คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 15*ผายปอด! มันไม่ใช่จูบหรอกเหรอ??
Fic รักวุ่นวายของนายยากูซ่า!
(คิเฮ , คยูมิน , คังทึก , วอนซิน , ฮันฮยอก , เยเรียว)
Part 15
“เซเว่นคะ เจสอยากไปดูหนัง *-*” ใบหน้าเรียวสวยซบลงกับบ่ากว้างอย่างอ้อนๆ
“ไว้ก่อนนะ ผมไม่ว่าง” บอกเรียบๆพลางสนใจงานตรงหน้าต่อ
“เซเว่นคะ นะคะ งานน่ะค่อยทำไม่ได้เหรอคะ? ไปเที่ยวให้หายเครียดกันก่อนสิคะ” มือเรียวลงมือบีบๆนวดๆ เพื่อให้ชายหนุ่มยอมไป
“ก็ได้ เอาล่ะ ไปดูหนังก็ดี จะได้ไปหลับบ้าง” ว่าพลางลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
“-0- อ่อค่ะ”
“บอมมมม~” เสียงหวานร้องเรียกร่างสูงที่กำลังนั่งเล่นคอมพิวเตอร์อยู่
“อะไรของนาย ทำไมทำเสียงอย่างนั้น = =”
“ไปเที่ยวกันนะ” แขนเรียวโอบรอบคออีกฝ่าย พลางซบหัวลงกับไหล่กว้าง
“วันนี้นายเป็นอะไร ไม่สบายเหรอ?” ฝ่ามือหนาทาบลงไปบนหน้าผากมนเมื่อเห็นท่าทีที่แปลกไป
“คิบอมอ้ะ -3- ชั้นแค่อยากจะไปเที่ยวเองนะ ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“แล้วจะไปที่ไหน” เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
“สถานบันเทิง!” ร่างเล็กพูดออกมาเสียงดัง
“หะ มะ..หมายถึงที่ไหนเนี่ย?” เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มผุดขึ้นมาตามใบหน้าคม
“อะควาเรียมไง บอมเนี่ยเชยจัง พาพาดาไปด้วยนะ” ปากบางทาบทับลงบนพวงแก้มป่องๆของคนรักเบาๆ ก่อนจะรีบผละออกมาด้วยความอาย
“-0- อ่านะ อะควาเรียม นายคิดได้ไง?” อ้าปากอย่างไม่เชื่อในความคิดของคนตัวเล็ก
“นะๆ คิบอมนะพาพาดาไปด้วยนะ *.*”
“แล้วชั้นปฏิเสธนายได้รึไงล่ะ?” ว่าจบก็ประกบริมฝีปากลงไปบนกลีบปากบางโดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ทัน
“อ่ะ..อื้อออ~” เปลือกตาบางหลับลงรับรสจูบที่ร่างสูงมอบให้อย่างเคลิบเคลิ้ม
ปังงงง~
“แม่คะ” เสียงแหลมเล็กของเด็กหญิงนามว่า “พาดา” ดังแว่วเข้ามาในโสตประสาทของเจ้าของห้อง คิบอมและดงแฮผละออกจากกันแทบจะไม่ทัน
“พาดา..เข้ามาในห้องทำไมไม่เคาะประตูก่อนล่ะคะ” ร่างบางลุกขึ้นไปหาลูกสาวทั้งๆที่หน้ายังคงแดงจัด
“พ่อกับแม่ทำอะไรอยู่คะ?” เด็กน้อยถามอย่างอยากรู้ตามประสาเด็ก
“เอ่อ...” ร่างบางนั่งเงียบ หาคำพูดไม่ออก
“คือว่านะลูก เมื่อกี๊แม่เค้าจะเป็นลม พ่อเลยต้องผายปอดให้น่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ทำเอาร่างบางแทบอยากจะปารองเท้าไปติดหน้าคนพูด
“เอ๋? ไม่ได้จูบกันหรอกเหรอคะ งั้นแสดงว่าอาซองมินบอกผิดซฃะแล้ว” ใบหน้าใสเอียงคอถามพลางนึกไปถึงหน้าคนที่พูดให้ฟัง
“O[ ]O!!” คิบอมและดงแฮอ้าปากค้างเมื่อได้ยินลูกสาวที่แสนดีพูดเรื่องนั้น
“งั้นหนูลงไปพูดกับอาซองมินก่อนนะคะ” ว่าแล้วก็วิ่งตัวปลิวออกจากห้องไปปล่อยให้บุพการีทั้งสองนั่งอยู่ท่าเดิม
“คะ...คิบอม พาดาเอามาจากใครนะ..?” ดงแฮที่ยังคงตะลึงไม่หายเอ่ยถามคนรักที่เริ่มได้สติ
“ซองมิน..พาดาเอามาจากซองมิน”
“ไอ้ฟักทองบวช!! ชั้นจะฆ่าแก!” เสียงหวานตะโกนขึ้น ขาเรียวเหยียดกายลุกขึ้น
ยืนก่อนจะเดินกระแทกออกจากห้องไป
“ดงแฮ..เดี๋ยวสิ...” ร่างสูงจะห้ามก็ห้ามไม่ทันเลยได้แต่เดินตามไปอย่างเงียบๆ
“ซองมิน” เสียงหวานเรียกชื่อเพื่อเรียบๆ แขนเรียวยกขึ้นกอดอก
“อะไร?” เจ้าของชื่อหันมามองอย่างสงสัย
“นายสอนอะไรให้ลูกชั้น - -++”
“หือ? สอนอะไร? เปล่านี่ ชั้นไม่...” ร่างอวบยังพูดไม่ทันจบ เสียงทุ้มหื่นๆก็ดังขัดขึ้น
“ลูกนายน่ะคงจะเห็นตอนที่ชั้นจูบมินมั้ง”
“ไอ้บ้า นายพูดทำไมฮะ -///-“ ฝ่ามือบางทุบลงไปบนอกแกร่งของคนพูดทันที
“แล้วพาดารู้ได้ไงว่ามันคือจูบ” ดวงตาเรียวเล็กตวัดไปมองคยูฮยอนที่กำลังโดนซองมินรุม
“เอ่อ..” คนถูกถามตอบไม่ถูก ได้แต่ยืนเงียบ
“กี้เค้าเป็นคนสอนอ่ะ นายเชื่อชั้นนะ *0*” ซองมินเข้ามากระแซะอย่างอ้อนๆ
“อ้าว ซองมิน นายทำงี้ได้ไงอ่ะ -0- นายเป็นคนบอกพาดาเองนี่” คยูฮยอนเถียงขึ้นทันที
“ชั้นไม่ได้ทำ นายแหละทำ ไม่ต้องมาโยนให้ชั้นเลย” ร่างบางก็ไม่ยอมแพ้
“เงียบทั้งคู่นั่นแหละ! ซองมิน คยูฮยอน คืนนี้พวกนายต้องแยกห้องนอนกัน” ดงแฮที่ยืนฟังอยู่เอ่ยเรียบๆ
“ฮะ!!! ดงแฮอ่า ไม่เอาน้า แค่นี้เอง อย่าทำแบบนี้จิ *3* เค้าขอโต้ดดดด” คยูฮยอนได้ยินถึงกับหูผึ่งรีบเข้าไปง้อเพื่อนสาว(?)ทันที
“ไม่ได้ นี่เป็นบทลงโทษที่พวกนายไปพูดให้พาดาได้ยิน” ว่าจบก็เดินจากไปพร้อมด้วยเสียงหัวเราะอันน่าสะพรึงกลัว (คนรึนั่น - - : คิบอม)
“ง่าาาา ซองมินนนนนนน ช่วยด้วยยยยย” เมื่อเห็นว่าร่างบางไม่สนใจก็หันไปงอแงกับคนรัก
“ชั้นช่วยไม่ได้หรอก ดงแฮใจร้ายยยยยยยย T T คืนนี้ดูแลตัวเองให้ดีนะ” ว่าแล้วก็ลงไปนั่งกอดกับร่างสูง
“นายก็ด้วยแหละ T T ชั้นไม่ได้อยู่กับนาย อย่านอกใจนะ”
“= =” คิบอมหรี่ตามองอย่างอนาถ
อะไรของพวกมันวะ ทำยังกับจะจากกันไปสิบปี
แล้วคิบอมก็เดินออกมาจากวงคู่กรรมตรงนั้น โดยมีเสียงร้องไห้งอแงของคู่กรรมเป็นเอฟเฟคประกอบฉาก ฮัดช่า~
Writer t@lk :
ใครชอบฟิคเรามั่งงงงงง
อยากรู้จัง
จะเอาฟิคสั้นคู่ไหนดีน้าาาาา
คิดไม่ออก
ใกล้จะสอบแล้ว
อ่านหนังสือมั่งน้า
จุ๊บๆ ^^
ความคิดเห็น