คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เหตุการณ์ในงานโรงเรียน 100%
ที่โรงเรียนมยองซุน
"พี่แจ รอผมด้วย" จุนซูร้องเรียกพี่ชายเมื่อเห็นพี่ชายกำลังเดินลงจากรถ
"อ้าวจุนซู ริคกี้ล่ะ?" เมื่อแจจุงเห็นน้องแต่ไม่เห็นน้องอีกคนก็เลยถาม
"เดินเข้าโรงเรียนไปแล้วล่ะ" ยูชอนตอบแทน
"อ้าว ไปคนเดียวเหรอ?"
"ไปกับน้องของยูชอน" จุนซูเริ่มตอบบ้างเพราะสายตาที่ยูชอนมองมาอย่างจิกกัดนั้น
"มิค มินมันเพิ่งรู้จักกับริคกี้เมื่อกี๊ไม่ใช่เหรอ?" ยุนโฮที่ยืนอยู่ข้างแจจุงถามบ้าง
"อือ มันเพิ่งจะสารภาพรักกันเมื่อกี๊เนี้ย" จุนซูพูดบ้างเพราะงอนน้อง
"หา? ยุน...น้องนาย..." แจจุงทำท่าจะเป็นลม
"เป็นไรมั้ยแจ?" ยุนโฮพยุงแจจุงไว้
"แล้วพี่รู้จักกันได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้น?" ยูชอนเริ่มถาม
"ก็แม่จะให้พี่แต่งงานกับเขาไง ก็เลยเป็นแบบนี้ ทำไม มันต้องเป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?" ยุนโฮถามอย่างงงๆ
"ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ว่าคือ...พี่อ่ะ ไปชอบกันตอนไหน?" จุนซูถามอีกตามประสาคนไม่ค่อยอยากรู้ -*-
"อย่าพูดนะ -*-"
"ก็ในรถไง พี่ว่าแจน่ารักดีออก เขาก็ว่าพี่หล่อด้วย พี่ว่าพี่ก็หล่อนะ"
"แหวะ 
" ยูชอนกับจุนซูทำท่าอ้วกให้กับคำพูดของยุนโฮ
"เสี่ยวชะมัด บอกแล้วว่าอย่าพูด -///-" แจจุงหน้าแดงเล็กๆ
"งือ...T~T"
"พี่เข้าโรงเรียนเหอะเดี๋ยวงานจะเริ่มก่อน" จุนซูบอกแล้วก็จูงมือยูชอน (ที่คิดว่าเป็นมือของแจจุง)เข้าโรงเรียนไป
"นี่ น้องนายเป็นอะไรกันไปหมดน่ะ -_-?" ยุนโฮถามแจจุงเมื่อเห็นอาการแบบนั้นของน้องชายแจจุง
"ไม่รู้สิ เข้าโรงเรียนเหอะ เดี๋ยวสองคนนั้นหายไป หาไม่เจอแน่ๆ" แจจุงดึงมือยุนโฮไป
ณ ภายในงานของโรงเรียนมยองซุน
มีของต่างๆมากมายที่นักเรียนแต่ละห้องเป็นคนจัดขึ้นเพื่อให้ความรู้ และขายของ
แจจุงกับยุนโฮเดินไปเรื่อยๆจนไปถึงที่ซุ้มแห่งหนึ่งชื่อซุ้มว่า 'หมวยน้อยกลอยใจ' ชื่อบ้าอะไรวะ -*-
"ยุนโฮ ยุนโฮจริงๆด้วย สเตดีใจมากนะคะ ที่เจอคุณสักที รู้มั้ยคะ" มีนังชะนีที่ไหนไม่รู้มาจับมือยุนโฮเฉยเลย
ไม่รู้ เพราะยุนโฮเค้าไม่ได้ตัวติดกับเธอสักหน่อย พูดออกมาไม่คิดเลย -*-
"สเตนึกว่ายุนโฮจะไม่มาที่นี่ซะอีก วันนี้สเตมีของขวัญให้คุณด้วยนะคะ รอแป๊บนะคะ" แล้วนังนั่นก็เดินไป
"ยุน นังนั่นมันเป็นใคร 
" แจจุงถามเสียงเรียบๆ
จึ๋ย น่ากลัวชะมัด ผมไม่เกี่ยวน้า ผมเป็นหมีน้า ผมไม่เกี่ยว แง ToT
"คะ...คือ...เป็น..."
"แฟน" เสียงที่ดัจริตนั่นดังขึ้นอีกครั้ง
"ขอบใจที่ตอบให้" ผมเริ่มรู้สึกว่ารอบๆตัวของแจจุงมีรังสีแห่งการฆาตกรรมชะนีได้ในไม่ช้า =_= สเตฉันว่าเธอย่ามายุ่งกับฉันตอนนี้จะดีกว่านะ
"...
..." ผมเดาว่าสเตฟานี่คงรับรู้ถึงรังสีนั่นแน่เลย
"เธอเลิกยุ่งกับยุนโฮซะ ถ้าไม่ แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ" แจจุงสั่ง
"ใช่ ฉันไม่เลิก เธอจะทำไมฉัน" สเตฟานี่ยังคงเถียงต่อ สเตฉันกลัวว่าเธอจะศพไม่สวยนะ ถ้ายุ่งกับแจจุงและฉันตอนนี้อ่ะ
"ลองดีใช่มั้ย? ได้ ย้ากกกกกก! " แจจุงก้มลงหยิบรองเท้านันยางที่หนาพอๆกับหน้าของสเตฟานี่ขึ้นมาแล้วตบไปที่แก้มซ้ายของเธอจนล้มลงไปนอนสลบบนพื้น เย้ยยยย แค่ทีเดียวเอง
รอยรองเท้าปรากฏขึ้นเด่นชัด...นึกถึงเพลงนี้เลยอ่ะ
'ฝากรอยเท้าเอาไว้ ฝากรอยช้ำเอาไว้...~' ฮะๆ เข้ากันดีจริงๆ -*-
"ไปหาน้องชายกันต่อเหอะยุน เซ็งอารมณ์" แจจุงใส่รองเท้าแล้วเดินนำไปก่อน ยุนโฮก็เดินตามไปโดยไม่วายหันมาพูดกับสเตฟานี่
"อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย สาธู้ -/\- " ยุนโฮยกมือไหว้แล้วก็เดินไป
เมื่อเดินไปได้สักพักแจจุงก็นั่งลงที่ม้านั่งใต้ต้นมะม่วงหิมพานต์ -*-
"เดี๋ยวฉันโทร.หาไอ้มิคกับมินให้นะ" ยุนโฮคว้าโทรศัพท์ออกมาแล้วโทร.ไปหาน้องชาย
("ว่าไงพี่ยุน") เสียงชางมินตอบออกมา
ไอ้น้องบ้านี่ จะไปไหนไม่บอกกันมั่ง เซ็งจิตเลย
"นายอยู่ไหนน่ะ? แล้วยูชอนอยู่กับนายมั้ย?"
("ผมอยู่ที่หอประชุมอ่ะพี่ พี่ยูชอนก็ด้วย")
"นายไปทำอะไรน่ะ?"
("อ๋อ มาดูเค้าแสดงละครน่ะ เนี่ยใกล้จบแล้วเดี๋ยวผมจะพาริคกี้กับจุนซูแล้วก็พี่มิคไป แล้วพี่อยู่ไหนน่ะ?")
"ใต้ต้นมะม่วง..." ยุนโฮยังพูดไม่ทันจบชางมินก็พูดขึ้น
("โอเค เดี๋ยวผมไปนะ ...ตรู๊ดดด ตรู๊ดดด")
"หิมพานต์..." ประโยคนี้ยุนโฮพูดเบาๆกับตัวเอง
"ว่าไงยุน น้องนายว่าไง" แจจุงถามขึ้นทันที
"อยู่ที่ห้องประชุมน่ะ เดี๋ยวละครจบมันมา"
"งั้นคอยตรงนี้แหละ ร้อน ขี้เกียจเดิน ขืนเดินไปก็เจอหน้านังชะนีนั่น! ฮึ่ม อย่าให้เจออีกนะ โอ๊ย!" จู่ๆแจจุงก็ร้องออกมา
อ้าวแจจ๋าเป็นอะไรไป?
"ไอ้มดแดงบ้านี่ แกวอนหาที่ตายเองนะ! ย้ากกกก ตายซะเถอะ!" แจจุงอาละวาดใส่มดแดงที่กัดตัวเอง พลางหยิบมดแดงนั่นออกมาตั้งไว้ที่พื้นแล้วตัวเองลุกขึ้นยืนแล้วก็...กระโดดเหยียบมดแดงตัวนั้น โอ้...น่าสงสารมดแดงจริงๆ -.,- พระเจ้า มดแดงเละเลย จะเอาไปชันสูตรศพไม่ได้แล้ว ติดพื้นดินด้วย โธ่เอ๊ยมดแดงที่น่ารัก อโหสิให้แจจ๋าด้วยนะ
สายตานับสิบคู่ จ้องมองมาทางนี้ ดูว่ามีอะไรกันทำไมต้องส่งเสียงดัง
"แจ พอเถอะ คนมองแล้ว" ยุนโฮเข้าไปห้าม
"..." แจจุงหยุดทุกอาการ นั่งลงโดยไม่วายหันไปส่งสายตาจิกกัดให้มดแดงที่เดินมาเอาศพเพื่อนไปฝัง มดแดงรีบขนเพื่อนแล้ววิ่งแจ้นเข้ารังไปทันที (คนแต่งบ้าแล้ว มดแดงกลัวแจจ๋า)
20 นาทีต่อมา
//ชี นา กา บอ ริน ออ ริน ชี จอ เรน พุง ซอ นึล ทา โก นา รา กา นึน เย ปึน กุม โด กุ ออซ จี...//
"ฮัลโหล"
("พี่อยู่ไหนน่ะ?")
"ใต้ต้นมะม่วง..."
("ไม่เห็นมีเลย") ชางมินขัดก่อนเหมือนเดิม
"ทำไมนายไม่ฟังให้จบหา? ฉันบอกว่ามะม่วงหิมพานต์ นายน่ะวางไปก่อน มันน่านัก"
("โทษทีพี่ คอยอยู่ตรงนั้นแหละเดี๋ยวผมซื้อข้าวไปให้ ห้ามไปไหนนะ ถ้าพี่หายล่ะก็...")
"ทำไม"
("ไม่รู้สิ เดี๋ยวผมไปนะ") แล้วมันก็วางไปอีกตามเคย
5 นาทีต่อมา
"พี่ยุน" เสียงๆหนึ่งเรียกขึ้น เจ้าของชื่อหันไปมอง
"ทำไมนายซื้อมาเยอะล่ะ?"
"ก็พี่จุนซู พี่มิค ริคกี้ ผม พี่ยุน แล้วก็พี่แจไง" ชางมินตอบ
"แล้วทำไมมันเยอะกว่าที่ควรจะเป็นล่ะ?"
"พี่ลืมไปแล้วเหรอ? ว่าผมอ่ะ กินข้าวทีนึงหนึ่งจานนะครับ ได้แฟนลืมน้อง"
"แต่นายตักสี่รอบ รอบละสามครั้ง" ยูชอนแทรกขึ้น
"พี่มิคอ่ะ บอกทำไมเล่า ผมเสียหายหมด"
"หมิ่นมิ้นนี่กินเยอะจังนะ" ริคกี้พูดขึ้น แล้วดูมันเรียกชื่อไอ้มินมัน คิดได้ไงวะ หมิ่นมิ้น =_=;;
"พี่ ผมว่ากลับบ้านดีกว่า ไม่มีอะไรต้องทำแล้วกลับเหอะ" ไอ้มินเปลี่ยนเรื่อง
"ก็กลับสิ" จุนซูพูดขึ้น หลังจากไม่มีบทพูดมานาน เพราะคนเขียนหมั่นไส้หน้าบานๆนั่น =.,=
"ยุน ไปเที่ยวห้างก่อนกลับได้มั้ยอ่ะ?" แจจุงเริ่มอ้อนว่าที่สามี
"ก็ดีเหมือนกันนะพี่ร้อนๆแบบนี้ต้องไปเที่ยวห้าง" จุนซูเห็นด้วย
"ใช่" ริคกี้ก็เห็นด้วย
"แต่ว่านะ ถ้าไปเที่ยวห้างอ่ะ ต้องไปที่ห้างที่มันดีๆหน่อยนะ แอร์จะได้เย็นสบาย" ยูชอนบอก
"ใช่ๆ" ริคกี้พูดได้แค่คำว่าใช่คำเดียวแจจุงและคนอื่นๆในกลุ่มหันไปมอง
"นายพูดเป็นแต่ ใช่ เหรอ?" ชางมินถาม
"ก็พวกนายคิดเหตุผลได้ แต่ฉันคิดไม่ได้อ่ะ ก็เลยต้องตามพวกนาย -///-" ริคกี้หน้าแดงด้วยความอาย (กิ๊สสส น่ารักอ่ะ >o<:ชางมิน) (มิน เก็บอาการหน่อยคนอ่านเค้ารู้หมดแล้ว ว่าแกอ่ะเป็นเคะ -*-:ยุนโฮ)
"ไปห้างเหอะร้อนแล้ว" แจจุงบ่นแล้วเดินไปก่อน
"ไปได้แล้ว" ยุนโฮพูดแล้วเดินตามก้นแจจุงไป
"ย...ยู...ยุน...ช...ช...ช่วย...สเต...ด้วย..." เสียงนั้นเหมือนคนกำลังจะตายเพราะฝีมือนางเอก =_=;; (รึว่านายเอกหว่า 
)
"เธออีกแล้วเรอะ " แจจุงที่ได้ยินเสียงนั่นเดินกลับมาดูทันที
"ก...แก..." แจจุงขึ้นคร่อมสเตฟานี่ทันที แล้วก็เอาส้มกับกล้วยสองสามลูกที่อยู่ในถุงที่ชางมินซื้อมายัดใส่ปากของสเตฟานี่ไป
"OoO!" ยุนโฮอึ้งครับ ผู้ชายอะไรวะ? ทำร้ายผู้หญิง อ้อ ใช่เค้าเป็นผู้ฉิง =_=;;
"แกตายยยย ถ้ายังไม่ตาย ฉันจะช่วยเอง! ย้ากกกกก!" แล้วแจจุงก็เอาถุงเท้าที่สั่งให้ริคกี้กับจุนซูถอดมาให้แล้วเอามาปิดปากของสเตฟานี่ แบบที่เค้าปิดปากเวลาลักพาตัวอ่ะ แต่อันนี้มันมีส้มกับกล้วยอยู่ก็เลยแปลกๆ แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าที่ไม่ได้ซักมา 2 เดือนมาโปะจมูกของสเตฟานี่ไว้ แล้วเดินไป เมื่อเห็นสเตฟานี่สลบไปแล้ว อย่างไม่รู้ว่าจะตื่นตอนไหน -*-
"สเตฟานี่ฉันขออีกครั้งนะ ช่วยไปให้ไกลๆฉันหน่อยเฮ้อออ สาธู้ -/\- " ยุนโฮยกมือไหว้อีกทีแล้วเดินตามไป
จุนซูกับริคกี้และสองหน่อหนูกะเป็ดยืนอึ้ง
O[ ]O;;;! <<<<เช่นนี้
O[ ]O;;;......จุนซู:พี่แจนี่ดุจริงๆ เวลาโกรธสุดๆเป็นอย่างนี้นี่เอง เอาอย่างดีกว่า แฟนจะได้สมยอม ฮ่าๆ
O[ ]O;;;.......ริคกี้:พี่แจฮับ ริคกี้กลัว ฮือ T^T
O[ ]O;;;.......ยูชอน:พ...พ...พี่...ส...สะ...ใภ้...น...น่า...ก...กลัว...จัง...ToT
O[ ]O;;;.......ชางมิน:ริคกี้ อย่าเอาอย่างนะ ไม่งั้นฉันจะตายก่อน OxO
"เฮ้ ริคกี้ จุนซู พาคู่มาได้แล้ว ไม่งั้นนะ อย่าหวังเลยว่าจะได้ไปเที่ยวน่ะ" แจจุงหันมาเรียก(หรือขู่?)
"ครับ ครับ" แล้วก็จูงแขนคู่ตัวเองวิ่งตามไป
ความคิดเห็น