ระบบสวมบทบาทเป็นแฟนพระเอก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำสู่ระบบ

บทนำ

"จางฉือหมิง! นายโอเคไหม"

ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเข้ามาลูบหลัง แต่ถูกมือของเขาปัดออกด้วยท่าทางเวียนศีรษะ ขณะเดียวกันชายหนุ่มผู้ถูกเรียกว่าจางฉือหมิง มองแสงสีรอบข้างด้วยความงุนงง 

ทุกอย่างมันค่อนข้างสาดส่องตา ทั้งยังมีเสียงหนวกหูดั่งก้องจนอื้ออึงไปหมด ผู้คนต่างแต่งกายค่อนข้างล่อแหลมแปลกตา และมีกลิ่นแอลกอฮอล์ลอยละล่องจนเขาเบ้หน้า

"เจ้าเป็นใคร?"

"นายดื่มเหล้าจนสติหลุดไปแล้วหรอ?!"ชายหนุ่มตรงหน้าหัวเราะ พลางชี้ไปยังคนเมา เพื่อให้คนอื่นในกลุ่มเยาะเย้ย"ไม่คิดว่าเลขาจางจะคออ่อนขนาดนี้ เขาคิดว่าตัวเองทะลุมาจากโลกโบราณแล้ว!"

เสียงหัวเราะดังลั่นห้อง ก่อนประตูจะผลักออก ซึ่งปรากฏเป็นหน้าตาของชายหนุ่มหน้าตาดี ราวกับสวรรค์สร้างสรรค์ความงดงามให้แก่อีกฝ่ายจนหมดสิ้น กายของเขาสวมชุดสูท ยิ่งส่งเสริมออร่าความเป็นผู้นำให้แก่ผู้มาใหม่

"เฮ้ นายเป็นใคร?"

คนแปลกหน้าไม่สนใจ ไม่มีใครในห้องรู้ว่าคนผู้นี้คือ นายท่านใหญ่ตระกูลชุน ผู้ทรงอิทธิพลในประเทศ และต่างแดน จากการทำธุรกิจในปัจจุบันของเขาด้านอุตสาหกรรม เรียกได้ว่าก้าวหน้าจนน่าขนลุก

ชุนอวิ๋นมักเก็บตัว ไม่ค่อยออกงานสังคมเท่าไหร่นัก ยกเว้นว่ามีเรื่องที่ต้องไปจริง ๆ เขาจะส่งเลขาส่วนตัวของตนไปแทน จึงไม่แปลกหากกลุ่มวัยรุ่นตรงหน้าจะไม่รู้จักเขา

ทว่าการมาผับครั้งแรกไม่ได้มาเพราะความอยาก แต่จำเป็นต้องมาเพราะสามีตามกฎหมายของเขามาเที่ยวผับ ซึ่งเหนือนอกตามข้อตกลงระหว่างการแต่งงานของพวกเขาทั้งสอง ที่เคยสัญญากันในข้อสิบสองว่าจะไม่มีการเข้าผับ ดื่มเหล้า มองชายตาคนอื่น เพื่อความบริสุทธิ์ใจในความสัมพันธ์

…และใช่ การแต่งงานทั้งสองสามารถพูดได้เต็มปากว่า เริ่มจากการจับคลุมถุงชนเนื่องจากความต้องการของผู้ใหญ่ ระหว่างพวกเขาจึงไม่มีใครอยากแต่งด้วยกัน มีแค่ข้อตกลงในการอยู่ร่วมกัน

ฝีเท้าทั้งสองของชุนอวิ๋นเดินตรงจะคว้าคอคู่แต่งงาน แต่ต้องชะงักยามเห็นสีหน้าซีดคล้ายจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ เขาจึงตัดสินใจอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาแทน ท่ามกลางสายตาแปลกประหลาดใจของหลายคนในห้อง

"นายจะพาตัวเขาไปไหน?!"

ชายหนุ่มทักท้วง แต่โดนสายตาเย็นชามาจากคนแปลกหน้า เขาเลยเงียบปากทันที

"ทีหลังอย่าชวนจางฉือหมิงมาที่นี่อีก"ชุนอวิ๋นทิ้งท้ายประโยคสุดท้าย ก่อนจะเดินออกนอกผับ ไม่สนใจสายตาของบางคนกำลังมองด้วยความแปลกประหลาด 

คนขับรถกำลังดื่มน้ำเห็นภาพนายท่านชุนกำลังอุ้มคุณชายน้อย แทบจะน้ำพุ่งออกจากปาก 

ปกตินายท่านไม่ค่อยชอบแตะต้องตัวของใคร แม้แต่คู่แต่งงานของตนไม่ใช่หรือไง?!

ทว่างานก็คืองาน คนขับรถแสร้งหลับหูหลับตาไม่เห็นอะไรทั้งนั้น จนกระทั่งถึงคฤหาสน์ตระกูลชุน พ่อบ้านก็ออกมาต้อนรับ แต่ก็ต้องถอย ยามเห็นคุณชายน้อยในอ้อมแขนของนายท่าน

"นายท่าน?"

ชุนอวิ๋นพยักหน้าเชิงทักทาย หลังจากพาคู่แต่งงานกลับขึ้นห้อง ซึ่งอีกฝ่ายนอนหลับอยู่บนเตียง ไม่ได้รับรู้เรื่องราวสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกแม้แต่น้อย 

นายท่านใหญ่ถอนหายใจ ก่อนจะคุยกับพ่อบ้าน"ในตอนเช้าเตรียมน้ำแกงให้เขาด้วย"

"ครับ"

จนกระทั่งเวลาผ่านไปถึงช่วงเช้า คนนอนบนเตียงได้ยินเสียงดังติ๊งข้างหู จึงอดไม่ได้ที่จะปัดมือกลางอากาศเป็นการไล่สิ่งก่อกวน ทว่าเขากลับเสกพลังของตนออกมาไม่ได้ รีบสะดุ้งตื่นทันที

[โฮสต์ตื่นสักที!]

กวงหมิงมีสีหน้างุนงง ความมึนเข้าครอบครองศีรษะจนเวียนหัว เขาล้มกายนอนต่ออย่างรวดเร็ว พลางมองตัวอักษรกำลังลอยอยู่ตรงหน้า"ปกติการเข้ามาแต่ละโลกมึนหัวแบบนี้หรือ?"

[แหะ ปกติไม่มีการมึนหัวหรอกโฮสต์ แต่เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย พวกเราเข้ามาตอน'จางฉือหมิง'ดื่มเหล้าแล้วเมาพอดีครับ]

"ภารกิจโลกใบนี้คืออะไร?"กวงหมิงถาม ก่อนจะจิ้มหน้าจอตรวจสอบจิตวิญญาณของเพื่อนตนเองในจอ ซึ่งมีการขาดหายไปประมาณสามส่วน 

ใช่

ฟังไม่ผิดหรอก กวงหมิง คือ หนึ่งในเทพบรรพกาล หรืออีกชื่อหนึ่งเรียกว่า เทพแห่งแสงสว่าง 

ช่วงสามร้อยปีก่อนเกิดสงครามเทพมารปะทะกันอย่างร้ายแรง ถึงขนาดเทพบรรพกาลต้องลงมาช่วยเหลือ มิเช่นนั้นจักรวาลคงจะถูกทำลายไม่เหลือซาก

ทว่าการสู้ครั้งนั้นกลับพราก และทำลายจิตวิญญาณเพื่อนสนิทของเขาเทพแห่งท้องนภา ไป๋อวิ๋นจนแตกเป็นสามส่วนกระจายทั่วโลกมนุษย์ 

ตอนแรกกวงหมิงพยายามใช้วิธีช่วยเพื่อนของตนต่าง ๆ นานา แต่ก็ไม่เจอจิตวิญญาณของเพื่อนเสียที จนกระทั่งได้ข่าวเกี่ยวกับน้องชายเทพแห่งความตาย ซึ่งจิตวิญญาณแตกละเอียดกว่าไป๋อวิ๋นสามารถกลับมาในร่างเทพได้ 

เขาจึงไปขอยืมระบบกับเทพแห่งความตาย ก่อนจะลงมาเกิดเพื่อทำภารกิจให้อีกฝ่ายลิ้มรสชาติความทุกข์บนโลกทุกชาติ และคอยรวบรวมจิตวิญญาณเพื่อนสนิทแต่ละโลก เพื่อให้ไป๋อวิ๋นสามารถกลับมาจุติในร่างเทพได้สำเร็จ

ระบบค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวตนของเทพแห่งท้องนภาช้า ๆ แล้วรายงานบนหน้าจอ

[ภารกิจง่ายมากครับ พวกเราแค่สวมหมวกเขียวให้แก่เทพแห่งท้องนภา ซึ่งเป็นการลิ้มรสความทุกข์ที่สามารถช่วยให้รวบรวมจิตวิญญาณได้ง่ายที่สุด]

"เจ้าว่าไงนะ?!"

ถ้าระบบมีร่างกาย คงโดนเทพแห่งแสงสว่างเขย่าร่างอย่างแรง 

[โฮสต์ฟังไม่ผิดหรอก แค่สวมหมวกเขียวเท่านั้นเอง]

กวงหมิงกุมขมับ แล้วสูดหายใจลึก"เจ้าช่วยรายงานตัวละครที่ข้ากำลังสวมบทบาทหน่อย"

ข้อมูลเด้งเข้ามาในสมอง ซึ่งกวงหมิงทำความเข้าใจได้ว่าตัวละครในโลกใบนี้ที่ได้สวมบทบาท คือ จางฉือหมิง คู่แต่งงานของชุนอวิ๋น นายท่านใหญ่แห่งตระกูลชุน ผู้ครอบครองธุรกิจด้านอุตสาหกรรม และยังติดอันดับเศรษฐีอีกต่างหาก

 ทว่าจางฉือหมิงไม่ค่อยชอบชุนอวิ๋นเท่าไหร่ เขามองว่าการแต่งงานครั้งนี้พรากอิสระหลายอย่างของเขา ทั้งยังถูกผู้ใหญ่บังคับให้แต่งอย่างไม่เต็มใจ จางฉือหมิงจึงแอบสวมหมวกเขียวให้แก่สามีตนเองเสียเลย

พอชุนอวิ๋นพบเข้าก็เกิดความโกรธอย่างมาก ทั้งยังฟ้องหย่าจนจางฉือหมิงหมดตัว 

ทว่าเรื่องราวกลับไม่สิ้นสุด พอชุนอวิ๋นจัดการจบก็ได้พบกับรักแท้ของตนเอง ซึ่งก็คือ ซิงซวน เลขานุการส่วนตัวคนใหม่ของชุนอวิ๋น ดันปกป้องอีกฝ่ายตอนเกิดอุบัติเหตุรถชน จนเข้าโรงพยาบาลหลายเดือน

ชุนอวิ๋นสืบสวนกระทั่งพบว่าคนที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุคงไม่ใช่ใครนอกจาก จางฉือหมิงผู้สวมหมวกเขียวให้แก่เขานั่นเอง 

นายท่านใหญ่ตระกูลชุนโกรธมาก ล้างแค้นจางฉือหมิงถึงขั้นขาพิการ ไม่สามารถทำอะไรได้ตลอดชีวิต แถมจุดจบยังเศร้าสะเทือนอารมณ์ เขาเสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยวในบ้านร้างแห่งหนึ่ง

ส่วนทางด้านซิงซวน และ ชุนอวิ๋น ผ่านพ้นอุปสรรคมากมายด้วยกัน จนกระทั่งได้แต่งงานกันอย่างมีความสุข 

"นี่เจ้ากำลังบอกว่าข้าต้องตายในบ้านร้างหรอกหรือ?"

[ถูกต้อง]

[…และโฮสต์ต้องเปลี่ยนคำพูดคำจาเพื่อให้เข้ากับสถานการณ์ ไม่งั้นพวกเราอาจโดนรัศมีของพระเอกสงสัย แล้วถูกเด้งออกจากโลกใบนี้ได้]

"ตกลง"กวงหมิงพยักหน้า"แล้วจิตวิญญาณของไป๋อวิ๋นอยู่ที่ไหน?"

[แน่นอนว่าคือชุนอวิ๋น ตัวเอก หรือ สามีของโฮสต์ยังไงล่ะ!]