ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ^_^เศษเสี้ยวของความเจ็บปวดที่มีต่อรัก^O^[YAOI]

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ความฝันกับความเป็นจริง

    • อัปเดตล่าสุด 6 ม.ค. 51


     

     

    บทนำ ความฝันกับความเป็นจริง


    ติ่ง
    ~ต่อง~ นาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน เวทมนต์จะหายไปเหลือไว้เพียงความฝันแสนหวาน

    และรองเท้าแก้วข้างเดียว หญิงสาวแสนสวยก็จะกับกลายเป็นเพียงหญิงสาวแสนยากจนผู้เป็น

    เพียงทาสรับใช้ของแม่เลี้ยงใจร้ายและพี่สาวจอมกลั่นแกล้งทั้งสอง เจ้าชายจะออกตามหาหญิงสาว

    แสนสวยที่มีเพียงร้องเท้าแก้วเป็นเครื่องยืนยัน และสุดท้ายหญิงสาวผู้ยากจนก็จะกับมาเป็นหญิง

    สาวแสนสวยและได้ครองคู่กับเจ้าชายไปชั่วกลานาน แม้จิตนาการจะเป็นเพียงความเพ้อฝันของผู้

    คนแต่สำหรับผมนั้นก็หวังจะได้เป็นอย่างนั้น แม้ความจริงจะโหดร้ายแต่ใครจะรู้มั่งว่าเด็กน้อยผู้มี

    อายุเพียง 5 ปี ก็รู้จักความจริงอันโหดร้ายนั่นแล้ว โลกนี้ชั่งโหดร้ายสำหรับผม เกิดมาได้เพียง 3 เดือน

    ก็ถูกนำมาทิ้งไว้หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูล ศิลปะเสษโรจนวิวัตร เด็กทารกผู้มีอายุเพียง 3

     เดือน นอนอยู่ในห่อผ้าที่มีเพียงกระดาษแผ่นหนึ่งมีข้อความสั้นๆว่า




    เด็กคนนี้มีชื่อว่า เซเรย์ ซักวันเด็กคนนี้จะนำความยิ่งใหญ่มาให้

     

    กรุณาเลี้ยงดูเด็กคนนี้ด้วย

     

     

                                                                                            แม่รักลูกนะ


    และกาลเวลาก็ผ่านไปจนตอนนี้ผมมีอายุ 15 ปี จากการเรียนและการทดสอบความ

    สามารถที่ผ่าน
    มาทำให้ทุกคนในคฤหาสน์รู้ว่า ผมเป็นเด็กอัจฉริยะ ไม่ว่าจะมีปัญหาเรื่องอะไรผม

    สามารถแก้ได้หมด ผมจึงเป็นที่ถูกใจของท่าน เมสัน ศิลปะเสษโรจนวิวัตร นายใหญ่ของคฤหาสน์

    หลังนี้ ถึงแม้ท่านเมสันจะใจดีรับเลี้ยงผมไว้ แต่ทุกคนในคฤหาสน์กับไม่พอใจผม กลัวผมจะมาแย่ง

    สมบัติ กลัวผมจะฮุบตระกูล จึงรังเกียจผม หาว่าผมเป็นเพียงคนนอก เป็นเพียงแมลงไร้ค่าที่ไม่คู่

    ควรกับตระกูลศิลปะเสษโรจนวิวัตร ท่านเมสันทนคำครหาของผมไม่ไหวจึงตัดสินใจทำบางสิ่งลงไป
     
    บางสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีและไม่ดีไปในตัว เมื่อท่านเมสันตัดสินใจยกผมให้ป้าเมษรับเป็นบุตร

    บุญธรรม ป้าเมษรักผมเหมือนเป็นหลานชายแท้ๆของท่าน ท่านเอ็นดูผมมาก  ป้าเมษคือแม่นมของ

    ท่าน เซริยะ ลูกชายคนเดียวของท่านเมสัน ท่านเซริยะหรือท่านเซน เป็นอีกคนที่ดีกับผมนอกจาก

    ท่านเมสันและป้าเมษ ท่านเซนมีอายุเท่ากับผม ไม่เคยดูถูกผม ไม่เคยรังเกียจ ท่านเป็นคนที่ผม

    สาบานไว้ว่า ถ้าท่านต้องการอะไรผมจะหามาให้ แม้ชีวิตของผมก็ตาม หัวใจดวงนี้ชีวิตนี้ผมมอบให้

    แด่ท่านเซน ท่านผู้เป็นที่รักของผมและตระกูลศิลปะเสษโรจนวิวัตร

           
                                                                                         ****************

        

                                           

                                                         ขอให้ทุกคนมีความสุขกับนิยายที่อ่านนะค่ะ

                                            

                                            

                                              
                                            

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×