คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 8*ไปมอกโพ!!!
Fic รักวุ่นวายของนายยากูซ่า!
(คิเฮ , คยูมิน , คังทึก , วอนซิน , ฮันฮยอก , เยเรียว)
Part 8
“บอม ชั้นอยากกินปลาทองอ่ะ *_*” ดงแฮทำสายตาอ้อนวอนไปให้สามี (55+)
“= =;;ปลาทอง?=o=”
“อือ แรคคูนด้วย ปลาหมึกสดด้วย”
“O[ ]O!!” ร่างสูงอ้าปากค้าง ทำไมวันนี้เมียแปลกๆวะ = =;;
“น้า หามาให้หน่อย” ร่างบางกอดแขนร่างสูง
“UoU~เฮ้อ~จะลองไปหาที่ตลาดดูนะ”
“ไม่เอาอ่ะ ที่ตลาดมันมีวิญญาณ ชั้นกลัววิญญาณมัน ~o~” ดงแฮทำสีหน้าขยะแขยง
“= =;; แล้วที่รักจะเอาจากไหนล่ะ?”
“ป่าอะเมซอน”
“=[ ]=;; อะไรนะ? ป่าอะเมซอนเลยเหรอ”
“อื้ม”
“งั้นก็คงไม่ได้กินแล้วล่ะ ที่นั่นน่ะปลาปิรันยาจับไปกินหมดแล้ว”
“ปลาปิรันยาเหรอ? อืม งั้นเอาปลาปิรันยาด้วยนะ”
มันไม่ฟังเลยใช่มั้ยเนี่ย = =
“ทำไมที่รักถึงอยากกินของพวกนั้นล่ะ?”
“ก็ตั้งแต่ท้องพาดาเนี่ย ชั้นก็อยากกินของแปลกๆขึ้นมาอ่ะ”
“งั้นที่รักอยากกินอะไรที่สามีหาได้ง่ายๆบ้าง”
“พิซซ่าถาดใหญ่ๆ *q*” ร่างบางเริ่มน้ำลายไหล (= =;;)
“โอเค เดี๋ยวสามีโทร.สั่งให้นะ” คิบอมลุกขึ้นเดินไปหยิบโทรศัพท์สีดำมันวาวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะขึ้นมากดโทร.
“อื้อ...”
//~You are my everything Nothing your love won’t bring…~//
“(ติ๊ด)ฮัลโหล...” ดงแฮควานหาโทรศัพท์รุ่นพระเจ้าเหายังใส่แพมเพิร์สขึ้นมาเมื่อดูเบอร์ไม่คุ้นก็กดรับ
(“ดงแฮ นี่เซเว่นนะ”)
“อ่อ ไอ้หน้าขาวนั่นเอง แกเอาเบอร์ชั้นมาจากไหน!” ดงแฮเลี่ยงออกไปพูดที่ระเบียง
(“แหมๆ ชั้นเป็นหัวหน้าแก๊งนะ ทำไมจะหาไม่ได้”)
“มีธุระอะไร”
(“พี่สาวของนายอยู่ในมือของชั้น ถ้านายไม่อยากให้พี่สาวนายเป็นอะไรไปล่ะก็ มาเจอชั้นคนเดียวห้ามพาใครมาด้วย อ้อ ห้ามพกอาวุธด้วยล่ะ”)
“...ที่ไหน” ดงแฮกัดปากตัวเองจนห้อเลือด
(“โกดังร้างที่เมืองมอกโพ เวลาเที่ยงตรง พรุ่งนี้...”)
“ห้ามนายทำอะไรพี่ชั้นเด็ดขาดนะ ถ้านายทำอะไรล่ะก็ ชั้นเอานายตายแน่!” ดงแฮตัดสายโทรศัพท์ทิ้งก่อนจะเดินอย่างกังวลไปนั่งที่โซฟา
“เครียดอะไรเหรอดงแฮ” คิบอมเดินมานั่งลงข้างๆก่อนจะซบไหล่บาง
“เปล่า เราไปเที่ยวกันเถอะ” ร่างบางพยายามไล่ความคิดนั้นออกไป แล้วชวนร่างสูงไปเที่ยวแทน
“ที่ไหนล่ะ?”
“มอกโพ” ร่างบางคิดว่าจะไปคนเดียวแต่ยังไงๆถ้าร่างสูงไปด้วยก็คงดี
(นี่สรุปว่า พวกนายจะไม่ทำการบ้านกันใช่มั้ยเนี่ย = =::คนแต่ง) (ก็แกแต่งมาแบบนี้อ่ะ เราจะไปทำได้ไง = =;;::คิบอม) (เออจริง :: คนแต่ง)
“มอกโพเลยเหรอ?”
“อืม เมื่อกี๊เซเว่นโทร.มาหาชั้น” ร่างบางตัดสินใจบอกร่างสูง
“มันโทร.มาทำไม” ร่างสูงเด้งตัวขึ้นมามองหน้าร่างบาง
“มันบอกว่ามันให้ชั้นไปช่วยพี่ฮีชอลจากมัน แล้วมันให้ชั้นไปคนเดียว และห้ามบอกใคร”
“อ้าว แล้วนายมาบอกชั้นทำไม = =”
“ไอ้บ้า พี่ชายชั้นทั้งคนนะ แล้วนายก็เป็นคนที่ชั้นไว้ใจว่าจะช่วยชั้นได้”
“อ่า แล้วมันว่าไงอีก”
“พรุ่งนี้เที่ยงเจอกันที่มอกโพ โกดังร้างน่ะนะ”
“เราจะไปช่วยพี่ชายนายกัน” ร่างสูงจับมือร่างบางเพื่อเป็นสัญญาว่าจะไปด้วยกัน
“อืม” ดงแฮโผเข้ากอดร่างสูงอย่างแรง
................................
ทางด้านเซเว่น
“เว้ย!ปล่อยชั้นนะยะ!!” ฮีชอลตะโกนลั่นขณะที่โดนมัดอยู่กับเสา
“ปล่อยให้โง่สิ เงียบๆซะ ถ้าไม่อยากตาย พรุ่งนี้ก็ได้ออกไปแล้ว” เซเว่นเดินไปพูดกับร่างบาง
“แกคิดจะทำอะไร”
“ไม่จำเป็นต้องรู้”
“โอ๊ย!!ปล่อยนะ!” เสียงใสอีก 3 เสียงดังเข้ามาในโสตประสาทของฮีชอล
“เรียวอุค!ลีทึก!ฮยอกแจ!” ฮีชอลร้องเรียกชื่อเพื่อนอย่างตกใจ
“ฮีชอล!!นายมาทำอะไรที่นี่!” ฮยอกแจถามขึ้นทันทีที่ถูกปล่อยให้เข้ามาอยู่ในห้อง
“มาเที่ยวมั้ง!ถามได้ ก็โดนจับมาสิเฟ้ย ช่วยแก้มัดชั้นหน่อยสิ” ทุกคนก็เข้าไปช่วยแก้เชือกให้
“มันคิดจะทำอะไรอ่ะซิน” ลีทึกถาม ขณะที่นั่งปักครอสติชท์ (แบบนี้ป่าว?)
“ไม่รู้แต่ชั้นว่า มันต้องใช้เราคนใดคนนึงเป็นข้อต่อรองแน่เลย” ฮีชอลพูดขึ้นทำเอาอีกสามคนเริ่มใจไม่ดี
“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะ -_-;;”
“ใครมีมือถือติดมามั่ง” ลีทึกผู้ที่ฉลาดที่สุดในกลุ่มถามขึ้น
“ชั้นมีๆอ้ะนี่” เรียวอุคหยิบมือถือส่งให้เพื่อน ลีทึกรับไปก่อนจะกดโทร.หาคิบอมทันที
ตื๊ดดด ตื๊ดดด ตื๊ดดด (ติ๊ด)
(“ฮัลโหล...”)
“บอม!!นี่ชั้นลีทึกนะ!”
(“หา? อืมๆ”)
“ฟังให้ดีนะ ตอนนี้พวกชั้นโดนจับตัวมาที่ไหนไม่รู้ ของไอ้เว่นมันสงสัยเรื่องนายแน่นอน”
(“อะไรนะ!พวกพี่ด้วยเหรอ!!”) เสียงคิบอมดังซะจนลีทึกเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน
“อื้ม นายต้องระวังตัวไว้นะอย่าพาดงแฮมาเด็ดขาดเลยนะ”
(“ไม่ได้พี่ ทิ้งดงแฮไว้ไม่ได้ เพราะมันโทร.มาบอกดงแฮว่าให้ดงแฮไป”)
“อ่อ = = งั้นก็ดูแลน้องของฮีชอลให้ดีๆล่ะ”
(“ฮะ”) โทรศัพท์ถูกตัดไปแต่คนโทร.ไม่ได้หายกังวลลงเลย
“เฮ้อ~คิดถึงเมะจัง UoU~” ทุกคนโพล่งออกมาเป็นเสียงเดียวกัน
“55+ เราพูดออกมาพร้อมกันเลยนะ” ฮีชอลหัวเราะ (จะหัวเราะทำไม = =)
“คิดถึงจริงๆนั่นแหละ พวกนั้นจะมาช่วยมั้ยนะ” ฮยอกแจพูดเบาๆ ฮีชอลยิ้มน้อยๆ
“พวกนายหลงรักเมะแล้วเหรอ? 55+” ฮีชอลหัวเราะอีกรอบ (ท่าทางจะเส้นตื้น -_-;;)
“ไม่รู้เหมือนกัน”
“ฮ้าว~ง่วงแล้วล่ะ นอนกันเถอะ” เรียวอุคหาวเป็นสัญญาณว่าง่วงจริงๆ
“โอเค” แล้วทั้งสี่คนก็นอนหนุนกันหลับไป
.............................
เช้าวันรุ่งขึ้น
คิบอม ดงแฮ ซีวอน คังอิน เยซอง ฮันคยอง รีบเดินทางไปยังโกดังร้างที่มอกโพทันที ไม่สนใจว่าจะเป็นเวลากี่โมงกี่ยาม
“ดงแฮ เรารีบเกินไปรึเปล่า?” คิบอมหันไปภรรยาข้างๆ
“ไม่หรอก เราใช้เวลาตั้งชั่วโมงนึงนะ” ดงแฮไม่มองหน้าร่างสูง
“แต่นี่มันยังแปดโมงอยู่เลยนะ!! = =;;”
“ก็รีบไปไง เผื่อไอ้หน้าขาวนั่นเลี้ยงข้าวก่อนเจรจากัน”
“= =;;;;” เมียใครวะนั่นช่างคิดได้ = =
“เงียบๆได้แล้วบอม ลูกจะนอนหลับแล้ว” ดงแฮบอกสามีที่ทำท่าจะอ้าปากเถียง
“ก็ได้”
“สวีทกันอีกและ กรูล่ะเบื่อ” เสียงชินดง(ที่ไม่ค่อยได้ออก เพราะคนแต่งคิดบทไม่ได้)บ่นมาเบาๆ
“คนไม่มีคู่ก็งี้แหละ หึหึ” คยูฮยอนที่ตามมาด้วยพูดขึ้นก่อนจะหันไปยิ้ม(หื่น)ให้ซองมิน
“ไอ้บ้า”
ป้าบบบ~
“อ่อก O.O!!” คยูฮยอนโดนซองมินตบเข้าไปเต็มแรงที่กลางหลัง
“โทษที แรงไปนิด ^o^;;”
“ใกล้ถึงแล้วๆ” ไบรอันร้องบอก
“นายรู้ได้ไง” ฮวานฮีถามอย่างสงสัย
“ชั้นเคยมาเที่ยวไง ถามได้ = =”
“อ่อเหรอ”
………………
ในโกดัง
บรืนนนน~ บรืนนนนน~
“เฮ้ย ไปดูเด๊ะ เสียงรถใคร” เซเว่นที่งัวเงียเพราะถูกเสียงรถปลุกพูดอย่างหัวเสียก่อนจะล้มตัวลงนอน
“ครับ” ลูกน้องสองคนวิ่งไปดูแล้วก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
“เจ้านายครับๆๆ พวกแก๊ง Devil Knight มากันยกแก๊งเลยครับ!!”
“อะไรนะ! มันมากันแล้วเรอะ แถมยังมากันยกแก๊งอีกต่างหาก!” เซเว่นที่ได้ยินคำนั้นถึงกับตาสว่างในทันทีทันใด
“ครับ”
“มันจะรีบไปไล่ควายรึไง = = ชั้นนัดมันเที่ยงตรง มันดันมาแปดครึ่ง = =;;”
“เจ้านายไม่รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเหรอครับ?”
“อ้อ ใช่ พวกนายรับแขกไปก่อนนะ ชั้นขอใช้เวลาส่วนตัวแป๊บนึง” ว่าจบก็คว้าผ้าเช็ดตัววิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไปทันที
“ครับ...= =”
กิ๊งก่องงง~
“ครับๆ” ลูกน้อง 1 เดินไปเปิดประตูช้าๆ
“เซเว่นล่ะ” คิบอมถามทันที
“อาบน้ำอยู่ครับ เดี๋ยวก็มา เข้ามานั่งก่อนสิครับ”
“เห็นมั้ยบอกแล้วเค้าต้องเลี้ยงข้าว” ดงแฮยิ้มร่า
“= =;; เอ่อ ถ้าหิวข้าวก็บอกนะครับ เดี๋ยวผมโทร.สั่งให้”
“นายสั่งมาเลยนะ พิซซ่าถาดใหญ่ 12 ชุด!!! จ่ายให้ด้วยล่ะ”
“ตายแน่กรู เงินบินอีกแล้ว T^T” ลูกน้อง 1 ครวญครางเบาๆก่อนจะโทร.สั่ง
TBC…
จบแบบไม่จบอีกแร้ววววว
แฮ่ๆ =.,=
เป็นงัยกันบ้างอ่ะ
เราคิดว่าไม่สนุกนะเนี่ย เห็นมีคนบอกสนุก
ก็เลยลองอ่านใหม่ดู
ก็สนุกดีนะ (บ้าไปแล้ว อ่านฟิคตัวเอง = =)
ปล.เม้นให้บ้างจิ -3-
ความคิดเห็น