คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 10*หนูยุนแจ^^
Fic รักวุ่นวายของนายยากูซ่า!
(คิเฮ , คยูมิน , คังทึก , วอนซิน , ฮันฮยอก , เยเรียว)
Part 10
“บอม ชั้นรู้สึกว่า...” ดงแฮทำหน้าครุ่นคิด มือบางก็ลูบไปที่หน้าท้องที่ยิ่งโตขึ้นทุกวัน
“หืม? อะไรครับ?” คิบอมหอมแก้มร่างบาง (แหมๆ ตอนที่แล้วนายเพิ่งเขินไปนะเฟ้ย = =::คนแต่ง) (แล้วทำไม่ได้รึไง = =::คิบอม)
“ชั้นรู้สึกว่าหน้าอกมันจะใหญ่ๆยังไงไม่รู้ =o=” มือบางเลื่อนมาจับเบาๆที่หน้าอกที่นูนออกมาเล็กน้อย
“ก็มันเป็นธรรมชาติของคุณแม่ไม่ใช่เหรอ =o=?”
“แต่ชั้นมีหน้าอก TOT!! แง้ๆๆๆ”
“= =;;ทนอีกหน่อยนะ เดี๋ยวนายก็จะไม่มีหน้าอกแล้ว”
“แต่มันอีก 5 เดือนนี่! นาย ทำให้ชั้นเป็นแบบนี้!! นายต้องรับผิดชอบ!”
“แล้วที่ทำอยู่นี่ไม่ใช่รับผิดชอบเรอะ = =”
“ชั้นอยากกิน” จู่ๆร่างบางก็เปลี่ยนเรื่องซะงั้น
“กินอะไรอีกล่ะ? = =” กินทุกเรื่อง อยู่กับไอ้หมวยนี่ มีแต่เรื่องกิน
“ปลาปิรันยา *3*”
“=[ ]=;;”
“น้าๆ *_*”
“ไม่ได้ ดงแฮชั้นจะไปเอาจากที่ไหนเล่า = =”
“-3- ชิ”
“ไม่ต้องมางอนเลย ห่วงลูกเหอะ ช่วยหาอาหารที่หาได้ง่ายๆหน่อยสิ”
“กินปาปาย่าป๊อกป๊อกก็ได้ T^T”
“แค่นี้แหละ ปาปาย่าป๊อกป๊อกนะ เดี๋ยวไปบอกให้พี่ริอินทำให้” ร่างสูงลุกขึ้นเดินไป ทิ้งให้ร่างบางนั่งคอยอยู่บนห้องคนเดียว
.....................................
(มาที่ซองมินกะคยูฮยอนมั่ง นานแล้วไม่เอ่ยถึง ^O^;;)
“ที่รักทำไมเราไม่มีลูกอย่างไอ้บอมมันมั่งอ่ะ -3-“ ร่างสูงถามคนรักที่กำลังต้มฟักทองอยู่
“ชั้นไม่ใช่ดงแฮนี่ ที่จะมีปฏิกิริยาอะไรแบบนั้นน่ะ = =”
“งั้นเราเอาเด็กมาเลี้ยงมั้ย?”
“ไม่ต้องเลย ชั้นไม่ชอบเด็ก” ซองมินปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด
“น่านะ ซองมินลองเลี้ยงดู”
“บอกว่าไม่ไง ชั้นไม่ชอบเด็ก เข้าใจมั้ย? -_-++”
“ซองมินอ่ะ -3-“
“ไม่ต้องพูดมาก ไปนั่งคอยข้างนอกไป” ซองมินไล่ร่างสูง
“-3-“ ร่างสูงเดินออกไปจากห้องอย่างว่าง่าย
“ว้ายยยย น่ารักจัง ขอชั้นอุ้มมั่งสิ” เสียงคนใช้ทั้งหลายมามุงดูอะไรสักอย่างทำให้ร่างสูงสงสัยเป็นอย่างมาก
“มีอะไรกันเหรอฮะ?” ร่างสูงเอ่ยขึ้น
“อ๋อ คือเมื่อเช้าน่ะค่ะ พี่ไปซื้อของที่ตลาดแล้วเจอเจ้าหนูคนนี้หลงทางมาน่ะค่ะ ก็เลยพามาอยู่ที่นี่ก่อนสักพัก เมื่อหาพ่อแม่เค้าเจอแล้วค่อยพาไปคืนค่ะ” ริอินอุ้มเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักพอดูมาให้คยูฮยอน
“ผมขอเลี้ยงได้มั้ยฮะ?” คยูฮยอนรับเด็กมาอุ้ม
“ได้สิคะ พวกพี่กำลังหาคนเลี้ยงพอดี”
“ขอบคุณฮะ เจ้าหนูนี่ชื่ออะไรฮะ?” ร่างสูงที่กำลังเล่นหยอกล้อกับเด็กอย่างสนุกสนานถามขึ้น
“ไม่มีชื่อเลยค่ะ ลองถามเค้าดูสิคะ”
“หนูชื่ออะไรครับ? หืม?” ร่างสูงยิ้มหวานให้เด็กน้อย
“หนูชื่อยุนแจค่ะ” เสียงเล็กน่ารักเอ่ยออกมา ทำเอาคนใช้ต่างพากันกรี๊ด
“กรี๊ดดดดด น่ารักจังงง หนูซองฮยอนจ๊ะน้าชื่อ...” ทุกคนต่างรุมเข้ามาเล่นกับเด็กน้อยอย่างสนุกสนาน
“หนูอยากอาบน้ำมั้ยครับ?” ริอินถามขณะที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว
“ค่ะ หนูอยากอาบน้ำกับคุณป้อ” เด็กหญิงกอดร่างสูงแน่น
“จ้า ว่าแต่อาเป็นคุณพ่อหนูแล้วเหรอครับ?” ร่างสูงหอมแก้มเด็กน้อยก่อนจะพาไปที่ห้องน้ำ
“ค่ะ”
“คุณพ่อไม่อาบด้วยนะครับ แต่คุณพ่อจะอาบน้ำให้” ร่างสูงเปิดน้ำใส่อ่าง
“ค่ะ คุณป้อ”
“คยูฮยอน...” ซองมินที่เดินเข้ามาหาร่างสูงชะงักทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น
“ยุนแจ หนูอายุกี่ปีเหรอ?” ร่างสูงถามไปพลางอาบน้ำไปพลาง
“ฉองปีค่ะ”
“ฮ่าฮ่า หนูยังเด็กอยู่เลยนี่นะ ไม่น่ามาหลงทางเลยเดี๋ยวพ่อจะหาคุณพ่อคุณแม่หนูให้เร็วที่สุดนะครับ” ร่างสูงพูดยิ้มๆ โดยไม่รู้ว่าซองมินยืนอยู่
“ค่ะ คุณป้อ ผู้หญิงคนนั้นคัยเหรอคะ? (‘ ‘)?” เด็กหญิงมองเห็นซองมินยืนอยู่ก็ถามขึ้นอย่างบ้องแบ๊ว (น่าหมั่นไส้จริงๆ =*=::คนแต่ง)
“ไหนครับ?อ้อ แฟนพ่อเองครับ เค้าชื่อซองมิน หนูต้องเรียกเค้าว่าแม่นะครับ” ร่างสูงหันไปมองก่อนจะตอบเด็กน้อยอย่างอารมณ์ดี
“คุณแม่เหรอคะ?สวยจังค่ะ” เด็กหญิงยิ้มให้ร่างบาง ร่างบางก็เลยยิ้มตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่
“ครับ คุณแม่น่ารักมากๆครับ เค้าทำอาหารเก่งด้วยนะครับ ไว้หนูอาบน้ำเสร็จแล้วพ่อจะพาหนูไปกินอาหารแม่นะครับ”
“ค่ะ”
“คยูฮยอนชั้นไปทำอาหารต่อนะ” ร่างบางเอ่ยก่อนจะเดินไปโดยไม่รอฟังคำตอบ
“จ้ะ” ร่างสูงเล่นน้ำกับเด็กหญิงจนเปียกไปทั้งตัว
“หนูทำให้พ่อเปียกนะ หนูต้องโดนลงโทษ” ร่างสูงทำหน้าเรียบๆ จนเด็กหญิงกลัว
“นี่แน่ะๆๆๆ” ร่างสูงจิ้มไปที่สีข้างของเด็กสาวเบาๆไปมา
“555+ คุณป้อ หยุดค่ะ 555+” เด็กหญิงก็ดิ้นไปมา
“ไปที่คุณแม่กันดีกว่า เดี๋ยวหนูอยู่กับคุณแม่นะครับ” ร่างสูงจัดการใส่ชุดให้เด็กหญิงแล้วอุ้มออกไปจากห้องน้ำ
“ทำไมล่ะคะ?”
“พ่อต้องไปทำงานน่ะครับ เดี๋ยวหนูชวนคุณแม่ไปซื้อของนะครับ”
“ค่ะ หนูจะไปกับคุณแม่ๆ” เด็กหญิงยิ้มร่า
“อะไรกันน่ะ จะไปไหนคะ?” ซองมินที่แกล้งพูดขึ้นมาเมื่อเห็นเด็กหญิงยิ้ม
“ไปซื้อของๆ คุณแม่ไปหนูนะคะ” เด็กหญิงวิ่งไปกอดขาร่างบางที่ยืนหันหลังให้
“อ๊ะ หนูอย่าวิ่งมาแบบนี้สิคะ น้าตกใจนะ” ซองมินใช้คำว่า ‘น้า‘ แทนที่จะใช้ ‘แม่’
“ทำไมคุณแม่แทนตัวเองว่าน้าล่ะคะ?” ร่างสูงที่เดินไปแล้วตั้งแต่วางเด็กหญิงลงไม่ได้ยินเหตุการณ์นี้
“น้าไม่ใช่ผู้หญิงค่ะ จึงไม่ใช่แม่”
“แต่ว่าแม่ของหนูก็เป็นผู้ชายนี่คะ ทำไมเค้ายังเป็นแม่ได้เลยล่ะคะ หรือว่าคุณแม่ไม่รักหนู แงๆ” เด็กหญิงร้องไห้ จนซองมินใจอ่อนลดตัวลงมากอดเด็กหญิง
“หนูอย่าร้องสิคะ หนูร้องแล้วน้าเสียใจนะ” ซองมินรู้สึกว่าตัวเองรักเด็กคนนี้ แต่ไม่ได้เค้าไม่ชอบเด็ก ใช่ๆ เราไม่ได้รักเด็กคนนี้
“งั้นคุณแม่เรียกตัวเองว่าแม่สิคะ ToT”
“ค่ะ ก็ได้ค่ะ แม่ก็แม่”
“เย้ๆ คุณแม่ไปซื้อของกับหนูนะคะ” เด็กหญิงยิ้มจนแก้มแทบปริ (ได้เชื้อมาจากคิบอมแน่เลย = =^^::ซองมิน) (ไม่ใช่เฟร้ย นั่นลูกชั้น = =::ยุนโฮ) (แล้วทำไมแก้มป่อง?::ซองมิน)(สงสัยกินลมไปเยอะ เพราะตอนแจท้อง ชั้นพาไปนั่งรถกินลมบ่อยๆ ::ยุนโฮ) (= =::ซองมิน)
“ของอะไรคะ?”
“ของใช้มั้งคะ เห็นคุณพ่อบอกว่าของ”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณแม่ไปเอาของก่อนนะคะ” ซองมินเหยียดกายลุกขึ้น
“หนูไปด้วยค่ะ”
“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวคุณแม่มา” ซองมินจับเด็กหญิงให้นั่งบนเก้าอี้
“ค่ะ Y_Y”
“เป็นเด็กดีค่ะ” ว่าแล้วซองมินก็เดินออกจากห้องไป
ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับเสื้อยืดกางเกงยีนส์ (ทุกเรื่อง = = เสื้อยืดต้องคู่กับกางเกงยีนส์ จริงมั้ย = =?::คนแต่ง)
“ไปกันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะเย็นซะ” ร่างบางอุ้มเด็กหญิงขึ้นมาก่อนจะพาไปที่รถ
ทำไมเค้าต้องอุ้มเด็กคนนี้ด้วย ทั้งที่เค้ายังไม่ขอ
ร่างบางคิดอย่างไม่เข้าใจตัวเอง
“ค่ะ”
TBC…
สั้นๆได้ใจความ(รึเปล่า?)
เรารู้สึกว่ามันจะมีคิเฮล้วนๆ
คู่อื่นหายากมาก
แต่ก้มีคยูมินแล้วนะ ถึงจะไม่สวีทก็เหอะ
เหมือนเดิมนะ เม้น *_*
ความคิดเห็น