ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบสวมบทบาทเป็นแฟนพระเอก

    ลำดับตอนที่ #7 : โลกที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ค. 66


    บทที่ 6

    เพื่อนสนิทมีความสุข เขาก็มีความสุข

    กวงหมิงเดินด้วยท่าทางร่าเริงเข้าไปในห้องรับประทานอาหาร

    ส่วนพ่อบ้านถอนหายใจ พลางมองร่างของคุณชายน้อยกำลังแสร้งทำร่าเริงปิดบังความเศร้าหมองในหัวใจ

    หากคู่แต่งงานตนเองไม่สนใจ ใครจะมัวแต่มีความยินดีข้างในได้กัน?

    พอคุณชายน้อยเริ่มถอยก้าวหนึ่งให้นายท่าน แต่นายท่านดันถอยห่างกว่าเดิม เพราะเกรงกลัวท่าทางของคุณชายน้อยกำลังเปลี่ยนไปจากแต่ก่อน 

    หากอยู่ ๆ ภรรยาของเขาเปลี่ยนนิสัยเดิมที่เคยคุ้นชิน ต่อให้เป็นเทพเจ้าบนชั้นฟ้าก็คงตกใจเช่นกัน

    หวังว่าอีกไม่นานทั้งคู่จะเข้ากันได้ในที่สุด อย่างไรพ่อบ้านก็เห็นนายท่านมาตั้งแต่เด็ก เขาหวังให้สองคนมีความสุขเหมือนคู่แต่งงานคนอื่นเสียทีพ่อบ้านกุมหัวใจแล้วเดินออกไปปัดฝุ่นบนชั้นวางของด้วยท่าทางโศกเศร้า และแปลกประหลาดในสายตาของแม่บ้านที่อยู่อีกข้างของห้อง

    เทพแห่งแสงสว่างไม่รู้ว่าตัวเองถูกจินตนาการไปต่อไหน เขาเพียงรับประทานอาหารสองามคำพอเป็นพิธี แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องข้างบนอย่างรวดเร็ว โดยมีเสียงของแม่บ้านกำลังเก็บอาหารถอนหายใจตามหลัง

    "ปกติคุณชายน้อยชอบกินเนื้อหมูมาก ๆ"สาวใช้กำลังเก็บจานเอ่ยพึมพำ"…แต่วันนี้เหมือนไม่ได้แตะต้องเลย"

    "คุณชายน้อยอารมณ์ไม่ดีหรือเปล่า?"สาวใช้อีกคนกระซิบกระซาบ แต่หน้าผากถูกเคาะจากแม่บ้านสีหน้าเคร่งขรึม

    "อย่าพูดสิ่งไม่ควรพูด"เธอเตือน ก่อนจะปล่อยให้สาวใช้ทั้งสองเก็บจานให้เรียบร้อย ทว่าในใจของเธอรู้ดีว่าคุณชายน้อยคงเศร้ามากกับการไม่ได้รับประทานอาหารกับสามีตนเอง

    ท่าทางของคุณชายจางไม่ค่อยมีความสุขนักเวลาทานข้าว ราวกับเขากำลังเผชิญหน้ากับความทุกข์ยากในการรับประทานอาหาร ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องปกติเลยสักนิด เพราะคุณชายน้อยรักการกินแค่ไหน ทุกคนในคฤหาสน์ตระกูลชุนเข้าใจได้อย่างดี

    เธอมีแต่ความกังวลเต็มในใจ ทว่าอีกด้านหนึ่งกวงหมิงจ้องหน้าจอเล่นเกมอย่างร่าเริง เพลาเดียวกับระบบเริ่มปวดหัวกับเทพแห่งแสงสว่างแล้ว

    [โฮสต์กินแค่ซุป จะอยู่รอดถึงตอนหย่าไหมครับ]

    กวงหมิงปัดอักษรกำลังลอยอยู่ตรงหน้า พลางเม้มปากตัวเองเชิงไม่ยอมแพ้"ยังไงร่างนี้ก็ต้องเสียชีวิตภายในหกเดือนไม่ใช่หรอ?"

    อาหารบนโลกมนุษย์กับไอสวรรค์มีรสชาติต่างกันสุดขั้ว เขาจะทานลงได้เช่นไร?

    ระบบแทบอยากจะยกแป้นพิมพ์ฟาดศีรษะเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่เสียจริง"ร่างกายมนุษย์ต่างจากร่างกายเทพ หากโฮสต์มัวแต่ให้ระบบสั่งการปิดต่อมลิ้มรส แล้วลองเปิดใจลองชิม บางทีอาจจะอร่อยก็ได้"

    "แค่ฉันชิมน้ำซุปไปสามคำก็ไม่อยากกินต่อแล้ว"กวงหมิงส่ายหน้า"…อีกอย่างร่างกายของมนุษย์ช่างแปลก ต้องทานสามมื้อเพื่อสุขภาพ ฉันนึกว่าการกินอาหารสามมื้อเป็นแค่เรื่องในนิยายเสียอีก"

    ปกติอ่านนิยายของโลกสวรรค์และโบราณตามที่ซือมิ่งเขียน เขาก็นึกว่าเป็นสิ่งที่ทำขึ้นมา เพราะโลกของสวรรค์นั้น เทพซึมซับไอสวรรค์ครั้งหนึ่งก็ไม่ต้องอิ่มไปเป็นหมื่นปี 

    ทว่ากวงหมิงไม่ใช่เซียนที่จะมีอารมณ์ความสุขกับอาหาร เขาเป็นเทพบรรพกาลแต่เกิด หลายแสนปีมานี้ซึมซับแต่ไอสวรรค์ จึงมองว่าอาหารบนโลกมนุษย์เป็นสิ่งที่ทานได้ แต่ความอร่อยสู้ไอสวรรค์ไม่ได้จริง ๆ 

    [มีอีกหลายอย่างให้โฮสต์เรียนรู้]ระบบพูดน้ำเสียงเคร่งขรึม[ตอนนี้เลิกเล่นเกมแล้วไปดื่มนมตู้เย็น!]

    "มีแค่เด็กในนิยายที่จะทำแบบนั้น"เทพแห่งแสงสว่างเอ่ยแย้ง

    [งั้นโฮสต์ก็เลือกว่าจะนอนแสบท้องทั้งคืนจนไม่ได้เล่นเกมต่อ กับไปดื่มนมแล้วสามารถเล่นเกมต่อได้]

    กวงหมิงรู้สึกว่าคราวนี้ระบบพูดจริงจังมาก เขารีบยอมลุกออกจากเก้าอี้เพื่อไปดื่มนมในตู้เย็น และจะได้ทำภารกิจอีกอย่างที่วางแผนไว้ก่อนหน้านี้ด้วย ทว่าสบโอกาสกับเป้าหมายในการทำภารกิจ ซึ่งอยู่ในครัวด้วยกันพอดี 

    "…"ชุนอวิ๋นผู้ปฏิเสธการทานข้าวกับอีกฝ่าย

    "…"กวงหมิงผู้กลัวโดนระบบงดเล่นเกมเลยมาดื่มนม

    ทั้งสองเจอหน้าพร้อมกันก็มีความกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง ดวงตาของกวงหมิงเลื่อนมองนมกล่องในมือของอีกฝ่าย คาดเดาว่าอีกฝ่ายคงเกิดความหิวตามประสามนุษย์ เลยลงมาหาอะไรทานรองท้อง 

    กวงหมิงเริ่มต้นบทสนทนาก่อน"ยังเหลือนมในตู้เย็นไหมครับ?"

    ชุนอวิ๋นพยักหน้า แล้วเปิดตู้เย็นส่งนมกลองให้อีกฝ่ายราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาหันมาหยิบนมกล่องของตนเองเพื่อกลับห้องชั้นบน ทว่าแขนกลับโดนดึงรั้งไว้

    "เสี่ยวอวิ๋น"เสียงของคู่แต่งงานดูเบา และเจือปนไปด้วยความเขินอาย

    "มีอะไรก็รีบพูด"

    กวงหมิงสูดลมหายใจ แล้วพูดออกมาด้วยแววตาอ้อนวอน"คืนนี้ผมขอนอนห้องคุณได้ไหม?"

    ชุนอวิ๋นลมหายใจสะดุด เขาพยายามไม่มองใบหน้าออดอ้อนของสามีตนเอง แน่นอนว่าหากหลายคนมาเห็นต้องใจอ่อนกับท่าทางแบบนี้อย่างแน่นอน 

    "นายมีห้องของตัวเองคุณชายจาง"

    "มันไม่เหมือนกัน"กวงหมิงเริ่มเห็นว่าทุกอย่างเริ่มเข้าแผน อีกไม่นานชุนอวิ๋นจะโมโหจนไล่ตะเพิดเขาอย่างแน่นอน"…พวกเราไม่เคยนอนด้วยกันเลยในฐานะของสามี ผมแค่อยากเป็นแบบคู่แต่งงานคู่อื่นบ้าง"

    น้ำเสียงของกวงหมิงเต็มไปด้วยความตัดพ้อ ซึ่งชุนอวิ๋นได้ยินก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย ถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นสามีตามกฎหมายจริง ๆ ถึงก่อนแต่งจะมีกฎมากมายสร้างไว้เพื่อแบ่งเส้นเขตของสองคน แต่ปัจจุบันสามีของเขาคงอยากทำทุกอย่างเหมือนคู่แต่งงานคนอื่น 

    ถ้าหากเขาปฏิเสธคงใจร้ายเกินไปกระมัง?

    ชุนอวิ๋นมองสีหน้ารอคอยของกวงหมิง แล้วถอนหายใจ ก่อนจะพูดในคำตอบที่เทพแห่งสว่างกับระบบคาดไม่ถึง

    "ได้สิ"

     

    ………

    ชุนอวิ๋น : สร้างกฎเองก็ทำลายกฎเองได้

    กวงหมิง : กฎมีไว้เพื่อให้ทำตามนะ!

    ชุนอวิ๋น : (ไม่ฟัง อุ้มคนรักเข้านอน)

    ระบบ : ผมจะส่งคำร้องขอไม่ให้มายุ่งกับคู่สองเทพนี้อีก!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×