คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2*งานเข้า
Fic รักวุ่นวายของนายยากูซ่า!
(คิเฮ , คยูมิน , คังทึก , วอนซิน , ฮันฮยอก , เยเรียว)
Part 2
เสียงคุยอันดังลั่นของนักเรียนม.ปลายห้อง 3-B เนื่องจากเด็กไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งคืน (= =;;)
ปัง! ปัง! ปัง!
“เงียบๆหน่อยครูจะสอนแล้ว!!” อาจารย์หัวล้านเคาะโต๊ะทำให้เด็กๆทุกคนเงียบกริบ
“.......”ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว
“ดีมาก นั่งนิ่งๆด้วยห้ามหันไปคุยเด็ดขาด” อาจารย์สั่งเสียงเฉียบขาด
แล้วชั่วโมงแห่งความน่าเบื่อกำลังจะจบลงอย่างสงบ แต่มันจะไม่สงบแล้ว
“เยซอง! ฉันบอกให้นั่งนิ่งๆไง” อาจารย์หัวล้านมองไปยังร่างสูงที่เพิ่งจะเกาหัวไป
“ผมก็นิ่งแล้วไง”
“แล้วเธอเกาหัวทำไม นั่นน่ะเหรอนิ่งน่ะ” อาจารย์หัวล้านจ้องเขม็ง
“= =”
ออดดดดดดดดดดดดด~~
“จบแค่นี้ละกัน ค่อยมาต่อพรุ่งนี้” พูดจบก็เก็บสัมภาระแล้วสะบัดหน้าเดินออกไป
“ขอบคุณครับ/ค่ะ~”
“เฮ้ยเย่ นายเกือบไปว่ะ” ฮันคยองเดินมาตบบ่าเพื่อน
“นั่นดิ เกือบตายเลยมั้ยล่ะ ขอบคุณออดจัง” เยซองถอนหายใจอย่างโล่งอก
“พักเที่ยงแล้วไปกินข้าวกันก่อน” คังอินเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางวงสนทนา
“นายนี่มีแต่เรื่องกินนะเนี่ย อ่ะๆได้ๆไปๆๆๆ” ซีวอนประธานนักเรียนเอ่ยขึ้นพลางเดินนำไป
+++++++
ที่โรงอาหาร
ซีวอนเดินนำไปยังโต๊ะที่ว่างอยู่แต่ก่อนที่จะได้ครอบครองโต๊ะนั้นดันเกิดเรื่องขึ้นมา
“คุณประธานนักเรียน โต๊ะนี้ฉันจองก่อนนะยะ!” ผู้ชายแต่ร่างบางยืนเท้าสะเอว
“แต่ฉันมาถึงก่อน” ประธานนักเรียนก็ไม่ยอมน้อยหน้า
“เฮ้ย! นายบอกเพื่อนนายสิ ไอ้หมี เพื่อนชั้นมาก่อนนะเว้ย” ผู้ชายอีกคนสปีชี่ส์เดียวกับคนแรกพูดขึ้น
“ใครหมีฮะ ฉันไม่ใช่หมีนะยัยเปี๊ยก” คังอินเถียงกลับทำเอาคนสวยฉุนกึก
“เอ่อ...ฉันว่าเรานั่งด้วยกันดีกว่านะ โต๊ะก็ออกจะใหญ่”เยซองเอ่ยอย่างกลัวเพื่อนนิดๆ
“ใช่ๆ ซิน ทึกอย่าทะเลาะกันเลย คนมองกันใหญ่แล้วนะ” เรียวอุคช่วยเยซองอีกแรง
“นายเป็นเพื่อนใครกันแน่ฮะ!” ฮยอกแจโพล่งขึ้นมา เค้าดูอยู่นานแล้วนะ เรียวอุคกับไอ้ซาลาเปานั่นแอบส่งสายตาแปลกๆให้กันตลอดเลย
“ฉันเป็นเพื่อนนายนะ แต่มาทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบเนี้ย ไม่อายคนบ้างเหรอ! เค้ามองดูอยู่นะ”
“...ก็ได้...เลิกทะเลาะก็ได้>///<” ฮีชอลหันไปมองรอบๆตัว ก็พบกับสายตานับร้อยคู่กำลังมองมา
“อ่า...ฉันว่าทำตามที่อุคบอกดีกว่านะ ฉันก็เริ่มอายแล้วล่ะ ฉันจองโต๊ะนี้นะมีกันกี่คนล่ะ” อีทึกพูดพลางหันไปหากลุ่มซีวอนเพื่อนขอคำตอบ
“กลุ่มฉัน 4 กลุ่มนาย 4 รวมเป็น...” คังอินคิดหนัก
“8 คน= =*” อีทึกตอบอย่างเอือมๆ
“อ่าใช่ๆ”
“งั้นใครจะกินอะไรก็ไปซื้อมากินสิ ยืนอยู่ทำไม” ฮีชอลบ่นก่อนจะเดินไปตามด้วยซีวอน
ไม่นานต่อมาทุกคนทุกคนก็กลับมาที่โต๊ะพร้อมอาหารในมือ บรรยากาศในการกินตอนนี้เต็มไปด้วยความเงียบแต่ไม่สงบ เพราะฮีชอลกับซีวอนมักจะส่งสายตาอาฆาตให้กันตลอดเวลา อีทึกกับคังอินก็ไม่ยอมมองหน้ากัน ฮันคยองกับฮยอกแจก็คอยแกล้งกันอยู่เรื่อย แต่เรียวอุคกับเยซองคู่นี้เค้ารักกันชอบกันมานานละ เลยได้แต่ยิ้มอย่างอายๆ ท่ามกลางสายตาสงสัยของเพื่อนๆ
++++++
“เอาล่ะ พรุ่งนี้เราจะปิดเทอมกันแล้ว ครูจะฝากการบ้านไว้คู่ละชิ้นนะ ทำเป็นคู่ เอาล่ะรายชื่อคู่อยู่ที่หัวหน้าห้อง หัวข้อที่ได้ด้วย ทำเป็นโครงงานหรือรายงานก็ได้ ถ่ายรูปด้วยล่ะ ไปละ” แล้วอาจารย์ไบรอันก็เดินบิดตูดออกจากห้องไป
“โห่ งานหนักอีกแล้ว” นักเรียนร้องอย่างไม่พอใจพลางกรูกันเข้าไปดูรายชื่อทันที
“ว้าวๆๆๆ เราคู่กันล่ะ” นักเรียนที่เพ่งเล็งคู่ไว้เมื่อได้จริงๆก็ดีใจไปตามประสา
“อื้มๆๆ” เสียงร้องอย่างดีใจดังลั่นห้อง
“ดงแฮจ๊ะ นายคู่คิบอมนะ แหะๆ ^o^;;” หัวหน้าห้องยิ้มแหยๆแล้วเดินไปหาซองมิน
“..........” ดงแฮกำหมัดแน่น
“โว๊ย!! ทำไมๆๆ!!!!” ดงแฮเริ่มจิตตก บ่นไปเอาหัวโขกโต๊ะไป แต่ไม่แรงหรอก ดงแฮเค้าก็กลัวเจ็บเหมือนกัน =.,=
“เอ้าๆๆๆ จะโขกให้สมองไหลหรือไง?” เสียงทุ้มกวนประสาทดังขึ้น
“ทำไม! ฉันจะบ่นมั่งไม่ได้เหรอ” ร่างบางไม่ยอมน้อยหน้าเถียงกลับอย่างไม่กลัว
“ไม่หรอก หึๆ เจอกันที่บ้านฉันวันเสาร์นะ” ร่างสูงกระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินจากไป
“ใครบอกว่าจะไปที่บ้านนายฮะ!! ไอ้ตี๋!!เฮ้ย!!เดี๋ยว!” ร่างบางตะโกนตามหลังไปแต่ร่างสูงก็ไม่ได้สนใจ
“จำไว้นะ ไอ้แก้มแตกฉันจะกวนนายกลับ!!” ร่างบางเอ่ยเบาๆแต่หนักแน่น
++++++
วันเสาร์ 09.00 น.
“บ้าเอ๊ย ทำไมฉันต้องไปบ้านหมอนั่นด้วยเล่า” ดงแฮบ่นเมื่อโดนซองมินมาปลุกตั้งแต่เช้าแถมยังลากออกไปด้วยกันอีก
“ไปทำโครงงานไง” ซองมินหันไปบอกทางให้กับลุงคนขับแท็กซี่
“แล้วทำไมต้องไปบ้านไอ้ตี๋นั่นล่ะ”
“ก็เพราะมีของครบไง และที่สำคัญตอนนี้เราจะสายแล้วนะ” ซองมินรีบร้อน
“........” ดงแฮไม่พูดอะไรยอมให้เพื่อนลากไปซะโดยดี
ไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงยังคฤหาสน์ตระกูลคิม
“O[ ]O;;” ดงแฮถึงกับตะลึงอ้าปากค้าง
“ดงแฮเป็นไรน่ะ? ทำหน้าอย่างกับเห็นผี -*-”
“นะ...นะ...นี่มันคฤหาสน์ยากูซ่า!!” ดงแฮนึกถึงสภาพบ้านแล้วถึงกับอึ้งและสลบไป
“อ้าวดงแฮ บ้ารึเปล่าเนี่ยเพื่อนชั้น =o=” ซองมินมองอย่างไม่เข้าใจพลางลากดงแฮเข้าไปในคฤหาสน์หลังนั้น...
TBC…
แง้วววววว
ไม่มีใครเม้นท์เลยอ่ะ TOT
งอนแล่ววววว
รักเมียอิกี้จางงงง
เพื่อนร้ากกกกกก
ความคิดเห็น