยั
พี่ะทำอาหารให้ทาน"ูเนียร์วาอ่อนแล้วหันมาถามแบมแบม
"หิวสิ่ฮะ แบมหิวมาเลยย
*0*" แบมแบมทำท่าอ้อนูเนียร์ เอาน่าไปมุๆอยู่รแนอูเนียร์
ูเนียร์็พยัหน้าแล้วลูบหัวแบม
"อ่อย" เสียเรียบๆนิ่ๆ โผล่ออมาลาอาาศ
ทำให้แบมละาูเนียร์มามอมาร์แทน
"ันพูลอยๆ"มาร์พูแล้วโทรศัพท์ทำเนียนๆ ูเนียร์หัวเราะเบาๆ
เหมือนะรู้ว่าเพื่อนัวเอิอะไร
หลัาที่ทุนทานอาหารเสร็แบมแบม็อัวึ้นห้อไปนอน
เหลือูเนียร์ับมาร์สอน มาร์ื่มเบียร์เ้าไปเยอะพอสมวร
ูเนียร์เห็นมาร์เมามาแล้วึเอ่ยปาให้ไปนอน
"ันว่าแเมาแล้วนะไอ้มาร์
ึ้นไปนอนเถอะ ันะไ้ลับบ้าน"
"แะลับ็ลับไปเลย
ันยัไม่่ว"
"เออ ถามไรหน่อย"
"ว่า"
"แอบแบมแบมหรอวะ"
"พูอะไรอแ ันเนี่ยนะ? เหอะ!ไม่มีทา" มาร์พูบ็ระเบียร์เ้าปาไปอึให่ๆ
ูเนียร์ส่ายหัวับวามเป็นนปาแ็อมาร์
"็ี
ันไ้ยินเบีมันพูว่าไอ้แ็มันอบแบมแบมนะ" มาร์ะั
วาแ้วเบียร์ลแล้วหันมามอน่าูเนียร์ "แ พูว่าอะไรนะ!!
ไอ้เนียร์!!!" มาร์ระาอเสื้อูเนียร์อย่าแร ้วยวามโมโหในะที่เมาทำให้มาร์ูน่าลัวเป็นร้อยเท่าอมาร์ที่ปิ
"ันไม่แน่ใ
เบีมันบอแบบนี้"
"แล้วแไปุยะไอ้เบีอนไหน!"ูเนียร์
อึอัไม่อบมาร์ มาร์ไมาสนใพลัูเนียร์ออแล้วไล่ใหู้เนียร์ลับบ้านไป
แล้วรีบเินึ้นไปที่ห้ออแบมแบม
ปึ้ๆๆๆๆ!! ปึ้ๆๆๆๆ!!!!!
มาร์ทุบประูห้อแบมแบม้วยวามโมโหั
วามรู้สึมาร์อนนี้ ือถ้าแ็สันอยู่ใล้ๆมาร์็ะ่าเาทิ้ะ แ่อนนี้
มาร์อยาัารแบมแบมมาว่า
"อะไรอ...!!!!"
ทันทีที่แบมแบมเปิประูห้อออมา
แบมยัไม่ทันพูอะไร็โนมาร์ผลัเ้าไปในห้อสุแร
"นี่นายเป็นบ้าอะไร
เมา็ไปนอนสิ่!"มาร์้อน่าแบมแบม แล้ว่อยๆเินเ้ามาหา แบม
แบมไม่เยเห็นมาร์โรธอะไรแบบนี้
มาร์เ้าถึัวแบมแบมระาแนเล็ๆอแบมเ้ามาใล้ัวเอ"อบอ่อยนัหรอ!
ลออ่อยันูบ้าสิ่!!" มาร์ะอเสียั แบมสะุ้สุัว ทั้ใทั้ ในเวลาเียวัน"นายเมาแล้วไปนอนเถอะ!
อย่ามาหาเรื่อให้ัน!" แบมแบมะอมาร์ลับ ทำให้มาร์โมโหมาร์ว่าเิม
แน่นอนอยู่แล้ว เพราะไม่มีใรล้าึ้นเสียับเาเลยแม้แ่นเียว
"ันบอให้นายอ่อยันไ!!
เหมือนที่นายอ่อยไอ้แ็ไ!!!!"แบมแบมเอ็เริ่มโมโหแล้วเหมือนัน นอะไร
เอาแ่ใัวเอที่สุ! มาร์ออแรบีบแนแบมทั้สอ้าอย่าแรนแบมร้อออมาเบาๆ
"โอ้ย!ปล่อยันนะ!
นายเมาแล้วพูอะไรไม่รู้เรื่อ! โรธแ็สันแล้วมาลที่ันทำไม!"
"อบมันไม่ใ่หรอไ!!!!!"
"มันเี่ยวอะไรับนาย้วยละ!
ปล่อยสิ่โว้ยย"
"ันไม่ปล่อย!!"แบมแบมพยายามแะมือมาร์ออ
แ่ยิ่แะออเท่าไหร่มา็บีบแรึ้นว่าเิม
"เออใ่!! ันอบ
แ็สัน!!" แบมแบมพูบ มาร์็ปิปาแบม้วยปาอเา มาร์ูบแบมอย่าแร้วยวามโมโห
ไม่ิว่าแบมแบมะพูำนี้ออมา แบมอึ้บวับในั้ัวไม่ถู มาร์อุ้มแบมึ้นไปบนเีย
แบมแบมิ้นัืน
ทำให้มาร์ูบแบมแบมอีรั้เพื่อให้เ็น้อยหยุิ้น
มาร์ลาปามาบริเวอแบมแบม แล้วใ้เี้ยวอเาัลไปที่อแบมแบม
นอแบมแบมมีแ่รอยเ็มไปหม มาร์ูบแบมอีรั้ ราวนี้แบมแบมเริ่มเลิ้มามูบอมาร์
เริ่มรับมาร์ไ้ี มาร์เอ็พอใับารรับอแบมแบม มือมาร์เริ่มไม่อยู่เย
ปลระุมุนอนอแบมแบมออแล้วใ้แนรัเอวแบมเอาไว้
มา เป็นไปามอารม์อัวเอ. ร์ลาปาัวเอมาใล้ๆหูอแบมแบมแล้วพูเบาๆ
"อย่าพูว่าอบมันอีนะ..."
"อืม..."
แบมราออมารั้สุท้าย ่อนะปล่อยให้อะไรๆ เป็นไปามอารม์อนเอ
ความคิดเห็น